Η Οθωμανική αυτοκρατορία είχε κάνει εξ' αρχής εμπορικές συμφωνίες με Βενετούς, Γενοβέζους, αλλά όχι σε πλήρεις, δηλαδή ήταν πρόχειρες συμφωνίες, τώρα το 16ο αιώνα υπογράφονται οι περίφημες δύο ομολογίες εξάρτησης έτσι ονομάζονται που είναι επίσημες, οργανωμένες συμφωνίες, περιλαμβάνουν με λεπτομέρεια, τις δράσεις των εμπόρων ένθεν και ένθεν, οι πρώτες ομολογήσεις υπογράφονται μεταξύ Γαλλίας και Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η Γαλλία ήταν η μεγάλη σύμμαχος των Οθωμανών, η χώρα που συνδέθηκε με την Οθωμανική αυτοκρατορία από τον 16ο αιώνα μέχρι και το τέλος του 18ου αιώνα για 200 χρόνια η Γαλλία ήταν σύμμαχος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ακολουθούν ομολογήσεις με την Αγγλία, οι ομολογήσεις με την Ολλανδία, με τη Δανία και αργότερα και με τη Ρωσία κτλ. και έτσι, τι σημαίνει αυτό? έρχονται και εγκαθίστανται στη Κωνσταντινούπολη πρεσβευτές, δημιουργούνται Πρεσβείες και η Κωνσταντινούπολη στέλνει Πρεσβείες, εδώ μιλάμε για ποιότητα συνεύρεσης συμφωνιών και ταυτοχρόνως δίνεται η δυνατότητα στις χώρες αυτές που στήνουν Πρεσβείες να δημιουργήσουν προξενεία σε σημεία της οθωμανικής αυτοκρατορίας που κρίνουν ότι θα είναι χρήσιμα για τη δράση των εμπόρων τους ανάλογα με τα προϊόντα που φορτώνουν κτλ. κτλ. κτλ. αυτή τώρα η πραγματικότητα θα βοηθήσει την ανάπτυξη της ισότητας εμπορευομένων μεταξύ των χριστιανών ορθοδόξων και ιδιαιτέρως των Ελλήνων και των Βλάχων Ελλήνων που είναι ορεινοί πληθυσμοί για τον εξής λόγο και ποιος θα γίνει πρόξενος? κατά κανόνα θα γίνει πρόξενος κάθε εντόπιος που ξέρει τα πράγματα, ανάλογα με τη χώρα, κάποιες χώρες ήθελαν μόνο δικούς τους ακόμη και αν ερχόντανε ένας δικός τους, Άγγλος, Ολλανδός κτλ. δεν ήξερε τα πράγματα και επομένως είχε ανάγκη από άτομα που θα πλαισιώνουν τη λειτουργία του Προξενείου, δεν υπήρχε περίπτωση τέτοια πλαισίωση των Προξενείων με άτομα ντόπια, προβλέπεται μέσα στις διαμολογήσεις και όποιος ντόπιος ήτανε υπήκοος της οθωμανικής αυτοκρατορίας και μισθώνεται από ένα Προξενείο, προβλέπεται όπως σας είπα στις διαμολογήσεις, ονομάζεται περακλή, περά θα πει, ένα είδος εγγράφου, στα τουρκικά κλη θα πει μένει, είναι κάτι που έχει τυρί, οι περακλήδες λοιπόν, τους είχαν δώσει μπεράτι με το οποίο κατά κάποιο τρόπο μετατρέπονταν κάτι σαν ανάμεσα δε υπήκοο της χώρας στο Προξενείο στο οποίο βρίσκονταν και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και είχανε διάφορα προνόμια εξ' αυτού που δεν είχε ο μέσος άνθρωπος, αυτοί ήτανε οι προξενικοί περακλήδες, τα άτομα που προσλαμβάνονταν στα Προξενεία, οι Πρόξενοι είχαν πολύ πιο πολλά, γιατί τα Προξενεία προσλάμβαναν ανθρώπους? κυρίως πάντα ντόπιους, γιατί? όταν έρχεται το ξένο καράβι να φορτώσει, ξέρετε, θέλει να το περιμένουν τα προϊόντα, δεν πάει το πλοίο στη Θεσσαλονίκη, έρχεται από τη Μασσαλία να φορτώσει 20 τόνους τομάρια και πάει στη Θεσσαλονίκη αφήνει το πλοίο ο καπετάνιος στη Θεσσαλονίκη και αρχίζει να γυρίζει και να τρέχει ο Γάλλος να βρει τα τομάρια, να ανεβαίνει στα βουνά της Μακεδονίας, ψάχνει τους κτηνοτρόφους, δε γίνεται, δε γίνεται, πάει το έκλεισε το μαγαζί, γενικά το εμπόριο θέλει ταχύτητα, κάθε λεπτό μετράει, βέβαια την εποχή εκείνη, δεν ξέρω αν έχετε μιλήσει με καπετάνιο σημερινό, οι ναυτικοί πια δεν πιάνουν καν τα λιμάνια πια, κάποτε οι ναυτικοί έμεναν στα λιμάνια, ξέρω εγώ, κάποιες μέρες, τώρα δεν μένουν καν, είναι τόσο γρήγορα τα μέσα που φορτώνουν - ξεφορτώνουν, μέσα σε 3 ώρες φεύγουνε, τα τεράστια τα κοντέϊνερ τοποθετούνται, έρχονται τα άλλα τοποθετούνται και έφυγε το καράβι γιατί κάθε ώρα μετράει, διάβαζα σε κάποια οικονομική, έχω χάσει το μυαλό μου, κάθε ώρα σε ένα από αυτά τα πλοία είναι μερικές χιλιάδες ευρώ, εκείνη την εποχή επίσης πίεζε ο χρόνος αλλά δεν υπήρχαν τα μέσα οι άνθρωποι, αλλά δηλαδή τι ήθελε τώρα το προξενείο, τι δουλειά έκανε το προξενείο, έπαιρνε μήνυμα με κάποιο τρόπο από ένα καπετάνιο ότι εγώ θα βρεθώ στη Θεσσαλονίκη στο δεύτερο μισό του Απριλίου και θέλω να φορτώσω 20 τόνους τομάρια, τι θα έκανε τώρα, ποιος θα τα έφερνε αυτά τα τομάρια? κάποιος ντόπιος, συμφωνούμε? γιατί ξέρει το τόπο, τη γλώσσα που θα πάει στους κτηνοτρόφους και πρέπει να το προετοιμάσει, ποιον θα διαλέγατε εσείς για αυτή την ιστορία, έναν Τούρκο? δεν θα διαλέγατε Τούρκο, γιατί ο Τούρκος δεν θα ανεβεί μόνος του στα βουνά, δεν υπάρχει Τούρκος στα βουνά ,δεύτερο ένα Εβραίο? καλή ιδέα αυτή, αλλά οι Εβραίοι είναι λίγο πιο δύσκολο επειδή πάνω στα βουνά μόνοι τους, υπάρχει ένα κλίμα , οπότε που κινούμαστε? στους χριστιανούς ορθοδόξους και μάλιστα σε αυτούς των οποίων η γλώσσα ομιλείται ευρύτερα, ποια είναι αυτή η γλώσσα? τα ελληνικά, έτσι οι Έλληνες και οι Βλάχοι αλλά μόνο οι ελληνόγλωσσοι, αλλά Βλάχοι δίγλωσσοι, Αρβανίτες δίγλωσσοι, Αρβανιτόβλαχοι δίγλωσσοι ήταν οι κατάλληλοι και μάλιστα των ορεινών περιοχών, γιατί αυτοί ήξεραν το πήγαινε-έλα, ανέβαιναν, φορτώνανε, ξέρανε τα μονοπάτια, φτάνανε πίσω και αυτό βοήθησε, είμαστε στο 16ο αιώνα, βοήθησε δεκάδες ανθρώπων, δεν λέω πάρα πολλούς, αλλά δεκάδες ανθρώπων να μπουν στο εμπόριο ως μεσάζοντες των ξένων πλοίων και των ξένων εμπόρων, καθώς περνούσε ένας καιρός και αυτοί γίνονταν πιο έμπειροι και έρχονταν σε επαφή με τον Άγγλο, με το Γάλλο, με τον Ολλανδό έμπορο, μαθαίνανε καλύτερα το εμπόριο γιατί και αυτό ήταν ανωτάτη εμπορική σχολή αυτή η ιστορία, μάθαινες στη πράξη πως γίνεται το εμπόριο, μάθαιναν και κάποια γλώσσα, δεν λέω ότι μαθαίνενε γαλλικά, αλλά φράσεις, δεν χρειάζεται να μιλήσεις για τον Αριστοτέλη στα γαλλικά, αλλά να μάθεις 10-15 φράσεις που ήτανε χρήσιμες, φόρτωσες-ξεφόρτωσες, τι μένει να φορτωθεί, πόσα χρωστάμε, τα μαθαίνεις και κινήσε, το αποτέλεσμα ήταν ότι μέσα στο 16ο αιώνα και ιδιαίτερα τον 17ο αιώνα, άτομα είχαν αρχίσει αυτή την διαδικασία και εκπαιδευτεί και ήταν ο κυρ Μήτσος και ο κυρ Κίτσος, έχοντας εκπαιδευτεί, αποκτούσανε αυτοπεποίθηση και στο μυαλό πέρασε στη κρίση, γιατί δεν στήνω μια δικιά μου επιχείρηση? ξέρω από που θα ξεκινήσω και άρχισε να υπάρχει μια τέτοια τάση ανεξαρτήτων πια εμπόρων που βοηθήθηκε αυτή από τις εξής εξελίξεις, η Οθωμανική αυτοκρατορία τον 17ο αιώνα, πρώτα πρώτα το 16ο αιώνα είναι μια αυτοκρατορία που έχει περάσει το κύρος της παγκοσμίως και ανάμεσα στα άλλα, έχει συνδέσει επαφές με την Ιταλία, πλοία πάνε και έρχονται από την Ιταλία, επίσης με την Ιταλία είμαστε πολύ κοντά, μονίμως η ιστορία μας συμπλέει με την Ιταλία, λοιπόν η Ιταλία είναι ο τόπος με τον οποίο έχουμε τεράστιες επαφές από την αρχαιότητα, στην αρχαιότητα η Ιταλία ήταν Ελλάδα, μίλαγαν ελληνικά, ετρουσκικά μίλαγαν από το κέντρο και πάνω, σταδιακά βέβαια αφομοιώθηκαν οι Ετρούσκοι και όλα αυτά, αλλά ελληνικοί πυρήνες στην Ιταλία έμειναν πάντα και συνεχώς με κάποια ευκαιρία Έλληνες έφευγαν είτε για να διασωθούν από ένα κακό, είτε για λόγους εμπορίου, δεν υπήρχε ευκολότερη πρόσβαση από την Ιταλία, από τα δυτικά μας παράλια δηλαδή η Ιταλία είναι η πιο κοντινή Ευρώπη και είναι και θαλασσινή η απόσταση που σε αυτό είχαμε επίδοση, στον 16ο αιώνα έχουν ήδη αρχίσει πλοία ελληνικά να μεταφέρουν εμπορεύματα προς την Ιταλία, η Οθωμανική αυτοκρατορία παρουσίασε μεγάλη ποικιλία ειδών προς εξαγωγή, ήτανε παράδεισος ειδών προς εξαγωγής γιατί παρήγαγε, μπαμπάκι, μπαμπάκι της Αιγύπτου, μπαμπάκι της Θεσσαλίας, μπαμπάκι της Μακεδονίας, καπνά, μερικά από τα καλύτερα καπνά του κόσμου, στην Θράκη, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία, δημητριακά, είχε πάρα πολλά δημητριακά στη Θεσσαλία, στη Μακεδονία, στη Θράκη, στη Βλαχία, στη Μολδαβία, στη Μαύρη Θάλασσα υπάρχει θάλασσα και κατ' εξοχήν χώρος δημητριακών, μάλιστα έχει το πιο κατάλληλο κλίμα για δημητριακά στο κόσμο, αυτή η περιοχή στη Μαυρή Θάλασσα έχει μια ποικιλία σιτηρών που είναι κατάμαυρη και έχει τόσα συστατικά που δεν υπάρχει πουθενά αλλού, πάντα η Μαύρη Θάλασσα εξήγαγε μετάξι, μέλι το μέλι της αυτοκρατορίας, κρασιά, τα ελληνικά νησιά ήταν περίφημα για τα κρασιά τους, η Σάμος, η Χίος, όλα τα νησιά εξήγαγαν, τα παράλια κτλ. άπειρα δέρματα και κυρίως τόνους, τόνους βελανίδης, ξέχασα να σας το πω, το βελανίδι από τα βουνά και τα βουνά μας όπως και τα βουνά της Βαλκανικής έχουνε δάση βελανιδιών, το πουρνάρι ήταν βελανιδιά, θάμνος, γιατί το βελανίδι που εξάγονταν όπως σας είπα, τόνοι, ολόκληρα πλοία για τη βυρσοδεψία, εκείνη την εποχή η επεξεργασία δερμάτων είχε ανάγκη από βελανίδια, το βελανίδι έχει φαίνεται μια σύσταση, μια ουσία που το κάνανε σαν σκόνη και το βάζανε, το ρίχνανε στα δέρματα έχουν πάρα πολλά υλικά που πρέπει να φύγουν πριν από την τελική επεξεργασία και το βελανίδι είναι το ιδανικό, σήμερα πια προφανώς έχει αντικατασταθεί από χημικά, γερμανικά ήτανε ένα γιατί η μεγαλύτερη βιομηχανία στο κόσμο τα έχει η Γερμανία εδώ και αιώνες, άλλος ένας λόγος που τα ορεινά εξήγαγαν γιατί τα πουρνάρια είναι στα ορεινά, λοιπόν αυτά τα προϊόντα ήταν περιζήτητα, οπότε, πρέπει να σας πω ότι και μέχρι το 19ο αιώνα, η Οθωμανική αυτοκρατορία εξήγαγε προϊόντα μεγαλύτερης αξίας από προϊόντα που εισήγαγε, ήτανε ένας γίγαντας του εμπορίου γιατί περιελάμβανε πολλές περιοχές, άμα έχεις την Αίγυπτο, άμα έχεις τα Βαλκάνια, άμα έχεις τη Μαύρη Θάλασσα, τι άλλο θες? γιατί σας το λέω αυτό? διότι αυτές οι εξαγωγές το 16ο αιώνα κατά κύριο λόγο γίνονταν με πλοία προς την Ιταλία, ντόπια πλοία, τα καραβάνια, οι έμποροι τότε, φεύγανε, φορτώνανε μουλάρια και προσέξτε δεν φόρτωνες μόνος σου μουλάρια, να είσαι μόνος σου και να φορτώνεις 10 μουλάρια, δεν γίνεται να τα βγάλεις πέρα μόνος σου, διότι άμα σε πάρουν χαμπάρι οι ληστές ότι είσαι μόνος σου, τέλειωσες, για αυτό συνενοηγιόσουνα με άλλους και φεύγανε καραβάνια και πολύ βοηθούσε σε αυτό τα χάνια, υπήρχαν χάνια σε κάθε τόσο, εκεί έφτανες, έκανες μια στάση, τις περισσότερες φορές κοιμόσουνα χαμές, στο έδαφος, αλλά όποτε εύρισκες χάνι ήτανε θεός, γιατί σε αυτά συναντούσες και άλλους και έλεγες, εσύ προς τα που πας, α! και εγώ προς τα εκεί πάω, τα καραβάνια μπορούσανε να είναι μεγάλα, εκατοντάδες ζώα και να πηγαίνουνε γιατί ήταν ασφάλεια να είσαι πολλοί μαζί, η ανάπτυξη σε αυτού του ναυτικού εμπορίου με την Ιταλία βοήθησε τις ακτές της δυτικής Ελλάδας να παρουσιάσουν ναυτικό και σταδιακά και διάφορα νησιά και παράλληλα να ακούς αυτή την ιστορία, θα σας σοκάρουν αυτό που θα σας πω, αλλά ο περίφημος, είμαστε χαρούμενοι άνθρωποι, ο Νταϊάν Στογιάνοβιτς που σας τον είχα αναφέρει, Έλληνας-Σέρβος βαλκανιολόγος, έχει γράψει ένα άρθρο το οποίο είναι κλασικό και ο τίτλος του αυτού του άρθρου είναι, ο κατακτητής ορθόδοξος βαλκάνιος έμπορος και σε αυτό το άρθρο του πραγματεύεται το πως οι πραγματευτάδες, έμποροι, Έλληνες, Βλάχοι, Σέρβοι κατά κύριο λόγο έγιναν κατακτητές, δηλαδή είχαν τόσο μεγάλη δράση που σταδιακά ξέφυγαν από τα προηγούμενα κοινωνικά πλαίσια και έγιναν, μπήκαν σε άλλο στρώμα, αυτή η εξέλιξη ήτανε πεντακάθαρη στο 18ο αιώνα, ο 18ος αιώνας είναι ο χρυσός αιώνας του βαλκάνιου πραγματευτή και του βαλκάνιου ναυτικού, αν έχουμε μια πρωτιά στο κόσμο με θετικό πρόσημο εννοώ, είναι η ναυτιλία μας, η Ελλάδα κάθε χρόνο είναι η μεγαλύτερη δύναμη της εμπορικής ναυτιλίας στο κόσμο και φέτος, δεν υπάρχει, καμιά φορά είναι δεύτερη ή τρίτη, αλλά όλοι ξέρουνε ότι οι Έλληνες πλοιοκτήτες παίζουνε με τις σημαίες και απλώς είναι τυχαίο αυτή τη χρονιά να μην είναι, δεν υπάρχει χώρα πιο ισχυρή από την Ελλάδα στην εμπορική ναυτιλία, τα γραφεία βρίσκονται στο Σίτι του Λονδίνου, αλλά είναι ελληνόκτητα, τι θέλω να πω, η αξία αυτού του θρύλου που είναι η Ελλάδα εμπορικά, ο θρύλος της ελληνικής ναυτιλίας στήθηκε στη περίοδο της τουρκοκρατίας στην αναγέννηση της ναυτιλίας, η αναγέννηση της ναυτιλίας μας ξεκίνα το 16ο αιώνα όπως σας είπα και κορυφώνεται στο 18ο αιώνα σε διάφορα στάδια, ποιοι λόγοι βοήθησαν και το στεργιανό εμπόριο και το ναυτικό, 2-3 σας ανέφερα τον Νταϊαν Στογιάνοβιτς και δεν σας ανέφερα το άλλο με το οποίο θα πάθετε τη συγκοπή, σε αυτό το άρθρο του ο Στογιάνοβιτς λέει τη περίφημη φράση, η νίκη των Οθωμανών στην ανατολική Μεσόγειο σήμαινε τη νίκη των εντοπίων εμπόρων και ναυτικών απέναντι στη μακροχρόνια μονοπωλιακή υπεροχή των δυτικών πόλεων και ιδιαιτέρως των Ιταλικών διότι όπως είχαμε πει, η Βενετία, η Γένοβα και οι ιταλικές πόλεις από τον 11ο αιώνα είχαν πάρει στα χέρια τους το εμπόριο της ανατολικής Μεσογείου και είχαν συντριβεί εντόπιοι έμποροι και ναυτικοί, έληξε αυτό το πράγμα και επί Οθωμανική αυτοκρατορία είδε, κατενίκησε, τέλειωσαν οι Γενοβέζοι και οι Βενετοί τους νικούσανε την μια μετά την άλλη και φυσικά δεν έπαψαν να εμπορεύονται οι Βενετοί και οι Γενοβέζοι αλλά όχι με τα προνόμια των Κομνηνών που είχαν εμπορευόμενοι, αποτέλεσμα ήταν πια να μπορούν οι ντόπιοι να βγουν στη ρούγα και να επιχειρήσουν εμπορικά, άλλος πετύχαινε, άλλος δεν πετύχαινε και πολλοί επέτυχαν και τότε άλλαξε η εικόνα στη ζωή τους, η οικονομική ζωή των εμπόρων και των αστικών ευνοήθηκε πολύ, ποιανών δεν ευνοήθηκε? των γεωργών, οι γεωργοί μετά στη παρακμή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, δεν θέλω αυτό να το ξεχάσουμε, γιατί οι γεωργοί είναι μεγάλο ποσοστό, στη παρακμή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας οι γεωργοί είδαν τη τύχη τους να επιδεινώνεται σαφώς, γιατί? γιατί έγιναν τα τσιφλίκια, οι φόροι στην ουσία κτλ. αντιθέτως οι εντατικοί μετακινούμενοι έμποροι και ναυτικοί είχαν μεγάλες ευκαιρίες τις οποίες και άδραξαν, τότε αν έχετε πάει στις Σπέτσες θα έχετε δει τα σπίτια ναυτικών που είναι το καθένα 20-30 δωματίων με χρυσές οροφές, αν έχετε πάει στα Αμπελάκια θα έχετε δει τα αρχοντικά, αν έχετε πάει στη Καστοριά, στη Βέροια, στη Νάουσα, στη Σιάτιστα, στη Κοζάνη σε αυτές, αφήστε δε που τα γκρεμίσαμε, εκατοντάδες αρχοντικά τα γκρεμίσαμε με καταπληκτικά, οροφές, αριστουργήματα και τα κάναμε πολυκατοικίες του 50 και έχουν μείνει ελάχιστα αρχοντικά, στη Καστοριά κάποια, στη Βέροια κάποια, στη Σιάτιστα λίγα περισσότερα για να θυμήζουν το θρύλο των Ελλήνων εμπόρων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με χρυσές οροφές, με δωμάτια και κοινούς χώρους, με ζωγραφιές της Βιέννης και της Κωνσταντινούπολης ολόγυρα και με τζάκια καλιτεχνημένα κτλ. τώρα έχουν μείνει λίγα και τα δείχνουμε σαν μουσιακά, ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε ολόκληρες πόλεις.
Εντάξει στη Ρουμανία Έλληνες έμποροι χιλιάδες εκεί, το λέω αυτό, διότι τα νεοελληνικά, προσέξτε να δείτε, η Οθωμανική αυτοκρατορία πρώτα πρώτα απομάκρυνε τις ειδικές ομάδες που είχανε πρόσβαση στο εμπόριο και έτσι άφησε το πεδίο και για τους δικούς της υπηκόους, δεύτερον, κάτι που έπαιξε στα πράγματα ρόλο μεγάλο είναι ότι στο 16ο αιώνα που είναι ο κορυφαίος αιώνας της αυτοκρατορίας, η Οθωμανική αυτοκρατορία κατέκτησε όλη τη Μαύρη Θάλασσα, δηλαδή τι εννοώ? η Μαύρη Θάλασσα είναι αυτή, έτσι, όλες οι περιοχές γύρω από τη Μαύρη Θάλασσα έγιναν Οθωμανικές, άρα η Μαύρη Θάλασσα έγινε Οθωμανική λίμνη όπως λεγόντανε, αφού ολόκληρη η Μαύρη Θάλασσα έγινε οθωμανική, οι Οθωμανοί αποφάσισαν ότι δεν περνάει κανείς από το Βόσπορο προς ή από τη Μαύρη Θάλασσα αν δεν είναι υπήκοος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, δηλαδή ξένα πλοία μη οθωμανικά δεν επιτρέπονταν να περάσουν το Βόσπορο, από το 1592 έως το 1783 για 200 χρόνια, ο Βόσπορος είναι κλεισμένος σε κάποια άλλα πλην οθωμανικού, το εμπόριο της Μαύρης Θάλασσας είναι πολύτιμο.
Ο Μέγας Πέτρος νίκησε εδώ σε ένα θύλακα στη θάλασσα του Αζόφ, η Μεγάλη Αικατερίνη είναι αυτή που διεμβόλησε τελικά, για αυτό μιλάμε για το 1700τόσο τότε είναι οι ρωσοτουρκικοί πόλεμοι και έληξε, σωστά? προσέξτε να δείτε, η Μαύρη Θάλασσα παράγει πακτωλό εμπορευμάτων τα οποία επιθυμούν πάρα πολύ οι ξένοι έμποροι, οι ξένοι έμποροι όμως δεν μπορούν να περάσουν το Βόσπορο, άρα που μπορούν να φορτώσουν τα προϊόντα της Μαύρης Θάλασσας? στη Κωνσταντινούπολη ή σε άλλα λιμάνια που είναι προς το Αιγαίο, επομένως κάποιος πρέπει με πλοία να μπει στη Μαύρη Θάλασσα να φορτώσει και να τα φέρει προς τα πίσω, ποιος έχει πλοία? ποιος ξέρει από θάλασσα? εδώ ευνοήθηκε πάρα πολύ το ελληνικό ναυτιλιακό στοιχείο το οποίο ξεκινούσε στον 16ο και στο 17ο αιώνα με μικρά πλοιάρια, πήγες, έπαιρνες, είχες κέρδος έκανες λίγο μεγαλύτερο το πλοίο σου, είχες κέρδος, λίγο μεγαλύτερο το πλοίο σου και σταδιακά αυξήθηκε ο αριθμός των εμπορευομένων στην ναυτιλία και αυτό βοήθησε πάρα πολύ την εκτίναξη της ναυτιλίας στο 18ο αιώνα, στο 18ο αιώνα σπάσαν τα κοντέρ πια, σας λέω ότι το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα η Ύδρα το έχω ξανά πει, είχε πιο πολλά νηολογημένα πλοία από τη Μασσαλία της Γαλλίας, η Ύδρα είχε εκατοντάδες πλοία, οι Σπέτσες, είναι και άλλες περιοχές, το Λιτόχωρο στη Μακεδονία, δεν είναι μόνο νησιά, το Άσσος Κυνουρίας είχανε ναυτικούς, μπήκανε στο ναυτικό παιχνίδι πολλοί, γιατί δινόντανε ευκαιρία για πολλούς και δεύτερον μέσω της συρμαγιάς που είχαμε πει, μπορούσες εσύ και εγώ και ο κυρ Μήτσος και ο κυρ Κίτσος με λίγα κεφάλαια να στήσουμε μια επιχείρηση δεν χρειαζόντανε να είμαστε Ωνάσης, καταλάβατε, αυτό ήτανε που έκανε τις διαφορές, το άλλο που βοήθησε τη ναυτιλία επίσης, εκτός από αυτό το καταπληκτικό πράγμα για 200 χρόνια να περνάς μόνο εσύ και προσέξτε, όταν σταμάτησε το πράγμα το 1783 ξκαι πια έληξε γιατί οι Ρώσοι είχαν νικήσει τους Τούρκους και τώρα πια κατέλαβαν εδάφη αυτοί, αυτό που είναι σήμερα Ουκρανία, άρα δεν μπορούσε η Τουρκία να κρατάει κλειστό το Βόσπορο, έτσι άνοιξε το Βόσπορο αναγκαστικά, αλλά είχε υπογραφεί και η συνθήκη του εν τω μεταξύ, οπότε πάλι οι Έλληνες ναυτικοί είχαν την ευκαιρία να έχουν πάρα πολύ καλή πρόσβαση στα ρωσικά λιμάνια όταν έβαζαν τη ρωσική σημαία, άλλοτε βάζανε την Οθωμανική, άλλοτε τη ρωσική ανάλογα με το λιμάνι που θα πήγαιναν και έτσι θα είχαν καλύτερα τέλη, πλήρωνες λιγότερα τέλη, δεύτερο κάτι που βοήθησε πολύ το εμπορικό ελληνικό ναυτικό και μιλάμε για το εμπορικό ναυτικό στην διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας, περίμενες να έρθει η τάξη για να μπορείς να κάνεις με Αρβανίτες, οι Σπετσιώτες και οι Υδραίοι ήτανε Αρβανίτες αλλά και πάντα ξέρανε από τα αρχεία της Μασσαλίας με τις εγγραφές των πλοίων που έμπαιναν στη Μασσαλία από το 1700 μέχρι το 1800τόσο, ήμουνα μόνη μου εκεί διάβαζα τη πατρίδα και έλεγε κρεκ, ήταν όλοι Έλληνες, για τον καταγραφέα ήταν όλοι Έλληνες, όποιο πλοίο έρχονταν από τη Οθωμανική αυτοκρατορία έγραφε, κρεκ και δεν υπήρχε κανένας λόγος αλλά το έλεγε, τούρκος κανένας δεν ήταν στα πλοία, αλλά το έλεγε γιατί προέρχονταν από τη Τουρκία και έλεγε, τυρκ, το λέω αυτό γιατί υπάρχουν συζητήσεις κάποιων που δεν ξέρουν και παρά πάνω από την Ισπανία, στα αρχεία της Βιέννης είναι τυρκ δεν ήταν Τούρκοι, χρησιμοποιείται ο όρος Τούρκος μόνο σε επίσημα έγγραφα γράφεται ας πούμε, Οθωμανοί, οι Έλληνες καταγράφονταν σαν τυρκ, το άλλο που βοήθησε στην ελληνική εμπορική ναυτιλία είναι στο 17ο αιώνα, η σύγκρουση μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας, Αγγλία και Γαλλία τον 18ο αιώνα, μετά το 1800 οι Έλληνες είναι σε φάση μεγάλης ανόδου και μεγάλο ανταγωνισμό για τον έλεγχο του παγκοσμίου εμπορίου, όχι αστεία πράγματα, εδώ μιλάμε για τις δύο παγκόσμιες δυνάμεις του κόσμου, μπλέκονται σε πολέμους πολύ συχνά μεταξύ τους, κάνουν πολέμους μεταξύ τους, όποτε κάνουνε πόλεμο μεταξύ τους, το ναυτικό τους το εμπορικό χρησιμοποιείται σε πολεμικές δράσεις οπότε μειώνεται η παρουσία των δύο πιο ισχυρών ναυτικών φορέων της εποχής και το κενό αυτό το καλύπτει ο Έλληνας, να σκεφτείτε στην Ευρώπη υπήρχε μεταξύ των εμπορευομένων η φράση, ο Έλληνας είναι σαν το νερό χώνεται παντού, γιατί ο Έλληνας μόλις εύρισκε έκανε εκείνος τις μεταφορές, από που έχουμε το κέρδος όπως γνωρίζετε και από τα σχολικά μας βιβλία υποθέτω, έγινε στη περίοδο του ναυτικού αποκλεισμού όταν οι Άγγλοι απέκλειαν τα γαλλικά παράλια, οι Άγγλοι είχαν υπεροχή σε σχέση με τους Γάλλους και στο στόλο και στη γνώση της θάλασσας και για αυτό αισθανόντουσαν ασφαλείς, όταν θέλανε να πολεμήσουν τη Γαλλία, κλείνανε τα παράλια της Γαλλίας με τα πλοία τους ούτως ώστε να μην μπαίνει κανένα πλοίο ούτε να βγαίνει πλοίο και έτσι συνέτριβαν την οικονομία της Γαλλίας και έφερναν πείνα, προκαλούσαν πείνα, τώρα όταν λέμε κλείνω τα παράλια, τι εννοούμε? όλα τα παράλια, βεβαίως και μπορούσαν να το κάνουν οι Άγγλοι αυτό, προσέξτε τώρα να δείτε, εδώ μιλάμε για χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων, έτσι? δεν ήταν το ένα πλοίο δίπλα στο άλλο, πόσα πλοία είχε η Αγγλία? είπαμε ότι ήτανε η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη του κόσμου αλλά πόσα πλοία είχε? πως ήτανε ο αποκλεισμός, ήτανε ένα πλοίο εδώ, το άλλο ήταν στα 10 χιλιόμετρα, όσο έφτανε το να ελέγχει τα ενδιάμεσα, καταλάβατε? με αυτό το τρόπο ήταν στημένα τα πλοία και με κανονιοβολισμούς που είχαν συγκεκριμμένο σήμα έδινε σήμα κινδύνου αυτός που το είδε ώστε να πέσουνε όλοι μαζί, αυτή ήτανε η ιστορία, όμως οι Έλληνες ναυτικοί οι οποίοι είχαν κάνει και φυλακές στα νιάτα τους, έχει ενδιαφέρον, ο Ανδρέας Μιαούλης σας το έχω πει, ο Ανδρέας Βώκος, στη Ύδρα οι ναυτικοί στα νιάτα τους ήταν όλοι πειρατές, ήταν σχολείο εκπαίδευσης η πειρατεία, στην ουσία μέσω πειρατείας μαζευόνταν τα χρήματα για να γίνεις έμπορος μετά, λοιπόν ο πατέρας του Αντρέα Βώκου, οι Μιαούληδες δεν λέγονταν Μιαούληδες ήτανε Βώκοι, ήτανε στα νιάτα του ξακουστός πειρατής και μετά είχε γίνει ένας πολύ έντιμος έμπορος με τα δικά του πλοία, ο Αντρέας μόλις έφτασε σε ηλικία έγινε και αυτός πειρατής και ο πατέρας του έγινε έξαλος γιατί έγινε ο Αντρέας πειρατής, αλλά εντάξει, ήτανε νέος, έπρεπε να το ζήσει αυτό το πράγμα και μετά έγινε ένας ξακουστός έμπορος και εξαιρετικός ναυτικός, σε κάθε επάγγελμα υπάρχει ο κακός, ο μέτριος, ο καλός κτλ. και υπάρχει ο χαρισματικός και σε αυτούς είναι χαρισματικός, ο Μιαούλης ήταν χαρισματικός ναυτικός όχι απλώς καλός, μιλούσε με τη θάλασσα, την καταλάβαινε, ερωμένη την είχε, καταλάβατε? λοιπόν ήταν σπουδαίος για αυτό και έγινε πάμπλουτος σε αυτές τις ιστορίες, γιατί? την ώρα που πας, αν φορτώσεις το πλοίο σου με στάρια που η Οθωμανική αυτοκρατορία είχε ένα σωρό στάρια, συνήθως τα φόρτωνες λαθραία για να μην πληρώσεις το φόρο, ήταν γεμάτο λαθρεμπόρια, η ορμή που έμπαινες και έρχονταν ο άλλος και τα φόρτωνες και έβαζες κτλ. μην τρελαθείτε πήγαινες και στο λιμάνι άμα λάχει λίγο, εν πάσει περιπτώση, φόρτωνες τα πλοία σου με στάρι και κετευθυνόσουνα προς την πεινούσα και λειμοκτονούσα Γαλλία, τι περίμενες να κάνεις? να σπάσεις τον αποκλεισμό, δηλαδή έφτανες στη Γαλλία σφυρίζοντας ανέμελα, δήθεν ότι είσαι ένας καλός και έμπειρος ναυτικός και έβλεπες πως είναι στημένα τα πλοία τα αγγλικά και έκρινες αν κάποιο κενό σου επιτρέπει να μπεις μέσα, γρήγορα να περάσεις και να μπεις στο λιμάνι, στη Μασσαλία ή κάποιο άλλο, αυτά τα στησίματα γέμιζαν οι κασέλες των ναυτικών όσων τα κατάφερναν με χρυσάφι, δεν ήξεραν τι να κάνουν τα χρήματα όταν γυρνάγαν πίσω, ξεχείληζαν οι κασέλες από χρήματα, γιατί? γιατί αν τα κατάφερνες, έμπαινες μέσα στο λιμάνι και πουλούσες το στάρι, όχι με το κιλό, αλλά με το σπυρί, ο άλλος πεινάει, δεν έχει να δώσει στο παιδί του να φάει, δεν συζητάει τιμές, θέλει να πάρει στάρι, ας πούμε ότι κατάφερες να μπεις και γέμισες χρυσό, τώρα πρέπει και να βγεις, δεν είναι απλό, πολλοί τα κατάφεραν σε αυτές τις ιστορίες, άλλοι δεν τα κατάφεραν, όταν σε έπιαναν, αν έπεφτες ας πούμε στην αντίληψη τους που πολλές φορές συνέβαινε, κάποιες φορές, έτρεχες γρήγορα και παρ' όλο που έπεσες στην αντίληψη τους, τελικά έφευγες, άφηνες το λιμάνι, αλλά πολλές φορές συνδυασμένα τα βρετανικά πλοία σε πιάνανε, σε σταματούσανε και άρχιζε το πανηγύρι, το ένα που θα πάθαινες ήταν ότι θα κατάσχονταν το φορτίο, αμέσως, αυτονοήτως και το δεύτερο και χειρότερο κατάσχονταν το πλοίο και το τρίτο χειρότερο ήτανε ότι πήγαινες σε φυλακή, το 1980 αν θυμάμαι ήταν και τα 200 χρόνια από την ίδρυση της Αυστραλίας, γιατί ο ναύαρχος Κουκ έχει φτάσει στη δεκαετία του 1770 και νομίζω ότι το φιξάρουν το 80 δεν θυμάμαι και για να τιμήσει η Αυστραλία το μεγάλο αυτό γεγονός, ανέθεσε στους ιστορικούς της Αυστραλίας να βρούνε τα αρχεία των πρώτων κατοίκων της Αυστραλίας που ήτανε φυλακισμένοι, η Αυστραλία δεν ανακαλύφτηκε, μετατράπηκε για ένα διάστημα σε μακρινή φυλακή της Αγγλίας και βρεθήκανε αυτά τα αρχεία, δεν είναι τόσα πολλά τα 200 χρόνια και στους Αγγλοσάξωνες σε αυτά είναι καλοί και φυλάνε τα αρχεία κλπ. και εκδόθηκε το βιβλίο με τα πρώτα 2000-3000 ονόματα και ανάμεσα σε αυτούς ήτανε Υδραίοι, διότι προφανώς είχαν συλληφθεί, τους στείλαν σε βρετανικές φυλακές και μετά τους στείλαν στην Αυστραλία, αν είχαμε Χόλυγουντ θα κάναμε μια καταπληκτική ταινία με, φανταστείτε την ιστορία αυτού του ανθρώπου, να φεύγει από ένα νησί που δεν μπορώ να το δείξω στο χάρτη, να πηγαίνει να σπάει αποκλεισμούς δεν τον πιάσανε, βρέθηκε στις φυλακές στην Αγγλία στα σίδερα, μπήκε σε ένα άλλο πλοίο που πήγαινε και πήγαινε, ξέρετε τότε η Αυστραλία θέλεις και βρέθηκε σε ένα μέρος που λέγονταν Αυστραλία, δεν το είχε ξανά κούσει στα αυτιά του, δεν είναι σανσπένς αυτό το πράγμα? θα σας πω μια ιστορία, διότι ο Έλλην βρε παιδί μου δεν κωλώνει, ακούστε είναι πραγματική ιστορία, αφορά ένα από αυτούς τους επώνυμους ναυτικούς μας της εποχής ο οποίος είναι φορτωμένος με στάρι, φτάνει ας πούμε έξω από τη Μασσαλία, από το λιμάνι, βλέπει που είναι τα βρετανικά πλοία, κάνει ένα υπολογισμό πως θα τα διεμβολήσει και θα μπει και νομίζει ότι το βρήκε το κενό, μπαίνει μέσα αρχίζει να τρέχει, αλλά για κακή του τύχη ο Άγγλος τον έχει δει με το κιάλι, μπαμ τα κανόνια αρχίζουν τα σήματα, οπότε αρχίζουν να έρχονται τα αγγλικά πλοία όχι ένα από παντού να τον κυνηγούν, αυτός τρέχει τρέχει, οι Βρετανοί τρέχουν τρέχουν, αυτός κάνει το χαζό, οι Βρετανοί τον κτυπούν με τα κανόνια, οι ναυτικοί έχουν σήματα με τα κανόνια που σημαίνει, σταμάτα, του κάνουν σήματα, τίποτα αυτός τρέχει, τελικά περνάει το βρετανικό κλοιό, πάει, τον φέρνουνε στο γραφείο, απέναντι του ένας τύπος με μουστάκια και του λέει, κύριε γιατί δεν σταματήσατε όταν σας έκανε σήμα, δεν σας είδα, πως δεν μας είδατε ώστοσο μας κυνηγούσε, αλήθεια μπερδεύτηκε λίγο, τι εννοείται κύριε, σας κτυπάγαμε με τα κανόνια σας κάναμε σήμα, είδατε τις σημαίες μας που είναι αγγλικές σημαίες αναπεπταγμένες, σας έβλεπα κοιμισμένα, τι εννοείται, λέει ο άλλος, να σας πω γιατί την ώρα που με κυνηγούσατε σε εκείνη τη στροφή κάνατε λάθος στα πίσω αριστερά πανιά που το στρίψατε κατά 30 μοίρες ενώ έπρεπε να το στρίψετε κατά 70 μοίρες και εγώ είπα μέσα μου οι Άγγλοι είναι οι καλύτεροι ναυτικοί στο κόσμο μπορεί να κάνουν τέτοιο λάθος? δεν μπορεί, άρα είναι πειρατές και προσέξτε να δείτε, ο Ναύαρχος κάλεσε το λοστρόμο και ρώτησε, κάνατε αυτό το λάθος? και το είχανε κάνει, με αποτέλεσμα να του κατάσχει μόνο το εμπόρευμα.
Εκείνο που έπαιξε επίσης μεγάλο ρόλο είναι για το στεργιανό εμπόριο γιατί έχουμε και το στεργιανό εμπόριο το τέλος των συγκρούσεων μεταξύ Οθωμανικής αυτοκρατορίας και Αυστριακής αυτοκρατορίας, οι δύο αυτές αυτοκρατορίες είχαν μακροχρόνια σύγκρουση αιώνων με αποτέλεσμα τα σύνορα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας προς την κεντρική Ευρώπη να είναι κλειστά δηλαδή δεν μπορούσαν οι έμποροι να μπουν, που είχε ευκαιρίες για εμπόριο στεργιανό? η Ρουμανία, αυτό που σήμερα είναι Ρουμανία, δηλαδή η Βλαχία και η Μολδαβία που ήτανε τμήματα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, διότι είχαν κατακτηθεί από την Οθωμανική αυτοκρατορία, αλλά δεν ήταν πλήρως ενσωματωμένες στην Οθωμανική αυτοκρατορία, ήταν αυτόνομες περιοχές, για αυτό ξεκίνησε και η επανάσταση του 1821 στη Βλαχία και τη Μολδαβία που σήμερα μοιάζει παλαβό γιατί ξεκίνησε στη Βλαχία και την Μολδαβία, ξεκίνησε γιατί είχε παρά πολλούς Έλληνες κατοίκους, στα παράλια της Μολδαβίας και της Βλαχίας εδώ, οι πόλεις απίστευτα μιλούσαν ελληνικά, αλλά όταν έφευγες από τις πόλεις μιλούσαν τη ντόπια γλώσσα, αλλά όπου ήταν πόλεις παραθαλάσσιες ή ναυτικές, διότι εδώ δεν είναι μόνο η θάλασσα έρχεται και ο Δούναβης και όλος ο Δούναβης έφτανε ήταν γεμάτος με Έλληνες μέχρι τον 20ο αιώνα, οι μεγάλοι δικοί μας εφοπλιστές έχουν κάνει την αρχή, Κεφαλλονίτες, Χιώτες κτλ. έχουν κάνει την αρχή των δυναστειών τους σε αυτή τη περιοχή που έχει ελληνισμό από το 16ο αιώνα και 15ο που έπεσε η Κωνσταντινούπολη, έφυγαν μεγάλες οικογένειες βυζαντινές και εγκαταστάθηκαν εκεί, γιατί έχει τεράστια κτήματα και μεγάλες παραγωγές και από εκεί εξ' άλλου ξεφύτρωσαν οι μεγάλες οικογένειες, αντλήσανε το πλούτο τους οι μεγάλες οικογένειες των περίφημων Φαναριωτών που τους ξέρουμε και από τα σχολικά μας βιβλία, δηλαδή τι ήτανε οι Φαναριώτες? πλούσιοι έμποροι κατά κανόνα ή λόγιοι ή γόνοι παλαιών σπουδαίων οικογενειών που απέκτησαν οθωμανικά αξιώματα, πολύ υψηλά, χωρίς να αλλάξουν θρήσκευμα, δεν χρειαζόνταν να αλλάξεις θρήσκευμα και έγιναν πρίγκιπες της Βλαχίας και της Μολδαβίας, η Βλαχία και η Μολδαβία διοικούνταν τα τελευταία πριν την ελληνική επανάσταση για 130 περίπου χρόνια από Φαναριώτες που είτε ήταν Έλληνες είτε ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι βαλκάνιοι που μιλούσαν οπωσδήποτε ελληνικά και έγραφαν ελληνικά και γίνονταν επίσης και δραγουμάνοι του στόλου τοποθετούνταν, δηλαδή υπουργοί ναυτικών και είχαν την ευθύνη των παραλίων και των νησιών, χωρίς να αλλάξουν θρήσκευμα, πρώτος ο Καπουραν Πασάς και δεύτερος ο Δραγουμάνος του στόλου, γινόνταν μεγάλοι διερμηνείς, δηλαδή στο υπουργείο εξωτερικών κατά κάποιο τρόπο ήταν εκείνοι οι οποίοι είχαν την ευθύνη των συμφωνιών και των κειμένων, της τελικής διαμόρφωσης κειμένων που είχαν σχέση με ευρωπαϊκά κράτη ή με άλλες περιοχές, έχουμε και τους Φαναριώτες και αυτοί έπαιξαν ρόλο στα πράγματα με την ειδική θέση δημιούργησαν ένα στρώμα υψηλών κοινωνικών προδιαγραφών Ελλήνων κατά κανόνα, παντού γράφονται Έλληνες, Ρωμιοί.
Τώρα γυρνούμε στο θέμα του στεργιανού εμπορίου, το στεργιανό εμπόριο βοηθήθηκε από το μεγάλο εύρος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μπορούσες να ξεκινήσεις από τη Μακεδονία, από τη Θεσσαλία και να φτάσεις στη Βλαχία και τη Μολδαβία, μεγάλες απόστάσεις, όλα ήταν Οθωμανική αυτοκρατορία, πήγαινες στην Αίγυπτο Οθωμανική αυτοκρατορία, πήγαινες στη Συρία Οθωμανική αυτοκρατορία, πήγαινες στη Σερβία Οθωμανική αυτοκρατορία, αυτό βοηθούσε, γιατί? ήσουνα και εσύ μέλος της ίδιας αυτοκρατορίας, ήξερες τα ήθη, ήξερες τις καταστάσεις, είναι άλλο να πηγαίνεις σε ένα ξένο κράτος και άλλο να είναι ένα κράτος στο οποίο έχεις ζήσει και εσύ και μπορείς να βρίσκεις κάποιες έκτακτες καταστάσεις, αλλά άλλες θα τις ξέρεις κάπου, κάπου θα τις έχει δει και βασικά κάπως ξέρεις να μιλήσεις, την εποχή εκείνη οι άντρες που είχαν μπει σε αυτές τις ιστορίες, ξέραν κάποιες γλώσσες, μπορούσαν να πουν αρκετά κάποια βασικά πράγματα στα ελληνικά, στα τούρκικα, μη το συζητάμε, στα ιταλικά επίσης, γιατί η ιταλική ήταν η γλώσσα των ναυτικών και του εμπορίου, σιγά σιγά μάθαν και γαλλικά και τελικά η γλώσσα που μάθαν πιο πολύ τα γερμανικά, διότι τελικά αυτό που βοήθησε πολύ και άλλαξε τα πράγματα είναι το άνοιγμα των συνόρων προς την κεντρική Ευρώπη, ήδη σας είπα ότι στη Βλαχία και τη Μολδαβία, η Βλαχία και η Μολδαβία δεν είναι μόνες τους είναι και η Τρανσυλβανία στην οποία επίσης είχαμε μετακινηθεί, η Τρανσυλβανία είναι ουγγρική περιοχή, δε το λέμε γιατί οι Ρουμάνοι στεναχωριούνται, αλλά στην Τρανσυλβανία κατοικούσαν για αιώνες πλειοψηφία ουγγρικού πληθυσμού, οι Ούγγροι λένε την Τρανσυλβανία ως χαμένη τους πατρίδα, οι Ρουμάνοι λένε ότι είναι αυτονόητα ρουμανική, ξέρετε, γιατί σήμερα ανήκει στη Ρουμανία και Έλληνες είχαν φτάσει στην Τρανσυλβανία και επειδή η Ουγγαρία ήτανε κοντά και είχε κατά καιρούς ευκολίες να μπεις, στην Ουγγαρία οι Έλληνες από το 17ο αιώνα είχαν μπει και είχαν δημιουργήσει τόσες ελληνικές παροικίες στην Ουγγαρία που στην ουγγρική γλώσσα εκείνων των αιώνων, η λέξη Έλληνας που ήταν κρεκ, δηλαδή στα ουγγρικά, σήμαινε έμπορος, έλεγαν οι Ούγγροι κρεκ και εννοούσαν έμπορος, τόσο καλά.........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου