Ο Χριστιανισμός μετά τον 3ο κυρίως αιώνα, βρέθηκε αντιμέτωπος με πολλές συλλήψεις του σχήματος της πίστεως του που ονομάστηκαν 'αιρέσεις΄ με κυριότερες τον Αρειανισμό και τον Νεστοριανισμό. Επίσης, ο Χριστιανισμός γνώρισε δύο μεγάλα σχίσματα, το 1054 και το 1517. Το πρώτο σχετίζεται και με πολιτικές ισορροπίες Ανατολής -Δύσης καθώς τα γερμανικά φύλα, και κυρίως οι Φράγκοι με τον Καρλομάγνο, ισχυροποιούνταν συνδυαζόμενα με τον Πάπα της Ρώμης. Το δεύτερο σχίσμα θα μας απασχολήσει σε επόμενο επεισόδιο.
Σύνδεση με το προηγούμενο
Ο χριστιανισμός ξεκίνησε από το σημερινό Ισραήλ, από ένα Εβραίο που είχε γονείς Εβραίους και δίδαξε Εβραίους σε εβραϊκή γλώσσα, ο Ιησούς δίδαξε στηριζόμενος στην Παλαιά Διαθήκη, μάλιστα ο ίδιος είπε, για αυτό είναι παραβολή στην Παλαιά Διαθήκη που πιστεύεται, ότι δεν ήλθα να αλλάξω ούτε ένα γιώτα που το γιώτα είναι ένα σημαδάκι μικρό, από την Παλαιά Διαθήκη και επομένως, οι χριστιανοί εξ’ αυτού έχουνε δύο πυλώνες, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, δηλαδή αυτά που δίδαξε ο Ιησούς.
Ο χριστιανισμός, όπως όλες οι θρησκείες, προχώρησε αργά. Έχει σημασία αυτό που σας λέω και το φυλάμε, γιατί ο χριστιανισμός από την αρχή του, είχε μεγάλη ποικιλία συλλήψεων, έχει συνδεθεί με την έννοια της αίρεσης. Τώρα, τι είναι αίρεση, αίρεση είναι κάτι που ξεφεύγει από το κεντρικό. Εκείνη την εποχή ποιο ακριβώς ήταν το κεντρικό, διότι υπήρχαν άτομα τα οποία πήγαιναν, δίδασκαν, όπως το είχαν καταλάβει, το έλεγαν, κεντρικό δημιουργήθηκε μετά τον 4ο αιώνα, όταν ο χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία, έγιναν οι οικουμενικές σύνοδοι, σε αυτές αποφασίστηκε ποιο είναι το κεντρικό, οπότε τότε όποιος δεν ήταν στο κεντρικό, ήταν αιρετικός. Αλλά μέχρι να δημιουργηθεί αυτό το κεντρικό, το τάδε χωριό είχε πιστέψει στην Μαρία Ευθυμίου που ήλθε και δίδαξε και η Μαρία Ευθυμίου είχε καταλάβει αυτό το πράγμα και τους δίδαξε και το χωριό πίστεψε σε αυτό και ήταν πολύ ευτυχισμένο με αυτό, το διπλανό ο Γιώργος Τάδε ο οποίος τα είχε καταλάβει αρκετά, αλλά κάπως αλλιώς κτλ., και όλοι ήταν ευτυχισμένοι με αυτό που είχαν καταλάβει, μέχρι να καταλάβουν ότι ήταν αιρετικοί. Το λέω αυτό γιατί έτσι όπως εξελίχτηκε ο χριστιανισμός ήταν προδιαγραμμένο ότι θα το βρει μπροστά του αυτό το πράγμα, και όπως σας είπα, για 300 χρόνια, ο κάθε ένας είχε καταλάβει τον κεντρικό κορμό με κάποια ζητήματα να τα έχει συλλάβει αλλιώς. Ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία στον κόσμο με τις περισσότερες αιρέσεις, είναι απίστευτος ο αριθμός των αιρέσεων σε αυτή την θρησκεία, ο χριστιανισμός και οι πολλές συλλήψεις είναι τμήμα της ύπαρξης του και ξεκινάει εξ’ αρχής, απλώς δεν το ήξερες, αυτό είναι το θέμα.
Τώρα, γιατί σας το λέω αυτό, διότι οι πρώτες συλλήψεις του χριστιανισμού ή πολλές από τις πρώτες συλλήψεις του χριστιανισμού, ήταν Έβραιο-επηρεασμένες, δηλαδή τι θέλω να πω με αυτό, στην εβραϊκή θρησκεία ένας είναι ο θεός, δεν υπάρχει καμιά άλλη διάσταση του θεού. Ο Προφήτης είναι άνθρωπος, άνθρωπος και τίποτα άλλο που έχει την χάρη του θεού, αυτή είναι εβραϊκή σύλληψη, γενόμενος χριστιανός κάποιος εξ εβραίων προερχόμενος, επειδή έχει μια φύση στο μυαλό του, είτε θεϊκή, είτε ανθρώπινη, δεν μπορεί να καταλάβει κάτι δισυπόστατο, γιατί στον Εβραϊκο κόσμο είναι ξεκάθαρο το πράγμα, δημιουργήθηκαν πολλές συλλήψεις που αργότερα ονομάστηκαν μονοφυσιτικές, δηλαδή κάποιες από αυτές έλεγαν, ο Ιησούς είναι θεός, μόνο θεός, η ανθρώπινη διάσταση στην ουσία δεν υπάρχει, είναι μια κατασκευή ας πούμε ψεύτικη, είναι μόνο θεός, ο άλλος έλεγε, όχι, είναι μόνο άνθρωπος, άνθρωπος γεννήθηκε, αλλά έγινε θεός κατά χάρη θεού, αλλά είχε μόνο μια φύση, καταλαβαίνετε, ενώ έχουμε χριστιανισμό, δέχεται ο άλλος , ότι ο Ιησούς μετέχει του θείου, αλλά ως προς τη φύση του, υπήρχαν διαφορετικές συλλήψεις, στο θέμα της φύσης υπάρχουν τόσες συλλήψεις που λες, θεέ μου, πόση φαντασία μπορεί να έχει κανείς για μια φύση? Αν η Θεοτόκος είναι Χριστοτόκος ή Θεοτόκος ? Ο Ιησούς έγινε θεός την ώρα που τον έβγαλα ή όταν βγήκε ή ήταν προ της συλλήψεως ? Εδώ σας εξηγώ ομάδες που είχαν διάφορες συλλήψεις ανάλογες ή έγινε σε κάποια φάση η θεϊκή υπόσταση, πότε έγινε η θεϊκή υπόσταση? Αυτές είναι οι μονοφυσιτικές ομάδες. Υπάρχουν και οι μονοθεϊσμιτικές ομάδες οι οποίες βάζουν και άλλη διάσταση, αν έχει μόνο την Θεϊκή ή μόνο την ανθρώπινη υπόσταση και βέβαια και ομάδες που έχουν συνδυασμό θελήσεως και υποστάσεως. Το θέμα της υπόστασης έχει δημιουργήσει πολλές αιρέσεις, από αυτές τις μονοφυσιτικές αιρέσεις, οι πιο σημαντικές ήταν του Αρείου, ο οποίος ήταν αίρεσης που αναπτύχτηκε στο 200-300 στην πρώιμη φάση του χριστιανισμού που ο Άρειος πιστεύει ότι μια είναι η φύση του Ιησού, η ανθρώπινη, άρα η θεοτόκος είναι χριστοτόκος για εκείνον και έγινε θεός κατά χάρη θεού, έγινε θεός, αλλά είχε μια φύση. Ο Άρειος έφερε μεγάλη αναστάτωση στα πράγματα και με αυτόν ασχολήθηκε η πρώτη οικουμενική σύνοδος το 325 και έτσι κατά κάποιον τρόπο αναγκάστηκε η οικουμενική σύνοδος να δώσει απαντήσεις στις απόψεις αυτές, αλλά γρήγορα αναδείχτηκαν πολλοί περισσότεροι αρχηγοί μονοφυσιτικών απόψεων, εκ των οποίων ο πιο σημαντικός ήταν ο Νεστόριος, ο οποίος δημιούργησε και μια μεγάλη τάση που ακόμα υπάρχει ο νεστοριανισμός και στην μέση Ανατολή ακόμη υπάρχουν οπαδοί του νεστοριανισμού. Ο Νεστόριος δεν ήταν ότι και ότι, ήταν Πατριάρχης, είχε υψηλότατες θέσεις, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ήταν από τα υψηλά ιστάμενα στελέχη της εκκλησίας, άρα ο λόγος του βάρεναι, όταν τέτοια στελέχη λένε τέτοια πράγματα, δεν είναι απλά τα πράγματα, η συζήτηση σε αυτά που λένε είναι πολύ δύσκολη. Ο Νεστοριανισμός είχε πολύ μεγάλη διάδοση, ο νεστοριανισμός πιστεύει ότι ο Ιησούς έχει δύο φύσεις παράλληλες, δηλαδή είναι απολύτως άνθρωπος και απολύτως θεός και δρα παραλλήλως αυτές τις δύο φύσεις, απλώς θέλω να σας πω, ότι ο νεστοριανισμός είχε την μεγαλύτερη διάδοση από αυτές, παρέμεινε και ακόμη παραμένουν νεστοριανικές κατευθύνσεις. Πολλοί χριστιανοί της Συρίας, της Ιορδανίας ανήκουν σε μονοφυσιτικές ομάδες μέχρι σήμερα, κάποιοι ανήκουν στο επίσημο χριστιανισμό, αλλά άλλοι και όχι λίγοι ανήκουν σε μονοφυσιτικές ομάδες. Ο μονοφυσιτισμός έχει μεγάλη βάση στην εγγύς Ανατολή, γιατί εκεί στην εγγύς Ανατολή ήταν επηρεασμένοι από τον Εβραϊσμό και ο μονοφυσιτισμός ταιριάζει με τον εβραϊσμό που θέλει μια φύση, είτε την μια, είτε την άλλη, δεν μου τα βάζεις ανάμεικτα γιατί μπερδεύονται , το ένα είναι αυτό, το άλλο που έφερε πολλές διασπάσεις, είναι η Αγία Τριάδα.
Αυτό το ότι είναι ένας θεός, οι εξής τρείς, έχει δημιουργήσει τόσες απόψεις, τέτοια κόλαση μπερδέματος στο μυαλό των ανθρώπων που και αυτό επίσης δημιούργησε πολλές αιρέσεις, δηλαδή συλλήψεις περί του τι είναι η Αγία Τριάδα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήτανε χριστιανοί, όλοι αυτοί που λέμε, πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι θεός, διαβάζουν τα κηρύγματα του, διαβάζουν την Καινή Διαθήκη, πολλές αιρέσεις αρνούνται την Παλαιά Διαθήκη, υπάρχουν πολλές συλλήψεις, άλλες είναι τελείως κοινοκτημονικές, αρνούνται την ύπαρξη εκκλησιών, την ύπαρξη συμβόλων, την ύπαρξη εικόνων, όλα αυτά είναι μέσα στον χριστιανισμό και τα έχει και μέχρι τώρα. Κάθε τόσο, διαβάζεται στις ΗΠΑ κάθε μήνα γεννιέται μια καινούργια τάση, διαβάζεις στην εφημερίδα, μαζεύονται 200 άνθρωποι και κάνουν μια δικιά τους ομάδα που έχουν δικιά τους σύλληψη, το έχει ο χριστιανισμός αυτό. Βέβαια, ο χριστιανισμός έχει και δύο σχίσματα που κανείς από αυτούς που ανήκει στις 3 μεγάλες ομάδες δεν τολμάει να πει τον άλλον αίρεση, γιατί είναι ποια πολύ μεγάλη ομάδα, δηλαδή ποιο είναι το πρώτο σχίσμα του χριστιανισμού, το 1054, το 1054 έγινε το σχίσμα και η κεντρική εκκλησία, διαιρέθηκε σε δύο, τους καθολικούς και τους ορθοδόξους, σε 40 χρόνια συμπληρώνεται 1000 χρόνια από το σχίσμα και το επόμενο σχίσμα της χριστιανικής θρησκείας συμβαίνει το 1517, αυτή τη φορά το 1517, το σχίσμα δεν αφορά την ανατολική εκκλησία, παρά αφορά μόνο την δυτική, δηλαδή το καθολικισμό και το 1517, σε 3 χρόνια κλείνονται 500 χρόνια από το 2ο σχίσμα.
Οι καθολικοί διαιρούνται σε καθολικούς και αποκόπτονται οι προτεστάντες, οι διαμαρτυρόμενοι. Αυτοί είναι τα 3 μεγαλύτερα τμήματα του χριστιανισμού και φυσικά το καθένα θεωρεί ότι είναι το σωστό, και επειδή είναι πολύ μεγάλα τμήματα, δεν ονομάζει ο ένας τον άλλον αίρεση, το προσέχει αυτό το πράγμα, γιατί είναι πολλοί οι οπαδοί, αλλιώς είναι, καταλαβαίνεται, δεν μπορεί, κάποιο είναι το σωστό, αλλά ποιο είναι το σωστό, μόνο ο θεός το ξέρει και ο καθολικισμός είναι η μεγαλύτερη ομάδα του χριστιανισμού με απόσταση, δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα είναι οι διαμαρτυρόμενοι, οι ορθόδοξοι οι οποίοι είναι 200 τόσα εκατομμύρια, είμαστε λίγοι αναλογικά και μετά μένει ένα μικρό ποσοστό που είναι όλες οι άλλες , θα εξηγήσουμε πως έγινε και η κάθε μια από αυτές τις απόψεις, έχει την δύναμη της. Τώρα να πούμε λίγα για τον χριστιανισμό, ο χριστιανισμός είχε μια ανάπτυξη, περί το Ισραήλ, δηλαδή οι Απόστολοι του επισκέπτονταν κοινότητες γύρω από το Ισραήλ, στην μικρά Ασία ο Απόστολος Παύλος και δεν ξέρω αν γνωρίζεται οι Απόστολοι δίδασκαν στην ελληνική γλώσσα και στην εβραϊκή γλώσσα, δηλαδή πήγαιναν, επειδή ήταν εβραίοι οι Απόστολοι, στις εβραϊκές, κατά κύριων λόγο, κοινότητες και δίδασκαν κατ’ αρχήν, διότι ο χριστιανισμός είναι παιδί του εβραϊσμού, οπότε πήγαινες στους εβραίους να διδάξεις, γιατί στους εβραίους δε χρειαζόντανε να εξηγήσεις έννοιες, όπως Απόστολος, Μεσσίας κτλ. ,γιατί είναι δικές τους έννοιες, οπότε είχες λίγη δουλειά να κάνεις, δηλαδή με λίγα επί πλέον στοιχεία, μπορούσες να τους πεις για την νέα θρησκεία, ενώ αν πήγαινες στους αρχαίους Έλληνες, έπρεπε να ανατρέψεις όλον το κόσμο τους, επομένως είχες πολύ πιο δύσκολη δουλειά, την κάνανε οι Απόστολοι αυτή την δουλειά, με δύο γλώσσες, την εξής μια, την ελληνική γλώσσα, η ελληνική γλώσσα ήταν η γλώσσα της νέας θρησκείας, ο Πέτρος και ο Παύλος είναι τόσο σημαντικοί Απόστολοι, επειδή γνώριζαν ελληνικά και τα ελληνικά ήταν η γλώσσα των μορφωμένων όλης της ανατολικής Μεσογείου, μπορεί στο σπίτι σου να μίλαγες άλλη γλώσσα, αλλά ελληνικά ήξερες αν είχες μορφωθεί, έτσι μπορούσαν να απευθυνθούν, για αυτό και το Ευαγγέλιο γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα και μεταφράστηκε στα λατινικά τον 4ο αιώνα μχ. , δηλαδή πέρασε καιρός για να μεταφρασθεί στα λατινικά, το Ευαγγέλιο γράφτηκε στα ελληνικά, η γλώσσα διάδοσης αυτής της θρησκείας ήταν κυρίως τα ελληνικά, φυσικά και τα εβραϊκά.
Το 1054 όταν γίνεται το σχίσμα, έχει περάσει 1000 χρόνια ο χριστιανισμός και έχει πορευτεί και έχει μισηθεί η μια πλευρά με την άλλην, όταν φθάσαμε στο σχίσμα το μίσος δεν ήταν τωρινό, είχε γίνει το πρώτο σχίσμα επί Φωτίου, αν θυμάστε, στον 9ο αιώνα που τελικά κάπως ξεθύμανε και τελικά το σχίσμα έγινε το 1054 , σερνόντανε δηλαδή αυτό το σχίσμα για αιώνες στην πραγματικότητα. Έγινε το σχίσμα το 1054, το ενδιαφέρον είναι, ότι, όταν έγινε το σχίσμα και έσπασε η εκκλησία στα δύο, η ανατολική πλευρά ονόμασε τον εαυτό της με ελληνικό όρο, ορθόδοξος, ορθά δοκώ, έχω την σωστή άποψη, το ότι η ανατολική πλευρά ονόμασε τον εαυτό της με ελληνικό όρο δεν είναι παράξενο, διότι τα Πατριαρχεία της Ανατολής είναι όλα ελληνόφωνα, μέχρι τώρα, με την εξαίρεση του Αντιοχείας που έγινε πρόσφατα αραβόφωνο, τότε ήταν όλα ελληνόφωνα. Το παράξενο είναι ότι το αποσχισθέν δυτικό τμήμα ονόμασε τον εαυτό του με ελληνικό όρο, καθολικός, όλο δηλαδή, καθόλο, αυτό δεν είναι παράξενο, δεν διάλεξαν ένα λατινικό όρο να πει τον εαυτό του, ελληνικό διάλεξαν το 1054. Είμαστε στο 1054 και τα ελληνικά είναι η γλώσσα της νέας θρησκείας ακόμα και ας υπάρχει μίσος και αυτή η σύγκρουση.
Ο χριστιανισμός είχε διάδοση μέσα στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αυτή ήταν η αυτοκρατορία μέσα στην οποία διαδόθηκε και το Ισραήλ ρωμαϊκή
αυτοκρατορία ήτανε και η Συρία και η Ιορδανία και μικρά Ασία ρωμαϊκή αυτοκρατορία και η Αίγυπτος ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όλες αυτές οι περιοχές ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ο τόπος διάδοσης αυτής της θρησκείας είναι η ρωμαϊκή αυτοκρατορία, το λέω γιατί αν ρωτήσεις τον μέσο χριστιανό, θα σου πει, ότι η ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν ο εχθρός του χριστιανισμού, είναι σωστό ? Διότι ο χριστιανισμός μέσα σε αυτήν την αυτοκρατορία διαδόθηκε, αυτή το δεξιώθηκε τον χριστιανισμό και αυτή τον έκανε επίσημη θρησκεία, αυτή έκανε τον χριστιανισμό δυνατή θρησκεία, αλλιώς ο χριστιανισμός δεν θα είχε την διάδοση την οποία είχε ενδεχομένως, γιατί διαδόθηκε ο χριστιανισμός τόσο δυναμικά μετά τον 4ο αιώνα μχ. , διότι είχε την πολιτική κάλυψη του κράτους και την στρατιωτική υποστήριξη και ποιος έδωσε αυτή την κάλυψη? Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Βέβαια στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχαν υπάρξει διωγμοί, υπήρξαν διωγμοί και ιδιαιτέρως στον 3ο αιώνα μχ. , δηλαδή μεταξύ του 200 και του 300, για αυτό το 313 έγινε το διάταγμα του Μεδιόλανου, αν θυμάστε, Μεδιόλανο είναι το Μιλάνο, στο οποίο δεν έγινε ο χριστιανισμός επίσημη θρησκεία, αλλά εντάχθεικε στις θρησκείες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, δηλαδή έγινε δεκτός ως θρησκεία μαζί με τις άλλες, στην ουσία δηλαδή το κράτος με το διάταγμα του Μεδιολάνου προστατεύει την χριστιανική θρησκεία από άλλες διώξεις, γιατί στον 3ο αιώνα είχαν συμβεί διωγμοί, αλλά διωγμοί δεν συνέβαιναν επί 300 χρόνια, αν τους μαζέψεις μαζί τους διωγμούς είναι μερικές 10καδες χρόνια ούτε και πολλά, 30 χρόνια το πολύ, τα υπόλοιπα ο χριστιανισμός ζούσε μέσα στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αναπτύσσονταν και αυξάνονταν μέσα σε αυτήν την αυτοκρατορία, αυτή είναι η αυτοκρατορία του, η ρωμαϊκή αυτοκρατορία, δεν θα γινόντανε επίσημη θρησκεία του ρωμαϊκού κράτους εάν δεν ήταν ο χώρος στο οποίον είχε αναπτυχθεί αυτή η θρησκεία, λογικό.
Τώρα, το 313 όπως σας είπα, έγινε το διάταγμα του Μεδιολάνου, αυτός είναι ο 4ος αιώνας μχ. , σωστά? Αυτός είναι κρίσιμος αιώνας για την ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Το 4ο αιώνα μχ. , ο χριστιανισμός ενισχύεται μέσα στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία, δεν είναι η παλιά αυτοκρατορία, είναι μια αυτοκρατορία παρακμής και για να την αντιμετωπίσει χωρίζεται, διασπάται σε επί μέρους τμήματα, τέσσερα αρχικά, τα εξής δύο, η ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία και η δυτική ρωμαϊκή αυτοκρατορία και τότε θα είναι που θα συμβεί ο μέγας Κωνσταντίνος, αυτοκράτορας της Ρώμης να επιλέξει την Κωνσταντινούπολη ως πρωτεύουσα του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους, αυτό συνέβη το 330 μχ. , και προσέξτε να δείτε, πριν ακόμα γίνει η Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους, ο Κωνσταντίνος, ο μετέπειτα Μέγας και Άγιος, έτσι? Ο Κωνσταντίνος αποφασίζει, επειδή μετά το διάταγμα του Μεδιολάνου ο χριστιανισμός είναι μέσα στην ζωή της αυτοκρατορίας και ο Μέγας Κωνσταντίνος έχει βλέψεις συνολικής οργάνωσης του ανατολικού κομματιού, άρα θεωρεί τον χριστιανισμό πολύ σπουδαίο κομμάτι, του κομματιού του οποίου του αναλογεί, γιατί ο χριστιανισμός είχε διάδοση, είναι κοντά στον αρχικό του πυρήνα, οι χριστιανοί ήταν πολλοί εκεί ολόγυρα στην ανατολή, αφήστε δε που η ανατολή, ήταν το πιο προχωρημένο πολιτισμικά κομμάτι, τι αποφασίζει ο Κωνσταντίνος, ότι θα δώσει έμφαση σε αυτή την θρησκεία, τον χριστιανισμό, όμως, όταν αρχίζει να ρωτάει για την θρησκεία, τι έλεγε ακριβώς αυτή η θρησκεία και να την μαθαίνει, από καλούς επίσημους χριστιανούς και τους ζητούσε να του εξηγήσουν, τι λέει ο χριστιανισμός? Κατάλαβε ότι ο καθένας του έλεγε κάτι άλλο, είμαστε στον 4ο αιώνα μχ. , ο 4ος αιώνας μχ. , είναι κομβικός αιώνας, όπως και ο 3ος, δεν ξέρω, αν ξέρετε, ο χριστιανισμός ωρίμασε τον 3ο και 4ο αιώνα μχ. , πρώτα-πρώτα στο 3ο αιώνα μχ. ,άρχισαν να δημιουργούνται τα Πατριαρχεία και δημιουργήθηκαν 5 Πατριαρχεία που είναι και τα ιστορικά Πατριαρχεία της χριστιανοσύνης, αυτά δηλαδή που πρέπει να θυμόμαστε, το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Κωνσταντινουπόλεως και Ρώμης, αυτά τα 5 Πατριαρχεία είναι τα ιστορικά Πατριαρχεία της χριστιανοσύνης, έτσι ονομάζονται μέχρι σήμερα, έκτοτε δημιουργήθηκαν και άλλα Πατριαρχεία, η ορθοδοξία έχει περί τα 15 αν δε κάνω λάθος? Αλλά τα 5 ιστορικά πρώτα Πατριαρχεία είναι αυτά, αλλά προσέξτε και φυσικά προσέξτε, τα 4 βρίσκονται στην Ανατολή και το ένα βρίσκεται στη Δύση, δηλαδή το κύριο βάρος του χριστιανισμού ήταν στις ανατολικές επαρχίες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας εξ’ αρχής, άρα ο Κωνσταντίνος ως αυτοκράτορας, ως πολιτικό πρόσωπο, όφειλε να καταλάβει αυτή την θρησκεία, την οποία και υποστήριζε στην ενσωμάτωση της μέσα στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι πίστευε ότι μπορεί να δώσει μια συνοχή στην αυτοκρατορία που διαλυόταν, όμως όταν κατάλαβε ότι υπάρχουν πολλές απόψεις για τα ίδια θέματα, τι γίνεται, πρέπει αυτή η θρησκεία, δεν μπορεί μια θρησκεία να έχει 100 απόψεις, πρέπει να καταλάβουμε ποιες είναι οι κεντρικές απόψεις αυτής της θρησκείας και τότε ο ίδιος συνεκάλεσε την 1η οικουμενική σύνοδο, η 1η οικουμενική σύνοδος, αν θυμάστε, συγκλείσθηκε το 325 μχ. , στην Νίκαια της Βιθυνίας και ήταν πολιτική απόφαση του Μεγάλου Κωνσταντίνου, για να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο τι ακριβώς λέει ο χριστιανισμός. Ήταν και η εποχή που ο Άρειος που το δόγμα του είχε διάδοση και τι έκανε ο Μεγάλος Κωνσταντίνος, αυτός αποφάσισε να γίνει η 1η οικουμενική σύνοδος και την πήρε και πάνω του ως πολιτικός πρόσωπο, δηλαδή ζήτησε να του δώσουν τα ονόματα των ποιων σημαντικών εξ’ αρχόντων της εκκλησίας, από την Ελλάδα, από την Ιταλία, λέω τις σημερινές χώρες, από την Ιορδανία, το Ισραήλ κτλ. , έβαλε τα χρήματα για μετακινηθούν αυτοί οι άνθρωποι και προέδρευσε και της 1ης συνεδριάσεως. Ήρθαν πράγματι τα ποιο εξέχοντα στελέχη της εκκλησίας, μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρώτη συνέλευση, ο αυτοκράτορας απηύθυνε το λόγο του λατινιστί, γιατί ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας, άλλα οι εργασίες της συνόδου έγιναν ελληνιστί, όλοι όσοι ήλθανε ξέρανε Ελληνικά, αυτά ήτανε τα Αγγλικά της εποχής και η πρώτη αυτή οικουμενική σύνοδος θα γνωρίζεται, αντιμετώπισε κυρίως το θέμα του Αρείου, δηλαδή άρχισε να συζητά τα ζητήματα τα περί φύσεως του Ιησού και στην ουσία συνθέθηκε το πιστεύω, το πιστεύω που έχουμε σήμερα, στη ουσία συνθέθηκε στην σύνοδο της Νίκαιας, όχι ολότελα δεν μπήκε το φινάλε, αλλά χρειάστηκαν και επόμενες σύνοδοι για να ξεκαθαρίσει θέματα που προκύπταν, διότι και η άνοδος των απόψεων του Νεστορίου έφερε την ανάγκη επομένων συνόδων, ο κύκλος, ο πιο μεγάλος κύκλος αυτών των πραγμάτων λήγει το 451, στην Χαλκηδώνα της Κωνσταντινουπόλεως γίνεται η 4η οικουμενική σύνοδος, δηλαδή από το 325 έως το 451 είναι 120 τόσα χρόνια, μέσα σε 120 χρόνια έγιναν 4ρεις οικουμενικές σύνοδοι, σε κάθε μια συζητιόνταν κάποιο θέμα καίριο που πρόκυπτε σε σχέση με την φύση, την Αγία Τριάδα, την σύνθεση κτλ., και τότε μπαίνει και το τελευταίο, μπαίνει και η τελευταία γραμμή στο σύμβολο της πίστεως. Το χριστιανικό σύμβολο της πίστεως είναι ένα από τα πιο επεξεργασμένα κείμενα στην ιστορία της ανθρωπότητας, κάθε του λέξη έχει συζητηθεί, επί ώρες και ώρες, αν θυμάστε, ένα κόμμα να αλλάξει, μπορεί να έχεις αίρεση, είναι ένα κείμενο στο οποίο έχουν πέσει επάνω οι εγκέφαλοι της χριστιανικής πίστεως επί μεγάλο διάστημα και είναι πολύ μεγάλο για σύμβολο πίστεως και εκεί έπρεπε να αντιμετωπισθούν όλες οι πιθανές παρεξηγήσεις, για την Αγία Τριάδα, το Άγιο Πνεύμα, τι είναι το Άγιο Πνεύμα ? Το σχίσμα του ‘54 έχει πολιτικές διαστάσεις στην ουσία, αλλά είχε ως κύρια αφορμή το figlioque, δηλαδή ένα “και” προστέθηκε, από που προέρχεται το Άγιο Πνεύμα? Και από τον υιό, προστέθηκε αυτό και έγινε ρήγμα, έχουν περάσει 1000 χρόνια και δεν έχει γεφυρωθεί, επομένως ο χριστιανισμός μπήκε στην διαδικασία της εσωτερικής του οργάνωσης με τα Πατριαρχεία, σταδιακά γεννήθηκαν η έννοια του Επισκόπου, του Μητροπολίτου, του Πατριάρχη, είναι ελληνικές λέξεις που χρησιμοποιούνται και επίσης αποφασίστηκε και οι εορτές του χριστιανισμού, γιατί μια θρησκεία πρέπει να έχει εορτές.
Γιατί μέχρι τότε οι χριστιανοί τιμούσαν τις εορτές των Εβραίων, διότι ο χριστιανισμός δεν είχε αποκηρύξει τον εβραϊσμό, άρα τηρούσαν τις εορτές των Εβραίων, αυτό όμως δημιουργούσε την εντύπωση σε κάποιους ότι ο χριστιανισμός είναι μια εβραϊκή διάσπαση, δηλαδή μια νέα εβραϊκή πλευρά, ο χριστιανισμός έπρεπε να ξεκαθαρίσει αυτό το τοπίο και έτσι εκεί στον 3ο και 4ο αιώνα, πρώτα-πρώτα αποφάσισε να αλλάξει την ιερή ημέρα, γιατί και ο χριστιανισμός το Σάββατο τιμούσε ως ιερή ημέρα, ” έξη ημέρες εργα και ποιήσεις πάσα τα έργα σου, την δε ημέρα τη εβδόμη Σάββατα Κυρίω το θεό σου”. Οι χριστιανοί είχαν το Σάββατο ως ιερή ημέρα, ναι αλλά το έχουν και οι Εβραίοι, αυτό δημιουργεί σύγχυση, έτσι αποφασίστηκε να μετατεθεί η ημέρα στον χριστιανισμό, μια μέρα μετά την μέρα των Εβραίων και προσέξτε αυτή την μετάβαση την δείχνει η γλώσσα μας, Δευτέρα η δεύτερη μέρα, Τρίτη η τρίτη μέρα, Τετάρτη η τέταρτη, Πέμπτη η πέμπτη, Παρασκευή, τι είναι η Παρασκευή, είναι η ημέρα προπαρασκευής, προετοιμασίας για το Σάββατο, μόνο που το Σάββατο έμεινε ορφανό, γιατί μετακινήθηκε η ημέρα στην Κυριακή. Αποφασίστηκε να ορισθεί η ημέρα γέννησης του Ιησού, όπως ξέρετε δεν γνωρίζουμε πότε και ποια ημέρα γεννήθηκε ο Ιησούς και επιλέχτηκε η 25 Δεκεμβρίου, θέλω να πω, αποφασίστηκαν διάφορα πράγματα κεντρικά και ο χριστιανισμός απέκτησε φυσιογνωμία, αυτά όλες οι θρησκείες τα περάσανε, χρειάζονται 300-400 χρόνια για να ωριμάσουν οι θρησκείες, να αποκτήσουν ιεραρχίες, να αποκτήσουν κτλ.
Τώρα ο χριστιανισμός τον 4ο αιώνα βρήκε την αυτοκρατορία του, την ρωμαϊκή αυτοκρατορία και έγινε στο τέλος του 4ου αιώνα, επίσημη θρησκεία του ρωμαϊκού κράτους, δηλαδή πέρασε από το στάδιο του να είναι μια από τις θρησκείες και τελικά έγινε η θρησκεία του ρωμαϊκού κράτους, αυτό έγινε με ασφάλεια στο 390, αλλά στα μέσα του 400 τόσο, το πράγμα ολοκληρώθηκε. Πρέπει να σας πω το εξής, η πρώτη χώρα στον κόσμο στην οποία ο χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία δεν είναι η ρωμαϊκή αυτοκρατορία, είναι οι Αρμένιοι, το βασίλειο των Αρμενίων.
Πρώτα, αυτό το βασίλειο δέχτηκε επισήμως την χριστιανική θρησκεία, είναι και η Υεμένη που είναι μονοφυσίτες, οι Αρμένιοι είναι μονοφυσίτες, οι πρώτοι χριστιανοί στον κόσμο είναι μονοφυσίτες μέχρι σήμερα, βέβαια υπάρχουν Αρμένιοι ορθόδοξοι, Αρμένιοι καθολικοί, Αρμένιοι προτεστάντες, αλλά οι Αρμένιοι, οι γρηγοριανοί, είναι μονοφυσίτες. Οι Κόπτες της Αιγύπτου είναι μονοφυσίτες, στην Αίγυπτο υπάρχουν μέχρι σήμερα, περί τα 10-11 εκατομμύρια χριστιανών, μέσα σε ένα ωκεανό μουσουλμάνων βεβαίως, είναι οι Κόπτες. Η λέξη Κόπτες δεν προέρχεται από το κόβω, αλλά από το Αιγύπτιος, δηλαδή οι Κόπτες είναι οι Αιγύπτιοι και μέχρι σήμερα είναι περίπου 11 εκατομμύρια άνθρωποι, οι οποίοι πλέον τα τελευταία χρόνια εκεί ζουν πολλά, γιατί το Ισλάμ έχουν δημιουργηθεί ομάδες, οι οποίες πλέον είναι ομάδες εξόντωσης, δεν το συζητούμε και οι Κόπτες είναι εκτεθειμένοι σε αυτή την απίστευτη βία που υπάρχει σε διάφορα σημεία, αλλά προσέξτε είναι αρχέγονοι χριστιανοί, παρέμειναν χριστιανοί στην Αίγυπτο μέσα στην επέλαση του Ισλάμ, δηλαδή πεισματάρηδες χριστιανοί, δεν υπετάγησαν στο κυρίαρχο κλίμα που υπήρχε ολόγυρα και παραμένουν μέχρι σήμερα, δεν ανήκουν σε κανένα από τα τμήματα της χριστιανοσύνης, έχουν καλές επαφές με τους ορθοδόξους, δεν το συζητούμε, αλλά είναι Κόπτες, έχουν δικό τους Πατριάρχη, έχουν δικιά τους εκκλησία και είναι μονοφυσίτες. Ο μονοφυτισμός είναι η θρησκεία των αρχέγονων χριστιανών, οι Αιθίοπες στην Αφρική, οι Αιθίοπες είναι επίσης Κόπτες κατά κάποιο τρόπο έχουν τις ίδιες συλλήψεις με τους Κόπτες της Αιγύπτου, αλλά είναι Αιθίοπες, δικιά τους εκκλησία, μονοφυσιτική εκκλησία. Η φύση στους Κόπτες είναι η θεϊκή υπόσταση, σε διαφορετικά ποσοστά οι συλλήψεις ας πούμε, γιατί σας λέω για τους Αιθίοπες, οι Αιθίοπες βρίσκονται εδώ, γιατί σας το δείχνω αυτό το
εδώ, είναι κυριολεκτικά στη μύτη του Ισλάμ, δηλαδή από την Αιθιοπία στην ζώνη της Σαουδικής Αραβίας, κολυμπώντας πας, δεν το κάνεις όμως διότι υπάρχουν καρχαρίες, τόσο κοντά είναι ο ένας από τον άλλον, το Ισλάμ είναι δίπλα, από εκεί πέρασε άμεσα το Ισλάμ επηρέασε το Σουδάν, επηρέασε την Σομαλία ενωρίς, αυτοί οι Αιθίοπες, μόνοι τους, αποκομμένη από όλους, πάμφτωχος λαός μέχρι σήμερα, παραμένουν οι πιο ηρωικοί χριστιανοί ολόκληρου του χριστιανισμού, κανένας χριστιανός έπρεπε να αντέξει, όσα άντεξαν οι Αιθίοπες τόσες χιλιάδες χρόνια, μόνοι τους στην άκρη της Αφρικής, μέσα στο Ισλάμ και είναι μονοφυσίτες, ο μονοφυτισμός έχει πολύ γερές βάσεις στον χριστιανισμό, βέβαια αν τους ρωτήσετε αν είναι μονοφυσίτες, θα σας πουν, όχι, μη με ρωτάτε, όποτε διαβάσετε ένα θεολογικό βιβλίο τους κατατάσσει όλους αυτούς στους μονοφυσίτες.
Τώρα να πούμε δύο πράγματα που μας ενδιαφέρουν πολύ να πούμε, έχει χωρισθεί η ρωμαϊκή αυτοκρατορία σε ανατολική και δυτική, σωστά ? Από αυτά τα δύο τμήματα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, εκείνο το οποίο επέζησε και άντεξε και κράτησε τους αυτοκράτορες και κράτησε την δύναμη του και κράτησε πολιτισμό και γράμματα και τέχνες και θεσμούς είναι η ανατολική πλευρά, η δυτική πλευρά τα έχασε όλα, ήδη το 476 τέλειωσε η ρωμαϊκή αυτοκρατορία, η Ρώμη κτυπήθηκε από τους Βησιγότθους και μετά 2 χρόνια ήλθαν και οι Λομβαρδοί και δεν έμεινε τίποτα, η δυτική ρωμαϊκή αυτοκρατορία διαλύθηκε, ενώ η ανατολική όχι μόνο κράτησε, αλλά ισχυροποιήθηκε και για αιώνες συνέχεια έγινε αυτό που λέμε, Βυζάντιο.
Τι θέλω να πω με αυτό, από τα 5 Πατριαρχεία, τα τέσσερα ήταν τελείως διαφορετικά, πρώτα-πρώτα ήταν ελληνόφωνα, Αλεξάνδρειας, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας και Κωνσταντινουπόλεως, 2000 χρόνια ελληνόφωνα Πατριαρχεία, εκτός από το Αντιοχείας που έχει την έδρα του στην Δαμασκό, ονομάζεται Αντιοχείας, αλλά η έδρα του έχει μεταφερθεί στην Δαμασκό της Συρίας που γίνονται τώρα, αυτά που γίνονται και ποιος ξέρει τι καταστάσεις θα βρει εκεί πέρα, το Αντιοχείας τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει αραβόφωνο, το της Ρώμης λατινόφωνο, διαφορά, συμφωνούμε? Δεύτερον τα 4 Πατριαρχεία ανήκουν σε μια δομημένη αυτοκρατορία, ο ανώτατος άρχων αυτής της αυτοκρατορίας είναι ο αυτοκράτορας, ο αυτοκράτορας υπάρχει, έχει τους θεσμούς του, έχει στρατό, παρέχει ασφάλεια κτλ. , η δυτική πλευρά δεν έχει τίποτα, η Ρώμη είναι στάχτη και μπούρμπερη, δεν υπάρχει ηγεμόνας, κάτι Γερμανοί έρχονται, στήνουν κάτι βασίλεια, άγριοι τύποι, έχουν βγει από τα δάση, ο Πάπας δηλαδή, ο Πατριάρχης της Ρώμης, βιώνει τελείως άλλες καταστάσεις από ότι οι άλλοι 4 Πατριάρχες, είναι εκτεθειμένος σε κάθε κίνδυνο, δεν έχει κάποιον ηγεμόνα στον οποίον να απευθυνθεί και να ζητήσει βοήθεια στρατού, ασφάλεια, τίποτα δεν έχει και αντιπροσωπεύει για όλους αυτούς τους καθημαζόμενους ανθρώπους της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας που ζουν συνεχώς επιθέσεις, σφαγές, λεηλασίες κτλ. , την μόνη ελπίδα, γιατί είναι η μόνη αρχή που έμεινε όρθια, δεν έχει μείνει τίποτα άλλο όρθιο, μόνο το Πατριαρχείο Ρώμης, επομένως τελείως έχει άλλους κώδικες ζωής από τα άλλα 4 Πατριαρχεία και αυτό έπαιξε το ρόλο του στο σχίσμα, διότι έχουν απομακρυνθεί, χρησιμοποιούνται βεβαίως λόγια σεβασμού, στην πραγματικότητα, άλλη ζωή ζουν οι μεν, άλλη ζωή οι δε και προσέξτε να δείτε τώρα, στην δυτική πλευρά, πότε αρχίζει η ανάκαμψη της δυτικής πλευράς? Λέμε από τον Καρλομάγνο, δηλαδή από την ώρα που οι Γερμανοί στήσανε κάποιο μεγάλο βασίλειο, είχαν ήδη στήσει στην Γαλλία του Λουδοβίκου κλπ., αλλά μιλάμε στην ουσία για την αναγέννηση της δυτικής Ευρώπης από την ώρα της δημιουργίας του μεγάλου βασιλείου του Καρλομάγνου. Αυτός σας θυμίζω το 800 μχ. , εστέφθει αυτοκράτορας της Αγίας ρωμαϊκής αυτοκρατορίας του γερμανικού έθνους από τον Πάπα της Ρώμης, δηλαδή επιτέλους, ο Πάπας της Ρώμης βρίσκει πολιτικό στήριγμα μετά από αιώνες, η ανατολική πλευρά το στήριγμα ήταν αυτονόητο, δεν το συζητούμε, θυμηθείτε το, γίνεται αυτή η κίνηση, δηλαδή συνδυάζεται ο Πάπας με το γερμανικό στοιχείο, σε εκείνη τη φάση, αργότερα δεν, οι Φράγκοι είχαν γίνει χριστιανοί σχετικά πρόσφατα, γιατί τα γερμανικά φύλα ήταν παγανιστές, σταδιακά κάποια από αυτά άρχισαν να γίνονται χριστιανοί, οι Φράγκοι έγιναν χριστιανοί και μάλιστα μετέφεραν τον χριστιανισμό σε άλλα γερμανικά φύλα, τους Σάξωνες κτλ., το 800, το 850, το 900 οι Φράγκοι διαδίδουν τον χριστιανισμό με γερμανικό τρόπο εκείνης της εποχής. Η διάδοση του χριστιανισμού από γερμανική φυλή σε γερμανική φυλή έγινε με τρομερές ποσότητες βίας, αλλά οι γερμανικές φυλές άρχισαν να γίνονται χριστιανικές, έγιναν οι Σάξωνες, έγιναν οι Σκανδιναυοί, οι Σκανδιναυοί έγιναν το 800 τόσο 900 χριστιανοί που είναι Γερμανοί, οι βόρειοί Γερμανοί, στο 12ο αιώνα δημιουργήθηκε ένα τάγμα των Τευτών ιπποτών, αυτά τα τάγματα ήταν μοναστικά τάγματα, δηλαδή μοναχών, θρησκευόμενοι, πολεμιστές της πίστεως, δηλαδή είχαν γίνει και οι σταυροφορίες κτλ. , και αυτοί οι τεύτωνες ιππότες μετέφεραν τον χριστιανισμό με τεράστια βία σε όλη την Βαλτική. Αυτοί λοιπόν, τα διάφορα γερμανικά φύλα μετέφεραν τον χριστιανισμό στην Βαλτική, η Βαλτική έγινε χριστιανική, η τελευταία χώρα της Ευρώπης που έγινε χριστιανική είναι η Λιθουανία το 1387, δηλαδή η Ευρώπη για να γίνει χριστιανική πέρασαν σχεδόν 400 χρόνια, σταδιακά ο ένας μετά τον άλλον μετέφερε τον χριστιανισμό. Ο Πάπας λοιπόν της Ρώμης, γιατί σας το λέω αυτό, ο Πάπας της Ρώμης το 800 μχ. ,συνδυάστηκε με το γερμανικό στοιχείο και το γερμανικό στοιχείο με τη σειρά του έγινε ο προπαγανδιστής της χριστιανικής θρησκείας, την διέδωσε ο ένας μετά τον άλλον, προσέξτε να δείτε, επειδή ο Πάπας συνδυάστηκε με το γερμανικό στοιχείο, οι Γάλλοι πήραν, λίγο αργότερα, μετέφεραν την έδρα του Πάπα από την Ρώμη στην Αβινιόν.
Έγιναν ιστορίες απείρου κάλλους, διότι ο καθένας από τις αναπτυσσόμενες δυνάμεις της Ευρώπης, θέλοντας να ελέγχει τον Πάπα, ήθελε να τον φέρει στα δικά του μέρη, δεν ξέρω αν έχετε πάει στην Αβινιόν, εγώ αν ήμουνα Πάπας δε άφηνα την Αβινιόν με τίποτα. Τι σχέση έχει η Αβινιόν με το Βατικανό, δηλαδή είναι ένα αριστούργημα εκεί πέρα που είχαν πάει οι Πάπες για καμιά 80 χρόνια, μετά ξαναγύρισαν πίσω στη Ρώμη, θέλω να πω το που είναι ο Πάπας ήταν και μια ιστορία εσωτερικών ευρωπαϊκών ισορροπιών και λόγω της ανόδου του γερμανικού στοιχείου και του συνδυασμού του με την κεντρική αρχή, γίνεται στον ίδιο αιώνα το πρώτο σχίσμα, γιατί ποια ο Πάπας της Ρώμης δεν είναι έρμος στο κύμα, έχει από πίσω του πολιτική εξουσία, οπότε τώρα διαφαίνεται ότι θα συγκρουστούν οι πολιτικές εξουσίες, άρα και οι θρησκευτικές θα έλθουν σε σύγκρουση, όπως και ήλθαν και το 1054, όταν έγινε το σχίσμα, προσέξτε να δείτε, έχουμε 4 Πατριαρχεία από την μια πλευρά, ένα Πατριαρχείο από την άλλη, δηλαδή την ώρα του σχίσματος, η ανατολική πλευρά μοιάζει απολύτως υπερέχουσα, 4/1 και μέσα σε 500 χρόνια από το σχίσμα, το πράγμα έχει αντιστραφεί τελείως, ο καθολικισμός θα είναι η μεγάλη δύναμη και η Ορθοδοξία θα μπει σε δεύτερη μοίρα, δημογραφικά και τελοσπάντων και από πλευρά επιρροής. Θα σας πω ένα μυστικό, την ώρα που γίνεται το σχίσμα το 1054 , από τα 4 Πατριαρχεία της ανατολής, τα 3 είναι ήδη υπό μουσουλμανικό έλεγχο, δεν είναι μόνο αριθμητικό 4/1, είναι ότι από τα 4, τα 3 έχουν ήδη καταληφθεί από τους άλλους εδώ και αιώνες και λειτουργούν πλέον κάτω από αραβική ομπρέλα, από μουσουλμανική ομπρέλα και το 4ο της Κωνσταντινουπόλεως θα πάθει το ίδιο 400 χρόνια αργότερα, όταν θα καταληφθεί επίσης από μουσουλμάνους, ενώ το της Ρώμης δεν είχε ποτέ αυτή την μοίρα, να ελεγχθεί πολιτικά από άλλη θρησκεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου