Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Πελλέας και Μελισάνθη και οι μουσικές καταγραφές του.

Ο κόμης Μωρίς Πολυντόρ Μαρι Μπερνάρ Μαίτερλινκ ( Maurice Polydore Marie Bernard Maeterlinck - 1862-1949) ήταν Γαλλόφωνος Βέλγος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Το 1911 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τα κύρια θέματα του έργου του είναι ο θάνατος και το νόημα της ζωής. Ο Πελλέας και η Μελισάνθη είναι θεατρικό έργο του Μαίτερλινκ και η υπόθεση του περιληπτικά έχει ως ακολούθως -
Ο Άρχοντας Γκολώ, αρκετά προχωρημένης ηλικίας, συναντά σ΄ ένα κυνήγι του την πανέμορφη Μελισάνθη να κλαίει κοντά σε μια πηγή. Την μεταφέρει στο πύργο του και τελικά την νυμφεύεται. Στο μεταξύ ο Γκολώ ξαναβρίσκει τον ετεροθαλή αδελφό του Πελλέα. Η Μελισάνθη και ο Πελλέας κυριεύονται από ακατανίκητο αμοιβαίο και σφοδρό έρωτα. Ο Γκολώ βασανιζόμενος από ζηλοτυπία οδηγεί τον αδελφό του κοντά σε βάραθρο εκ του οποίου οι αναθυμιάσεις είναι θανατηφόρες. Εκεί τον συμβουλεύει να απομακρυνθεί από την Μελισάνθη. Διαρκώς όμως ανήσυχος, μάταια προσπαθεί να αποσπάσει ομολογία και από τον μικρό του γιο τον Υνιόλ (από τον πρώτο του γάμο) που είναι και ο μοναδικός μάρτυς των κρυφών συναντήσεων των ερωτευμένων. Ο Πελλέας που έχει αποφασίσει να φύγει συναντά για τελευταία φορά την Μελισάνθη, και ενώ οι νέοι συνομιλούν εμφανίζεται ο Γκολώ και με το ξίφος του φονεύει τον Πελλέα και τραυματίζει την Μελισάνδη που υποκύπτει στο τραύμα της αφού προηγουμένως φέρνει στη ζωή ένα κοριτσάκι, χωρίς ποτέ όμως να δώσει απάντηση σε καμία από τις βάναυσες ερωτήσεις του Γκολώ.

Το Pelléas et Mélisande (Πελέας και Μελισάνθη) υπήρξε πηγή έμπνευσης για τέσσερις μείζονες μουσικές συνθέσεις της αλλαγής του αιώνα:
μία όπερα από τον Κλωντ Ντεμπυσσύ (L 88, Paris, 1902),
σκηνική μουσική στο έργο από τον Γιαν Σιμπέλιους (opus 46, 1905),
μια ορχηστρική σουίτα από τον Γκαμπριέλ Φωρέ (opus 80, 1898) και
ένα συμφωνικό ποίημα από τον Άρνολντ Σαίνμπεργκ (opus 5, 1902/03).

Ο Κλωντ Ντεμπυσσύ (1862 – 1918, πλήρες όνομα: Claude-Achille Debussy) ήταν Γάλλος συνθέτης. Θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος του κινήματος του μουσικού ιμπρεσιονισμού, αν και ο ίδιος δεν αποδεχόταν τον χαρακτηρισμό αυτό. Ο Ντεμπυσσύ δεν είναι μόνο ένας από τους γνωστότερους Γάλλους συνθέτες, αλλά και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της δυτικής μουσικής, σηματοδοτώντας το πέρασμα από την ρομαντική εποχή στη μοντέρνα μουσική του 20ού αιώνα.
Ο Πελλέας και η Μελισσάνθη αποτελεί τίτλο κλασικής όπερας του Ντεμπυσσύ σε 5 πράξεις που παρουσιάζεται για πρώτη φορά το 1902 στο Παρίσι. Το λιμπρέτο είναι βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Μωρίς Μαίτερλινκ, το οποίο ακολουθεί πιστά.


Ο Γιαν (ή Ζαν) Σιμπέλιους (Jean Sibelius 1865 - 1957) ήταν Φινλανδός συνθέτης.
Άρχισε να σπουδάζει νομικά, αλλά γρήγορα τα παράτησε και άρχισε μουσικές σπουδές στο Ελσίνκι και μετά στο Βερολίνο και στη Βιέννη. Τα έργα του αρχικά ήταν εμπνευσμένα από τη γερμανική μουσική, γρήγορα όμως στράφηκε προς τους μύθους της πατρίδας του και έγινε το σύμβολο του φινλανδικού εθνικισμού. Το 1892 έγραψε το συμφωνικό του ποίημα «Κούλεβρο», για το οποίο πήρε ισόβια επιχορήγηση από τη φινλανδική κυβέρνηση. Σπουδαία έργα του είναι οι 7 συμφωνίες του, τα συμφωνικά ποιήματά του: «Μια σάγα», «Καρελία», «Ο κύκνος της Τουονέλας», «Φινλανδία», με το οποίο ο Σιμπέλιους έγινε γνωστός σ' όλο τον κόσμο. Όμως, παρόλη την επιτυχία του, το 1904 αποσύρθηκε σ' ένα χωριό, όπου συνέθεσε τα πιο πολλά κομμάτια του.

Ο Γκαμπριέλ Υρμπαίν Φωρέ (γαλλ. Gabriel Urbain Fauré,1845 – 1924) ήταν Γάλλος συνθέτης, οργανίστας, πιανίστας και δάσκαλος μουσικής της ύστερης Ρομαντικής εποχής. Το έργο του, που περιλαμβάνει την περίφημη Παβάνα και το Ρέκβιεμ, επηρέασε σημαντικά πολλούς συνθέτες του 20ού αιώνα.

Ο Άρνολντ Σένμπεργκ (Arnold Schönberg, 1874 - 1951) ήταν Αυστριακός συνθέτης, του οποίου η δράση συνδέθηκε με το μουσικό εξπρεσιονιστικό κίνημα όπως αυτό εκφράστηκε στην γερμανική ποίηση και τέχνη, ενώ στην συνέχεια αναδείχθηκε ως επικεφαλής της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης.















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου