Βιργιλίου - "Αινειάδα" συνοπτική απόδοση του έπους, Βιβλία I, II και III - Μέρος Δεύτερο

ΑΙΝΕΙΑΔΑ

Συνοπτική περιγραφή του έπους

Πρόσωπα του Έπους

Ήρα , θεά με εχθρική συμπεριφορά προς τους Τρώες
Αινείας, Δαρδανός ήρωας, γιός του Άγχιση και της Αφροδίτης
Αφροδίτη, θεά, μητέρα του Αινεία
Ασκάνιος, γιός του Αινεία
Διδώ, βασίλισσα της Καρχηδόνας
Αχάτης, σύντροφος του Αινεία
Πυγμαλίωνας, αδελφός της Διδούς
Συχαία, σύζυγος του Πυγμαλίωνα
Έρωτας, γιός της Αφροδίτης
Λαοκόωντας, ιερέας του ποσειδώνα
Ζήνωνας, κατάσκοπός Έλληνας, αιχμάλωτος των Τρώων
Έκτορας, γιός του βασιλιά της Τροίας Πριάμου
Πύρρος, γιός του Αχιλλέα
Πολίτης, γιός του Πριάμου
Άγχισης, πατέρας του Αινεία
Χρύσα, σύζυγος του Αινεία
Πολύδωρος, γιός του Πριάμου
Έλενος, μάντης.

 

ΒΙΒΛΙΟ Ι

Ο Αινείας προβλέπει καταιγίδα και πιάνει στεριά στην Καρχηδόνα.

Ο Βιργίλιος ξεκινάει το επικό ποίημα του με μια λακωνική αναφορά στο θέμα του. Θα τραγουδήσει το πόλεμο και τον άνδρα – Αινεία – ο οποίος οδηγημένος από τη μοίρα, αναχώρησε από τις ακτές της Τροίας για την Ιταλία, όπου ίδρυσε μια πόλη που ονομάζεται Λαβίνιο (Lavinium) , πρόδρομο της Ρώμης.

Γιατί, ρωτάει ο Βιργίλιος, κάνοντας έκκληση προς τη μούσα της επικής ποίησης, η Ήρα, η βασίλισσα στις θεές, να παρενοχλεί ένα τέτοιο καλό άνθρωπο? Αναφέρει ρητά δυο λόγους για την εχθρότητα της Ήρας : η αγάπη της για την Καρχηδόνα και το αντίστοιχο μίσος της για την μελλοντική Ρώμη η οποία προορίζεται να επισκιάσει την αγαπημένη της πόλη και η συνεχιζόμενη δυσαρέσκεια της γιάτι ο Πάρις, ένας Τρώας που δεν της έδωσε το χρυσό μήλο, το βραβείο που απονέμεται στη πιο όμορφη γυναίκα στο κόσμο. Μισεί επίσης τους Τρώες επειδή ένας από τους προγόνους του ήταν ο Δάρδανος, γιός του Δία – σύζυγος της Ήρας και βασιλιάς των Θεών – και της Ηλέκτρας, κόρης του Άτλαντα και αντίπαλος της Ήρας για την αγάπη του Δία. Τέλος η Ήρα είναι θυμωμένη επειδή ο Δίας έκανε τον Γανυμήδη, ένα πρίγκηπα της Τροίας, οινοχόο των Θεών.

Βλέποντας τους Τρώες να αναχωρούν για την Ιταλία, η Ήρα διέταξε τον Αίολο, θεό των ανέμων, να δυναμώσει μια θύελλα που θα αναποδογυρίσει τα πλοία τους και θα τους πνίξει όλους. Ο Αίολος υπακούει σε αυτή. Πολλά από τα πλοία φαίνεται να έχουν χαθεί στη θάλασσα. Ο Ποσειδώνας, ο Θεός της θάλασσας, θυμωμένος επειδή ο Αίολος έχει ενεργήσει στην επικράτεια του, γαληνεύει τα νερά και τα εφτά υπόλοιπα πλοία του στόλου του Αινεία θα βρουν ένα ασφαλές λιμάνι στις ακτές της Λιβύης στη βόρεια Αφρική, κοντά στη πόλη της Καρχηδόνας.

Εν τω μεταξύ, η μητέρα του Αινεία, η θεά Αφροδίτη θυμίζει στο Δία την υπόσχεση του,ότι οι Τρώες θα πρέπει να φτάσουν στην Ιταλία και να γίνουν οι πρόγονοι του Ρωμαϊκού λαού. Ο Δίας καθησυχάζει  τους φόβους της, λέγοντας ότι οι Τρώες θα φτάσουν στο Λάτιο . Ο Αινείας θα κερδίσει μια μεγάλη μάχη και θα ιδρύσει τη πόλη του Λαβινίου. Ο γιός του, Ασκάνιος, επίσης γνωστός ως Ίουλος, θα ιδρύσει την Alba longa, κοντά στη μελλοντική θέση της Ρώμης. Και ο Ρωμύλος θα ιδρύσει τελικά την ίδια την Ρώμη, η οποία θα κατακτήσει το κόσμο, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Η Ήρα θα αγαπήσει τους Ρωμαίους και επιτέλους ένας Τρώας Καίσαρας με το όνομα Ιούλιος, όπως ο γιός του Αινεία Ίουλος – όχι ο Ιούλιος Καίσαρας, αλλά ο κληρονόμος του με το προσωνύμιο Αύγουστος – θα φέρει μια εποχή ειρήνης.

Ο Δίας στέλνει τον Ερμή, τον αγγελιοφόρο των Θεών, στην Καρχηδόνα να προδιαθέσει τους Καρχηδονίους και τη βασίλισσα τους, Διδώ, σε μια ευνοϊκή διάθεση για να δεχθεί τους Τρώες. Το επόμενο πρωϊ, ο Αινείας κανονίζει με το σύντροφο του Αχάτη για να εξερευνήσει την περιοχή. Συναντούν την Αφροδίτη η οποία μεταμφιεσμένη σε καρχηδόνιο κυνηγό, τους λέει ότι είναι κοντά η Καρχηδόνα, μια πόλη που ιδρύθηκε από τη Διδώ η οποία διέφυγε με τους οπαδούς της από την φοινικική πόλη της Τύρου, αφού ο κακός αδελφός της, ο Πυγμαλίων, φόνευσε την σύζυγον του, Συχαία (Sychaeus). Συμβουλεύει τον Αινεία να πάει στο παλάτι της Διδούς, η Αφροδίτη διαβεβαιώνει το γιό της ότι τα χαμένα πλοία και οι σύντροφοι του είναι ασφαλείς. Καθώς φεύγει μακριά, ο Αινείας αναγνωρίζει την μητέρα του και την κατηγορεί γιατί πάντα εμφανίζεται σε αυτόν μεταμφιεσμένη.

Τυλιγμένοι σε ένα σύννεφο που η Αφροδίτη έχει ρίξει επάνω τους για να γίνουν αόρατοι, ο Αινείας και ο Αχάτης παρατηρούν τους ανθρώπους της Καρχηδόνας στις διάφορες εργασίες τους. Φθάνουν τελικά σε ένα άλσος, όπου βρίσκουν ένα μεγάλο ναό που κτίστηκε προς τιμή της Ήρας.  Μπαίνοντας στο ναό, βλέπουν ότι οι τοίχοι του καλύπτονται με διακοσμητικά θέματα που απεικονίζουν σκηνές από τον Τρωϊκό πόλεμο τα οποία γεμίζουν τον Αινεία με θλίψη.

Καθώς ο Αινείας επιθεωρεί πιο προσεκτικά τις τοιχογραφίες, η Διδώ και οι συνοδοί της εισέρχονται στον ναό. Μια γυναίκα με υπέροχη ομορφιά και μεγαλείο που κάθεται στο θρόνο της και δέχεται το λαό. Με χαρά και έκπληξη του Αινεία και του Αχάτη, οι άντρες από τα χαμένα πλοία της Τροίας εισέρχονται στον ναό και τους υποδέχεται φιλόξενα η βασίλισσα η οποία ακούει με συμπάθεια καθώς εξηγούν ποιοί είναι και τι τους έχει συμβεί. Στο σημείο αυτό, το νέφος που σκεπάζει τον Αινεία και τον Αχάτη εξαφανίζεται και ξαναβρίσκονται με τους συντρόφους τους.

Η Διδώ καλωσορίζει τον Αινεία και ετοιμάζει ένα συμπόσιο προς τιμή του. Ο Αινείας στέλνει για τον Ασκάνιο, τον οποίον η Αφροδίτη, φοβούμενη ότι η Ήρα θα προκαλέσει και πάλι πρόβλημα, αντικαθιστά με τον δικό της γιό, τον Έρωτα, θεό του έρωτα, μεταμφιεσμένο. Ξέρει ότι ο Έρωτας θα γεμίσει τη Διδώ με πάθος για τον Αινεία, εξασφαλίζοντας έτσι την ασφάλεια του ήρωα. Εκείνο το βράδυ στο επίσημο δείπνο η Διδώ ανυποψίαστη αγκαλιάζει τον Έρωτα, νομίζοντας ότι είναι ο Ασκάνιος και αυτή ερωτεύεται με πάθος τον Αινεία. Κυριευμένη από περιέργεια και θαυμασμό, προσκαλεί τον Τρωϊκό ήρωα να της περιγράψει τις περιπλανήσεις και κακοτυχίες του τόσο σε αυτήν όσο και στους επισκέπτες της.

 

ΒΙΒΛΙΟ II

Ο Ήρωας λέει στη Διδώ για την φυγή του από την Τροία.

Διστάζοντας στην παράκληση της Διδούς να διηγηθεί την ιστορία του, ο Αινείας αρχίζει θλιμμένος με την αναφορά του στην πτώση της Τροίας. Ο ίδιος περιγράφει πως κατά το δέκατο έτος του Τρωϊκού πολέμου, οι Έλληνες κατασκεύασαν ένα πελώριο ξύλινο άλογο,το οποίο στη συνέχεια διέδιδαν ότι προορίζονταν ως προσφορά στη θεά Αθηνά, προκειμένου να τους προστατεύσει στο ταξίδι τους μέχρι το σπίτι τους. Στην πραγματικότητα, έβαλαν στο άλογο εννέα από τους καλύτερους πολεμιστές τους, συμπεριλαμβανομένου και του Οδυσσέα και μετά κρύφτηκαν στα  πλοία τους πίσω, στο κοντά στη στεριά (υπεράκτιο)  νησί της Τενέδου.

Ξεγελασμένοι από αυτό το στρατήγημα, οι πολίτες της Τροίας πίστεψαν πράγματι ότι οι Έλληνες ξεκίνησαν για το σπίτι τους. Κάποιοι ήθελαν να φέρουν το ξύλινο άλογο μέσα στην πόλη τους, άλλοι δικαίως υποψιασμένοι ήθελαν να το καταστρέψουν. Ο Λαοκόωντας, ένας ιερέας του Ποσειδώνα, προειδοποίησε τους Τρώες ότι το ξύλινο άλογο ήταν, είτε γεμάτο στρατιώτες είτε ήταν μια πολεμική μηχανή. Προκλητικά εκσφενδονίζοντας ένα δόρυ στο πλευρό του αλόγου, εκλιπαρούσε τους συμπατριώτες του να θυμηθούν την τελευταία φορά που οι Έλληνες έδωσαν ένα δώρο στην Τροία χωρίς να περιέχει δόλο. Φυσικά οι Τρώες δεν μπορούσαν να θυμηθούν.

Στο σημείο αυτό, βοσκοί ήρθαν στο πλήθος που είχε μαζευτεί γύρω από το άλογο. Μαζί τους ήταν ένας Έλληνας αιχμάλωτος ο Ζήνων ο οποίος είπε ότι είχε εγκαταλείψει το στρατό του Οδυσσέα όταν έμαθε ότι πρόκειται να θυσιαστεί προκειμένου να διασφαλιστεί ευνοϊκός άνεμος για το γυρισμό των Ελλήνων. Στην πραγματικότητα έλεγε ψέματα. Είχε μείνει πίσω από τους συναγωνιστές του Έλληνες για να παραπλανήσει τους Τρώες και να προετοιμαστεί η ελληνική εισβολή στη Τροία.

Για να μπερδέψει εσκεμμένα τους Τρώες, ο Ζήνωνας εξήγησε ότι σκοπός του αλόγου ήταν ο εξευγενισμός της Αθηνάς η οποία ήταν θυμωμένη με τους Έλληνες γιατί είχαν κλέψει την ιερή εικόνα της, το Παλλάδιο, από το ναό της στην Τροία. Οι Έλληνες αναχώρησαν για την χώρα τους μαζί με το Παλλάδιο, αλλά θα γυρίσουν σύντομα με αυτό και θα πολιορκήσουν πάλι την Τροία. Η Αθηνά θα ησυχάσει μόνο όταν η ιερή εικόνα της επιστρέψει από την Ελλάδα στην Τροία με τη δέουσα τελετουργική ευλάβεια. Ο Ζήνωνας στη συνέχεια είπε ότι εάν το ξύλινο άλογο πειραχτεί με οιανδήποτε τρόπο, η Θεά θα καταστρέψει την Τροία για την ασέβεια τους, αλλά εάν το φέρουν μέσα στα τείχη τους, η Τροία θα κατακτήσει την Ελλάδα.

Οι Τρώες άρχισαν να πιστεύουν τα λεγόμενα του Ζήνωνα και τελικά πείστηκαν για την αξιοπιστία των εξιστορήσεων του, αφού δυο φίδια βγήκαν από τη θάλασσα και  συνέθλιψαν κουλουριάζοντας τον Λαοκόωντα και τους δυο γιούς του, που οι θεατές το θεώρησαν σαν δίκαιη τιμωρία του Λαοκόωντα, ο οποίος επιτέθηκε στο άλογο.

Ελπίζοντας να αποκαταστήσουν την έλλειψη σεβασμού του Λαοκόωντα για την Αθηνά και να κερδίσουν την εύνοια της θεάς, οι Τρώες ακολούθησαν την συμβουλή του Ζήνωνα και έφεραν το άλογο μέσα στη πόλη. Η πραγματική πρόθεση της Αθηνάς η οποία, σύμφωνα με τη παράδοση, βοήθησε στην κατασκευή του ξύλινου αλόγου, ήταν να καταστρέψει την Τροία. Σκότωσε τον Λαοκόωντα και τους γιούς του, επειδή ήθελε οι Τρώες να πιστέψουν, ότι έλεγε ο Ζήνωνας, ήταν αλήθεια και να φέρουν το ξύλινο άλογο μέσα στα τείχη της Τροίας.

Εκείνο το βράδυ, ενώ οι κουρασμένοι Τρώες κοιμόντουσαν, ο Ζήνωνας ελευθέρωσε τους κρυμμένους μέσα στο άλογο πολεμιστές και άνοιξε της πύλες την Τροίας στις υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις που επέστρεψαν στις ακτές της Τροίας από την Τένεδο. Οι Τρώες ήταν ανίσχυροι στην επίθεση και η Τροία ήταν σύντομα στις φλόγες. Ο Έκτορας, γιός του βασιλιά Πριάμου ο οποίος είχε σκοτωθεί από τον Αχιλλέα νωρίτερα στον Τρωϊκό πόλεμο, εμφανίστηκε στον Αινεία σε ένα όνειρο του και του είπε ότι όλα έχουν χαθεί και ότι αυτός θα πρέπει να πάρει τους θεούς της Τροίας, της Εστίας και της Οικογένειας – σπιτικές θεότητες ( Penates ) -  και να αναζητήσει μια καινούργια πόλη για αυτούς.

Ξυπνώντας ζαλισμένος ο Αινείας από τα καταστρεπτικά γεγονότα που εμφανίστηκαν στα όνειρα του, αρμάτωσε τον εαυτό του και βγήκε στην πόλη, σχεδιάζοντας απελπισμένος να πεθάνει στη μάχη. Ενώθηκε με τους άλλους Τρώες και μετά από αρκετές μάχες, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης όπου μεταμφιεσμένος σε Έλληνα στρατιώτη, διέσχισε περισσότερο εύκολα τους δρόμους της πόλης, έφθασε στο πολιορκημένο παλάτι του Πριάμου, όπου έγινε μάρτυρας του χάους που προκάλεσε ο Πύρρος, ο άγριος γιός του Αχιλλέα. Ο Πύρρος φρικιαστικά δολοφόνησε τον γιό του Πριάμου, τον Πολίτη, μπροστά στον βασιλιά και μετά σκότωσε και τον Πρίαμο μπρος στο βωμό του Δία.

Ξαφνικά ο Αινείας αναλογίστηκε την τύχη  του πατέρα του Άγχισου, της γυναίκας του Χρύσας και των γιών τους. Ο Ασκάνιος ο οποίος από όλους ήταν ακόμη στο σπίτι, άρχισε να τους οδηγεί μέσα από τους δρόμους της Τροίας όταν απρόσμενα συνάντησαν την Ελένη. Πιστεύοντας ότι η αρπαγή της από τον Πάρι ήταν η αιτία του πολέμου και η καταστροφή της Τροίας, καταλήφθηκε από ένα άγριο μίσος να την σκοτώσει και θα το είχε κάνει, εάν η μητέρα της, η Αφροδίτη, δεν είχε εμφανιστεί και κράτησε το χέρι του. Η Αφροδίτη του είπε ότι ούτε η Ελένη, ούτε ο Πάρις είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή της Τροίας. Ήταν θέλημα των θεών από τους οποίους υποχρεώθηκε να εμφανιστεί στον Αινεία σε μια σειρά από οράματα που τους έδειχναν όλους σε μια καταστροφική διάθεση.

Ο Αινείας, αποφασισμένος να φύγει από την Τροία μαζί με την οικογένεια του, επέστρεψε επιτέλους στο σπίτι του, αλλά ο Άγχισης ο οποίος είχε δηλώσει ότι θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να λιποτακτήσει στην ηλικία του, αρνήθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του και παρότρυνε τους άλλους να φύγουν χωρίς αυτόν, γιατί αν δεν κάνουν αυτό και μείνουν ο βέβαιος θάνατος τους περιμένει. Εκείνη την στιγμή, ο Αινείας και η οικογένεια του είδαν ένα σημάδι-προμήνυμα : Μια φλόγα εμφανίστηκε γύρω από το κεφάλι του Ασκάνιου και όταν ο Άγχισης προσευχήθηκε στο Δία  για ένα δεύτερο σημείο, μια βροντή βρόντηξε – ένας καταφατικός οιωνός – και ένα αστέρι πέφτει στον ουρανό προς την κατεύθυνση του βουνού Ίδη. Τώρα πείστηκε ότι η αναχώρηση του ήταν παραγγελία θεϊκή και ο Άγχισης άλλαξε γνώμη. Με τον Αινεία να κρατάει τον γιό του από το χέρι, να μεταφέρει τον πατέρα του στη πλάτη του και η Χρύσα να ακολουθεί πίσω, έφυγαν από το σπίτι.

Γύρισαν να ψάξουν για την Χρύσα μόλις η ομάδα έφθασε σε ένα ασφαλές μέρος έξω από την πόλη που είχε οριστεί προηγουμένως ως σημείο συνάντησης των ανθρώπων που επιθυμούσαν να εγκαταλείψουν την Τροία. Ο Αινείας ανακάλυψε πως η γυναίκα του είχε μυστηριωδώς εξαφανιστεί. Γύρισε μόνος του πίσω στην χαοτική πόλη για να προσπαθήσει να την βρει, αλλά, αντί αυτού, συνάντησε το φάντασμα της, η οποία του είπε ότι ήταν γραφτό να παντρευτεί, ξανά, μόλις φθάσει στην νέα πατρίδα. Επιστρέφοντας στον Άγχιση και στον Ασκάνιο, ο Αινείας βρήκε μαζί τους ένα μεγάλο αριθμό προσφύγων που περίμεναν αυτόν για να τους οδηγήσει. Καθώς έφθασε το πρωϊνό, η ομάδα των επιζώντων κατευθύνονταν προς το βουνό Ίδη.






ΒΙΒΛΙΟ  ΙΙΙ

Οι περιπλανήσεις του Αινεία : Άρπύϊες,συναντούν τον Έλενο. Θάνατος του Αγχίση.

 

Συνεχίζοντας τον απολογισμό του για το πως οι Τρώες έφθασαν στις σημερινές ακτές της Λιβύης, ο Αινείας διηγείται πως στην αρχή του καλοκαιριού μετά την καταστροφή της Τροίας, οι Τρώες ναυπήγησαν ένα στόλο πλοίων και έβαλαν μπροστά για να αναζητήσουν μια νέα πατρίδα. Έφτασαν πρώτα στην Θράκη – τώρα μια περιοχή στο βόρειο τμήμα της Τουρκίας – και έστησαν ένα καταυλισμό εκεί - όταν η φωνή του νεκρού Πολύδωρου,  νεότερος γιός του Πριάμου, μίλησε βαθιά μέσα από τη γη και προειδοποίησε τον Αινεία να εγκαταλείψει το βασίλειο.

Ο Πρίαμος ήθελε να κρατήσει τον Πολύδωρο μακριά από την μάχη κατά την διάρκεια του Τρωϊκού πολέμου και τον είχε εμπιστευθεί στην προστασία του βασιλιά της Θράκης που ήταν σύμμαχος της Τροίας. Ο βασιλιάς των Θρακών όμως δήλωσε αργότερα  υποταγή στους Έλληνες κατά την διάρκεια του πολέμου και στη συνέχεια σκότωσε ύπουλα τον Πολύδωρο.

Αφού πραγματοποίησαν νεκρικές τελετές για τον Πολύδωρο, οι Τρώες άφησαν την αιματοβαμμένη Θράκη και σαλπάρισαν για την νήσο Δήλο, ιερό του Απόλλωνα, από τον οποίον ζήτησαν συμβουλή. Ο Απόλλωνας δήλωσε με τον χρησμό του – ο αρχιερέας του με το στόμα του οποίου μίλησε – ότι οι Τρώες θα πρέπει να αναζητήσουν την «Παλιά τους Μητέρα», την οποία ο Αγχίσης, πατέρας του Αινεία, κατάλαβε ότι είναι η Κρήτη, ένα βασίλειο που κυβερνιέται από τον Τεύκρο, πρόγονο των Τρώων.

Μετά από μια τελετουργική θυσία στους θεούς, οι Τρώες αναχώρησαν για την Κρήτη και προσπαθούσαν να βρουν μια πόλη, αλλά οι προσπάθειες του ήταν άκαρπες εξ’ αιτίας μιας ξαφνικής επιδημίας πανώλης που σκόρπισε για ένα χρόνο το θάνατο στους ανθρώπους και την ερήμωση στις καλλιέργειες. Ο Αγχίσης, στη συνέχεια πρότεινε να γυρίσουν πίσω στη Δήλο και να συμβουλευτούν ξανά το μαντείο, αλλά το ταξίδι αυτό έγινε περιττό, όταν των Τρώων οι θεοί της Εστίας, είπαν στον Αινεία, μέσα από ένα όραμα του, ότι η συμβουλή του Απόλλωνα σημαίνει ότι θα πρέπει να πάνε στην Εσπέρια- Ιταλία – στο πατρογονικό σπίτι του άλλου προγόνου, του Δαρδάνου.

Στο σωστό δρόμο επιτέλους, οι Τρώες κατευθύνονται προς την Ιταλία, αλλά σύντομα, οδηγήθηκαν εκτός πορείας, από μια καταιγίδα που τους ανάγκασε να καταφύγουν σε μια από τις Στροφάδες, μια ομάδα νησιών στο Ιόνιο πέλαγος. Εδώ, οι Άρπυες, ένα φαύλο-πουλί γυναίκα τους επιτέθηκε. Οι Τρώες αμύνθηκαν όσο καλύτερα μπορούσαν και η Κελαινώ, η αρχηγός των Άρπυων, προφήτευσε ότι αφού φθάσουν οι Τρώες στην Ιταλία, η πείνα θα τους αναγκάσει να φάνε τα πιάτα τους, σαν τιμωρία για την βιαιότητα τους έναντι της ράτσας της.

Οι Τρώες άφησαν το νησί και έπλευσαν βόρεια κατά μήκος της δυτικής ακτής της Ελλάδας, στο Άκτιο, όπου πέρασαν αρκετούς μήνες και πραγματοποίησαν αθλητικούς αγώνες. Από εδώ ταξίδεψαν στο Βουθρωτό όπου τους υποδέχτηκε θερμά ο προφήτης  Έλενος, ένας γιός του Πριάμου και η γυναίκα του, Ανδρομάχη, η χήρα του Έκτορα, για τον οποίο αυτή ακόμη θρηνεί. Ο Έλενος προειδοποίησε τον Αινεία ότι πάρα πολλές δοκιμασίες θα πρέπει ακόμη να υπερνικηθούν προτού οι ταξιδιώτες φθάσουν στην Ιταλία, όπου η ανακάλυψη από τον Αινεία ενός λευκού χοίρου με 30 νεογέννητα, θα δείξει την τοποθεσία όπου θα πρέπει να ιδρύσει την πόλη του. Λέγοντας ο Αινείας ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουν το κίνδυνο, ενώ βρίσκονταν στη θάλασσα, συμπεριλαμβάνοντας το τέρας Σκύλλα και τη ρουφήχτρα Χάρυβδη, ο Έλενος τον συμβούλεψε επίσης να ακούσει την Σίβυλλα της Κύμης για να κατευνάσει το μίσος της Ήρας με το να θυμηθεί να προσφέρει θυσίες σε αυτή.

Η Ανδρομάχη εξιστόρησε πως η ίδια και ο Έλενος κυβέρνησαν μαζί και εφοδίασαν τον Αινεία με πληροφορίες ότι ο Πύρρος, ο οποίος σκότωσε τον Πρίαμο και το γιό του Πολίτη, σκοτώθηκε από τον Ορέστη. Ειρωνικά ο θάνατος του Πύρρου πραγματοποιήθηκε «μπροστά στο βωμό του πατέρα του» ένα ταιριαστό χώρο για το θάνατο του, όταν θυμόμαστε πόσο σκληρά μεταχειρίστηκε τον Πρίαμο σφαγιάζοντας τον Πολίτη, μπροστά στο βασιλιά της Τροίας.

Αφού ο Αινείας αντάλλαξε δώρα με τους οικοδεσπότες του και τους αποχαιρέτησε, οι Τρώες ταξίδεψαν βόρεια της Κερανίας (Ceraunia). Εδώ πέρασαν την νύχτα τους και στην συνέχεια πέρασαν από το πόδι της ιταλικής χερσονήσου, όπου ο Αινείας πρόσφερε προσευχές στην Αθηνά και θυσίες στην Ήρα, σύμφωνα με τις οδηγίες του Έλενου. Αυτοί τότε σάλπαρισαν κατά μήκος του κόλπου του Τάραντα και αφού απέφυγαν την Σκύλλα και την Χάρυβδη, έπιασαν στεριά στις ακτές της Σικελίας, όπου πέρασαν μια φοβερή νύχτα κοντά στο όρος Αίτνα, ένα ηφαίστειο.

Το επόμενο πρωί, οι Τρώες προσεγγίστηκαν από ένα Έλληνα, τον Αχαιμενίδη, μέλος της συντροφιάς του Οδυσσέα ο οποίος είχε ξεμείνει τυχαία όταν οι σύντροφοί του εγκατέλειψαν τον Κύκλωπα Πολύφημο. Παρακάλεσε τους Τρώες να τον πάρουν μαζί τους ή να το σκοτώσουν, γιατί είπε είναι καλύτερη τύχη από το να μείνει μόνος, γιατί, όχι μόνο ο Πολύφημος, τον οποίο τύφλωσε ο Οδυσσέας, ζούσε στη περιοχή, αλλά και πολλοί άλλοι Κύκλωπες. Ο Πολύφημός και οι άλλοι Κύκλωπες τότε παρουσιάστηκαν και οι Τρώες εξαφανίστηκαν παίρνοντας μαζί τους και τον Αχαιμενίδη.

Ταξίδεψαν κατά μήκος των ακτών της Σικελίας και τελικά έφθασαν στο Δρέπανο, όπου ο Αγχίσης, ο πατέρας του Αινεία, πέθανε. Αφού τον έθαψαν, ξεκίνησαν ξανά και αντιμετώπισαν καταιγίδες που τους οδήγησαν στην Καρχηδόνα. Σε αυτό το σημείο ο Αινείας τελειώνει την ιστορία του.