Η γεωργία εξημέρωσε τα φυτά, αλλά και τα ζώα δημιουργώντας την κτηνοτροφία. Τα πρόβατα εξημερώθηκαν στη Μεσοποταμία περί το 8.000 π.Χ και ακολούθησαν το γουρούνι, η αγελάδα, η κότα κλπ. Στις στέπες της Κ. Ασίας κυριαρχεί η νομαδική κτηνοτροφία, με κύρια ζώα το πρόβατο και το άλογο. Οι φυλές των στεπών υπήρξαν πολύ επιθετικές κατά των γεωργών, γι' αυτό και η Κίνα κατασκεύασε το Σινικό Τείχος για να προστατευθεί.
Σύνδεση με το προηγούμενο
Η κτηνοτροφία είναι και αυτή γεωργική επανάσταση, διότι μετέχει της εξημέρωσης και προσφέρει την δυνατότητα σταθερής εγκατοίκησης. Ο άνθρωπος είχε εθιστεί στο να τρώει πρωτεϊνες, να τρώει κρέας, τώρα δεν μπορεί να κυνηγάει ή αν κυνηγάει, κυνηγάει λιγότερο ή σε μικρή κλίμακα, δεν μπορεί να έχει την βεβαιότητα ότι η τροφή του θα περιλαμβάνει και κρέας και προκειμένου να το έχει, αφού δεν πάει το βουνό προς τον Μωάμεθ, θα πάει ο Μωάμεθ προς το βουνό, δηλαδή θα πάρουνε τα ζώα και θα τα ενσωματώσουν στην ζωή τους, αντί να τα κυνηγούν στην φύση. Αυτές οι κτηνοτροφίες που περιγράψαμε τώρα, συνδυάζονται με την γεωργία, όμως υπάρχει μια κτηνοτροφία που δεν συνδυάζεται καθόλου με την γεωργία και αυτή έπαιξε τεράστιο ρόλο στην ιστορία της ανθρωπότητας και στη ζωή των γεωργών.
Σε αυτή την ζώνη της Ασίας που σας δείχνω είναι ζώνη στεπών το
έδαφος δηλαδή είναι άγονο, πολύ σκληρό έδαφος, άγονο και δεν έχει καθόλου βλάστηση, μπορεί να έχει ένα ψωροθάμνο εδώ, ένα ψωροθάμνο εκεί σε 20 χλμ ένα ψωρόδεντρο στα 50 χλμ και γενικά ψωροβλάστηση, εκείνο το οποίο έχει είναι χορτάρι, μια χαμηλή βλάστηση από περίπου τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο, αυτό που βγαίνει είναι χορτάρι, γιατί αυτές οι περιοχές εκτός ότι το έδαφος είναι σκληρό και άγονο έχουνε ακραίες καιρικές μεταβολές, στις στέπες βέβαιά είναι πολύ εκτεταμένες και έχει ζώνες, χοντρικά όμως στις στέπες το χειμώνα είναι πολύ χαμηλές οι θερμοκρασίες καλύπτονται από πάγο αυτές οι εκτάσεις, ενώ προς την άνοιξη όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία και ανεβαίνει σχετικά γρήγορα σε αυτή την ζώνη και έχει βάλτους και έλη αυτή η τεράστια ζώνη, περνάει κανένας μήνας αυτά τα έλη απορροφόνται και βγαίνει χορτάρι, πλούσιο, πράσινο χορτάρι. Αυτό το χορτάρι καλύπτει αυτές τις περιοχές Μάϊο, Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο και σταδιακά αρχίζει ο καιρός να μπαίνει στον άλλο του κύκλο για να μπούνε στις πολλές δύσκολες διαδικασίες του χειμώνα. Είναι ο χειμώνας πολύ βαρύς και το καλοκαίρι πολύ ζεστό, μπορεί οι θερμοκρασίες να φθάσουν και τους 40 βαθμούς, δηλαδή +40 –40, η διαφορά των θερμοκρασιών είναι τρομακτική και παίζει ένα επί πλέον ρόλο ότι σε αυτές τις περιοχές δεν μπορούσε να αναπτυχθεί η γεωργία εκτός ότι το έδαφος δεν ήταν πρόσφορο για την γεωργία. Σας λέω χαρακτηριστικά ότι αυτό που σας έδειξα ήταν μέχρι πρόσφατα τμήμα της Ρωσίας, άρα και της Σοβιετικής Ένωσης που υπήρχε μέχρι το 1989. Διάβαζα πρόσφατα ένα βιβλίο που είχε γράψει ο Μπρέσνιεφ για την ζωή του, έλεγε ότι όταν ήταν νέος κομμουνιστής του ανέθεσε το κόμμα μια αποστολή να πάει στο Καζακστάν μία τέτοια περιοχή και να μετατρέψει ένα τμήμα της σε γεωργική ζώνη, περιέγραψε ότι του έδωσαν κάποια τρακτέρ, ισχυρά τρακτέρ για αυτό το στόχο και άρχισαν να το προσπαθούν για να αρώσουν αυτό το έδαφος, αλλά με τις πρώτες προσπάθειες τα ατσάλινα δόντια του τρακτέρ έσπασαν σαν να ήταν οδοντογλυφίδες και σταμάτησε το όλο έργο, ζήτησε ο Μπρέζνιεφ από την επιτροπή να κατασκευασθούν ειδικά τρακτέρ με τρομερά ενισχυμένα ατσάλια και τελικά πέτυχαν, ξέρετε σε αυτές τις περιοχές δημιουργήθηκαν ζώνες γεωργίας αλλά και πάλι χωρίς μεγάλες επιτυχίες, φανταστείτε ότι τόσες χιλιάδες χρόνια που δεν υπήρχαν τα μέσα δεν υπήρχε περίπτωση σε αυτή την ζώνη να καλλιεργηθεί τίποτα.
Επειδή όμως υπάρχει το χορτάρι για τι προσφέρεται ? Μπορεί να έχεις ζώα που τρώνε το χορτάρι και εσύ τρως τα ζώα, όταν τελειώνει η καλή περίοδος κόβεις χορτάρια, τα σωρεύεις για να τα έχεις το χειμώνα να ταϊζεις τα ζώα σου και συνεχίζεις να τρέφεσε το χειμώνα με τα ζώα σου μέχρι να έλθει το επόμενο καλοκαίρι, η επόμενη άνοιξη, οι άνθρωποι δηλαδή σε αυτή τη τεράστια ζώνη είναι οι απόλυτοι κτηνοτρόφοι, μόνο κρέας τρώνε. Στην Ρωσία τρέφονται με κρέας και γαλακτοκομικά και βούτυρο και τα λοιπά και βέβαια μέσα από τα χόρτα έχουν εντοπίσει και κάποια τα οποία είναι βρώσιμα και κάπως φροντίζουν το διαιτολόγιο τους. Αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να ήταν βαρύτατα ασθενείς και να πεθαίνουν από καρδιά, σας αναφέρω όμως καμία καρδιοπάθεια, ο λόγος βέβαια είναι ότι ήταν εξαιρετικά λιτοδίαιτοι, έτρωγαν μικρές ποσότητες και δεύτερον κινούνταν πάρα πολύ.
Είναι τόσο πολύ η εξάρτηση αυτών των ανθρώπων από τα κρέατα και τα γαλακτοκομικά που οι Μογγόλοι που είναι ομάδες που κατοικούν σε αυτή την ζώνη έχουν 150 είδη γαλακτοκομικών και φυσικά τα πιο πολύτιμα ζώα στην στέπα είναι στις περισσότερες ζώνες το πρόβατο, όχι όμως το δικό μας πρόβατο, αλλά το πρόβατο της στέπας που είναι πιο βραχύσωμο και τα πέλματα τους είναι πλατιά. Το δεύτερο επίσης πολύτιμο ζώο το οποίο και λατρεύουν είναι το άλογο, διότι για να μπορέσεις να κατευθύνεις τα ποίμνια σου χρειάζεται οπωσδήποτε το άλογο και το άλογο είναι άλογο της στέπας όχι αυτό που εμείς έχουμε στο νου μας, το άλογο της στέπας είναι χαμηλό το μέγιστο ύψος του φτάνει το 1,55 μέτρο και κοντόχοντρο με πολύ πλατιά πέλματα, αλλά και οι άνθρωποι είναι έτσι, οι κάτοικοι της ζώνης των στεπών είναι βραχύσωμοι άνθρωποι, στιβαροί στο σώμα, σου φαίνονται χοντροί, αλλά δεν είναι, είναι στιβαροί και με πλατιά πέλματα. Για να βγάλεις την ζωή σου σε αυτή την περιοχή αυτό το σουλούπι υπηρετεί...
Το λέω αυτό γιατί θα μιλήσουμε τώρα για αυτούς τους φοβερούς κατοίκους της στέπας οι οποίοι ήταν οι μεγαλύτεροι εχθροί των γεωργών. Θα πρέπει να τους φανταστούμε στις επιθέσεις τους με αυτά τα χαμηλά άλογα τα οποία δεν είναι γρήγορα, είναι όμως πάρα πολύ ανθεκτικά και το άλογο της στέπας είναι ανθεκτικό και το πρόβατο της στέπας είναι πολύ ανθεκτικό και οι άνθρωποι της στέπας είναι πολύ ανθεκτικοί, μιλάμε για θεριά ανθεκτικότητας. Είναι πληθυσμοί που έχουνε μάθει από την ώρα που γεννιούνται να ζουν μια πολύ σκληρή ζωή, την σκληρότερη στην ζώνη της ανθρωπότητας, λόγω των εναλλαγών του κλίματος, των θερμοκρασιών κλπ.
Τώρα σε αυτή την μεγάλη ζώνη των στεπών κατοικούν διάφορες φυλές, νομάδες, αυτά που λέγαμε για το μακρινό μας παρελθόν ότι ζήσαμε εκατομμύρια χρόνια ως καρποσυλλέκτες και κυνηγοί, άρα είμασταν νομάδες και ζούσαμε σε ομάδες 25-30 ατόμων, κάθε 20-30 ομάδες συγκροτούσανε μια φυλή ισχύει απολύτως για τους κατοίκους της στέπας και μάλιστα και μέχρι σήμερα, δηλαδή σε αυτή εδώ την ζώνη της Ασίας, βέβαια τα πράγματα στον 20 αιώνα αλλάξανε δραματικά και στον 21 αλλάζουν ακόμη περισσότερο, αλλά ακόμη σε αυτή την τεράστια περιοχή υπάρχουνε φυλές που ζούνε όπως πριν χιλιάδες χρόνια, δηλαδή μετακινούνται στείνουν τα κονάκια τους κάθονται ένα διάστημα εδώ και πάνε παραπέρα.
Οι κάτοικοι της ζώνης αυτής φορτώνουν πάνω στα άλογα τους καλάμια, καλάμια έχουν, η στέπα δεν είναι έρημος, έχει πολλά νερά και ποτάμια και ρυάκια, βλάστηση δεν έχει, καλαμιές υπάρχουνε, δέντρα δεν βρίσκεις, βέβαια αν πας σε βόρειες περιοχές, στα βόρεια άκρα της
στέπας, γιατί πάνω από την στέπα αρχίζουν η νταϊγκα, δηλαδή ζώνες δασών και κωνοφόρων και μετά σε αυτή εδώ την περιοχή που βλέπετε αρχίζει η ντούντρα, δηλαδή μικρή, χαμηλή βλάστηση που ζουν μόνο αρκούδες και τάρανδοι και μετά τίποτα, οι ζώνες που κατοικούν άνθρωποι είναι εδώ, οι στέπες είναι εδώ είναι ζώνες δασών, μπορείς να πάρεις από τις ζώνες αυτές ξυλεία αλλά οι αποστάσεις είναι πολύ μεγάλες.
Οι άνθρωποι αυτοί στήνουν σκηνές, οι σκηνές τους είναι στρογγυλές
Κατασκευή, με καλάμια, καλάμια έχουν στην διάθεση τους , έχουν στην διάθεση τους δέρματα ζώων, ότι έχει σχέση με το ζώο, το ζώο τους παρέχει τα πάντα, τα ρούχα τους είναι από ζώο, το μαλλί το έχουν σε αφθονία και το κλώθουν και το ξαίνουν και το υφαίνουν και κάνουν τα υπέροχα χαλιά της στέπας, έτσι και οι σκηνές τους δημιουργούνται από κετσέ, δηλαδή ύφασμα πολύ χοντρό υφασμένο επίτηδες υφασμένο, από μαλλί που δεν έχει πλυθεί ούτως ώστε να έχει όλο του το λίπος και αυτό το κτυπούνε πάρα πολύ για να γίνει ένα συμπαγές επίπεδο, αυτό μπορεί να γίνει ρολό, φορτώνεται πάνω στα άλογα και όταν φτάνει στο σημείο που κρίνει η ομάδα ότι είναι καλό να στήσεις τον καταυλισμό σου για ένα διάστημα, γρήγορα τους παίρνει γύρω στις 2 ώρες γιατί συνεργάζονται και μεταξύ τους για να στήσουν αυτή την σκηνή γιατί όπως σας είπα είναι στρογγυλή, λέγεται γιούτ και επάνω καταλήγει κωνικά και στο επάνω, επάνω τμήμα είναι κενό ώστε να μπορεί να βγαίνει ο καπνός από το μαγείρεμα γιατί μαγειρεύουν εκεί μέσα και άμα βρέξει ο καλός Θεός, πέφτει νερό και άμα πέσει χιόνι, πέφτει χιόνι. Το
χειμώνα μπορεί να καλυφθεί όλο αυτό με δέρματα για επί πλέον κάλυψη. Το χειμώνα δεν περιφέρονται μένουνε σε ένα σημείο, δεν έχει νόημα διότι δεν πρόκειται να φάνε τα ζώα, η περιφορά γίνεται το καλό καιρό.
Μάλιστα τους χειμώνες κρεμούν επί πλέον στο εσωτερικό της σκηνής χαλιά που έχουνε υφάνει και δίνει χρώμα, αυτό τους λείπει γιατί οι απέραντες εκτάσεις είναι μονότονες και σχεδόν ίδιες, άχρωμες, τους λείπει το χρώμα. Αυτό το αναπληρώνουν μέσα στην σκηνή τους. Κρεμούν λοιπόν τα χαλιά τους , τα χαλιά τους είναι πολύ όμορφα για να μπορέσουν να βγάλουν πέρα αυτές τις δύσκολες συνθήκες.
Τώρα οι άνθρωποι αυτοί ζούνε σε ομάδες και σε φυλές και είναι οι απόλυτοι κτηνοτρόφοι, αγνοούν την λέξη γεωργία. Ο κτηνοτρόφος είναι σκληραγωγημένος άνθρωπος εκ των πραγμάτων σε σχέση με τον γεωργό καμία σύγκριση, ο κτηνοτρόφος αντιμετωπίζει λύκους, μετακινείται, πρέπει να τα βγάλει πέρα σε δρόμους είναι το σώμα του σκληραγωγημένο και επί πλέον είναι εξοικειωμένος με το σφάζειν, ξεκοιλιάζειν, με το ξεπετσιάζειν στο οποίο και είναι επαγγελματίας, το αίμα δεν του προκαλεί καμία απώθηση και είναι ο φυσικός του τρόπος ζωής γιατί από τα μικρά παιδιά μόλις γεννηθούν μαθαίνουν πως να σφάζουν το ζώο και πως θα χειρίζονται όλα αυτά τα πράγματα.
Εξ’ αυτού αν βάλει κανείς μαζί το ότι είναι οργανωμένοι σε ομάδες μετακινούμενες, ότι είναι οργανωμένοι σε φυλές κάποιες ομάδες, ότι οι φυλές μεταξύ τους δεν έχουν καθόλου αναγκαστικά καλή σχέση και ότι είναι ένα είδος σπορ σε αυτή την ζώνη οι συγκρούσεις μεταξύ των φυλών δηλαδή αν τύχει ένα καλοκαίρι και περάσει πολύ ήρεμο, δηλαδή τι συμβαίνει σκουριάσαμε, τι είναι αυτό το πράγμα, κάτι πρέπει να κάνουμε, να κινηθούμε.
Έχουν δικά τους παιχνίδια τρυφερά, αγαπούν πολύ την πάλη και γυμνοί άντρες παλεύουνε αλειμμένοι με λίπος για να γλιστράνε και παλεύουν και όλοι μαζί τους παρακινούν κλπ.
Κάτι πολύ που αγαπούν είναι ένα είδος πόλο με κομμένο κεφάλι προβάτου, είναι μια ομάδα 10 από εδώ και 10 από εκεί πάνω στο άλογο που είναι χαμηλό, έχει σημασία αυτό και κόβουν το κεφάλι ενός προβάτου αντί για μπάλα δηλαδή και παίζουν ένα είδος πόλο το πετάνε, το πιάνουν κλπ και γίνεται μάχη …... είναι όμως σε συνεχή δράση ως προς το κυνήγι το αγαπούν, δεν υπάρχει πανίδα εκεί πέρα ούτε χλωρίδα, λίγα ζώα υπάρχουν σε αυτή την ζώνη, κάτι λαγοί, λύκοι και μάλιστα γκρίζοι λύκοι, γκρίζοι γιατί οι κάτοικοι των στεπών παίρνουν πολλά μαθήματα από αυτό γιατί επιβιώνει σε δύσκολες συνθήκες και τους μαθαίνει πως να κυνηγάνε και πως να δρούνε.
Επειδή πολεμούν και μεταξύ τους δηλαδή η μια φυλή συγκρούεται με την άλλη, κατ’ αρχήν οι συγκρούσεις δεν γίνονται έτσι για σπορ, μπορεί κάποιες και να γίνονται, αλλά κατά κανόνα κλέβουν νύφη από μια φυλή και το οποίο έχει μια σοφία γιατί έτσι δεν γίνεται η ενδογαμία, δεν το ξέρανε βέβαια, αλλά γινόντανε αυτή η ιστορία, αλλά κάθε τέτοια κλοπή γυναίκας από άλλη φυλή σήμαινε ένα ωραίο πόλεμο κανά δύο μέρες, ωραίος γάμος ! Σκοτωθήκανε καμιά 10αρια, θέλω να πω ένα πράμα έτσι ντούρο και άγριο αλλά και πολύ δυνατό.
Στο χειμώνα πολλές φυλές επιτίθονταν η μια στην άλλη για να αποσπάσει τα αποθέματα χόρτου που είχε η άλλη φυλή για τα ζώα της ώστε να θρέψει τα δικά της. Όταν σου έλειπε χόρτο ο καλύτερος τρόπος να βρεις ήταν να επιτεθείς στην γειτονική φυλή. Σε αυτούς τους λαούς στις δύσκολες εποχές του τέλους του χειμώνα μπορεί να κάνουν το εξής, επειδή τα ζώα δεν θέλεις να τα σφάζεις γιατί θέλεις να τα έχεις και να τα πολλαπλασιάζεις. Ένας για να επιβιώσεις είναι να χαράξουν μια φλέβα του αλόγου και να ποιούν αίμα για να κρατηθούνε για κάποιο διάστημα και μάλιστα ξέρανε ποια φλέβα για να μην πάθει το ζώο τίποτα, γιατί τα άλογα στην στέπα είναι σχεδόν θεοί, το άλογο σου είναι αγάπη, είναι η μάνα σου, ο πατέρας σου υπάρχουν θρύλοι και μαρτυρίες από τη στέπα, ανθρώπων που έκλαψαν πολύ περισσότερο για το άλογο τους παρά για την μάνα τους την οποία επίσης αγαπούσαν. Αυτό το κόβω φλέβα για να ποιώ αίμα και να επιζήσω μου θυμίζει ένα μεγάλο σεισμό που έγινε στην Αρμενία πριν 20-30 χρόνια και μια μάνα βρέθηκε μετά από μέρες μέσα στα χαλάσματα η οποία το μωρό της το έθρεψε με το αίμα της, δηλαδή έκοψε μια φλέβα με τα δόντια και του έδινε του μωρού να θηλάσει και μάλιστα η Ακαδημία Αθηνών την είχε καλέσει και την είχε βραβεύσει, πράγματι ήταν μια σπαρακτική ιστορία... Οι Αρμένιοι δεν είναι καθόλου λαός της στέπας είναι γεωργικός λαός, αλλά η στέπα δεν είναι μακριά και προφανώς ακούγονται τέτοιοι και έτσι η γυναίκα αυτή είχε αυτή την σκέψη και σώθηκε...
Τώρα το άλογο είναι τόσο σημαντικό σε αυτούς τους λαούς που να σκεφτείτε οι Μογγόλοι έχουν 169 όρους για το άλογο, 169 όρους, δηλαδή το ψηλό άλογο, το κοντό άλογο, το παχύ άλογο, το κοντόχοντρο, το ξανθό, το ανοιχτοκαστανοκόκκινο που διαφαίνεται κομψό καθώς τρέχει ερχόμενο από μακρινό τόπο, για να πεις αυτό το πράγμα, ξέρω εγώ λες μια λέξη...όπως οι Εσκιμώοι έχουν τόσους όρους για το χιόνι, αυτοί έχουν 169 όρους για να περιγράψουν το άλογο.
Σε αυτή εδώ πέρα την ζώνη, την μεγάλη ζώνη των στεπών κατοικούν πολλές φυλές, γενικά δεν είναι πυκνοκατοικημένη ζώνη, δεν μπορεί να αντέξει μεγάλο πληθυσμό, όμως κατοικούν πολλές φυλές και αυτές οι φυλές κατά κανόνα χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες, σε μογγολικές φυλές και σε τουρκομανικές φυλές. Οι μογγολικές φυλές κατά κανόνα καταλαμβάνουν,
δρουν σε μια περιοχή από το κέντρο της στέπας προς τα ανατολικά, οι τουρκομανικές φυλές είναι δυτικότερες , χωρίς να είναι απόλυτο διότι τουρκομανικές φυλές υπάρχουν και προς τα ανατολικά και μογγολικές προς
τα δυτικά, εκτός αυτού υπάρχουν και ανάμεικτες φυλές δηλαδή τούρκομογγολικες. Δεν είναι καθόλου όμοιες αυτές οι δύο ομάδες, οι γλώσσες τους ανήκουν στις ουραλοαλταϊκές, αλλά είναι διαφορετικές οι τουρκομανικές γλώσσες και διαφορετικές οι μογγολικές γλώσσες, δεν καταλαβαίνει δηλαδή ο ένας τον άλλο, εκτός από φυλές που είναι κοντά στο ανάμεικτο και τότε καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον, αλλιώς είναι διαφορετικές γλώσσες και είναι και άλλες μορφές, τα μογγολικά φύλα κατά κανόνα είναι μογγολικά δηλαδή σχιστά μάτια, πολύ λευκό πρόσωπο στα όρια του κίτρινου χρώμα, κοντός και πλατύς, με λεπτή μύτη το ρουθούνι ανοίγει προς τα κάτω, αντίθετα οι τουρκομανικές φυλές κατά κανόνα έχουν το αντίστροφο, δηλαδή μακρόστενο πρόσωπο, σχιστά μάτια, έντονα ζυγωματικά και ψηλό μέτωπο και οι δύο το έχουν, τα μαλλιά είναι πλούσια, ξεκινούν πίσω στο μέτωπο, πλούσια και των δύο, αλλά έχουν μακρόστενη μύτη λεπτή σαν πουλιού και γαμψή προς τα κάτω και είναι μελαμψοί κατά κανόνα στο πρόσωπο τους.
Τώρα από αυτές τις φυλές, ζούνε αιώνες σε αυτή την ζώνη και για καλή τους τύχη, ενώ οι ίδιοι δεν είναι γεωργοί ο καλός θεός στο όριο της ζώνης τους δημιούργησε συνθήκες για γεωργία, δηλαδή κοιτάξτε που είναι αυτοί οι άνθρωποι
Εδώ και εδώ είναι η Κίνα, σωστά? Εδώ είναι η Ινδία, εδώ είναι το Ιράν, εδώ είναι η σημερινή Τουρκία, εδώ είναι η Ρωσία, περιοχές των πρώτων γεωργών
Αυτοί οι άνθρωποι δηλαδή έχουν τα άλογα, έχουν την βία, είναι πολεμιστές, από την ώρα που θα γεννηθούν μαθαίνουν να πολεμούν γιατί η πιθανότητα να τους κτυπήσει η άλλη φυλή είναι πολύ μεγάλη, η πιθανότητα να κτυπήσουν αυτοί την άλλη φυλή είναι πολύ μεγάλη. Από την ώρα που θα γεννηθούν το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να μάθουν να ιππεύουν πρώτα μαθαίνεις να ιππεύεις και μετά περπατάς, για αυτό και όταν κατεβαίνουν από το άλογο τα πόδια τους είναι στρογγυλεμένα, έχουν πάρει το σχήμα της ράχης του αλόγου και γενικά οι παρατηρητές που τους βλέπουν και δεν προέρχονται από την στέπα λένε ότι πιο καλά συμπεριφέρονται πάνω στο άλογο παρά στο έδαφος, δεν περπατούν τόσο καλά, στο άλογο μπορούν να κάνουν τα πάντα, είναι τόσο εξοικειωμένοι με το άλογο με το ιππεύειν που μπορούν να ζήσουν 24 ώρες πάνω στο άλογο, δεν χρειάζεται να κατέβουν, όλες τους τις ανάγκες τους τις κάνουν με το άλογο.
Και είναι εξαιρετικά ανθεκτικοί, τερατωδώς ανθεκτικοί όσοι τους έχουν δει εκείνους τους αιώνες τώρα δεν ξέρω ποια αν μαλθάκεψαν και αυτοί, στις εποχές αυτές που ήταν στην άνθηση της η στέπα, είναι εξαιρετικά λιτοδίαιτοι, εξαιρετική δεικτικοί, μπορεί να ζήσουν μέρες χωρίς ύπνο, μέρες χωρίς νερό, μέρες χωρίς φαγητό, χωρίς να βογκήξουν, αυτό είναι σημαντικό, δηλαδή το θεωρούν αυτονόητο...
Και είναι γνωστό το στέϊκ, κόβανε ένα κομμάτι κρέας το βάζεις κάτω από την σέλα και αυτό έτσι καθώς ιππεύεις το κτυπάς και γίνεται κάποια ζύμωση ας πούμε και μετατρέπεται σε στέϊκ, όταν πεινάς κόβεις μια μπουκιά και τρως, αυτά λοιπόν τα θεριά μπορούσαν να τραφούνε με πολύ λίγη τροφή, φυσικά άλλες ώρες έτρωγαν καλά. Ένας από τους λόγους της τρομερής τους επιτυχίας στις στρατιωτικές είναι και αυτό ότι δηλαδή οι στρατιώτες των στρατιών που παρήχθησαν από την στέπα ήταν σχεδόν μεταφυσικά ανθεκτικοί.
Τώρα η ζώνη της στέπας είναι μεγάλη κάποιες ζώνες είναι προς την πλευρά των δασών, εκεί πέρα είναι λίγο χαμένοι από χέρι γιατί είναι μακριά από τους γεωργούς, αλλά άλλες ζώνες της στέπας που είναι κοντύτερα στους γεωργούς, γρήγορα κατάλαβαν τι πράμα έχουνε κοντά τους, τι έχουνε αποθήκες γεωργών, τι ωραιότερο πράμα έχω να κάνω, να ορμίσω σε αυτούς που είναι λαπάδες και να τους λεηλατώ.
Υποθέτουν οι ειδικοί ότι το άλογο εξημερώθηκε γύρω στο 2500 με 2000 πχ και μάλλον άνθρωποι της στέπας έκαναν αυτή την εξημέρωση ότι είναι δικιά τους η προσφορά αυτή στην ανθρωπότητα και πάλι η εξάρτηση του αλόγου είναι πάλι των κατοίκων της στέπας. Οι άνθρωποι λοιπόν αυτοί σταδιακά γύρω στο 1000 πχ αρχίζουν να γίνονται πολύ επιθετικοί, έχουν εξοικειωθεί με το άλογο και καθώς είναι οργανωμένοι σε ομάδες και φυλές μπορούν να κτυπούν συνδυασμένα τόπους. Προσέξτε να δείτε οι επιθέσεις των ανθρώπων της στέπας πολύ συχνά χαρακτηρίστηκαν ως και έμοιαζε να είναι μια επιδρομή άτακτων, καμία σχέση αυτό, κάθε φυλή έχει συγκεκριμένους τόπους για τον καθένα, ο κάθε ένας γνωρίζει σε ποια πλευρά μάχεται, ποιόν σύντροφο του υποστηρίζει, με ποιο τρόπο κινείται, η στέπα έχει μεγάλη πειθαρχία σε αυτό που κάνει και ιδιαίτερα στον πόλεμο. Απλώς όταν επιτίθενται οι υπόλοιποι βλέπουν μια ορδή να ξεχύνεται δεν ξέρουν πόσο εσωτερικά υπάρχει ρύθμιση στο πως επιτίθεσαι, γιατί από την ώρα που θα γεννηθούν μαθαίνουνε αυτό το πράμα. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι όποτε κτυπούσαν γεωργικές περιοχές, δεν είχαν καθόλου τύχη, δεν υπήρχε περίπτωση να γλιτώσουν, γιαυτό και οι γεωργικές ζώνες χρειάστηκε να ενισχύσουν με επαγγελματικό στρατό τις άμυνες τους ακριβώς γιατί είχαν απέναντι τους αυτούς τους πρωταθλητές της επίθεσης, δηλαδή οι Μογγόλοι ήταν οι πρωταθλητές της επίθεσης.
Τώρα για καλή τύχη των γεωργών, οι φυλές δεν είναι πολυάνθρωπες, είναι της τάξεως των 500 ανθρώπων, οι φυλές, άντε 1000, βέβαια ένας μογγόλος, ένας τουρκομάνος μπορεί να πολεμήσει άνετα με 10, δηλαδή οι άνθρωποι της στέπας πολεμώντας με πολεμιστές της γεωργικής ζώνης θεωρούν αυτονόητο ότι πολεμούν ένας προς δέκα, έτσι και αλλιώς είναι πολύ λιγότεροι από τους κατοίκους και το θεωρούν αυτονόητο και μάλιστα το χαιρόντανε, κάποιοι θα ήθελαν να είναι ένας προς εκατό ας πούμε....μιλάμε για πολεμιστές απαράμιλλους οι οποίοι ήταν και ατρόμητοι και δεν φοβόνταν το θάνατο, μερακλωνόντανε με το θάνατο, αρκεί να πεθάνεις ωραία βρε παιδί μου.....
Να σκεφτείτε ότι ο Τσεγκιν Χαν που είναι ο θρυλικότερος πολεμιστής αυτής της ζώνης, ο Τσεγκιν Χαν ήταν καταπληκτικός στις πολεμικές μηχανές που έστηνε και τις παγίδες και μια από αυτές ήταν να παραπλανεί τους αντιπάλους του ως προς το σημείο που κτυπάει, δηλαδή διάλεγε 100 άτομα και τους έλεγε θα πάτε να κτυπήσετε αυτά τα 10000 άτομα και ο όγκος του στρατού μας θα είναι εκεί ούτως ώστε να παραπλανήσετε το στράτευμα να νομίζει ότι έχει να κάνει με εσάς τους 100 και εμείς να πάμε να το κτυπήσουμε από πίσω. Αυτούς τους 100 τους διάλεγε, έλεγε θέλω να επιτεθούν σε αυτά τα 10000 άτομα και γινόντανε μάχη ποιος θα πάει, ήτανε βέβαιο ότι θα σκοτωθούνε γιατί είπαμε δεν είναι και θεοί, αλλά θέλανε να πάνε......με τέτοιους άντρες, με τέτοια φάση ζωής, με τέτοια λατρία του πολέμου, ατρόμητοι, ακαταπόνητοι κλπ τι αποτέλεσμα έχεις? Απελπισία, αλλά εν τω μεταξύ έχουν καταστρέψει 10-15 χωριά, δεν είναι λίγο αυτό, η μια επίθεση.
Το μεγάλο πρόβλημα ήτανε οποτεδήποτε και αυτό γίνεται δύσκολα στην στέπα γιατί οι φυλές δύσκολα βρίσκουν τρόπο να συμμαχήσουν γιατί στην στέπα δεν υπάρχει ένα πατρόν πως γίνεται το πράμα, μπορεί αυτό το καλοκαίρι δύο φυλές να συμμαχήσουν με άλλες τρείς για να επιτεθούν σε άλλες πέντε και την άλλη χρόνια η μια φυλή να συμμαχήσει με τις άλλες πέντε και να επιτεθεί σε άλλες τρείς, δεν υπάρχει ακριβώς σχέδιο. Και το ότι είναι μογγολικά φύλα και τουρκομανικά φύλα δεν σημαίνει ότι είχαν μεταξύ τους καλές σχέσεις, εκείνο που έπαιζε ρόλο ήτανε η φυλή σου και μέσα στην φυλή υπήρχαν πολλοί αυστηροί κανόνες, μεγάλος σεβασμός στους γονείς, στους γέροντες, αυτές οι φυλές έχουν μεγάλο σεβασμό στους γέροντες, γιατί οι γέροντες στην ουσία είναι οι καθοδηγητές τους, είναι τα βιβλία τους, για αυτό μέχρι σήμερα υπάρχει μεγάλος σεβασμός στους γέροντες και τους γονείς, υπάρχει και στην Τουρκία σήμερα....έρχεται από την στέπα, προσέξτε σεβόσουν τους δικούς σου γέροντες, της διπλανής φυλής τους έσφαζες μια χαρά, δεν είναι θέμα. Οι κοινωνίες σε αυτές τις περιοχές της στέπας είναι κοινοκτημονικές κοινωνίες, διότι δεν έχουν πολλά έχει, τι έχουνε? Έχουνε τα ζώα που έχουνε μια αίσθηση ότι ανήκουν σε όλη την φυλά και όλοι κατοικούν σε 3-5 σκηνές πολλοί μαζί, μοιράζονται τις κατσαρόλες κλπ στην ουσία είναι κοινοκτημονικές φυλες όπως και η ανθρωπότητα επί εκατομμύρια χρόνια, γιαυτό και οι γλώσσες της στέπας δεν έχουν το ρήμα έχω και η τουρκική γλώσσα που προέρχεται από την στέπα δεν έχει το ρήμα έχω, στην τουρκική γλώσσα για να πεις το ρήμα έχω το λες περιφραστικά, όπως και σε όλες τις γλώσσες που προέρχονται από την στέπα.
Μέσα στις φυλές αυτές οι ισχυρότεροι άντρες παίζουνε ρόλο διοίκησης ας πούμε και βέβαια οι γέροντες λόγω του ότι είναι η συγκεντρωμένοι σοφία της φυλής, οι φυλές αυτές δεν έφτασαν στην γραφή, τι να γράψουν...Ο Τσέγκιν Χαν όταν έγινε ο κυρίαρχος της γης κυριολεκτικά, είπε είναι δυνατόν οι Μογγόλοι να μη γράφουνε γιατί είδε τους Κινέζους και όλους να γράφουνε και είπε να γίνει η μογγολική γραφή και κάλεσε Κινέζους, Ινδούς σοφούς και έφτιαξαν την μογγολική γλώσσα και έγραψε και τους νόμους του κλπ.
Μέσα στην στέπα δεν υπάρχει πρώτον δυναστεία, δηλαδή η κάθε φυλά, μαζεύονται οι ποιο δυνατοί άντρες, μαζεύονται οι γέροντες και διαλέγουν κάποιον για αρχηγό της φυλής, αυτός είναι αρχηγός της φυλής εν όσο τους πηγαίνει σε καλά βοσκοτόπια, τους οργανώνει καλά απέναντι στην επίθεση ή την άμυνα απέναντι στην άλλη φυλή άμα αποδειχτεί ότι δεν αποδίδει σε αυτό, την άλλη χρονιά άλλος, δηλαδή δεν υπήρχαν δυναστείες στην ουσία στην στέπα, προσέξτε γιατί οι κάτοικοι της σρέπας ζουν στα όρια της επιβίωσης, όταν είσαι στα όρια της επιβίωσης δεν έχεις ανάγκη την πολυτέλεια της δυναστείας, δυναστείες έχουμε στις γεωργικές περιοχές που εκεί έχουν αποθέματα τροφής και έτσι μπορεί ένα μέλος της δυναστείας να είναι εξαιρετικό και αποτελεσματικό, αλλά ο γιός του να είναι βλαξ, ο εγγονός του πενταβλάξ, ο επόμενος να είναι καλός δηλαδή όλα να τα έχει ο μπαχτσές. Αλλά μια γεωργική κοινωνία μπορεί να αντέξει τον ανίκανο ηγεμόνα, αλλά μια τέτοια κοινωνία της στέπας δεν μπορεί να αντέξει τον ανίκανο, δεν έχει το περιθώριο για αυτό και δεν υπήρχαν δυναστείες στην στέπα.
Όμως δημιουργήθηκαν μετά τον Τσέγκιν Χαν, ο Τσέγκιν Χαν δημιούργησε δυναστεία, γιατί είναι ο θρύλος της στέπας, δηλαδή όλη η στέπα ζει και αναπνέει με το όνομα του Τσέγκιν Χαν ( αυτός που τον όρισε η μοίρα) και δεν ξέρω αν το ξέρετε είναι και θεός πλέον, τον έχουν θεοποιήσει …
Αν κτυπούσαν μικρές φυλές το πράγμα ήταν μικρό, για καλή τύχη των γεωργικών πληθυσμών ολόγυρα, δύσκολα συναρμολογείτε σε μια στρατια στη στέπα γιατί οι φυλές δεν έχουν διάθεση να υποταγούν σε κάποιον κεντρικό, όποτε όμως γίνεται αυτό, δηλαδή κάποιο προικισμένο προφανώς άτομο που χρησιμοποιώντας διπλωματία, βία, κολακεία ότι του κατέβει και ότι το φωτίσει ο θεός, δημιουργήσει στρατιά τότε αλλοίμονο στην ανθρωπότητα, όποτε φεύγει από αυτή τη ζώνη στρατιά σημαίνει την απόλυτη καταστροφή.
Κοιτάξτε να δείτε τέτοιες στρατιές δημιούργησαν οι Ούννοι, οι Ούννοι είναι μογγόλοι, μογγολικής καταγωγής και έχουν πάει στην περιοχή που σήμερα είναι η ρωσική μογγολία, αυτοί δημιούργησαν εκεί μεγάλη στρατιά κτύπησαν την Κίνα, η Κίνα είναι τελείως ανυπεράσπιστη στη δράση αυτών των στρατιών διότι δεν μεσολαβεί τίποτα μεταξύ της στέπας και της Κίνας, δηλαδή το έδαφος γίνεται σταδιακά κινέζικο γεωργικό έδαφος. Σήμερα αυτό το κομμάτι της Κίνας που σας δείχνω, ονομάζεται εσωτερική Μογγολία και είναι τμήμα της Κίνας, είναι στέπα ακόμη αυτό και ανήκει στην Κίνα. Και οι φοβερότεροι από αυτούς τους κατοίκους της στέπας είναι οι Μογγόλοι που θεωρούνταν οι
πιο άγριοι πολεμιστές της στέπας και οι Τούρκοι ήταν άγριοι αλλά οι Μογγόλοι ήτανε ακόμη πιο άγριοι και αυτοι είναι πάνω από την μεγαλύτερη γεωργική χώρα στο κόσμο που είναι η Κίνα.
Αποτέλεσμα είναι η Κίνα να έχει ζήσει τόσες επιδρομές να έχει δει το χάρο με τα μάτια της, ο βοράς της να ζει τόσο δύσκολα από τις επιδρομές αυτών των ανθρώπων που 200 χρόνια πριν το Χριστό που οι αυτοκράτορες Τσιν το ξεκίνησαν και το συνέχισαν οι Χαν, είπανε δεν πάει άλλο, πρέπει να σταματήσουμε αυτούς τους διαβόλους, δεν πάει άλλο και κτίσανε το μεγαλύτερο τεχνικό έργο στην ιστορία της ανθρωπότητας, δηλαδή το σινικό
τείχος το οποίο όταν πρωτοκτίστηκε δεν είχε αυτήν την στιβαρή μορφή που έχει σήμερα, ήτανε όμως 4000 χλμ , σήμερα είναι 6500 χλμ και ξεκινάει από την θάλασσα σε αυτό το σημείο και φθάνει περίπου εδώ, τώρα φθάνει ακόμη πιο βαθιά. Τι ήθελαν με αυτό το τείχος να πετύχουν, σταματούμε αυτές τις επιδρομές των Μογγόλων και ως φαίνεται το σινικό τείχος έπαιξε το ρόλο του, βέβαια δεν σταμάτησε μεγάλες στρατιές, όταν πραγματικά μεγάλες στρατιές επιτίθονταν δεν τους σταματούσε ούτε τείχος ούτε τίποτα, αλλά προφανώς το σινικό αυτό τείχος προφύλαξε την Κίνα από χιλιάδες μικροεπιδρομές που κάθε καλοκαίρι θα ρημάζανε την βόρεια Κίνα που είναι και η διοικητική Κίνα.
Οι Ούννοι λοιπόν δρουν στα χρόνια μετά Χριστό και προ Χριστού έχουν αρχίσει την δράση τους, κτυπούν την Κίνα την ρημάζουν και γύρω στο 390 μχ κτυπούν την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι Ούννοι του Αττίλα όπως ξέρετε και οι ρωμαϊκές στρατιές τα είδαν όλα, μέχρι τότε οι ρωμαϊκές στρατιές είχαν πολεμήσει με δεκάδες εχθρούς και κυρίως με γερμανικές ομάδες πάνω στο όριο του Ρήνου, διάφορους Φράγκους, Ούγγρους, Βησιγότθους, Οστρογότθους, όλοι Γερμανοί, που ήταν σκληρότατοι πολεμιστές και οι Γερμανοί. Άνθρωποι των δασών οι Γερμανοί, όταν όμως γνώρισαν τους ανθρώπους των στεπών κατάλαβαν τι θα πει αδύνατον να νικήσεις αυτά τα πλάσματα. Οι Ούννοι ρήμαξαν την ρωμαϊκή αυτοκρατορία για περίπου 200 χρόνια, σταδιακά άρχισαν να απομακρύνονται, θα το πούμε πως γίνεται αυτό, μα αργότερα ήρθαν οι Άβαροι, 600 περίπου μχ, στο Βυζάντιο το 626 κτυπήσανε την Κωνσταντινούπολη, τω υπερμάχω κλπ, οι Άβαροι ήταν πάλι στρατιά της στέπας οι οποίοι ήταν τουρκικής καταγωγής. Οι Χαζάροι επίσης οι οποίοι κτύπησαν την Ρωσία και δημιούργησαν μεγάλη αυτοκρατορία πάλι στην Ρωσία το 400, 500,600,700 μχ, τουρκικής καταγωγής και αυτοί. Οι Μαγυάροι οι οποίοι πάλι ξεκίνησαν από τις στέπες και κτύπησαν την κεντρική Ευρώπη γύρω στο 600, 700,800, παρατηρείτε 400, 500,600,700,800,900 έρχονται προς την Ευρώπη οι άγριες φυλές, ως που να τελειώσει η μια, έρχεται η άλλη, δεν έμεινε τίποτα σε αυτές τις περιοχές. Οι Μαγυάροι που είναι οι πρόγονοι των σημερινών Ούγγρων και τελικά γύρω στο 955 και αυτοί σταματούν και βέβαια η μεγάλη στρατιά, είναι η στρατιά του Τσέγκις Χαν το 1206, ξεκινάει ο Τσίγμουν Τζιν την επίθεση του, αφήνει την στέπα, αυτός ο άνθρωπος θα πρέπει να ήταν πολύ καλός και ικανός και στα διπλωματικά και με κάθε τρόπο, ακόμη και με βιαιότητα ένωσε την στέπα και δημιούργησε την φοβερότερη στρατιά που παρήγαγε ποτέ η στέπα και το αποτέλεσμα της δράσης του Τσεγκίς Χαν ήταν η δημιουργία της αυτοκρατορίας του Τσεγκίς Χαν και των επιγόνων του που είναι η μεγαλύτερη αυτοκρατορία που έχει δημιουργηθεί ποτέ με παραδοσιακό πόλεμο, η Αγγλική ας πούμε αυτοκρατορία του 19ου αιώνα ήταν πολύ μεγαλύτερη, αλλά με διπλωματικό τρόπο με έμμεση επιβολή κλπ. Ο Τσεγκίς Χαν και οι επίγονοι του δημιούργησαν μια αυτοκρατορία η οποία ήτανε 3 φορές μεγαλύτερη από την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, 5 φορές μεγαλύτερη από την αυτοκρατορία του μεγάλου Αλεξάνδρου, ξεκινούσε από την Κίνα, είχε όλη την Κίνα, την Ρωσία,
φυσικά όλη την κεντρική Ασία γιατί ήτανε οι στέπες, τις περιοχές που σήμερα είναι Πακιστάν, Αφγανιστάν, τμήματα του Ιράν, του Ιράκ ολόκληρο, εδώ μόνο νικήθηκε, η στρατιά του Τσεγκίς Χαν μόνο μια φορά νικήθηκε το 1260, είχε πεθάνει ο ίδιος, ήλθαν οι Μαμελούκοι από την Αίγυπτο και τους αντιμετώπισαν στην Παλαιστίνη το 1260 και τους νίκησαν, είναι η μόνη φορά που νικήθηκαν αυτοί οι άνθρωποι. Οι Μαμελούκοι ήταν Τούρκοι από την ζώνη, αυτή εδώ, δηλαδή και αυτοί άνθρωποι των στεπών, άρα άνθρωποι των
στεπών αντιμετώπισαν ανθρώπους των στεπών. Τα σύνορα της
αυτοκρατορίας αυτής, της θρυλικής αυτοκρατορίας των Μογγόλων περιλαμβάνει την Κορέα, την Κίνα, τμήματα της νοτιοανατολικής Ασίας, το Πακιστάν, το Ιράν, την εγγύς ανατολή και φθάνουν μέχρι την Ουγγαρία. Είναι η μεγαλύτερη αυτοκρατορία που υπήρξε ποτέ με πόλεμο και διήρκησε περί τα 300 χρόνια, ο Τσεγκίς Χαν πέθανε, γύρω στα 60τόσο του, πάνω στο άλογο, δηλαδή ο άνθρωπος αυτός ήταν ο άνθρωπος του πολέμου, αλλά και οι επίγονοι του ο Τίμουρλεκ ( Ταμερλάνος) δεν υπολειπόντανε στην αποτελεσματικότητα, έτσι η αυτοκρατορία διήρκησε περίπου 300 χρόνια, έληξε γύρω στο 1500 τόσο, την ώρα που η Κίνα δημιούργησε το μεγαλύτερο
έργο στην ιστορία της ανθρωπότητας με την σημερινή του μορφή, το οποίο αφού κτίστηκε δεν χρειάστηκε, γιατί οι Μογγόλοι και οι άνθρωποι των στεπών είχαν πια ξεδοντιαστεί, δηλαδή είχαν τελειώσει αυτό τον κύκλο της επιθετικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου