ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΟΠΕΡΑΣ - όπερες Βέρντι ( γενικά) / 11

ΟΠΕΡΕΣ ΤΟΥ ΤΖΟΥΖΕΠΕ ΒΕΡΝΤΙ 




Ο Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι (Giuseppe Fortunino Francesco Verdi, 1813 – 1901) ήταν Ιταλός μουσικοσυνθέτης, από τους διασημότερους στο είδος της όπερας.

Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε στη Ρονκόλα, ένα χωριό κοντά στο Μπουσσέτο της Ιταλίας, και πέθανε στο Μιλάνο. Γονείς του ήταν ο πανδοχέας Κάρλο Τζουζέπε Βέρντι και η κλώστρια Λουίτζια Ουττίνι (Luigia Uttini). Ενώ ακόμα ήταν παιδί, η οικογένεια μετακόμισε στο Μπουσσέτο, όπου η μόρφωση του μελλοντικού συνθέτη διευκολύνθηκε πολύ από τις επισκέψεις του στη μεγάλη βιβλιοθήκη της τοπικής σχολής των Ιησουιτών. Στο Μπουσσέτο ο Βέρντι πήρε τα πρώτα του μαθήματα στη μουσική σύνθεση. Πολύ νωρίς έδειξε καταπληκτική κλίση στη μουσική. Σε ηλικία 20 ετών πήγε στο Μιλάνο για να συνεχίσει τις σπουδές του και στα 23 του χρόνια πήρε τη θέση του διευθυντή της φιλαρμονικής του Μπουσσέτο. Το 1839 παρουσιάστηκε η πρώτη του όπερα, ο Ομπέρτο, στη Σκάλα του Μιλάνου, με πολύ καλές κριτικές. Τον ίδιο χρόνο ο θάνατος της γυναίκας του και των δύο παιδιών του τον έφεραν σε απελπισία σε σημείο να μη θέλει πλέον άλλο ν' ασχοληθεί με τη μουσική.

Η επιστροφή

Παρά ταύτα το 1840 παρουσιάστηκε η κωμική όπερα Μια μέρα βασιλείας, η οποία όμως σημείωσε αποτυχία. Στενοχωρημένος ο Βέρντι αποσύρθηκε στο σπίτι του στο Μιλάνο. Έτσι δύο χρόνια μετά, με τον θρίαμβο της τέχνης πάνω στον πόνο του, το 1842, αποδέχθηκε την πρόταση να ξαναρχίσει να γράφει όπερες για τη Σκάλα του Μιλάνου και η όπερά του Ναμπούκο (= Ναβουχοδονόσωρ) απέσπασε πολύ καλές κριτικές και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Από τότε ο Βέρντι αφοσιώθηκε στη σύνθεση όπερας. Ήταν η αρχή μιας θριαμβευτικής σταδιοδρομίας που συνδέθηκε πολύ στενά με τις προσπάθειες για την πολιτική ένωση (Risorgimento) της Ιταλίας. 

Η αναγνώριση εκτός Ιταλίας

Με τους Λομβαρδούς (1843), τον Ερνάνη (1844), τον Αττίλα (1846), τη Λουίζα Μίλλερ (1847) και τον Μάκβεθ (1849) ο Βέρντι πέτυχε την αναγνώρισή του ως συνθέτη και εκτός Ιταλίας. Στις αρχές τις δεκαετίας του 1850 τρεις όπερές του, ο Ριγκολέττο (1851), ο Τροβατόρε (1853) και η Τραβιάτα (1853), είχαν τεράστια επιτυχία, όπως και Οι Σικελικοί Εσπερινοί (1855) και ο Χορός Μεταμφιεσμένων (1859). Η διεθνής του καταξίωση φαίνεται και από το γεγονός ότι οι επόμενες όπερές του πρωτοανέβηκαν σε λυρικά θέατρα εκτός Ιταλίας. Το 1862 Η δύναμη του πεπρωμένου παρουσιάστηκε στην Αγία Πετρούπολη, ο Δον Κάρλος το 1867 στο Παρίσι και η Αΐντα το 1871 στο Κάιρο, για τα εγκαίνια της διώρυγας του Σουέζ.

Τα τελευταία έργα και το τέλος

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα σιωπής, η γνωριμία του με τον κατά πολύ νεότερό του ποιητή και συνθέτη Αρίγκο Μπόιτο ανανέωσε το ενδιαφέρον του Βέρντι για την όπερα. Το 1887 παρουσιάστηκε ο Οθέλλος και τέλος το 1893 ο Φάλσταφ και τα δύο σε λιμπρέτα του Μπόιτο βασισμένα σε έργα του Σαίξπηρ. Ο Βέρντι πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 1901 ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Στην κηδεία του προσήλθαν 200.000 άνθρωποι, τιμή που άρμοζε στον μεγάλο Ιταλό που τόσο αγαπήθηκε. Σε ηλικία 74 χρόνων συνέθεσε την τελευταία του όπερα, τον Φάλσταφ, που είναι βασισμένη σε ένα θέμα παρμένο από τον Σαίξπηρ. Η όπερα αυτή είναι η μόνη κωμική όπερα που έγραψε και θεωρείται ως ένα από τα πιο ώριμα έργα του. Στην όπερα Φάλσταφ η ορχήστρα χρησιμοποιείται με έναν ασυνήθιστο τρόπο, ο οποίος είναι πολύ απλός και θυμίζει μουσική δωματίου.

Εκτός από τις 26 όπερες ο Βέρντι έγραψε και εκκλησιαστική μουσική. Κορυφαίο έργο του σε αυτό τον τομέα είναι το Ρέκβιεμ (1874), ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα Τέσσερα ιερά κομμάτια (1898). Επίσης έγραψε αρκετές ρομάνς και ένα κουαρτέτο για έγχορδα σε μι ελάσσονα (1873).

Εκτός μουσικής σκηνής διακρίθηκε για τον καλό χαρακτήρα του και τις αγαθοεργίες του. Μεταξύ άλλων χρηματοδότησε την ανέγερση και τη λειτουργία ενός νοσοκομείου και δημιούργησε έναν Οίκο Ανάπαυσης για τους αναξιοπαθούντες μουσικούς, σε μια κρύπτη του οποίου τάφηκε και ο ίδιος.

Όπερες

1. Ομπέρτο - Oberto, 1839
2. Μια μέρα βασιλιάς - Un giorno di regno.  1840
3. Ναμπούκο - Nabucco (Ναμπούκο), 1842
4. Οι Λομβαρδοί στην πρώτη σταυροφορία - I Lombardi alla prima crociata. 1843
5. Ερνάνης - Ernani, 1844
6. Οι δυο Φόσκαρι - I due Foscari, 1844
7. Ζαν ντ'Αρκ - Giovanna d'Arco, 1845
8. Αλζίρα - Alzira, 1845
9. Αττίλας - Attila, 1846
10. Μάκμπεθ - Macbeth, 1847
11. Οι Ληστές - I masnadieri,1847
12. Jérusalem (αναθεώρηση και απόδοση στα Γαλλικά των Λομβαρδών) 1847
13. Ο κουρσάρος - Il corsaro, 1848
14. Η μάχη του Λενιάνο - La battaglia di Legnano, 1849
15. Λουίζα Μίλλερ - Luisa Miller, 1849
16. Στιφέλιο - Stiffelio, 1850
17. Ριγκολέττο - Rigoletto, 1851
18. Τροβατόρε ( Ο τροβαδούρος) - Il trovatore, 1853
19. Τραβιάτα ( Η παραστρατημένη) - La traviata, 1853
20. Ο Σικελικός Εσπερινός) - I vespri siciliani, 1855
21. Σιμόν Μποκανέγκρα - Simon Boccanegra, 1857
22. Aroldo (αναθεώρηση του Stiffelio), 1857
23. Χορός μεταμφιεσμένων - Un ballo in maschera, 1859
24. Η δύναμη του πεπρωμένου - La forza del destino, 1862
25. Ντον Κάρλος - Don Carlos, 1867
26. Αίντα - Aida, 1871
27. Οθέλος - Otello, 1887
28. Φάλσταφ - Falstaff, 1893

The Best Of Verdi

(0:00) The Force Of Destiny - Overture (8:07) Nabucco - Va, Pensiero {Chorus Of The Hebrew Slaves} (13:24) La Traviata - Act 1: Brindisi - Libiamo Ne Lieti Calici (16:29) Don Carlos - Duet: Ascolta (Duet Carlos - Posa, Act 2) (21:29) Macbeth - Patria Oppressa (27:58) Rigoletto - La Donna E Mobile (30:11) Aida - Triumph March (43:02) Simon Boccanegra - Aria: Ah, Te L'estremo Addio (Fiesco's Aria) (48:53) Luisa Miller - Scene & Romance: Quando Le Sere (Rudolfo's Romance) (53:47) I Lombardi - Processional Chorus: Gerusalem! Gerusalem! (59:00) (Otello - Aria: Credo In Un Dio Crudel (Jago's Aria) (1:03:53) Il Trovatore - Vedi! Le Fosche Notturne (Gypsies' Chorus) (1:07:05) Ave Maria (From Four Sacred Pieces) (1:12:52) Messa Da Requiem - Lacrymosa

The Best of Verdi -150 minutes of Classical Music .

01 - La Donna E Mobile (Rigoletto)
02 - Chorus Of The Hebrew Slaves (Nabucco)
03 - Overture (La Forza Del Destino)
04 - Un Di Felice (La Traviata)
05 - Merce, Dilette Amiche (I Vespri Siciliani)
06 - Brindisi (La Traviata)
07 - Di Quella Pira (Il Trovatore)
08 - Anvil Chorus (Il Trovatore)
09 - Stride La Vampa! (Il Trovatore)
10 - Ritorna Vincitor (Aida)
11 - Dio, Che Nell'alma Infondere (Don Carlo)
12 - Prelude (La Traviata)
13 - Caro Nome (Rigoletto)
14 - O Don Fatale (Don Carlo)
15 - Celeste Aida (Aida)
16 - Ernani, Involami (Ernani)
17 - Di Tu Se Fedele (Un Ballo In Maschera)
18 - Morro, Ma Prima In Grazia (Un Ballo In Maschera)
19 - Quando Le Sere Al Placido (Luisa Miller)
20 - Grand March (Aida)
21 - Dies Irae (Messa Da Requiem)
22 - Pace, Pace, Mio Dio! (La Forza Del Destino)
23 - Questa O Quella (Rigoletto)
24 - Bella Figlia Dell'amore (Rigoletto)
25 - Ave Maria (Otello)
26 - Parigi, O Cara (La Traviata)
27 - Ah, La Paterna Mano (Macbeth)
28 - Squilli, Echeggi La Tromba Gerriera (Il Trovatore)
29 - O Carlo, Ascolta (Don Carlo)
30 - Ingemisco (Messa Da Requiem)
31 - Come In Quest'ora Bruna (Simon Boccanegra)
32 - Brindisi (Macbeth)
33 - O Patria Mia (Aida)
34 - La Mia Letizia Infondere (I Lombardi)
35 - Lo Sguardo Avea Degli Angeli (I Masnadieri)
36 - Solenne In Quest'ora (La Forza Del Destino)
37 - Patria Oppressa (Macbeth)
38 - Tacea La Notte (Il Trovatore)
39 - Dal Piu Remoto Esilio...O Dio Solo, Ed Odio Atroce (I Due Foscari)
40 - Auto-Da-Fe Chorus (Don Carlo)

Verdi: Requiem / Bychkov · BBC Symphony Orchestra