Οι Βλάχοι ζούσαν στα ορεινά αλλά πάντα γυρνούσαν στο δικό τους χωριό, σε ένα χωριό, ήταν σε ομάδες και σε ένα χωριό, υπάρχουν δύο θεωρίες δηλαδή από που κατάγονται οι Βλάχοι, οι Ρουμάνοι σήμερα μιλάνε λατινογενή γλώσσα, τα ρουμάνικα είναι λατινογενής γλώσσα, πως την απέκτησαν οι Ρουμάνοι αυτή τη λατινογενή γλώσσα μόνοι αυτοί σε όλη την ανατολική Μεσόγειο? επί αιώνες κατά μήκος του Δουνάβεως η Ρώμη έστησε πολλά μεγάλα και ισχυρά στρατόπεδα, τα στρατόπεδα αυτά μαζί με τους Ρωμαίους στρατιώτες μίσθωναν χιλιάδες ντόπιων αντρών που τους χρησιμοποιούσαν. επίσης για να ενισχύσουν την άμυνα και σιγά σιγά η συνάφεια των ντόπιων αντρών με τους Ρωμαίους έπαιξε ρόλο στο να εκλατινιστούν αυτοί οι ντόπιοι άντρες, έτσι οι Ρουμάνοι σήμερα μιλούν λατινογενή γλώσσα.
Οι Βλάχοι τώρα μιλούν και αυτοί μια γλώσσα λατινογενή, κοντινή με τα ρουμάνικα, οι Ρουμάνοι λοιπόν διεκδικούν τους Βλάχους των Βαλκανίων, όλοι οι Βλάχοι της Βαλκανικής προέρχονται από τα δικά μας εδάφη στην ουσία είναι Ρουμάνοι.
Η θεωρία όλων των άλλων τώρα είναι η εξής, γιατί? ρωμαϊκά στρατόπεδα υπήρχαν μόνο κατά μήκος του Δούναβη? όχι βέβαια, οπότε και εδώ υπήρξε εκρωμαϊσμός των εντοπίων, αρά δεν είναι οι Βλάχοι των Βαλκανίων ρουμανικής καταγωγής, είναι εκρωμαϊσμένοι ντόπιοι κάτοικοι, τελικά έχουμε μέσα στην ιστορία στην πρόσφατη ιστορία, μετακινήσεις πληθυσμών, κάποια στιγμή ήτανε πολλοί, μετά δεν ήτανε πολλοί, μετά ξανά έφυγαν, ξανά συγκεντρώθηκαν αλλού, ας πούμε οι Σλάβοι, οι Σλάβοι το 500 μ.χ. μπήκαν στο Βυζάντιο, μπήκαν σε ομάδες, όμως μετά το 700, μετά το 800 μ.χ. στις ίδιες περιοχές που μας έλεγαν τα κείμενα ότι υπάρχουν πολλοί Σλάβοι, δεν υπάρχουν Σλάβοι ή υπάρχουν λίγοι Σλάβοι, οπωσδήποτε θα έχουμε ανάμειξη βιολογική, όλοι οι λαοί αναμειγνύονται, αλλά κυρίως έχουμε πολλά τοπωνύμια από τη σλαβική αυτή παρουσία, αυτά τα τοπωνύμια τα αλλάξαμε τον 19ο αιώνα γιατί υπήρχε μια ανησυχία στην Ελλάδα, θα γνωρίζετε την θεωρία του Φαλμεράϊεν ο οποίος θεώρησε και υποστήριξε στα βιβλία του, ότι οι σημερινοί Έλληνες , του σημερινού βασιλείου δεν έχουν σχέση στην ουσία, είναι τόσο μεγάλη η ανάμειξη που έχουνε υποστεί από διάφορους λαούς και κυρίως τους Σλάβους, ώστε ελάχιστο αίμα έχει μείνει από την αρχαία Ελλάδα και η ελληνική πλευρά ανταπάντησε σε αυτό, λέγοντας που είναι η σλαβική γλώσσα που έχει απομείνει, κανείς πια δεν μιλούσε σλαβικά, καθόλου και όχι μόνο το 19ο αιώνα, αλλά και από το 900 μ.χ. και από το 1000 και από το 1100 μ.χ. και από το 1200 μ.χ. η σλαβοφωνία είχε χαθεί, ο μεγάλος ιστορικός ο Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος, όσον αφορά την συνέχεια του ελληνικού έθνους την οποία υποστήριξε όσο κανένας άλλος, λέει, εμένα δεν με ενδιαφέρει η βιολογική συνέχεια του ελληνικού έθνους, η συνέχεια του ελληνικού έθνους είναι πολιτισμική.
Οι Βλάχοι είναι μια ομάδα που υπάρχει σε όλη την Βαλκανική όπως είπαμε, οι Βλάχοι είχανε μεγάλη επίδοση στα γράμματα, δηλαδή οι Βλάχοι της νότιας βαλκανικής πήγαιναν σε ελληνικά σχολεία, για αυτό είχανε μεγάλη εξοικείωση με την ελληνική γλώσσα και επίδοση στη λόγια ελληνική γλώσσα. Θα σας πω μια ιστορία που μου συνέβη και είναι χαρακτηριστική, το 1998, συμπληρώνονταν 200 χρόνια από την εκτέλεση του Ρήγα Βελεστελή και σαν τμήμα ιστορίας, το θυμηθήκαμε εγκαίρως, ρε παιδιά έρχεται το 98 να κάνουμε κάτι για τιμήσουμε τα 200 χρόνια του Ρήγα, σκεφτήκαμε λοιπόν να κάνουμε ένα συνέδριο και να καλέσουμε, να μην είναι μεγάλο, αλλά να καλέσουμε από κάποια βαλκανική χώρα έναν ιστορικό να μιλήσει για το Ρήγα, την εποχή του κτλ. γιατί όπως θυμάστε ο Ρήγας καλούσε όλους τους Βαλκανίους, έρχεται το βράδυ και έχω τσαντιστεί, το μόνο που σκέπτομαι είναι να πάω στο κρεβατάκι μου να ηρεμίσω, αλλά δεν μπορεί να γίνει, διότι το βράδυ τους είχαμε δείπνο αυτούς τους κυρίους, ο κύριος πρύτανης του πανεπιστημίου, τα παιδιά μου και αυτοί, τώρα τα του δράματος πρόσωπα, από την Σερβία ήταν αυτός ο υπέροχος Σταγιαν Σταγιάνοβιτς ωραίος παππούς με τον οποίο ταιριάξαμε πολύ γρήγορα και ήταν πολύ χαριτωμένη και η παρέα μας και καθόμασταν δίπλα, από τη Ρουμανία είχε έλθει ένας ιστορικός ο οποίος ήτανε και αντιπρόεδρος της Ακαδημίας, άλλο του δράματος πρόσωπο ήτανε η αλβανική πλευρά διότι, είχαμε καλέσει ένα ιστορικό από την Αλβανία ο οποίος όμως εκείνη την εποχή ήταν υπουργός εξωτερικών της χώρας και μας ενημέρωσε ότι έχει πολλά καθήκοντα και έστειλαν το κείμενο του στη πρεσβεία της Αλβανίας, έτσι ήταν μαζί μας ο Αλβανός πρεσβευτής, άρα στο τραπέζι είναι ο Αλβανός πρεσβευτής, ο Ρουμάνος που σας είπα κτλ. και αρχίζει τώρα η υπόθεση, ωραία είσαι σε ένα τραπέζι στρογγυλό λες μερικά, διάφορα και τέλος κάτι πρέπει να πεις σε 15 ανθρώπους που κάθονται ολόγυρα, οπότε ο κύριος πρύτανης σκέφτηκε κάτι να πει και αυτός ο καψερός και απευθύνεται στον πρεσβευτή της Αλβανίας και τον ρωτάει, έχετε εδώ τα παιδιά σας την οικογένεια σας και εκείνος απαντάει, είναι στα Τίρανα, πηγαίνουνε μήπως στο Αρσάκειο, ξέρετε το Αρσάκειο είχε ένα σπουδαίο παράρτημα στα Τίρανα, την ώρα που είπε αυτό ο κύριος πρύτανης, εγώ με τον συνάδελφο μου κτυπηθήκαμε με τα πόδια από κάτω γιατί ξέραμε τη συνέχεια, προσθέτει ο Αλβανός, μα ο Αρσάκης ήτανε Αλβανός, τι ήτανε να το πει αυτό, σηκώνεται ο Ρουμάνος όρθιος, 3ος βαλκανικός πόλεμος, κτυπάει το χέρι του στο τραπέζι, ο Αρσάκης ήτανε Ρουμάνος και τώρα είμαστε εμείς απέναντι που είμαστε και οι οικοδεσπότες και πρέπει κάπως να τα φέρουμε βόλτα, ο καϋμένος ο πρύτανης έμεινε άναυδος δεν περίμενε τι θα συμβεί, και εγώ μαζί με τον Στογιάνοβιτς προσπαθήσαμε να συμμαζέψουμε το τραπέζι, προσέξτε να δείτε γιατί, ο Αρσάκης η οικογένεια κατάγονταν από χωριά βλάχικα της νότιας σημερινής Αλβανίας, ήταν βλάχος την καταγωγή από περιοχή που είναι σήμερα νότια Αλβανία, σπούδασε σε εξαιρετικά ελληνικά σχολεία, ήξερε ελληνικά θαυμάσια, έγραφε ελληνικά θαυμάσια, μιλούσε ελληνικά θαυμάσια, αλλά όταν πήγαινε στο σπίτι του μίλαγε βλάχικα, αυτός ανήκει σε αυτούς που πήγανε, στο 19ο αιώνα, πάρα πολλοί έφευγαν και από τις ελληνικές περιοχές, βλάχοι και μη και πήγαιναν στη Ρουμανία, η Ρουμανία ήτανε ένας τόπος εμπορίου και επιχειρηματικότητας, είχε γεμίσει η περιοχή με Έλληνες, αλλά και από άλλες περιοχές, πήγε λοιπόν στη Ρουμανία, έγινε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, έγινε πλούσιος πολύ και όταν η Ρουμανία έγινε εθνικό κράτος, ο Αρσάκης έγινε υπουργός εξωτερικών της Ρουμανίας, όταν όμως πέθανε και άφησε την διαθήκη του, άφηνε την περιουσία του στην πατρίδα για την εκπαίδευση των Ιωαννανιτών κτλ. γιατί είχε την αγωνία, ξέρετε, πάρ' το αυγό και κούρευτο, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω? ο καθένας είχε κάποιο λόγο να διεκδικήσει τον Αρσάκη, όπως καταλαβαίνετε γιατί τέλος πάντων αυτή ήταν η ιστορία του ανθρώπου σε μια εποχή που αυτά δεν ήταν κεντρικό ζήτημα, μετά έγινε κεντρικό ζήτημα και διεκδικούσε ο καθένας τον έναν και τον άλλον, όπως σας είπα τα βλάχικα δεν ήταν γραπτή γλώσσα, μας έχουν διασωθεί κάποια βλάχικα μικροκείμενα, συνήθως γραμμένα με ελληνικό αλφάβητο και σας διαβάζω ένα τέτοιο που θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα το παλαιότερο, δεν είναι, είναι γραμμένο πάνω σε μια κανάτα, σε ένα κρασοκάβατο, από τους Καλαρύτες στα Τζουμέρκα και επάνω στο κρασοκάνατο γράφει με ελληνική αλφάβητο, κελές του αμέου πιακείνου και απηνέου, μούλτο σουε πινούτο σενούτο ντε μαϊ, τρασερούτε φακερέου, ασερούτε μενιμέου, τινε βάρισι τιράϊ, σακάσι κε σεβάϊ, όπερ μεθερμηνευόμενο, Καλαρυτηνέ πιές κρασί ξανά είναι δικό σου, πολύ μη πιείς, μη το παρακάνεις για να μη σου κάνει κακό, να μη σε μεθύσω εγώ, μια φορά να πιείς και στο σπίτι σου να κατευθυνθείς, η φωνή της λογικής γραμμένη πάνω στη κανάτα γιατί οι Βλάχοι το τζούζουνε το πράγμα κα χρειαζόντανε λίγες παραινέσεις από την κανάτα.
Τώρα στα χωριά του Ασπροποτάμου όπως σας είπα που είναι η μεγαλύτερη συγκέντρωση βλάχικων χωριών σε όλη τη Βαλκανική, μεταξύ Καλαμπάκας και Μετσόβου ήτανε αυτά τα περίφημα χωριά που είναι όλα βλάχικα χωριά, εκεί υπάρχει μια εκκλησία στο χωριό Κλισοβό που είναι του 1789 περίπου και στο υπέρθυρο της είναι γραμμένο με ελληνικά γράμματα, όλα τρείς εκδοχές η ίδια φράση, η μια είναι μια εκδοχή είναι γραμμένη στα ελληνικά του ευαγγελίου, η άλλη στα νέα ελληνικά και η τρίτη στα βλάχικα, αλλά και τα βλάχικα που θα σας διαβάσω με ελληνικά στοιχεία, ντόρον πρόβενε την πήλη της εισόδου, τρόμον λάμβανε το θείο μυστήριον, ινα μη καταδεχτείς τι το αιωνίο, τώρα στα νέα ελληνικά, σκιάσου και έμπαινε μέσα στην εκκλησία, τρέμε και έπαιρνε τη θεία κοινωνία, κόλασες και φωτιές αν θέλεις να αποφύγεις και τώρα στα βλάχικα, ινταρε πας κακούρ τα πάμπριε, τριαπορε σουλτανου μαρία πολικουτούρα, πόκολο αξίζη ναναξτα προσταξι.
Πρέπει να σας πω το εξής, οι Βλάχοι μας του ελληνικού χώρου σταδιακά όπως ξέρετε το 1830 δεν είχανε απλώσει τα σύνορα μας, γιατί οι Βλάχοι εκτός από ελάχιστους, οι Βλάχοι κατά κύριο λόγο είναι βορειότερα, δηλαδή πάνω στα ψηλά βουνά της Πίνδου όταν μπήκε η Θεσσαλία μέσα στην Ελλάδα στο ελληνικό κορμό, μετά μπήκε η Ήπειρος και η Μακεδονία το 12-13 με τους Βαλκανικούς πολέμους, φυσικά αυτοί οι Βλάχοι βρεθήκανε μέσα στον ελληνικό κορμό και στήνεται μια αμφίρροπη κατάσταση, διότι η Ρουμανία τους διεκδικούσε ως Ρουμάνους, από τη στιγμή που η Ρουμανία έγινε εθνικό κράτος και οι διαδικασίες εκεί στη Ρουμανία άρχισαν έντονα το 1850-60-70 στο 80 έχει πάρει φωτιά η δική τους μεγάλη ιδέα, και ξέρετε σε κάθε χώρα έχει μια στόχευση για τα σύνορα τα οποία θεωρεί ότι είναι τα ιστορικά της σύνορα και της τα στερούν κτλ. έτσι η Ρουμανία όταν δημιούργησε και εκείνη το δικό της εθνικό κράτος θεωρούσε αυτονόητο ότι τα σύνορα της είναι μέχρι κάνοντας μάλιστα και άλματα και συμπληρώνοντας τα κενά και λέγοντας ότι οι Βλάχοι στην Ελλάδα είναι ένα εκατομμύριο τόσοι, δεν ήταν τόσοι και είχε προκύψει στο 19ο αιώνα το βλαχικό ζήτημα, δηλαδή η Ελλάδα υπεράσπιζε την ελληνοσύνη των Βλάχων και η Ρουμανία την ρουμανοσύνη των Βλάχων και τα πράγματα ήταν πολύ έντονα, είχαν πάρει και διαστάσεις, γιατί η Ρουμανία έστελνε δασκάλους στις περιοχές των Βλάχων που ήτανε ακόμα στην Οθωμανική αυτοκρατορία αυτοκρατορία, δηλαδή στη Θεσσαλία, στη Μακεδονία, μέχρι προχωρημένα, όπως και στα ενδιάμεσα που ήτανε 12-13, ήτανε ακόμη οθωμανική αυτοκρατορία, οπότε η Ρουμανία έκλεισε εκεί σχολεία, έστελνε στους Βλάχους δασκάλους για να κερδίσει τους Βλάχους με την δικιά της πλευρά, η Ελλάδα έστελνε δασκάλους και έκτιζε επί πλέον σχολεία.
Εν πάσει περιπτώσει ήτανε έντονες οι καταστάσεις περί το βλάχικο ζήτημα με την Ρουμανία να χρησιμοποιεί έντονη προπαγάνδα, η Ελλάδα πίστευε ότι όλοι οι δικοί της Βλάχοι είναι με την ελληνική πλευρά, η Ελλάδα είχε πολύ ισχυρά πατήματα ότι αυτοί οι Βλάχοι, πολλοί Βλάχοι, όχι απλώς αισθανόντουσαν Έλληνες, αλλά ήταν πιο πολύ Έλληνες από τους Έλληνες και πίστευαν στην Ελλάδα, δηλαδή τα ερεθίσματα της νέας Ελλάδας είναι πολύ έντονα, η Ελλάδα έχει γεμίσει με δωρεές Βλάχων, δηλαδή η Ελλάδα είχε επιχειρήματα, για ποιον Βλάχο ακριβώς μας μιλάτε, ναι μιλούσε και αυτή τη γλώσσα, αλλά η συνείδηση του ήτανε απολύτως ελληνική, θέλω να πω εκεί παίχτηκε το παιχνίδι το οποίο και σέρνεται ακόμη, η Ρουμανία το συντηρεί, γράφει βιβλία και άρθρα και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού κάνει κινήσεις προς αυτή τη πλευρά.
Τώρα θα μετακινηθούμε στους Αρβανίτες, τους άφησα τελευταίους, γιατί είναι οι περισσότεροι από αυτούς που είπαμε, ο Απόστολος Βακαλόπουλος έχει γράψει το περίφημο έργο ιστορία περί νέου ελληνισμού ότι ο νέος ελληνισμός ξεκινάει το 1204 μέχρι το 19τόσο, για το νέο ελληνισμό αφιερώνει καμιά δεκαριά σελίδες για τις επιμειξίες που γνώρισε ο ελληνισμός στα νεότερα χρόνια, αναφέρεται στο Φαλμεράϊεν βεβαίως και εξηγεί τι έγινε με τον Φαλμεράϊεν, όταν ήμουνα εγώ σχολείο μαθαίναμε την θεωρία του Φαλμεράϊεν ήταν μέσα στα βιβλία μας είχε θεωρηθεί τότε ότι ήταν καλό να το μαθαίνουμε για να μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε, ενώ τώρα βλέπω τους φοιτητές μου δεν έχουν ακούσει καθόλου το όνομα Φαλμεράϊεν, φαίνεται ότι στα νεότερα βιβλία επιλέγει να μην αναφέρεται, πάντως τα νέα παιδιά δε το ξέρουνε αυτό, ξεκινάει λοιπόν με τη θεωρία του Φαλμεράϊεν, λέει τι έγινε κτλ. μετά παίρνει ένα ένα τους Σλάβους τι κάθοδο των Σλάβων και εξηγεί για αυτούς, γιατί πρέπει να το εξηγήσει για να αντιμετωπίσουμε τον Φαλμεράϊεν, δεύτερο τη κάθοδο των Αλβανών όπως γράφει και τρίτο τους Βλάχους που είναι οι μεγαλύτερες ομάδες που αισθάνεται την ανάγκη να αναφερθεί πριν την εκσυγχρόνιση των πραγμάτων, με τους Αλβανούς έχουμε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση μέσα στους αιώνες, σε αυτό που σήμερα είναι νότια Αλβανία, η βόρειος Ήπειρος δηλαδή, υπήρχε μια πολύ μεγάλη ομάδα Ελλήνων, όχι εξελληνισμένων Αλβανών, είναι Έλληνες, έγιναν έτσι τα σύνορα που θα βρεθούνε, η Αλβανία ξέρετε δημιουργήθηκε πρόσφατα, το 12-13 με τους βαλκανικούς πολέμους είναι σχετικά πρόσφατη εθνική χώρα, η προτελευταία μετά η Τουρκία, η Αλβανία έγινε το 12-13 εθνικό κράτος, για αυτό και όταν ο Φαλμεράϊεν είπε αυτές τις απόψεις και αναφέρει την μεγάλη ανάμειξη των Ελλήνων με τους Αλβανούς, οι Έλληνες ασχολήθηκαν μόνο με το κομμάτι των Σλάβων, ενώ με το κομμάτι των Αλβανών δεν ασχολήθηκαν καθόλου, δεν βρήκανε κάτι για να ασχοληθούν, γιατί? γιατί οι Αλβανοί οι κάτοικοι της περιοχής που μετά έγινε Αλβανία δεν είχαν ξεκινήσει κανένα κίνημα εθνικού κράτους, ήτανε ακόμα υπήκοοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι είναι σημαντικό να δημιουργήσεις εθνικό κράτος, κανένα κίνημα εθνικό, επομένως δεν υπήρχε διεκδίκησης των διγλώσσων, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που έχει διγλώσσους κατοίκους, δηλαδή αλβανόφωνους και ελληνόφωνους, έχει και η Βουλγαρία σε κάποιες περιοχές και φυσικά πολύ μεγάλη έχει η πρώην Γιουγκοσλαβία, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, η Φυρόμ, αποτελείται κατά το 25% από Αλβανούς και κατά το 75% από Σλάβους και στη Βουλγαρία υπήρχανε Αλβανοί και στη Ρουμανία είχανε εγκατασταθεί Αλβανοί γιατί σας λέω Αλβανοί, είναι ένας λαός ιστορικά οργανωμένος σε φάρες, φάρες, η λέξη φάρα είναι αλβανική λέξη, την έχουμε πάρει από τους Αλβανούς, είναι οργανωμένοι σε φυλές και φάρες, φάρες θα πει το μεγάλο σόϊ το οποίο είναι συγκροτημένο, όχι έτσι χύμα και οι φυλές, υπάρχουνε δύο μεγάλες φυλές Αλβανών, είναι οι Γκέγκηδες στο βορά και οι Τόσκηδες στο νότο, αυτές είναι οι δύο μεγάλες ομάδες Αλβανών οι οποίες και δεν συμπαθούνται καθόλου μεταξύ τους, ουσιαστικά είναι εχθρικές μεταξύ τους και παίζει ρόλο αυτή η διάσταση αυτών των δύο φυλών και στη σύγχρονη πολιτική ζωή της Αλβανίας, πίσω από τις εντάσεις κρύβεται και αυτό.
Τώρα εκτός από τους Γκέγκηδες και τους Τόσκηδες υπάρχουν και οι Τσάμηδες και οι Λιάπηδες, αυτές ήτανε μικρότερες φυλές η μια είναι προς τα βόρεια της σημερινής Αλβανίας προς το Μαυροβούνιο, το Μαυροβούνιο της Σερβίας έχει και εκεί Αλβανούς που είναι Γκέγκηδες και οι Αλβανοί της Φυρόμ, των Σκοπίων δηλαδή είναι και αυτοί Γκέγκηδες και οι Γκέγκηδες θεωρούνται οι πιο άγριοι Αλβανοί, οι πιο σκληροτράχηλοι και εξ' αυτού οι πιο άγριοι πολεμιστές; και οι Τόσκηδες είναι νοτιότερα, δηλαδή στο κέντρο της σημερινής Αλβανίας και νοτιότερα και θεωρούνται ότι είναι οι πιο εξευγενισμένοι Αλβανοί γιατί η περιοχή τους έχει και κοιλάδες, περνάει η Εγνατία οδός από εκεί, μάλιστα υπάρχει και εμπόριο κτλ. και επομένως είναι διαφορετικοί και πρέπει να σας πω, μιλάνε διαφορετικά αλβανικά, η γλώσσα των Γκέγκηδων με τη γλώσσα των Τόσκηδων είναι αλβανικά, αλλά έχουνε αρκετή απόσταση στο σημείο που υπάρχουν και μάχες ποιανού η γραμματική είναι αλβανική, δηλαδή η Αλβανία είναι πρόσφατο εθνικό κράτος και ακόμη δεν έχουν λυθεί κάποια ζητήματα, το πόσο οι Γκέγκηδες είναι Γκέγκηδες, στο Κοσυφοπέδιο Γκέγκηδες είναι οι Αλβανοί, γιατί τώρα σας τα λέω, σχετίζονται με εμάς, σχετίζονται, διότι αυτοί πρώτα πρώτα οι Αλβανοί θεωρούνταν εξαιρετικοί πολεμιστές, άμα ήθελες κάποιον να υπερασπιστεί κάτι δικό σου, μίσθωνες Αλβανούς ιστορικά, γιατί τα βουνά τους είναι άγρια τα βουνά της Αλβανίας, αυτοί ζούνε πάνω στα βουνά, ως κτηνοτρόφοι πιο πολύ, λατρεύουν τη πέτρα αυτοί οι άνθρωποι, μη δούνε χώμα, θέλουν πέτρα, πέτρα, είναι σκληροτράχηλοι άνθρωποί, πείσμονες, ανθεκτικοί, ξεροκέφαλοι, αυτό που λένε, αρβανίτικό κεφάλι το έχω ζήσει είναι κάτι το απερίγραπτο, βέβαια είναι μέσα και στη δύναμη τους δηλαδή δεν αλλάζω γνώμη με τίποτα, είναι σκληροτράχηλοι, είναι πείσμονες, είναι καυγατζήδες, λύνουν το ζωνάρι για καυγά.
Αυτοί τώρα επειδή ήτανε οργανωμένοι σε φάρες, ιστορικά όχι τώρα, όταν φέρανε μια τέτοια κοινωνική οργάνωση που είναι φυλετική και φάρες, το σημαντικό πράγμα για σένα είναι η φάρα σου, όλα τα άλλα είναι δεύτερα, από πότε αυτές οι φάρες ήταν σχετικά κλειστά συστήματα και πολύ συχνά βοηθούσε η μια την άλλη, οι βεντέτες στην Αλβανία είναι ο πρωταθλητισμός της βεντέτας σε όλη τη Μεσόγειο, η βεντέτα είναι πρόβλημα και σήμερα, φανταστείτε τότε τι γινόντανε, χιλιάδες άνθρωποί δεν βγαίνουν από το σπίτι τους, δεν βγαίνουν από το σπίτι τους ποτέ, φανταστείτε δεν βγαίνουν από το σπίτι τους γιατί είναι σε βεντέτα με την άλλη φάρα και είναι κλεισμένοι, είναι φοβερό πράγμα η βεντέτα στην Αλβανία και η βεντέτα στην Αλβανία έχει κανόνες από το Μεσαίωνα, μεγάλους κανόνες που ήτανε προφορική, μετά γράφτηκαν κιόλας, βέβαια η αλβανική γλώσσα είναι προφορική, η αλβανική γλώσσα έγινε γραπτή γύρω στο 1900, το 1880 άρχισε να αναπτύσσεται το 1883 δηλαδή 50 χρόνια μετά τη λειτουργία του ελληνικού κράτους, έτσι οι λόγιοι Αλβανοί αποφάσισαν, είναι δυνατόν να μη γράφεται η γλώσσα μας? άρχισε ένα εθνικό κίνημα στην Αλβανία που σταδιακά πήρα μια ώθηση και αυτοί οι λόγιοι καθίσανε κάτω σε διάφορες συναντήσεις και αποφασίσανε πως θα γράφονται τα αλβανικά και όσοι είχαν σπουδάσει σε ελληνικά σχολεία, δηλαδή ήτανε χριστιανοί ορθόδοξοι πρότειναν να προτιμηθεί το ελληνικό αλφάβητο, όσοι ήτανε μουσουλμάνοι και οι περισσότεροι Αλβανοί είναι μουσουλμάνοι και πήγαν σε σχολεία σε Μεντεσέδες υπεράσπιζαν την υιοθέτηση της αραβικής γραφής, γιατί και οι Οθωμανοί γράφανε αραβικά μέχρι το Μουσταφά Κεμάλ που άλλαξε το σύστημα και οι Τούρκοι να γράφουν με λατινικούς χαρακτήρες, αλλά επειδή οι Αλβανοί στα τελευταία χίλια χρόνια έχουν κάνει μεγάλες μεταναστεύσεις, κάθε τόσο υπάρχει ένα κύμα Αλβανών που φεύγει από την Αλβανία, όποτε φεύγει ένα κύμα Αλβανών από την Αλβανία, στην ουσία κινείται σε δύο δρόμους, ένα προς το νότο και ένα προς την Ιταλία, έτσι ιστορικά η Ιταλία και κυρίως η νότια Ιταλία και Σικελία έχει πολλούς Αλβανούς που κατοικούν, όπως Έλληνες και για αυτό στη νότια Ιταλία υπήρχε αλβανική παρουσία και οι Αλβανοί εκεί είχαν εξοικειωθεί με την λατινική γραφή και τελικά επικράτησε αυτή η γραφή, η αλβανική γλώσσα τελικά γράφεται σε λατινικά στοιχεία, αλλά προσέθεσαν καμιά δεκαριά ακόμη, γιατί η αλβανική γλώσσα έχει κάτι ήχους που δεν αποδίδονταν με τα υπάρχοντα γράμματα και προστέθηκαν και άλλα και έτσι έγινε, θέλω να σας διαβάσω ένα βαθύτατο επιστημονικό ελληνικό κείμενο από τις παραδόσεις του ελληνικού λαού που εξηγεί γιατί οι Αλβανοί δεν έχουν γράμματα και προέρχεται από το Νικόλαο Πολίτη, είναι λαϊκή παράδοση, είναι επιστημονικά ακριβέστατο, γιατί οι Αλβανοί και οι Αρβανίτες δεν έχουν γράμματα, όταν εμοίρασε ο θεός τα γράμματα, επήγαν όλες οι φυλές να γυρέψουν γράμματα, οι Γύφτοι δεν επήγαν καθόλου και για αυτό ούτε έχουν ούτε θα έχουν ποτέ γράμματα οι γύφτοι, γιατί ο θεός τους καταράστηκε και τα έριξε μέσα στη θάλασσα όταν οι Γύφτοι έφτιαξαν τα πιρόνια που εσταυρώθει ο Χριστός, έτσι δεν θα έχουν ποτέ γράμματα, συνεχίζοντας στο επόμενο, κοντά σε όλες τις φυλές που πήραν γράμματα ήταν και η αρβανιτική φυλή, μα γιατί οι Αρβανίτες δεν έχουνε γράμματα? θα σας το πω, όταν εμοίρασε ο θεός γράμματα, εκείνοι που πήγαν να πάρουν τα γράμματα τα έπαιρναν σε φύλλα από το λάχανο και έφευγαν, οι άλλοι όλοι τα επήγαν καλά στα σπίτια τους τα λαχανόφυλλα οπού είχαν τα γράμματα, αλλά ο καημένος ο Αρβανίτης δεν το πήγε το λαχανόφυλλο γιατί στο δρόμο δίψασε και σκύβοντας στο δρόμο να πιεί νερό σε μια βρύση, άφησε το φύλλο κατά γης και μια γελάδα που έβοσκε εκεί κοντά και όσο να σηκώσει ο Αρβανίτης το κεφάλι από τη βρύση, το φύλλο με τα γράμματα ήταν στην κοιλιά της αγελάδας, έσκουζε ο καημένος ο Αρβανίτης για το κακό που έπαθε και με δάκρυα στα μάτια γύρισε πίσω στο παλάτι του θεού, ζητώντας άλλα γράμματα, αλλά ο θεός δεν είχε άλλα γράμματα για να δώσει παρά μόνο τα γύφτικα, του απαντάει ο Αρβανίτης δεν τα παίρνω αυτά τα γράμματα, ακούστε τώρα τι απάντησε ο καλός θεός, εγώ ήθελα να σου δώσω καλλίτερα, αλλά δεν έχω άλλα, αφού είναι έτσι, είπε ο Αρβανίτης ας μείνω και χωρίς γράμματα και πως θα σου μιλήσω χωρίς γράμματα? με προφορικά απολογήθηκε ο Αρβανίτης και έφυγε, από τότες οι Αρβανίτες δεν έχουν γράμματα.
Θα γυρίσουμε όμως στο θέμα μας να πούμε μερικά πράγματα για τους Αλβανούς, οι Αλβανοί έχουνε όπως και οι Έλληνες είχαν πάει παντού, αν υπήρχε κάποιος που ήταν τόσο διαδεδομένος ήταν οι Έλληνες, από τη Μόσχα μέχρι...όχι αστεία, αλλά και οι άλλοι ήταν διαδεδομένοι, αυτό είναι το θέμα, υπήρχε μια ανάμειξη ανά τόπους, αυτό κάνει και το ζήτημα, γιατί κάνει τα Βαλκάνια έτοιμα να εκραγούν γιατί ο καθένας λέει, αυτό εδώ είναι δικό μου, γιατί? γιατί υπήρχε μια ομάδα με δικιά του γλώσσα, ναι αλλά δίπλα υπήρχε μια ομάδα άλλης γλώσσας, οπότε εκεί το θέμα είναι, ποιος θα είναι πιο δυνατός την ώρα της διεκδίκησης όπως ξέρετε, αυτοί οι Αλβανοί όπως σας είπα, ήτανε οι πιο μεγάλες φυλές, οι Γκέγκηδες και οι Τόσκηδες το πράγμα αρχίζει να μειώνεται αλλά εξακολουθεί να είναι και νοτιότερα ήταν οι Τσάμηδες και οι Λάπηδες, οι Τσάμηδες κατοικούσαν σε περιοχές της σημερινής δικιά μας Ηπείρου, σε κάποια ζώνη της σημερινής δικιά μας Ηπείρου, στη Θεσπρωτία και θα ξέρετε ότι η Ελλάδα έχει σήμερα και αντιμετωπίζει το τσάμικο ζήτημα, διότι αυτοί οι Τσάμηδες ήταν μια αλβανική φυλή που είχε αναπτυχθεί σε αυτό που είναι σήμερα η δικιά μας Ήπειρος, όχι όλη σε μια ζώνη στη Θεσπρωτία και στη διάρκεια της κατοχής οι Τσάμηδες, είχαν γίνει μουσουλμάνοι και αυτοί και δεν ανταλλάγησαν το 1923 εξαιρέθησαν από την ανταλλαγή πληθυσμών, κανονικά ως μουσουλμάνοι θα έπρεπε να πάνε στη Τουρκία, αλλά έγινε μια κίνηση και εξαιρέθηκαν, έτσι οι έμειναν στην Ήπειρο σαν αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι, στη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου, ξέρετε ότι η περιοχή της Ηπείρου ήταν κάτω από τον έλεγχο των Ιταλών, αναπτύχθηκε εκεί κίνημα αντιστασιακό στην Ήπειρο και η ομάδα που λεγόνταν ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα που ήτανε η ισχυρότερη ομάδα και φυσικά ήτανε το ΕΛΑΣ που είχε δυνάμεις και έφυγε, επειδή υπήρχε ισχυρή εθνική αντίσταση στην Ήπειρο κατά την διάρκεια της κατοχής, οι Τσάμηδες συνετάγησαν με τις δυνάμεις κατοχής, έτσι μόλις τελείωσε ο πόλεμος η Ελλάδα εξεδίωξε τους Τσάμηδες ως συνεργασθέντας με τους Γερμανούς, τους εξεδίωξε χωρίς καμία απόδοση περιουσίας, αυτό συνέβη εκτεταμένα με το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου, δεν ξέρω αν το ξέρετε, όχι στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη και κυρίως αφορούσε γερμανικούς πληθυσμούς, δηλαδή η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Πολωνία όλες αυτές οι χώρες που είχαν μεγάλο αριθμό Γερμανών, μόλις τέλειωσε ο πόλεμος τους διώξανε όλους χωρίς καμιά απόδοση περιουσίας, περίπου 10 εκατομμύρια άνθρωποι, χωρίς μια δραχμή αποζημίωση, χωρίς τίποτα, αυτοί οι Γερμανοί τα 10 εκατομμύρια ήταν η ανώτερη τάξη αυτών των περιοχών, ήτανε βιομήχανοι, ήτανε οι βιοτέχνες, ήτανε οι γιατροί, ήτανε οι δικηγόροι και τους διώξανε έτσι άνευ ουδεμίας αποζημιώσεως, άρα ήταν μια οδός πεπατημένη, οι συνεργασθέντες με δυνάμεις κατοχής να μη είναι αναγκαίο, έτσι η Ελλάδα αυτό λέει ότι έκανα κάτι που έγινε ευρέως και επιμένουμε σε αυτό.
Οι Αλβανοί χορεύουν κάτι σαν το δικό μας το τσάμικο, όχι ακριβώς, αλλά πιθανολογείται γιατί λέγεται τσάμικο, γενικά όλα τα Βαλκάνια χορεύουν παρόμοιους χορούς, οπότε πάρτο το αυγό και κούρευτο, τώρα θέλω να σας πω, είναι μπερδεμένα τα πράγματα για αυτό σας είπα, δέστε τις ζώνες ασφαλείας σας, διότι οι Έλληνες της βορείου Ηπείρου που ήτανε πάρα πολλοί, τώρα είναι λίγοι γιατί ήλθαν στην Ελλάδα, όταν άνοιξαν τα σύνορα, έχουν έρθει στην Ελλάδα οι πολλοί άνθρωποί και έχουν μείνει λίγοι εκεί, αλλά υπήρξαν πάρα πολλοί και είναι Έλληνες δεν είναι Αλβανοί, θέματα, ήρθαν τα σύνορα, κάποτε δεν υπήρχαν σύνορα, γενικά όταν δημιουργήθηκαν τα εθνικά σύνορα κάποιος βρέθηκε εδώ, κάποιος βρέθηκε εκεί, λογικό είναι και δεν ισχύει μόνο για εμάς, όλες οι χώρες των Βαλκανίων τα έχουνε, οπότε ας είμαστε ψύχραιμοι γενικώς.
Λοιπόν αυτοί όπως σας είπα ήταν εξαιρετικά πολεμικοί άντρες και οι γυναίκες, σκληροτράχηλοι άνθρωποι, γιατί το λέω αυτό, επειδή είχανε ιστορικά, οι φάρες πολεμούσαν μεταξύ τους, οι φυλές πολεμούσαν μεταξύ τους, ήτανε ασκημένοι στο πόλεμο και για αυτό ήτανε περιζήτητοι για την ενίσχυση κάστρων, την ενίσχυση περιοχών που χρειαζόντανε καλύτερη άμυνα, έτσι ήρθανε εδώ και οι πρώτοι μας Αρβανίτες, δηλαδή το 1300 περίπου, δηλαδή το 14ο αιώνα που είναι ο αιώνας των μεγάλων αλλαγών στη Βαλκανική, οι Σέρβοι ενισχύονται αυτό τον αιώνα, οι Τούρκοι μπαίνουν στα ευρωπαϊκά εδάφη και αρχίζουν να επεκτείνονται, οι Βούλγαροι μάχονται με τους Βυζαντινούς, οι Βυζαντινοί μεταξύ τους, στην υπόλοιποι οι Σέρβοι κινούνται ,τα Βαλκάνια είναι σε μεγάλη αναστάτωση και βέβαια ακόμη υπάρχουν στα Βαλκάνια πολλές περιοχές που ελέγχονται από δυτικούς, από Βενετούς, από Γενοβέζους, Καταλανούς κτλ. επειδή υπάρχει τέτοια αναστάτωση και πολυανθρωπία λόγω των πολέμων, οι πεδιάδες όταν γίνονται πόλεμοι, αυτοί που υποφέρουν είναι οι πεδιάδες γιατί οι μάχες γίνονται στις πεδιάδες, εκεί περνούνε οι στρατοί συγκρούονται, μπαίνουν στα χωριά, τα λεηλατούνε, για αυτό υποφέρουν οι κάτοικοι των χωριών, για αυτό και θέλουνε να ανεβούνε στα βουνά, οι περιοχές όμως των ημιορεινών και των πεδινών έχουνε κάστρα, έχουνε πόλεις που χρειάζονται άμυνα, ποιος θα τις αντιμετωπίσει αυτές?, κατέβασε μερικούς Αλβανούς, το 14ο αιώνα με πρόσκληση, είτε Δυτικών, είτε Βυζαντινών είτε Σέρβων εκλήθηκαν φάρες αλβανικές να κατεβούν, τους έδωσαν γη, η κατάσταση γύρω από μεγάλα κάστρα, τι θέλουν αυτοί? να ενισχύσουν την άμυνα των κάστρων, τους τοποθετούσαν λοιπόν γύρω από μεγάλα κάστρα και τους έλεγαν, αυτή η γη πάρτε την, καλλιεργείστε την, αλλά όποτε θα υπάρχει κίνδυνος θα μπαίνετε στα κάστρα για να τα υπερασπίσετε, έτσι εγκαταστάθηκαν ομάδες Αλβανών γύρω από μεγάλα κάστρα, δεν ήρθαν όμως μόνο προσκεκλημένοι, ήλθαν και στον επόμενο αιώνα τους κάλεσαν ξανά, αλλά κατέβαιναν και μεμονωμένοι, σχετικά οι Αλβανοί κατεβαίνουν δεν είναι ανάγκη να τους καλέσεις, αλλά εκείνους τους αιώνες τους κάλεσαν κιόλας κάποιες δυνάμεις δώθε και κείθε, στη Πελοπόννησο στη μια πλευρά, γιατί είχε αδύνατη δημογραφική εικόνα στο 13ο-14ο αιώνα και εκεί κατέβασαν αρκετές φάρες και Βυζαντινοί και Σέρβοι και Δυτικοί τους κάλεσαν, διότι αυτοί άμα κατέβαιναν με όλη τη φάρα, δεν είχαν πρόβλημα, η φάρα, όλοι μαζί, οπότε πάει καλά, η πατρίδα τους είναι η φάρα, οι Αλβανοί είναι πολύ εντυπωσιακό, είναι εξαιρετικά ευπροσάρμοστοι, σε όποια χώρα και αν πήγαν, μέσα σε λίγο χρόνο είχαν προσαρμοστεί, η γλώσσα τους δεν την ξεχνούν, θα περάσουν αιώνες, είναι με τη γλώσσα εξαιρετικά δεμένη, με τη θρησκεία δεν είναι, η θρησκεία δεν τους λέει πολλά πράγματα, αλλά η γλώσσα τους είναι πάρα πολύ δυνατό πράγμα και η αίσθηση της ομάδας, αυτή η παρουσία ας πούμε των Αρβανιτών μας εδώ, σχετίζεται τον 14ο αιώνα και με τη πρόσκληση, κάποιοι ιστορικοί λένε ότι υπήρχε και κάθοδο νωρίτερα και νομίζουν ότι την βλέπουνε, αλλά δεν είναι τόσο βέβαιο, το 13ο-14ο αιώνα υπήρχαν ουρές ας πούμε Αλβανών στο νότο, αλλά το 15ο πια αιώνα είχαν έλθει επίσης οι Αλβανοί σε κάποιες περιοχές, γιατί μετακίνησαν Αλβανούς για να ενισχύσουν δημογραφικά κάποια περιοχή και τον 16ο αιώνα, μετά δεν έχουμε άλλη κάθοδο και η επόμενη ίσως και η μεγαλύτερη συμβαίνει το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, κατά πάσα πιθανότητα αυτό που ζήσαμε στον 20ο αιώνα είναι η μεγαλύτερη κάθοδος που έχει ποτέ γίνει Αλβανών, αλλά για τις προηγούμενες είναι όπως τα είπαμε, δηλαδή έχουμε καθόδους Αλβανών κάθε τόσο, τώρα όταν κατέβηκαν αυτές οι ομάδες που σας είπα το 13ο-14ο-15ο αιώνα ήτανε χριστιανοί ορθόδοξοι, γιατί οι Αλβανοί ήτανε στο βορά καθολικοί και νοτιότερα χριστιανοί ορθόδοξοι, όπως σας είπα σε προηγούμενο μάθημα, τον 17ο και 18ο αιώνα το 70% των Αλβανών έγιναν μουσουλμάνοι και έκτοτε η επικρατούσα θρησκεία είναι το Ισλάμ, η μουσουλμανική πίστη, όμως αυτοί που είχαν κατεβεί νοτιότερα επειδή ζούσαν μέσα σε χριστιανούς ορθοδόξους, δεν άλλαξαν πίστη και έτσι οι Αρβανίτες μας είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και αυτό έπαιξε τεράστιο ρόλο στην νεότερη ελληνική ιστορία, διότι οι Αρβανίτες με τους Έλληνες δεν είχαν καμία διαφορά, αυτό το πράγμα που συνέβη τα τελευταία 600 χρόνια είναι εντυπωσιακό, δηλαδή αυτές οι ομάδες αισθάνθηκαν τμήμα του χώρου στο οποίο βρέθηκαν, υπάρχουν περιοχές για να βρούμε που είναι τα αρβανιτοχώρια είναι εύκολο, όπου σκεφτεί κανείς μεγάλο κάστρο, είναι γύρω από το μεγάλο κάστρο, γιατί έτσι ήρθαν αρχικά, δηλαδή στη Πελοπόννησο, οι περισσότεροι Αρβανίτες της Πελοποννήσου είναι στο νομό Κορινθίας και στο νομό Αργολίδας, η Αττική εντάξει, μετά ήρθαν και οι πρόσφυγες, ήλθε και όλη η Ελλάδα και εγκαταστάθηκε και έκανε τα εξοχικά της στο Μαρκόπουλο, οπότε άλλαξε η σύνθεση, αλλά πριν γίνει η μεγάλη αυτή αλλαγή της Ελλάδας ολόκληρης, δηλαδή μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα τα Μεσόγεια ήτανε αρβανίτικη περιοχή, δηλαδή η γλώσσα που μιλούσαν ήταν δικιά τους, Σπάτα, Λιόσια είναι ονόματα φαρών, η φάρα των Λιοσών, η φάρα των Σπάτων, η φάρα των Κριεκούκι΄για αυτό πολλά τοπωνύμια πήγαιναν με τη φάρα και μια φάρα έχει και αεροδρόμιο που να το περίμενε όταν ήρθε ο πρώτος, έχει ο καιρός γυρίσματα.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου