Πάντα η Θεσσαλονίκη ήταν η δεύτερη πόλη της βυζαντινής αυτοκρατορίας ακόμη και όταν ήτανε πολύ μεγάλη, τώρα που έχει μείνει ένα τόσο δα Βυζάντιο, η Θεσσαλονίκη είναι πάρα πολύ σπουδαία. Η καρδιά των Ζηλωτών ήταν άτομα που συνδέονταν με τη κίνηση του λιμανιού, έμποροι, μεσάζοντες, ναυτικοί κτλ., οι οποίοι το 1341-42 παίρνουν την εξουσία στη Θεσσαλονίκη, κάνουν επανάσταση, είναι η επανάσταση των Ζηλωτών......
Ώρα δώδεκα και κτυπούν την εξουσία, σκοτώνουν τους εκπροσώπους της εξουσίας, περνούν από μαχαίρι, εκδιώκουν τη διοίκηση των Παλαιολόγων, διότι η διοίκηση είναι του κράτους και η Θεσσαλονίκη γίνεται η έδρα των Ζηλωτών, το 1341-42, αυτό διήρκησε μέχρι το 1347, δηλαδή η Θεσσαλονίκη βρέθηκε υπό έλεγχο των Ζηλωτών για περίπου 6 χρόνια, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, τρέχει ο εμφύλιος και φυσικά γι' αυτό μπορέσανε και κατέκτησαν τη Θεσσαλονίκη, γιατί το παλαιολόγια στρατεύματα ήταν απασχολημένα με τον εμφύλιο πόλεμο, πήρανε την εξουσία και στην αρχή έπραξαν αυτό που είπανε, μπήκανε στα σπίτια των πλουσίων, τους έσφαξαν πήραν τα πλούτη, σταδιακά όμως το πράγμα δεν είχε καθόλου καλή έκβαση, έχασε την ιδεολογία του, γιατί μέσα στο κίνημα αυτό αναδείχτηκαν ένα σωρό εγκληματικά και κακοποιά στοιχεία τα οποία βρήκαν το πρόσφορο έδαφός και ήταν κοινοί εγκληματίες οι οποίοι αποφάσιζαν όποιος είναι πλούσιος πηγαίνανε τον σφάζανε και άρχισε η Θεσσαλονίκη να ζει σε μια τέτοια κατάσταση βίας και ανασφάλειας που τελικά οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς ζήτησαν τη βοήθεια του στρατού για να απαλλαγούν από τους Ζηλωτές, πάντως κεντρικά έληξε αυτό το πράγμα, ήλθε ο στρατός και έληξε με μια νέα σφαγή, τη σφαγή των Ζηλωτών αυτή τη στιγμή, δηλαδή αν θέλετε η ιστορία των Ζηλωτών είναι ένα κεφάλαιο του εμφυλίου γενικού πολέμου, διότι παραλλήλως τρέχει ο εμφύλιος πόλεμος, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της αυτοκρατορίας με πολύ αίμα και πολύ δύναμη στα πράγματα ένθεν και ένθεν, εν πάση περιπτώσει, το 1354 θα έλεγε κανείς ότι τέλειωσε ο εμφύλιος πόλεμος, τέλειωσαν και οι Ζηλωτές, οι ησυχαστές σταμάτησαν να πολύ κοιτάνε το σημείο που κοιτούσανε, αλλά στα Βαλκάνια ανθεί μια άλλη αίρεση, αυτή δεν είναι αστεία, είναι η αίρεση των Βωκομήλων αν την έχετε ακούσει, η αίρεση των Βωκομήλων, αυτή η αίρεση δεν είναι του14ου αιώνα, είναι παλαιότερη, τουλάχιστον 200 χρόνια πριν και συνδυάζεται με μια άλλη αίρεση, το Βυζάντιο είχε μεγάλα θέματα με τις αιρέσεις, μια άλλη αίρεση η οποία είχε φέρει τεράστια θέματα στην αυτοκρατορία, την αίρεση των Παυλικιανών αν τους έχετε ακούσει, οι Παυλικιανοί ήταν πολύ δυνατοί στο Βυζάντιο, όταν το Βυζάντιο ήτανε δυνατό, ήταν δηλαδή οι Παυλικιανοί στο 700-800 μ.χ. και οι Παυλικιανοί πίστευαν ότι υπάρχουν μόνο παυλικιανοί χριστιανοί, πίστευαν μόνο σε ένα Ευαγγέλιο του Ιωάννη, διότι το Ευαγγέλιο του Ιωάννη ο Ιησούς είναι λόγος και μόνο λόγος και όχι άνθρωπός, θεωρούσανε, τέτοια έγγραφα και η Παλαιά Διαθήκη, τελείωσε......θεωρούσανε ότι δεν υπάρχουν μυστήρια, τα σύμβολα τα θεωρούσανε ειδωλολατρικά και θεωρούσαν ότι υπάρχουν στη πράξη υπάρχουν δύο θεοί, ένας καλός και ένας κακός που μάχονται μεταξύ τους, είχε δηλαδή ζωροαστρικά στοιχεία στη σύλληψη τους οι Παυλικιανοί και ήτανε εξαιρετικά αντί-εξουσιαστές.....αυτούς τους κατέσφαξε κυριολεκτικά ο Λέων ο Αρμένιος τον 9ο αιώνα μ.χ. και όσοι επέζησαν τελικά συνετάγησαν με το Ισλάμ και έγιναν μουσουλμάνοι καθώς ανέβαινε το Ισλάμ. Όλες οι αιρέσεις έπαιξαν ρόλο τελικά στην άνοδο του Ισλάμ, γιατί ήτανε εξαιρετικά εξαγριωμένες με τη συμπεριφορά της κεντρικής εξουσίας προς αυτούς.
Λοιπόν αναφέρω τους Παυλικιανούς, γιατί στο Βυζάντιο υπήρχε προϊστορία με αυτά και οι Γογόμοι συνδέονται με τους Παυλικιανούς αλλά είναι πολύ πιο δυνατοί από τους Παυλικιανούς και η βάση της ανάπτυξης τους, λοιπόν τι ήταν οι Γογόμοι, οι Γογόμοι ήταν μια αίρεση η οποία είχε σαν βάση της, κυρίως στη Μακεδονία, την ευρύτερη Μακεδονία στο Βυζάντιο, είχε αναπτυχθεί από τον 9ο αιώνα, σταδιακά σαν εξέλιξη των Πατρικιανών και σταδιακά έγινε πολύ σημαντική και διαδεδομένη, τι πίστευαν οι Γογομήλοι, οι Γογόμηλοι πίστευαν ότι κάθε πλούσιος είναι αμαρτωλός, δεν υπάρχει περίπτωση να είσαι πλούσιος και να είσαι σωστός, επειδή είχαν αυτή την άποψη, ήταν κάθετα εναντίον της παλαιάς Διαθήκης, διότι στη Παλαιά Διαθήκη πλούσιοι άνθρωποι φαίνεται να είναι σύμμαχοι του θεού, είχανε τη Παλαιά Διαθήκη τελείως διαγραμμένη, γιατί είναι γεμάτη με πολύ όπως ξέρετε και άλλα θέλουν να συζητούν για τη Παλαιά Διαθήκη η οποία φέρνει κακό και μόνο κακό, αρνούνται τη ύπαρξη ιερέων και κάθε ιεραρχίας....ο θεός χαίρεται όταν μαζεύονται οι απλοί άνθρωποι όλοι μαζί και ψέλνουν, δεν χρειάζεσαι ιερωμένο, δεν χρειάζεσαι τίποτα, είναι βαθιά αντί εξουσιαστές, δηλαδή και στα εσωτερικά τους και στα εξωτερικά τους, διότι θεωρούν ότι κάθε αρχή είναι βλάστημη, πάει και αυτό, τρίτον δεν τρώνε κρέας ποτέ, είναι χορτοφάγοι....έχουν απόλυτη ισότητα αντρών και γυναικών, θέλουν στη φύση κατά προτίμηση, διότι θεωρούν ότι είναι ο ναός του θεού και άμα δε βρέθει και κρυώσει κανείς, έτσι όλοι μαζί, κρατήστε αυτά που σας λέω θα μας είναι χρήσιμα.....αρνούνται τα μυστήρια τα οποία θεωρούν ότι είναι κατασκευές, ότι ποτέ ο Ιησούς δεν μίλησε για τέτοια πράγματα και είναι κατασκευές της ιεραρχίας για να ποδηγετεί το λαό και ότι στη πραγματικότητα οι ιερείς και όλοι οι κύκλοι της εκκλησίας δεν είναι παρά παγαπόντες, οι οποίοι ξεγελούν το λαό για να τον λεηλατούν, έχουν πολλά, ούτε το σύμβολο του σταυρού που είχε επιβάλει ο αρχιεπίσκοπος, θεωρούν ότι και αυτό είναι σύμβολο ειδωλολατρίας και κρατάνε τη λατρεία τους για τον Ιησού τον οποίο θεωρούν γιό του θεού, δεν το συζητούν και την αγάπη και τη φιλανθρωπία που εκείνος δίδαξε και λένε ότι αυτό είναι που θα θέλει ο θεός αγάπη και φιλανθρωπία και όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Αυτή τώρα η τάση των Γογομήλων στο 13ο αιώνα, ενώ προϋπήρχε στο 13ο αιώνα γιγαντώνεται και αποκτά ένα πολύ μεγάλο αριθμό οπαδών κυρίως στη σημερινή Βουλγαρία, δηλαδή στη Βόρια Μακεδονία, το λέω έτσι γιατί τότε τα σύνορα ήταν άλλα, στη Μακεδονία γενικά και στη Θράκη, στα βουλγαρικά εδάφη, στα βυζαντινά εδάφη και επεκτείνονταν και στα σερβικά εδάφη, δηλαδή πολλοί κάτοικοι της περιοχής των σερβικών κτήσεων γίνονται Γογόμηλοι, πρέπει να σας πω, ότι το Βυζάντιο παρ' ότι ήτανε ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, επειδή σταδιακά εξελίχτηκαν τα πράγματα διατηρούσε πλέον τα παλιά ρωμαϊκά έθιμα με τον ιππόδρομο στον οποίο ρίχνονταν για θέαμα μονομάχοι και να σκοτωθεί ο ένας με τον άλλον και οι άνθρωποί να τους φάνε τα θηρία, αυτά ήταν τα θεάματα στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.....όταν πρώτο-δημιουργήθηκε η ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία υπήρχαν τέτοια θεάματα, σταδιακά έπαψε ο ιππόδρομος να είναι περιοχή τέτοιων θεαμάτων, όμως στον 11ο αιώνα η Άννα η Κομνηνή μας περιγράφει τη καύση ζωντανών Γογομήλων μέσα στον ιππόδρομο της Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή τον 11ο αιώνα, όχι τώρα που είμαστε στο 13ο, το Βυζάντιο έχασε τη ψυχραιμία του με αυτούς τους τύπους και συνέλαβε τους αρχηγούς τους με ένα τρόπο έτσι, τους παγίδευσε κατά κάποιο τόπο, τους έφερε στον ιππόδρομο και τους έκαψε ζωντανούς, άρα δεν είναι μικρό πράγμα οι Γογόμηλοι, ήταν κάτι βαρύ στο Βυζάντιο και κυρίως βαρύ γιατί είναι ενάντια σε κάθε εξουσία, ενάντια στη θρησκευτική εξουσία, ενάντια στη πολιτική εξουσία, επομένως αισθάνονταν αβεβαιότητα οι ιθύνοντες μπροστά σε αυτή την άποψη.
Όμως τον 13ο αιώνα καθώς η πολιτική εξουσία παραπαίει και δεν είναι δυνατή και οι Παλαιολόγοι δεν αντιπροσωπεύουν κάτι ισχυρό και η εκκλησία είναι και εκείνη διαιρεμένη μέσα στην εκκλησία, σε ενωτικούς και ανθενωτικούς, όλα αυτά αδυνατίζουν τις γραμμές αμύνης απέναντι στους Γογομήλους οι οποίοι πατούν πάνω στην αντι-εξουσιαστική διάθεση, τα αισθήματα θυμού που υπάρχουν σε σχέση με τη κεντρική εξουσία στο μέσο λαϊκό άνθρωπο και έτσι έχουν μεγάλη διάδοση, η διάδοση των Γογομήλων θα παίξει ρόλο στο επόμενο φαινόμενο που θα πούμε και σχετίζεται με την εξάπλωση των Οθωμανών.....μέσα στο 14ο αιώνα λοιπόν έχουμε εμφύλιο πόλεμο βυζαντινών, επανάσταση των Ζηλωτών, τους ησυχαστές που και αυτοί δημιούργησαν μια φασαρία , τους Σέρβους να γιγαντώνονται και να δημιουργούν ένα μεγάλο κράτος και τους Τούρκους οι οποίοι εξελίσσονται στη Μικρά Ασία και έχουν μάθει τη βαλκανική θαυμάσια, χάρι στο ότι είχαν κληθεί από τον Κατακουζηνό να βοηθήσουν το έργο του, τώρα οι Οθωμανοί θα δείξουν και κάτι άλλο, το 1352 δηλαδή εφ' όσον τρέχει ο εμφύλιος τέλειωνε, αυτοί είναι ακόμη στη Μικρά Ασία η βάση τους, δεν έχουνε περάσει στα ευρωπαϊκά εδάφη, το 1352 ο Ορχάν κάνει τη πρώτη του εμπορική συμφωνία με μια δύναμη της φύσεως, την δύναμη με την οποία κάνει εμπορική συμφωνία, είναι η Γένοβα, προσέξτε να δείτε τι σημαίνει αυτή η συμφωνία, πρώτα πρώτα σημαίνει ότι οι Οθωμανοί το 1352 έχουν την αίσθηση πλέον ότι διοικούν ένα κράτος το οποίο έχει στόχους και οικονομικούς και πολιτικούς και εμπορική πρακτική, δεύτερον γιατί επιλέγουν τη Γένοβα; το ότι επιλέγουν τη Γένοβα δείχνει την αυτοπεποίθηση τους με τον εξής τρόπο, όταν οι Οθωμανοί αρχίζουν και επεκτείνονται στο 1326 και το 1330 και γίνονται πια κράτος, ένα άξιο λόγου κράτος, ξέρουνε ότι μπροστά τους ο μεγαλύτερος εχθρός θα είναι η πιο ισχυρή δύναμη των δυτικών που ελέγχουν την ανατολική Μεσόγειο, η πιο ισχυρή δύναμη είναι η Βενετία.......και πράγματι σωστά εκτίμησαν ότι με τη Βενετία θα ξεσχίσει ο ένας τον άλλον, δεν υπάρχει περίπτωση, Η Βενετία δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, είναι ο μεγάλος εχθρός των Οθωμανών, οι Βενετοί με τους Οθωμανούς θα πολεμήσουν 300 χρόνια, οι τελευταίες μάχες που θα δοθούν μεταξύ τους είναι το 1715 και το πράγμα ξεκινάει από το 1400, το 1400 πια αρχίζει ο επίσημος, επτά τουρκο-βενετικοί πόλεμοι γίνονται στη διάρκεια μεταξύ του 1400 και 1715, σε αυτούς έχουν μετρηθεί πόσα εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν, σκοτώθηκαν σε αυτούς τους πολέμους, πόσα πλοία βυθίστηκαν, πόσες πόλεις, ένας από αυτούς είναι ο πόλεμος για τη Κρήτη, οι Βενετοί κτύπησαν τη Κρήτη το 1645, την καταλαμβάνουν, οι Βενετοί είχαν τη Κρήτη 500 χρόνια, παίρνουν τη Κρήτη το 1645, κατέλαβαν όλο το νησί, εκτός από το Χάντακα, το Ηράκλειο το οποίο αντιστάθηκε 25 χρόνια, η πόλη του Ηρακλείου αντιστάθηκε 25 χρόνια, οι Βενετοί τα δώσαν όλα, ότι χρήματα είχαν και δεν είχαν, ότι καράβια, ότι άντρες για να κρατήσουν το Χάντακα, αν κρατούσαν το Ηράκλειο, ήλπιζαν ότι θα ξανά πάρουν τη Κρήτη, το κατάφεραν το 1649, έπεσε το Ηράκλειο, ήταν από τις θρυλικές πολιορκίες παγκοσμίως, στη παγκόσμια ιστορία μια πόλη να πολιορκείται 25 χρόνια είναι ένα απίθανο μέγεθος, ξέρανε ποιοι θα είναι οι μεγάλοι τους εχθροί και τους Βενετούς τους υπολογίζανε από όλες τις πλευρές, γιατί οι Βενετοί ήταν πολύ καλοί στρατιώτες, αλλά ακόμη καλύτεροι ναυτικοί και οι Οθωμανοί είχαν τώρα απέναντι τους, το σκληρό αντίπαλο, οι Βενετοί μισούνταν με τους Γενοβέζους, είναι αντίπαλοι, αντίπαλοι όχι μόνο οικονομικά, αλλά και στρατιωτικά ακόμη, συγκρούονταν, πως ήτανε η Σπάρτη με την Αθήνα, έτσι ήταν η Γένοβα με την Βενετία, όταν λοιπόν ο Ορχάν παίρνει απόφαση να κάνει συμφωνία με τους Γενοβέζους, στην ουσία λέει στους Βενετούς, θα βρεθούμε στα μαρμαρένια αλώνια, είμαστε εδώ και θα δούμε ποιος θα νικήσει; δηλαδή έχουν μια συμπεριφορά ήδη πριν περάσουν ακόμη στην Ευρώπη, έχουν μια αυτοκρατορική συμπεριφορά στα πράγματα, ρίχνουν το γάντι και λένε θα πάμε πέρα και προσέξτε να δείτε τώρα, άλλη μια εξέλιξη στα πράγματα είναι η εξής, αφού γύρισαν οι Οθωμανοί πίσω, βοήθησαν τον Ορχάν, ξέχασα να σας πω ότι μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, ο Παλαιολόγου παντρεύτηκε τον επόμενο το Μουράτ το 1ο, δηλαδή έχουμε τον άλλο Σουλτάνο, το γιό του Ορχάν, οι πρώτοι Σουλτάνοι, καλά ο καθένας είχε 300 γυναίκες δε το συζητούμε, αλλά το θέμα είναι οι επίσημες, τέσσερεις επίσημες και βέβαια όταν παντρεύονταν κανείς μια τέτοια πριγκίπισσα ήταν στις τέσσερεις επίσημες δεν ήταν στο σωρό θέλω να πω, επειδή οι πρώτοι Σουλτάνοι, όχι ο Οσμάν, αλλά από τον Ορχάν και πέρα είχαν βαλκανική προοπτική παντρεύονταν για λόγους σκοπιμότητας, κόρες, αδελφές, ανηψιές Βουλγάρων, Σέρβων, Βυζαντινών για να βοηθηθούν στα διπλωματικά τους σχέδια, με αποτέλεσμα οι μανάδες των Σουλτάνων να είναι κατά κανόνα χριστιανές ορθόδοξες, διότι θα εξηγήσουμε, αυτό ήταν πολύ συνηθισμένο να παντρεύονται μουσουλμάνοι άπιστες, δηλαδή χριστιανές, εβραίες, άπιστες, μπορούσες να παντρευτείς, ένας μουσουλμάνος μπορούσε να παντρευτεί και παντρεύονταν με σύστημα κιόλας, ήταν μεγάλη η χαρά τους να γίνεται αυτό το πράγμα, όμως η άπιστη γυναίκα μπορούσε να κρατήσει τη πίστη της όποια και να ήταν, μπορούσε και να αλλάξει άμα ήθελε, αλλά τα παιδιά της θα ήτανε οπωσδήποτε μουσουλμάνοι, δηλαδή αυτοί οι δέκα πρώτοι Σουλτάνοι έχουν επαφή μες στο σπίτι τους με τη πλευρά του χριστιανισμού και βέβαια πολλοί γνώριζαν και ελληνικά και σέρβικα και βουλγάρικα, γιατί μέσα στο παλάτι μιλιούνταν αυτές οι γλώσσες, ο Μωάμεθ μάλιστα ο πορθητής γνώριζε και αρχαία ελληνικά γιατί ήτανε, δε ξέρω η μάνα του, αλλά ήτανε πολύ φιλομαθής σε αυτό το τομέα, ο Μωάμεθ ο πορθητής που πήρε τη Κωνσταντινούπολη.
Γυρνάμε τώρα στο 14ο αιώνα με τον Ορχάν πίσω, είχανε ήδη σκανάρει το πράγμα, το 1352 την ίδια χρονιά που υπογράφουν αυτή τη συνθήκη με τη Γένοβα, περνούν για πρώτη φορά απέναντι, κατακτητικά αυτή τη φορά, δηλαδή περνούν το πιο στενό σημείο του Ελλησπόντου και πατάνε πόδι σε ένα σημείο που λέγεται Τσίμπι εδώ, είναι το πιο στενό σημείο του Ελλησπόντου και δύο χρόνια μετά από το Τσίμπι, το 1354 καταλαμβάνουν τη πρώτη σημαντική πόλη στη Θράκη στην οποία έχουν πατήσει δικιά τους πόλη, η Καλλίπολη σήμερα λέγεται Καλιπουλού, Καλλίπολη δηλαδή......τόσο κοντά στη Κωνσταντινούπολη έχουν βρεθεί το 1354.....100 χρόνια πριν τη πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, το λέω αυτό διότι έχουμε μονίμως στο νου μας, ότι πρώτα πήραν την Κωνσταντινούπολη οι Οθωμανοί και έπειτα πήγαν όλα πάντα, ουδέν ανακριβέστερο, πρώτα πήραν όλα τα άλλα και έπειτα πήραν την Κωνσταντινούπολη, όταν η Κωνσταντινούπολη έμεινε μόνη της, να μη μπορεί να βοηθηθεί από πουθενά, καταλαμβάνουν τη Καλλίπολη και κάνουν την ίδια τακτική, δηλαδή με αργά και σταθερά βήματα επεκτείνονται δυτικά, το 1362 καταλαμβάνουν τη δεύτερη σημαντικότερη πόλη της Θράκης........την Ανδριανούπολη, σήμερα λέγεται Εντιρμέ....και αυτή, η Ανδριανούπολη βρίσκεται κοντά στην Αλεξανδρούπολη, βγαίνεις από τα δικά μας σύνορα τώρα και κινήσαι προς Κωνσταντινούπολη και η πρώτη πόλη που βρίσκεις μπροστά σου είναι η Ανδριανούπολη, η Ανδριανούπολη ήταν πάντα η πιο σημαντική πόλη της Θράκης, την καταλαμβάνουν και την μετατρέπουν σε πρωτεύουσα τους, η Ανδριανούπολη είναι η πρώτη τους πρωτεύουσα σε ευρωπαϊκό έδαφος και κτίζουν πάρα πολύ σημαντικά ανάκτορα και τζαμιά που σήμερα στην Ανδριανούπολη μας τα δείχνουν, προστατεύονται από την Ουνέσκο και η Ανδριανούπολη γίνεται ένας τουρκικός κόμβος σε απόσταση αναπνοής και η Καλλίπολη και η Ανδριανούπολη από τη Κωνσταντινούπολη και με βάση τώρα την Ανδριανούπολη αυτοί συνεχίζουν καταλαμβάνοντας όλο και δυτικότερα, όλο και δυτικότερα χωρίς ταχεία επέλαση, αργά μέσα στη 10ετία του 1360, έχουν καταλάβει Κομοτηνή, Ξάνθη, κινούνται προς τις Σέρρες το 370....1387 καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη.....και όλη τη Θεσσαλία, είμαστε δηλαδή στο 1390 και έχουν καταλάβει ήδη ένα μεγάλο τμήμα της Βαλκανικής, προσέξτε να δείτε τώρα, το 1300 δηλαδή 89-90 οι Τούρκοι μοιάζουν ήδη πραγματικά μεγάλη δύναμη και ξέρουν ότι στα Βαλκάνια ένας θα μπορούσε να τους αντιμετωπίσει πραγματικά, ξέρουν τη κατάσταση των Βυζαντινών, ξέρουν τη κατάσταση των Βουλγάρων και ένα αντίπαλο υπολογίζουν τους Σέρβους, γιατί οι Σέρβοι έχουν ακόμη την αχλύ της εξαιρετικής διοίκησης του Στέφανου Ντουσάν, έχουν πολλά εδάφη δικά τους, τους κτύπησαν οι Οθωμανοί και τους πήραν πολλά από τα εδάφη, τα πήραν ή από Βυζαντινούς ή από Σέρβους, αλλά και οι Σέρβοι βρίσκονται στην εξής κατάσταση, με το θάνατο του Στέφανου Ντουσάν το 1355 ξανά διασπάστηκαν γιατί είχαν τάση να είναι σε διάφορες ομάδες, οι γιοί του Στέφανου Ντουσάν πολεμούν μεταξύ τους για το ποιος θα είναι ο διάδοχος του πατέρα τους με αποτέλεσμα οι Σέρβοι να μην είναι τόσο δυνατοί, όσο θα περίμενε κανείς, πάντως και εκείνοι ανησυχούν γιατί βλέπουν ότι οι Τούρκοι τους παίρνουν εδάφη και οι Τούρκοι επίσης θέλουν να ξεκαθαρίσει το τοπίο με τους Σέρβους, πριν προχωρήσουμε για τους Σέρβους, είμαστε ήδη σε αυτόν τον αιώνα, 1362 καταλαμβάνεται η Ανδριανούπολη από τους βυζαντινούς την παίρνουν αυτοί και στη πράξη από το 1362 θα το δείτε αλλού να καταγράφεται 1362-1370, η βυζαντινή αυτοκρατορία είναι φόρου υποτελείς στους Οθωμανούς τα τελευταία 80 χρόνια πριν πεθάνει, δηλαδή κάθε χρόνο πλήρωνε ένα φόρο για να μη την ενοχλούν οι Οθωμανοί, ξέρετε τι θα πει φόρος υποτέλειας; στην ουσία όταν πληρώνεις φόρους σε έναν άλλον ηγεμόνα, είναι σαν να παραδέχεσαι, ότι εκείνος είναι πολύ ισχυρότερος, ότι αν θέλει σε καταλαμβάνει, αλλά εσύ του δίνεις ένα ποσό κάθε χρόνο για να σου επιτρέπει να ζεις το δικό σου κλίμα, είναι ένα προεόρτιο της πλήρους κατάρρευσης, προσέξτε όμως αν αυτό, αν παρηγορεί αυτό, δεν είναι μόνο το Βυζάντιο τα τελευταία 80 χρόνια πριν τη πτώση της Κωνσταντινουπόλεως φόρο υποτελείας, αλλά και η Βουλγαρία και μετά το 1389 θα γίνουν και οι Σέρβοι και τελικά όλοι θα καταληφθούν πλήρως.
Πριν μιλήσουμε για την περίφημη μάχη του Κοσσυφοπεδίου γιατί εκεί έχουμε πλησιάσει, αυτή η μάχη του Κοσσυφοπεδίου έγινε το 1389 στη περιοχή που σήμερα λέγεται Κόσσοβο, το Κόσσοβο είναι η παραφθορά της ελληνικής λέξης Κοσσύφων πεδίον δηλαδή πεδιάδα των Κοσσύφων και είναι μια σλαβική παραφθορά της λέξης Κοσσυφοπέδιο, να πούμε κάτι για το πως γινόντανε η διαδοχή στη περίοδο, μας χρειάζεται για αυτά που θα πούμε σε σχέση με τη μάχη του Κοσσυφοπεδίου, οι πρώτοι 10 Σουλτάνοι έθεσαν τις βάσεις της δύναμης της δυναστείας αυτής, είχανε πάντα αγωνία οι Σουλτάνοι μήπως κάποια άλλη οικογένεια τους πάρει την αρχή, όπως γίνεται γενικά στις αυτοκρατορίες, ήτανε μια φυσικότητα, αφύσικο είναι ότι τελικά αυτή η οικογένεια δεν ανατράπηκε ποτέ, μέσα στις δικλείδες που αποφάσισαν αυτοί οι πρώτοι Σουλτάνοι, είναι ότι η διαδοχή θα γίνεται αξιοκρατικά μετά πολλής σφαγής, θα σας εξηγήσω τι; ήταν η αρχή της αδελφοκτονίας, μέσα στα παλάτια, μέσα στα σαράγια, τα γεννητούρια ήταν συχνότατα και όταν και οι Σουλτάνοι είχαν τις επιδόσεις τους και ήταν γεμάτο με κοπέλες εκεί, όταν γεννιόνταν ένα αγόρι, γινόντανε μεγάλες χαρές, όταν γεννιόνταν κορίτσι να μην ασχολούμαστε και πολύ, τα αγόρια δηλαδή υπήρχαν μέσα γιοί των Σουλτάνων, ούτε ένας, ούτε δύο, μέσα στα χαρέμια γίνονταν μάχη για το ποιανής γιός θα γίνει Σουλτάνος, αυτή η μάχη ήταν αδυσώπητη, δηλητηριάσεις, συνομωσίες γινόντανε....προσέξτε να δείτε γιατί...αλλά μπορεί να υπάρχει και η απλή φιλοδοξία να θέλεις ο γιός σου να γίνει Σουλτάνος, ένα το κρατούμενο, αλλά θα σας εξηγήσω τι άλλο μπορούσε να γίνει, τι κάνανε οι Σουλτάνοι αυτή τη περίοδο των 200 χρόνων της ακμής τους, βάζανε τους γιούς που ήτανε σε ηλικία διαδοχής γιατί είχαν πολλά παιδιά, είχαν παιδιά σε ηλικία διαδοχής, είχανε και νεαρά, μωράκια νεογέννητα και αυτοί που ήτανε σε ηλικία διαδοχής τους τοποθετούσαν τους νέους σε διοικητές ή στελέχη διοίκησης σε κάποιες περιοχές ούτως ώστε να εκπαιδεύονται στη διοίκηση και όταν γίνει Σουλτάνος να είναι τέλος πάντων έτοιμος, τους γιούς που έκριναν ότι είναι οι καταλληλότεροι τους έβαζαν σε κοντινότερες επαρχίες ούτος ώστε όταν έλθει η ώρα του θανάτου τους να το πληροφορηθούν ταχύτερα και να σπεύσουν να πάρουν την αρχή, τώρα αυτός που προλάβαινε και έπαιρνε την αρχή, όφειλε αμέσως να σκοτώσει όλα του τα αδέλφια που ήταν σε ηλικία διαδοχής, όφειλε, δεν είχε δικαίωμα να μη το κάνει, ήταν του κράτους υποχρέωση αυτή, διότι έτσι αποτρέπονταν οι εμφύλιοι πόλεμοι, πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι, θα μου πείτε η Οθωμανική αυτοκρατορία δεν είχε εμφυλίους πολέμους, δεν υπήρξαν πόλεμοι διαδοχής διότι το πράγμα τέλειωνε έτσι, γιατί σας το λέω αυτό; γιατί οι γυναίκες στο σαράι που πολεμούσανε να γίνει ο γιός τους, μπορεί να μη το κάνανε μόνο για να γίνει ο γιός τους Σουλτάνος, αλλά για να μη σφαγεί, διότι μπορεί να ήταν πριγκιπόπουλο και να ζούσε όπως ζούσε, αλλά το κεφάλι του ήταν ζήτημα αν θα ήταν στη θέση του για τις επόμενες ημέρες, μήνες....πρέπει να σας πω ότι η πρώτη χώρα στη Βαλκανική που κατελήφθει πλήρως από τους Οθωμανούς είναι η Βουλγαρία, η Βουλγαρία καλύπτει τη μεγαλύτερη τουρκοκρατία από όλες τις χώρες της Βαλκανικής και η πρωτεύουσα της το Τύρνοβο κατά τη δεκαετία 1390, λοιπόν τι συμβαίνει το 1389; οι Σέρβοι παραμερίζουν τις εσωτερικές τους διχόνοιες, δίνουν τα χέρια τέλος πάντων και αποφασίζουν ότι θα αντιμετωπίσουν τους Τούρκους στα μαρμαρένια αλώνια, γιατί άλλο δε πάει και συγκεντρώνονται στη πεδιάδα του Κοσσυφοπεδίου σε αυτό που λέμε Κόσσοβο.....θα γνωρίζετε ίσως ότι το Κοσσυφοπέδιο για τους Σέρβους είναι ιερός τόπος, δεν είναι όποιος, όποιος τόπος και το γεγονός ότι το χάσανε είναι για αυτούς πολύ μεγάλη πληγή και σχετίζεται αυτό το αίσθημα των Σέρβων για το Κοσσυφοπέδιο γιατί εκεί είχε πολλά μοναστήρια τους κτλ.,....αλλά και κυρίως λόγω αυτής της μάχης του Κοσσυφοπεδίου την οποία ηττήθηκαν τελικά οι Σέρβοι.....αλλά ο μέσος Σέρβος αν τον ρωτήσετε θα σας πει, όχι δεν ηττηθήκαμε....το θέλουν οι λαοί κάποια πράγματα, όχι, δεν νικηθήκαμε.
Ο Σουλτάνος το 1389 την ώρα της μάχης του Κοσσυφοπεδίου είναι ο Μουράτ ο 1ος αυτός που παντρεύτηκε την Παλαιολογίνα που σας είπα πριν, ο άλλος γαμπρός, ο Μουράτ ο 1ος ήταν επίσης ένας ικανός Σουλτάνος και εξαιρετικός στρατιωτικός και έρχεται φυσικά με τα στρατεύματα του στη πεδιάδα αυτή και συγκρούεται με τους Σέρβους, ξεκινάει μια θρυλική μάχη μεταξύ αυτών των δυνατών στρατών, ο Μουράτ πολεμάει σαν σωστός Σουλτάνος μέσα, έχει σημασία αυτό που σας λέω, είναι μέσα στη μάχη, ολόγυρα του έχει το καλύτερο του στράτευμα, η μάχη πηγαίνει πολύ καλά για τους Σέρβους, μοιάζει ότι θα νικήσουνε οι Οθωμανοί, τα έχουνε βρει πραγματικά σκούρα και σε μια στιγμή της μάχης ένας άνδρας φεύγει από τις γραμμές των Σέρβων και κάνει σήμα με άσπρο πανί προς τους Οθωμανούς, όταν κουνάς άσπρο πανί, σημαίνει κάτι θέλω να σου πω, μη κτυπάς, πλησιάζει τους Οθωμανούς, την οθωμανική πλευρά και εκείνοι πολεμούν, δεν βλέπει κάποιον που έχει διάσημα, δηλαδή μοιάζει να έχει κάποια θέση και του λέει θέλω να μιλήσω στο Σουλτάνο σας, έχω να του πω κάτι πολύ σοβαρό, τον ψάχνουν, επειδή δεν πάει και καλά η μάχη, σου λέει α κάποιος προδότης είναι, έρχεται να μας πει κάποιο μυστικό, δεν θα τα βγάλουμε πέρα, τον ψάχνουνε λοιπόν σωματικά, εκείνη την ώρα γιατί πάντα κάνεις ένα έλεγχο σου λέει τι είναι αυτός; τον ψάξανε επιπόλαια και τον οδηγούν στο σημείο που είναι ο Μουράτ ο οποίος πολεμά, κάποιος θέλει να σας πει κάτι, κατεβαίνει ο Μουράτ από το άλογο του και σκύβει στο Σέρβο να ακούσει τι θα του πει και αυτός βγάζει ένα μαχαίρι και του το χώνει στη καρδιά, ήταν προφανές ότι ήταν ένα σχέδιο των Σέρβων αυτό για να εξουδετερώσουν τους Οθωμανούς και βέβαια ο άνθρωπος αυτός ήτανε ένας καμικάζι, μετά έγινε κομματάκια, σκοτώθηκε έγινε κομματάκια, όμως συμβαίνει μια μυθιστορηματική εξέλιξη, διότι αμέσως τρέχουν σε ένα από τους γιούς, ο πρώτος που μαθαίνει, στην ώρα της μάχης πολεμούν και διάφοροι γιοι του Μουράτ σε διάφορα σημεία, αυτός που μαθαίνει πρώτος το θάνατο του πατέρα του μέσα σε λίγα λεπτά τρέχουν οι δικοί του και του λένε το θάνατο του πατέρα του, παίρνει αμέσως το τίτλο και διατάζει να σκοτωθούν επί τόπου όλα του τα αδέλφια όπου και αν πολεμούν, όπερ και γίνεται και έτσι μέσα στη μάχη του Κοσσυφοπεδίου, την ώρα της μάχης παίρνει την εξουσία, τον τίτλο ο Βαγιαζήτ ο οποίος έχει το προσωνύμιο γκιλντερίμ που θα πει κεραυνός, άλλα περίμεναν οι Σέρβοι άλλα έγιναν, διότι πήρε ο Βαγιαζήτ ήταν ιδιοφυής στρατιωτικός, το απέδειξε και μετά, είχε διαφορετική άποψη από το πατέρα του για τη μάχη του Κοσσυφοπεδίου, μόλις πήρε εκείνος τα πράγματα στα χέρια του άλλαξε τελείως τις θέσεις του στρατού και μέχρι το βράδυ δεν υπήρχε κεφάλι Σέρβου πάνω στο σώμα του, μάλιστα το Κοσσυφοπέδιο απέκτησε λόφους που είναι τα κομμένα κεφάλια των Σέρβων, έτσι το 1389, οι πιο επίφοβοι αντίπαλοι των Οθωμανών έχουν ηττηθεί στην σημαντικότερη μάχη πριν την πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή η μάχη του Κοσσυφοπεδίου είναι κρίσιμη μάχη για τα Βαλκάνια και έκτοτε οι Σέρβοι θα είναι φόρου υποτελείς για ένα διάστημα στους Οθωμανούς και τελικά θα υποταχθούν πλήρως στους Οθωμανούς, δηλαδή εκεί γύρω στο 1390 οι Οθωμανοί μοιάζουν οι κυρίαρχοι της Βαλκανικής, εν δυνάμει κυρίαρχοι δεν την έχουν πάρει όλη, αλλά τους περιμένει στη γωνιά μια ιστορία, διότι ο Βαγιαζήτ είναι πολύ εξαιρετικός και θετικός και πιστεύει ότι πρέπει να υποταγούν όλα τα τουρκικά κρατίδια στους Οθωμανούς, διότι ακόμη εξακολουθούν να υπάρχουν στη Μικρά Ασία τουρκικά κρατίδια από εκείνα τα οποία είχαν δημιουργηθεί με τη διάλυση του κράτους των Σελτζούκων, ούτε ένα, ούτε δύο, ο Βαγιαζήτ έβαλε στόχο να ενώσει όλα αυτά τα κρατίδια και τα κτυπούσε ένα, ένα με πόλεμο, ήταν δε εξαιρετικός πολεμιστής και τους ανάγκαζε, έτσι όλοι αυτοί ενώθηκαν με το Οθωμανικό κράτος, ανάμεσα τους υπήρχαν πολλές οικογένειες οι οποίες είχαν συνηθίσει να είναι ηγεμόνες στις περιφέρειες τους και αισθάνονταν πολύ ταπεινωμένοι ότι είναι κατώτεροι από κάποιον άλλον, διεκδικούσαν θέση και αυτοί στην εξουσία και αυτοί κάλεσαν τον Τυρμουλέκ, ο Τυμουρλέκ είναι επίγονος του Τσέγκιγκς Χαν, μαζί θα κτυπήσει στη Μικρά Ασία στην ουσία για να νικηθεί ο Βαγιαζήτ και αυτοί να ανακτήσουν τις δικές τους θέσεις, ο Τυρμουλέκ το 1402 πράγματι έρχεται και γίνεται μια, Τυρμουλέκ, εμείς το λέμε Ταμερλάνο και ο Ταμερλάνος κτυπάει πράγματι την οθωμανική στρατιά, ο Βαγιαζήτ έρχεται να τον αντιμετωπίσει, δύο άντρες υψηλής πολεμικότητας, αλλά ο Βαγιαζήτ παθαίνει ότι ο Ρωμανός ο Διογένης στη μάχη του Ματσικέρ, δηλαδή θύμα των εσωτερικών συνωμοσιών, την ώρα της μάχης τμήματα του οθωμανικού στρατού αποχωρούν στην ουσία από τη μάχη, επίτηδες για να συντριβεί ο Βαγιαζήτ, ο οποίος πράγματι συντρίβεται, συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τον Ταμερλάνο ο οποίος τον σκότωσε με απίστευτα βασανιστήρια, τον έβαλε σε ένα κρεμασμένο κλουβί και τον σκότωνε μέρα τη μέρα και μπροστά του σκότωνε όλους τους αγαπημένους του λίγο, λίγο, πολύ τρυφερά πράγματα αυτά, τελικά ο Βαγιαζήτ πέθανε και το Οθωμανικό κράτος βγήκε στη μόνη του περίοδο εμφυλίων πολέμων, η Οθωμανική αυτοκρατορία έχει μια περίοδο 10 ετών εμφυλίων πολέμων 1402-1412, σε αυτή τη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων καίγεται το πελεκούδι μεταξύ τους και φυσικά δίνεται η ευκαιρία, λόγω του οθωμανικού εμφυλίου πολέμου, στο Βυζάντιο να ανακάμψει και να πάρει κάποια σημεία που είχε χάσει, οι Σέρβοι να πάρουν κάποια σημεία που είχαν χάσει π.χ., το Βυζάντιο ξανά πήρε τη Θεσσαλονίκη στη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων των Οθωμανών και έτσι η Θεσσαλονίκη ξανά έπεσε στους Τούρκους το 1430, δηλαδή περίπου 20 χρόνια μετά το τέλος των εμφυλίων πολέμων, όμως στο τέλος αυτού του γύρου των εμφυλίων πολέμων, ξανά ετοιμάζεται η δυναστεία του Οσμάν, τα σκυλιά δεμένα σε σχέση με τους άλλους ισχυρούς και τώρα ανεβαίνει στην εξουσία ο παππούς του Μωάμεθ του Πορθητή, ο Μωάμεθ ο 1ος, διότι ο Μωάμεθ ο Πορθητής είναι ο Μωάμεθ ο 2ος, ανεβαίνει ο Μωάμεθ ο 1ος, μετά ο πατέρας του Μωάμεθ του 2ου, ο Μουράτ ο 2ος και μετά ο Μωάμεθ ο 2ος και θα πέσει η Κωνσταντινούπολη.....
Τώρα ας πάρουμε λίγο τις εξελίξεις, είμαστε γύρω στο 1400, τα πράγματα έχουν γύρω στα 1400, οι Οθωμανοί έχουν τους μπελάδες τους, το Βυζάντιο ανασαίνει, οι Παλαιολόγοι ελπίζουν ότι θα βρουν ευκαιρία να αναπνεύσουν τα πράγματα, προπαγανδίζουν το ενωτικό τους πλάνο που δεν το άφησαν αυτό το πράγμα τους ποτέ, το πίστευαν μέχρι τέλους, αλλά βλέπουν μεγάλες αντιστάσεις από τη βυζαντινή κοινωνία, η λέει μονίμως τις εξής περίφημες φράσεις, κάλλιον εν πεσείν εις χείρας Τούρκων και Φράγκων, καλύτερα να πέσω στα χέρια των Τούρκων παρά των Φράγκων, δηλαδή όλων των δυτικών ή κάλλιον του Τούρκου το σπαθί παρά του Φράγκου το ψωμί, αυτά ήτανε καθημερινότητα για το Βυζάντιο αυτές οι απόψεις και απειχούσαν το μέσο βυζαντινό όπως σας είπα, οι ενωτικοί ήταν λιγότεροι από τους ανθενωτικούς, υπήρχε μια ταξική διαστρωμάτωση θα έλεγε κανείς σε αυτές τις δύο ομάδες, όχι ότι δεν υπήρχαν μεγάλες οικογένειες που ήταν ανθενωτικές, αλλά ήταν περισσότερο για λαϊκίστικους λόγους, δηλαδή να πατούν στο λαϊκό αίσθημα για να ανατρέψουν τους Παλαιολόγους, πάντως ή με το ένα ή με το άλλο υπήρχε διαστρωμάτωση σε αυτή την ιστορία, φυσικά για τα αισθήματα εναντίον των δυτικών έχουμε πει, έχουνε βάση από το σχίσμα των εκκλησιών, από τα προνόμια που δόθηκαν επί Κομνηνών, από τη 1η σταυροφορία, από τη κατάληψη , φυσικά υπήρχαν αισθήματα πολύ αρνητικά για τους Δυτικούς, όλα αυτά θα έλεγε κανείς ότι θα έπρεπε να υπάρχουν πολλά αρνητικά και περισσότερα για τους Τούρκους, θέλω να πω, εδώ δεν είναι θέμα, ζυγίζεις δύο πράγματα, δύο κακά ας πούμε, οι βυζαντινοί ζύγιζαν τα δύο κακά και επί 200 χρόνια χωρίς να τρέμουν τα βλέφαρα τους έλεγαν, καλύτερα οι Τούρκοι.
Τώρα οι Παλαιολόγοι θεωρούν μέσα στο 14ο έχουν μπει σε κρίσιμες φάσεις, οι Τούρκοι ανακάπτουν μετά το 1412, αρχίζουν να ξανά καταλαμβάνουν τα εδάφη, οπότε πια οι Παλαιολόγοι έχουν φτάσει εδώ και ο Ιωάννης ο 8ος ο Παλαιολόγος ο προτελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου αποφασίζει πως δεν πάει άλλο, αυτοί οι Οθωμανοί θα μας διαλύσουν τελείως, πρέπει να ενωθούν οι εκκλησίες και οργανώνει ο ίδιος ο Ιωάννης σε ανώτατο επίπεδο επίσημη συνάντηση των δύο εκκλησιών, απευθύνεται στον Πάπα, του ζητάει να οργανωθεί στ πιο υψηλό επίπεδο συνάντηση, ο Πάπας επιλέγει 30 Καρδιναλίους που είχαν τα αστέρια του και ο Ιωάννης ο Παλαιολόγος απευθύνεται στα ανατολικά Πατριαρχεία και λέει, στείλτε μου τους καλλίτερους για να γίνει η συζήτηση, η συνάντηση θα γίνονταν στη σύνοδο Φερράρα, έχει μείνει γνωστό ως η σύνοδος Φερράρα-Φλωρεντία, διότι μετακινήθηκε από τη Φερράρα στη Φλωρεντία, είναι πόλη της βόρειας Ιταλίας και εκεί έγινε και η ένωση των εκκλησιών και έμειναν τα 30 αυτά στελέχη να συζητήσουν. Η σύνοδος έληξε το 1439 και ήρθε πια η ένωση των εκκλησιών....οι Δυτικοί την υπέγραψαν όλοι, από πλευράς των ανατολικών, ένας δεν την υπέγραψε, ο Μάρκος Ευγενικός, από τους 30 ένας δεν την υπέγραψε, ο Μάρκος Ευγενικός ο οποίος σηκώθηκε και είπε, εγώ αυτό δεν το υπογράφω, γιατί η ένωση είχε γίνει τελείως με τους Δυτικούς, οπότε ο Μάρκος Ευγενικός είναι ο μόνος που το είπε ευθαρσώς, άλλος ένας ή δύο προφασίστηκαν αρρώστιες και δεν παρευρέθηκαν δηλαδή, εν πάση περιπτώσει όμως, οι 27 στους 30 υπέγραψαν την ένωση των εκκλησιών, από πλευράς δηλαδή ανατολικών με συντριπτική πλειοψηφία υπογράφει η ένωση των εκκλησιών, άρα έγινε η ένωση των εκκλησιών, ξέρετε τότε δεν υπήρχαν φαξ και e-mail για να μαθευτεί το πράγμα, αλλά συνήθως τα μάθαινες από ναυτικούς που φεύγαν τα καράβια, για εμπόρους κτλ., κάποιοι φεύγανε, παιδιά έγινε η ένωση των εκκλησιών, φτάνουν τα νέα στο Βυζάντιο πριν έλθουν οι υπογράψαντες, μαθαίνουν οι ανθενωτικοί ότι έγινε η ένωση των εκκλησιών και καίγεται το πελεκούδι, δεν θα πατήσουν αυτοί το πόδι εδώ πέρα, θα δούνε τι θα πάθουνε που τολμήσανε να υπογράψουνε την ένωση των εκκλησιών, πράγματι έρχεται το πλοίο με τους υπογράψαντες και αρχίζουν τόσο βίαιες καταστάσεις, οι ανθενωτικοί στην ουσία δεν άφησαν τους υπογράψαντες να αναπνεύσουν, δηλαδή μαζεύονταν έξω από τα σπίτια τους, δεν τολμούσαν να βγουν έξω από το σπίτι τους......ούτε αυτοί, ούτε οι οικογένειες τους, φυσικά επειδή ήταν υψηλόβαθμοι δεν είχαν δικιά τους οικογένεια, αλλά είχανε συγγενείς, αδελφές, αδελφούς, ανίψια, δεν μπορούσε κανένας από αυτούς να ζήσει στην ουσία, οπότε μέσα σε αυτό το κλίμα, 26 εκ των υπογραψάντων γράφουν μια επιστολή στον Πάπα με την οποία αποσύρουν την υπογραφή τους.....ο Πάπας τώρα χάνει τα μαλλιά της κεφαλής του, θεέ μου είμαστε 2 χρόνια από το πρωί μέχρι το βράδυ, συζητούσαμε, απόσυρση υπογραφής, δεν υπάρχει, δεν υπάρχει αυτό το πράγμα.......οπότε ο Πάπας, ο ίδιος προφανώς θα έσπασε μερικές πόρτες από το θυμό του, αλλά μετά γύρισε πολύ ευγενικός, πολύ ήρεμος, τελείωσε η υπόθεση η συγκεκριμένη, δεν δίνεις καθόλου βήμα σε αυτούς....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου