Ο Βουδισμός αναπτύχθηκε στον 6ον αι. π.Χ στη Β. Ινδία από τον Σιντάρτα Γκαουτάμα (Βούδας =φωτισμένος). Ο Βούδας πιστεύει στο μέτρο συναισθημάτων και αντιδράσεων, στην αγάπη που προκύπτει από την ενσυναίσθηση και τη συμπόνοια, στη μετεμψύχωση -χωρίς, όμως, τις κάστες του Ινδουισμού. Στην Κίνα , την ίδια εποχή, αναπτύσσεται ο Ταοϊσμός από τον Λάο Τσε που πιστεύει πως πηγή σοφίας και γαλήνης είναι η φύση και τα διδάγματα που αντλεί κανείς από αυτήν.
Σύνδεση με το προηγούμενο
Στην ουσία είναι ένας μεταλλαγμένος Ινδουισμός, ο ίδιος ο Βούδας ήταν Ινδουιστής, γεννήθηκε σε ένα βόριο κρατίδιο της Ινδίας τον 6ο αιώνα πχ.
Και ήτανε ένας καλομαθημένος νέος, γόνος μιας ευκατάστατης οικογένειας η οποία τον αγαπούσε τόσο πολύ που για να τον προστατεύσει τον έκλισε σε ένα χρυσό παλάτι και εκεί μεγάλωσε ο Βούδας, το όνομα του είναι Σιντατακαουντάνα ( Σιντάτα), Βούδας θα πει “φωτισμένος”. Οι Βέδες είναι στην ίδια ρίζα με τον Μπουμπού, το φως δηλαδή αυτός που δίνει το φως και Μπούντα θα πει ο πεφωτισμένος, φωτίσθηκε ο Σιντάτα, δεν ήταν παρά ένα κοινό αγόρι και οι γονείς του για να μην νοιώσει καμιά στενοχώρια ο κανακάρης τους τον είχαν σε ένα υπέροχο χωλ, κυκλωμένο, κλεισμένο όμως για να μην μπορεί να βγει, να μη δει καμιά σύλληψη και ότι υπάρχει στον κόσμο και ζούσε εκεί πέρα θαυμάσια ο Βούδας, πέρασαν τα χρόνια, παντρεύτηκε κιόλας, απέκτησε παιδιά και ζούσε σε ανοσία, οι γονείς εκεί, μην πάθει ο γιός τους κανένα κακό, υπερπροστασία, πράγμα που αποδεικνύει ότι οι γονείς του Βούδα ήταν “ ελληνικής” ( χαριτολογώντας) καταγωγής, μην πάθει ο κανακάρης τους το παραμικρό. Το δεύτερο που αποδεικνύει ότι οι γονείς του ήταν ελληνικής καταγωγής ήταν, έχουμε αφήσει το στίγμα, μην πάθει ο κανακάρης το παραμικρό, το νερό στο κρεβάτι του, ξέρετε ! , αυτά τα ελληνικά, 40 χρονών άνθρωποι δεν ακουμπάν να ποιούνε νερό από τη βρύση, όχι να λύσουν προβλήματα στην ζωή τους, έτσι ήτανε και ο Σιντάτα, τώρα το δεύτερο που αποδεικνύει ότι οι γονείς του ήταν ελληνικής καταγωγής, ενώ το είχαν περικυκλωμένο για να μην βγει έξω από το χώρο, τελικά δεν το είχαν κλείσει καλά το σύστημα, και κάποια στιγμή ο Σιντάτα βγήκε και έτσι δημιουργήθηκε μια νέα θρησκεία.
Βγήκε ο Σιντάτα έξω και έμεινε άναυδος, διότι δεν είχε ποτέ του φανταστεί, τι είναι η ζωή στην ουσία και είδε στη πόλη που βγήκε τυφλούς, κουτσούς, μανάδες που κλαίγανε τα παιδιά τους, τα δράματα της ζωής και τότε έμεινε ξερός, στην πρώτή φάση γύρισε πίσω στην χρυσή του φυλακή, αλλά το επεξεργαζόντανε αυτό, τις εμπειρίες που είχε και τελικά αποφάσισε ότι δεν μπορεί να μείνει στην προηγούμενη του κατάσταση, θέλει να φύγει για μάθει για την ζωή, να στοχαστεί για τη ζωή, να φτάσει σε κάποιο συμπέρασμα.
Άφησε αυτή την όμορφη προηγούμενη προστατευμένη ζωή και βγήκε στην κοινωνία, άρχισε να ζει σαν πένητας, δεν είχε ποια κανένα εισόδημα, περιφερόντανε, παρατηρώντας την ζωή και ερχόντανε σε επαφή με Γιόγκι, συζητούσε δηλαδή με υψηλού επιπέδου, πνευματικούς ανθρώπους της κατευθύνσεως του Ινδοϊσμού, το οποίο του μίλησε πολύ και για μεγάλη περίοδο της ζωής του κοιμόνταν ως ινδουιστής, μάλιστα έζησε κάτω από ένα δέντρο για πολύ μεγάλο διάστημα σε απόλυτο διαλογισμό και μετά από αυτό το διάστημα έγινε Μπούντα, δηλαδή φωτίστηκε. Σε τι φωτίστηκε? Φωτίστηκε στο εξής, ότι ο Ινδουισμός τον οποίο υπηρετούσε είναι υπερβολικός, ό ίδιος δεν πιστεύει ποια στις υπερβολές του Ινδουισμού, απορρίπτει τον υπερβολικό ασκητισμό, δηλαδή αυτό που έκανε να ζήσει για ολόκληρο διάστημα, χωρίς να τρώει, χωρίς να πίνει που ήταν πολύ ινδουιστικό, το απέρριψε, για αυτό θα δείτε αγάλματα του Βούδα δύο ειδών, κάποια αγάλματα το έχουν πάρα πολύ αδύνατο να φαίνονται τα κόκαλα του κυριολεκτικά, δηλαδή τι προβάλουν? Ένα Ινδουιστή, ασκητή που υπήρξε για ένα διάστημα της ζωής του, αλλά τα αγάλματα του είναι συνήθως χοντρουλά γιατί ο Βούδας είπε, φάτε, η τροφή είναι ένα υπέροχο πράγμα και θα πρέπει και να το χαιρόμαστε και το έφαγε το φαγητάκι του, αποτέλεσμα στρογγύλεψε. Τι αρνήθηκε? Τις υπερβολές του ασκητισμού του ινδουιστικού, αυτού του πρωταθλητισμού, ξεπερνώ δηλαδή το ανθρώπινο και γίνομαι κάτι άλλο που δεν έχει και τον υπερβολικό αισθησιασμό που επίσης έχει ο ινδουισμός. Τι δρόμους έχει η θεωρία του, σκέφτηκε κάτι το οποίο θεωρεί βέβαιο, ότι στην ανθρώπινη ζωή δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει θλίψεις, στην ζωή του ο άνθρωπος θα έχει θλίψεις, θα έχει λύπες, θα έχει στενοχώριες, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, είναι μέσα στην κανονικότητα της ζωής και ξεκινώντας από αυτό ψάχνει να βρει ποιος είναι ο τρόπος λοιπόν να ζούμε ευτυχισμένοι. Για τον Βούδα ο πιο μεγάλος στόχος του ανθρώπου είναι η ευτυχία, είναι η θρησκεία της ευτυχίας που ξεκινάει από το δόγμα, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχουν δυστυχισμένες στιγμές μέσα στην ζωή του ανθρώπου.
Όμως πως μπορείς να αντιμετωπίσεις την ζωή? Κρατώντας ένα μέτρο στα πράγματα, ο Βούδας είναι η θρησκεία του μέτρου, όλα πρέπει να τα ζυγίζουμε, να μην τους δίνουμε μεγάλη διάσταση, όπως καταλαβαίνεται αυτό είναι ινδουιστικό, γιατί ο ινδουισμό λέει ότι έρχεται, έρχεται και μην του δίνει διάσταση γιατί αυτό που είναι στενάχωρο σε λίγο δεν θα είναι και αυτό που θα είναι ευχάριστο σε λίγο δεν θα είναι, ο ινδουισμός έχει ανακατευθεί όπως είναι τα καρδιογραφήματα, ο Βούδας είναι πιο μέσα στην ζωή, πιστεύει ότι τα πράγματα της ζωής πρέπει να τα αισθάνεσαι, αλλά να μην αφήνεσαι ποτέ σε υπερβολή, γιατί η υπερβολή είναι λάθος, είναι λάθος γιατί τίποτε από αυτά που σου δίνει δεν είναι πραγματικά τόσο φοβερό που να μην είναι και καλό και τίποτε που είναι καλό δεν είναι τόσο καλό που να μην είναι και κακό, επομένως ενυπάρχουν σε όλα, όλα και εσύ μόνο με το μέτρο μπορείς να εισπράξεις αυτό το ζύγι, και γιατί, γιατί εσύ είσαι εκείνος που δίνεις το στίγμα στη ζωή, πρέπει να γίνεις ο κύριος της ζωής, να εισπράττεις τα γεγονότα, όχι να φεύγεις από αυτά, έχει σημασία αυτό, σε αυτό ξεπερνάει τον ινδουισμό, την ζωή σου θα την ζεις, το εύκολο, το δύσκολό, το δυσάρεστο ή το ευχάριστο είναι ανθρώπινο να το εισπράξεις, αλλά εσύ θα το επεξεργαστείς, δεν θα το παρακάμψεις, θα το επεξεργαστείς και πως θα το επεξεργαστείς? Μη δίνοντας του μεγάλη διάσταση ούτε προς τα πάνω, ούτε προς τα κάτω, αλλά βλέποντας το κατάματα και έχοντας στο νου σου ότι όλα μεταπλάθονται και ότι στην ουσία εσύ είσαι αυτός που δίνεις το μέτρο των πραγμάτων. Ο Βούδας δηλαδή σε θέλει να μεταπλάθεις τις καταστάσεις σε κάτι ήρεμο και γόνιμο, να αποκτάς από όλα σοφία και είναι δικό σου το μπαλάκι για αυτή την ιστορία.
Γιατί ο άνθρωπος είναι εκείνος που τελικά τοποθετεί τα πράγματα, τα ίδια τα πράγματα δεν είναι τοποθετημένα από μόνα τους, εμείς τα εισπράττουμε με κάθε τρόπο και το ίδιο πράγμα ο ένας άνθρωπος το εισπράττει έτσι και ο άλλος τελείως αλλιώς, επομένως λέει ο Βούδας ακόμη και το θάνατο, ακόμη και το πιο φοβερό, τι να πω, ο θάνατος ενός παιδιού, υποθέτω ότι είναι το φοβερότερο που μπορεί να τύχει σε ένα γονέας, η μεγαλύτερη δοκιμασία, από αυτό θα βγάλεις κάτι γόνιμο, κάτι που θα κάνει την ζωή σου πλούσια, γιατί συνέβη και είναι μέσα στην ζωή, όλα είναι μέσα στην ζωή και εσύ μπορείς να τα μεταθέσεις, όχι τεχνητά, όχι να δημιουργήσεις ένα ψεύτικο σχήμα, αλλά στην ουσία να μπεις μέσα του και να ενεργείς τον εαυτό σου έτσι, που να μην αφεθείς στις εύκολες λύσεις, αλλά να γίνει ουσιαστικό, ότι εισπράττεις κάθε φορά στη ζωή να είναι αυθεντικό σου τμήμα και να το ζεις και αν το κάνεις αυτό, τότε θα ξεφύγεις από τις παγίδες των δικών σου κατασκευών. Γιατί ας πούμε έχεις ερωτευθεί τον Γιώργο, πεθαίνεις για αυτόν, χάνεσαι, μόνο ο Γιώργος υπάρχει και τι σπουδαίος είναι ο Γιώργος κτλ. Και ο Γιώργος βρίσκει μια άλλη κυρία, θέλεις να πεθάνεις, κτυπάς το κεφάλι σου, μετά σταδιακά συζητάς με τον εαυτό σου και τις σχέσεις σου με το Γιώργο και μετά από κάποιο διάστημα επεξεργασίας καταλαβαίνεις ότι ο Γιώργος δεν σου ήτανε καθόλου σημαντικός, στην πραγματικότητα εσύ είχες κάνει σημαντικό το Γιώργο γιατί ήθελες να έχεις ένα Γιώργο σημαντικό δίπλα σου και όταν δεις το Γιώργο μετά αυτήν την επεξεργασία, λες για αυτόν πήγα εγώ να σκοτωθώ? Για αυτό το χαϊβάνι? Προσέξτε να δείτε, ο Γιώργος δεν άλλαξε, καταλάβατε τι θέλω να πω? Εσύ κάθε φορά κάνεις στο μυαλό σου ένα άλλο Γιώργο που εξυπηρετεί το δικό σου ψυχισμό εκείνης της στιγμής, άρα το θέμα είναι εσύ να τοποθετηθείς κάθε φορά σε αυτό που σου συμβαίνει με πλήρη συναίσθηση ότι είναι μια κατάσταση που σου δίνει υπόσταση που σου δίνει ένα άθλο κάθε φορά, Α όταν σου συμβεί κάτι πολύ επαινετικό, πολύ σπουδαίο, κόψε κάτι, πολύ περαστικό είναι, μην του δώσεις διάσταση, καλό είναι, πες μέσα σου εντάξει, γιατί δεν είσαι ούτε τόσο σπουδαίος, ούτε τόσο ασήμαντος, είμαστε άνθρωποι, απλοί άνθρωποι, αλλά έχουμε το μεγάλο φως του Νιρβάνα, του Βράχμα. Ο Βουδισμός δέχεται τον θεό, δηλαδή τον Βράχμα, η μεγάλη ενέργεια, το μεγάλο καλό, η μεγάλη δύναμη, όμως τώρα, προσέξτε να δείτε, έχοντας απαρνηθεί τα εξτρεμιστικά του Ινδουισμού, τους πρωταθλητισμούς του Ινδουισμού, ο Βουδισμός τείνει να δίνει σημασία σε κάποιες αρετές στον άνθρωπο, ο Ινδουισμός δεν έχει την καρτερία και την απόσταση των πραγμάτων, ο Βουδισμός δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην αγάπη, είναι στην πραγματικότητα η πιο μεγάλη θρησκεία της αγάπης και την αγάπη την θεωρεί ο Βουδισμός σαν ένα τμήμα της ενσυναίσθησης, δηλαδή ο Βουδισμός είναι ανώτατη θρησκεία της αγάπης, διότι θεωρεί ότι δεν αρκεί να αρχίσεις να αγαπάς τον άλλον, να πεις ότι αγαπάς, δεν αρκεί, το θέμα είναι να φθάσεις στην αγάπη, για να φθάσει κανείς στην αγάπη πρέπει να έχει προηγηθεί μια εσωτερική διεργασία και ο Βουδισμός δίνει μεγάλη έμφαση σε αυτή την διεργασία που είναι η ενσυναίσθηση, είναι βασικό να μπαίνεις στην θέση του άλλου και να τον καταλαβαίνεις ακριβώς, όσο μπορείς πιο έντιμα, να μπαίνεις ακόμα και στη θέση του εχθρού σου, να καταλάβεις γιατί ο εχθρός σου σου κάνει αυτό που κάνει, μπορεί να είναι ελεεινό, μην αφήνεσαι σε αυτή την σκέψη, μπες στον άλλον και κατάλαβε τον γιατί το κάνει αυτό ή όλες οι κινήσεις των άλλων και φυσικά θα μπεις και στον εαυτό σου για να καταλάβεις γιατί κάνεις το Α, ή το Β, ή το Γ και γιατί δεν κάνεις το Ψ και το Ω, εάν δεις αυτή την ενσυναίσθηση, τότε έχεις ανοχή στον άλλον που είναι ένα άλλο μεγάλο σημείο, καταλαβαίνεις τον άλλο, άρα καταλαβαίνεις και τον εαυτό σου. Με αυτό τον τρόπο μπορείς όταν είσαι ελεεινός και κάνεις λάθος, λες στον εαυτό σου, εν τάξει έκανα λάθος, είμαι ελεεινός, να δώσεις στο εαυτό σου χώρο για το επόμενο βήμα να είσαι καλύτερος, γιατί όλα είναι διαδικασία, στο Βουδισμό όλα είναι διαδικασία. Επομένως αυτή η τεράστια έμφαση στην ενσυναίσθηση, στην συμπόνια με την έννοια ότι συμπάσχω, όχι ότι εγώ είμαι ο ανώτερος, γιατί σε αυτή την φάση, μπορεί εγώ να είμαι σε καλή κατάσταση και ο διπλανός μου να έχει ένα σοβαρό θέμα και να τον συμπονέσω, όχι όμως σαν ανώτερος, επειδή τυχαίνει αυτή την στιγμή εγώ να είμαι σε καλή κατάσταση, διότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην έλθει η δικιά σου σειρά.
Ο Βουδισμός σε θέλει μονίμως ταπεινό και σεμνό, μετρημένο και ζυγισμένο και να επικοινωνείς συνεχώς με τον άλλον, διότι η ενσυναίσθηση είναι στην ουσία αυτογνωσία, μπαίνεις στον άλλον, άρα καταλαβαίνεις τον εαυτό σου, μπαίνεις στον εαυτό σου και έτσι καταλαβαίνεις καλύτερα τον άλλο, με το τρόπο αυτό ο Βουδισμός είναι μια θεωρία κτισίματος προσωπικότητας, χρησιμοποιεί πάρα πολλά εργαλεία τα οποία ανακάλυψε ο δυτικός κόσμος όταν ήλθαν οι ψυχολόγοι του 19ου και 20ου αιώνα και ανακάλυψαν κάτι που υπάρχει εδώ και 3 χιλιάδες χρόνια, ο Βουδισμός όχι μόνο στα δίνει, όχι μόνο στα έχει αναλύσει, αλλά σου δίνει και τις διαδρομές που μπορεί να αντιμετωπίσεις τα ψυχικά προβλήματα που σου συμβαίνουν, ο Βουδισμός δεν είναι στον αέρα, δεν λέει μια φράση και την αφήνει, την παίρνει και την επεξεργάζεται, όπως λέει για να φτάσεις στην αγάπη χρειάζεται αυτός ο δρόμος που αυτός ο δρόμος σε φέρνει σε άλλο και αυτός σε άλλο δρόμο, έτσι και για το μίσος και για την οργή και για το φθόνο και όλα τα αισθήματα που αποτελούν τα βράχια πάνω στα οποία συνεχώς σκοντάφτουν ως άνθρωποι, τα αντιμετωπίζει και τα τοποθετεί και σου λέει πως εσύ κατά την γνώμη του, θα μπορούσες να κινηθείς ώστε να λύσεις αυτά τα προβλήματα, δεν σου χρειάζεται κανένας ψυχολόγος απέναντι να τον πληρώνεις κιόλας, εσωτερική διαδρομή είναι αυτό που πρέπει να κάνεις, μόνο αν εσύ κάνεις την διαδρομή σου, δεν μπορεί ο άλλος στην ουσία να σε βοηθήσει, παρά μόνο σε κάποια μονοπάτια που χρειάζεσαι μια επί μέρους βοήθεια, δικό σου είναι ο δρόμος, ανατολική θρησκεία είναι και εσύ κινείσαι με βάση αυτές τις αρχές.
Τώρα το πράγμα που ο Βουδισμός τονίζει και σε αυτό είναι επαναστατικός, είναι ότι διαγράφει την έννοια των καστών, διαγράφει την έννοια, όχι την μετεμψύχωση την οποία θεωρεί ότι υπάρχει μετεμψύχωση, αλλά δεν σχετίζεται με την επιούσια διαστρωμάτωση, ο άνθρωπος εδώ αλλάζει την ζωή του, για το Βουδισμό εδώ, στην παρούσα ζωή, ο άνθρωπος αλλάζει την ζωή του, στην ουσία ο Βουδισμός είναι μια θεωρία δύναμης να αλλάξεις την ζωή σου, σε όποια περίσταση σου έχει συμβεί, για αυτό και είναι τόσο αγαπητός ο Βουδισμός.
Ο Βουδισμός είναι η πιο αγαπητή ανατολική θρησκεία στους δυτικούς με απόσταση και εκατομμύρια άνθρωποι στο δυτικό κόσμο και κυρίως στις προχωρημένες χώρες, ο Βουδισμός είναι σχεδόν απαραίτητος, ο Βουδισμός είναι εξαιρετικά προσφιλής στις πιο προχωρημένες κοινωνίες του κόσμου, όχι σαν θρησκεία, αλλά ως τρόπος αντιμετώπισης των θεμάτων της ζωής, ως φιλοσοφία ζωής, από αυτή την πλευρά ο Βουδισμός ταιριάζει στον δυτικό άνθρωπο, διότι έχει την ανάλυση, ο δυτικός άνθρωπος έχει συνδυάσει τα πράγματα με την ανάλυση, ο Βουδισμός αναλύει κάθε βήμα και έτσι κτίζει αυτό που λέει, δεν σε αφήνει μόνο στην διαδρομή, αν και υπάρχει πολύ διαλογισμός στον Βουδισμό, αλλά διαγράφει την εναλλαγή των καστών, οι ζωές έρχονται και παρέρχονται, αλλά όχι με κάστα, αυτό είναι μεγάλο, επαναστατικό κομμάτι του Βουδισμού και δίνει έμφαση στην παρούσα ζωή, άσχετα με τι θα γίνει μετά, δεν είναι δικό σου είναι άλλου, άλλης δύναμης, αυτό που είναι δικό σου είναι η παρούσα ζωή και είναι σπουδαία αυτή η ζωή, έχει σημασία αυτό, είναι σπουδαία αυτή η ζωή που σου δόθηκε, να τη χαρείς, όχι με χαζοχαρές, ούτε με υπερβολικές λύπες, αλλά από την ουσία της πνευματικής της διαδρομής.
Από αυτή την πλευρά ο Βουδισμός έχει ένα πλούτο και δίνει και μια προοπτική και βέβαια διαγράφει τελείως τον ασκητισμό του Ινδουισμού, θα μου πείτε δεν είναι γεμάτος μοναστήρια ο βουδιστικός κόσμος? Ο βουδιστικός είναι ο πιο μοναστηριακός του κόσμου, μοναστήρια όμως, όχι ασκητισμό, άλλο μοναστήρια, άλλο ασκητισμός. Τα μοναστήρια είναι κτίσματα στα οποία ζουν όλοι μαζί, μοιράζονται τις δουλειές τους, μοιράζονται το φαγητό, κοιμούνται όλοι μαζί κτλ.
Ο Βουδισμός μοναστηριακά είναι τελείως μοναχική η διαδρομή σου και όσο πιο μοναχικά τόσο πιο καλά. Να σας πω κάτι, όταν ξεκίνησε ο χριστιανισμός, ξεκίνησε ως Εβραϊσμός, ο Εβραϊσμός έχει πλευρές ασκητισμού, ο χριστιανισμός δεν είχε, αλλά σταδιακά γύρω στο 2ο, 3ο αιώνα μχ, άρχισε να υπάρχει ένα ρεύμα ασκητικό στον χριστιανισμό και παρουσιάστηκαν χριστιανοί οι οποίοι πήγαιναν στις ερήμους, και ασκήτευαν. Όταν μπήκε αυτή η διαδικασία του σκληρού ασκητισμού από φορείς της εκκλησίας, υπήρχε ένσταση, ότι αυτές οι πρακτικές δεν είναι χριστιανικές, αυτές είναι ανατολικές, δηλαδή ινδουιστικές. Ο Ινδουισμός έχει επηρεάσει όλες τις επόμενες θρησκείες ιδιαίτερα με το μυστικισμό του, θα έχετε ακούσει ότι όλες οι θρησκείες έχουν μυστικιστικές τάσεις. Τι είναι οι μυστικιστικές τάσεις των θρησκειών? Είναι εκείνες για βιώσεις το θεό, να τον αισθανθείς μέσα σου με διάφορους τρόπους, ένας τρόπος είναι να φτάσεις σε τέτοια επίπεδα ασκητισμού και να μπεις σε φάση ένωσης, αυτό είναι ινδουιστικό, ο χριστιανισμός δεν δίνει έμφαση στους ασκητισμούς, έγινε μοναστηριακός, έχει μοναστήρια, έχει ασκητές που ζουν3-4 μαζί και κάποιοι που ζουν μόνοι τους, κοντά όμως στους άλλους, όλα είναι θεμιτά, απλώς ο πρωταθλητής σε αυτά είναι ο Ινδουισμός, το να βγαίνεις τελείως από τα ανθρώπινα, διότι η κριτική είναι στον Ινδουισμός σε αυτές τις υπερβολικές πρακτικές, ποιος είσαι σύ που νομίζεις ότι μπορεί να γίνεις θεός? Αφού μου λες ότι δεν τρως, δεν πίνεις, δεν πονάς, δεν κοιμάσαι, κοιμάσαι πάνω σε καρφιά, στην Ινδία υπάρχουν καμμένα κάρβουνα ένα χιλιόμετρο που περπατούνε, όχι 3 λεπτά, δύο βήματα και βγαίνεις έξω και δεν καίγεται το πόδι τους ! οπότε η ένσταση σε αυτό είναι, τι παριστάνεις το θεό? Αυτό εμπεριέχει αλαζονεία που κάνεις, καταλάβατε ? Η κριτική τώρα σε αυτό, για αυτό παρόμοια κριτική έχει γίνει και στις βασανιστικές ασκητικές των χριστιανών, οι χριστιανοί κάποια στιγμή διέγραψαν τις βασανιστικές ασκητικές και διαλέγεις να ζήσεις μόνος κάπου, προσέξτε ένας καθόντανε 40 χρόνια σε ένα στύλο, αυτό είναι βασανιστήριο, στον Ινδουισμό είναι κοινή πρακτική, να κάθεσαι επάνω σε καυτά σίδερα, επάνω σε καρφιά, αλλά δεν εκπλήττει, η κριτική λοιπόν είναι ότι αυτό εμπεριέχει αλαζονεία, ποιος είσαι εσύ που λες ότι μπορείς να κάνεις αυτό το βήμα ? και αν το κάνεις , τι θες να πεις, ότι έγινες θεός ? Αυτό είναι άλλο από το να ζήσεις μέσα σου το θεό, εξ’ άλλου ο Βουδισμός σε αυτό δίνει απάντηση, ότι η διαδικασία είναι εσωτερική και είναι ανθρώπινη, στην ουσία φέρνει τον θεό στον άνθρωπο, αγάπησε τον άνθρωπο και αγάπησε την ζωή, ο Βούδας την αγαπά την ζωή και στην ουσία είναι η σύλληψη της ευτυχίας, αν στην ζωή σου τηρείς αυτό το δρόμο της σοφίας και του μέτρου και της αγάπης και της ενσυναίσθησης, τότε φθάνεις σταδιακά σε όλο και πιο μεγάλη γαλήνη, η γαλήνη σε όλες αυτές τις ανατολικές θρησκείες είναι πολύ μεγάλο πράγμα, χρειάζεται να φθάσεις στην γαλήνη για να μπορείς να κάνεις τα επόμενα βήματα, δηλαδή για να αγαπάς πρέπει να έρθεις σε μια εσωτερική ηρεμία, να αγαπήσεις την ζωή σου και τον εαυτό σου και τότε θα αγαπήσεις και τον άλλον, αλλιώς η λέξη αγαπώ, είναι απλώς μια λέξη στην οποία κάνουμε ένα σκηνικό αγάπης, λέει ο Βούδας, για να αγαπήσεις, πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου, στα καλά του, στα κακά του, να τον δεις σαν άνθρωπο και τότε να έχεις την συναίσθηση και των άλλων και θα τον αγαπήσεις, θα αγαπήσεις την Μαρία, την φίλη σου, με τα καλά της και με τα κακά της γιατί θα την καταλάβεις και αυτό φέρνει μια γαλήνη και μέσα από την γαλήνη τότε αγαπάς πιο πλούσια, αγαπάς πιο πλούσια και αυτό φέρνει περαιτέρω γαλήνη και το τελικό κατάκτηση είναι η Νιρβάνα, δηλαδή την γαλήνη σου να την έχεις κατακτήσει σε τέτοια πληρότητα που να μην σου την ταράζει αυτό το γεγονός, να έχεις βρει μια τέτοια ισορροπία μέσα σου που όποιο γεγονός και να έλθει να κρατάς την γαλήνη σου, την απόσταση, το ζύγισμα των πραγμάτων και αυτό σε ενώνει και με το θεό, γιατί στην ουσία ο θεός θέλει ανθρώπους, όμορφους, πλούσιους, ευτυχισμένους και γαλήνιους.
Όπως βλέπετε ο Βουδισμός είναι ένα βήμα σοβαρό από τον Ινδουισμό, παρ’ ότι ξεκινάει ως Ινδουϊσμός, η βάση του είναι ο Ινδουισμός, το ενδιαφέρον είναι ότι τον Βούδα δεν τον πίστεψαν οι Ινδοί, δηλαδή ενώ δίδαξε στην Ινδία και στην βόρια Ινδία υπήρξαν Ινδοί που τον πίστεψαν. Σήμερα στην Ινδία αν υπάρχουν Βουδιστές βρίσκονται στην βόρια Ινδία και κυρίως στα Ιμαλάϊα σε διάφορες περιοχές, στο Θιβέτ, στο Νεπάλ κτλ σε κάποιες περιοχές εξακολουθεί να υπάρχει και Ινδουϊσμός, με τοπικό χαρακτήρα.
Ενδιαφέρον έχει ότι στο Βούδα συνέβη ότι έγινε και με τον Ιησού 500 χρόνια αργότερα, ο Ιησούς γεννήθηκε ως Εβραίος, δίδαξε τους Εβραίους, λίγοι Εβραίοι τον δέχτηκαν, η συντριπτική πλειοψηφία των Εβραίων δεν το δέχτηκε ποτέ, άλλα το δέχτηκαν άλλοι πέρα του εβραϊσμού, κατά τον ίδιο τρόπο και ο Βούδας δεν έγινε θερμά δεκτός στην περιοχή της Ινδίας, έγινε σε ένα κύκλο, αλλά οι Ινδοί παράμειναν ινδουιστές. Που επεξετάθει? Που διαδόθηκε αυτή η Θρησκεία? Στην ανατολικότερα από την Ινδία, πέρασε στην Ινδοκίνα όπου εξεδίωξε, η Ινδοκίνα είχε σε αρκετές περιοχές Ινδουϊσμό, η Ινδοκίνα έγινε βουδιστική, πέρασε στην Κίνα, στην Κορέα, στην Ιαπωνία, έχει κερδίσει οπαδούς και σε τμήματα της στέπας και είχε κερδίσει οπαδούς και στην Ινδονησία, στην Σριλάγκα επίσης, εδώ είναι η Κεϋλάνη, αυτό το μεγάλο νησί εδώ κάτω στην Ινδία, λέγεται Σριλάγκα, είναι η Κεϋλάνη, όπου το 80 % των κατοίκων είναι βουδιστές, επίσης και στην Ινδονησία είχε οπαδούς, αλλά στην Ινδονησία ο Βουδισμός έχει σχεδόν εξολοθρευθεί από το Ισλάμ, το οποίο είναι η μεγάλη θρησκεία στην περιοχή αυτή.
Ποια είναι η περιοχή του Βουδισμού? Η βόρια Ινδία και οι περιοχές των Ιμαλαϊων, η Κίνα, η Κορέα,η Ιαπωνία και βέβαια η Ινδοκίνα που είναι η πιο βουδιστική περιοχή με την έννοια ότι δεν είναι ανάμεικτη με άλλα θρησκεύματα, γιατί σας είπα ότι ο μέσος κινέζος και ο μέσος Ιάπωνας είναι και βουδιστής, αλλά είναι και άλλα, αλλά στην Ινδοκίνα είναι μόνο βουδιστές, όπως και σε περιοχές της βόρειας Ινδίας είναι μόνο βουδιστές, μόνο αυτούς μετράμε για να βγάλουμε το Βουδισμό τέταρτη θρησκεία στο κόσμο με τα 300τοσα εκατομμύρια που έχει, στην πραγματικότητα όμως επηρεάζει περισσότερα εκατομμύρια από αυτά που φαίνονται στις στατιστικές.
Τώρα να μετακινηθούμε στην Κίνα, η Κίνα αν έχει μια θρησκεία, είναι οι εξής δύο, η λατρεία της φύσεως, οι κινέζοι είναι παγανιστές, όπως και οι Κορεάτες και οι Ιάπωνες, αυτή είναι η θρησκεία τους, λατρεύουν την φύση και οι τελετές τους σχετίζονται με τη φύση, με την λατρεία της φύσεως και επίσης η λατρεία των προγόνων. Κάθε κινέζικο σπίτι έχει μια γωνιά που είναι η γωνιά των προγόνων στην οποία και προσκυνούν πριν βγούνε από το σπίτι τους και έπειτα φεύγουν. Οι δε γιορτές σχετίζονται όπως σας είπα με την φύση, είναι η γιορτή των ποταμών, η γιορτή των βουνών, η γιορτή των ανθέων, η γιορτή ξέρω γω? Ότι θέλεις των φιδιών, των μυρμηγκιών κτλ. το ίδιο και στην Κορέα, και στην Ιαπωνία. Οι βασικές θρησκείες τους είναι αυτές οι δύο, δηλαδή η λατρεία της φύσεως και η λατρεία των προγόνων.
Τώρα όμως στην Κίνα όπου εισχώρησε ο Βουδισμός ο οποίος είναι δημοφιλής, αλλά η Κίνα έχει δύο δικούς της φιλοσοφικούς δρόμους που αποτελούν την ψυχή της Κίνας και το ένα είναι ο Ταοϊσμός και δεν είναι μόνο στην Κίνα, είναι και στην Κορέα και στην Ιαπωνία, αυτές οι τρείς χώρες παρ΄ ότι είναι διαφορετικές χώρες, δηλαδή μιλούν διαφορετικές γλώσσες και κατοικούνται από άλλους λαούς δεν είναι ίδιες φυλές, σε αυτό μοιάζουν, δηλαδή ο Ταοϊσμός και ο Κομφουκιανισμός που είναι οι χαρακτηριστικές θρησκείες κινέζικης παραγωγής έχουν μεγάλη διάδοση και στις δύο αυτές άλλες χώρες, αυτές οι τρείς αποτελούνε ένα σώμα. Ο αρχαιότερος αυτών είναι ο Λάο Τσε, ο ιδρυτής του Ταοϊσμού. Ο Λάο Τσε γεννήθηκε και αυτός τον 6ο αιώνα πχ. , κοιτάξτε να δείτε τι εντυπωσιακό, στον 6ο αιώνα πχ., δηλαδή το 500τόσο, έχουμε τους Ίωνες φιλοσόφους στα παράλια τις Μικράς Ασίας στον ελληνικό κόσμο, στον εβραϊκό κόσμο έχουμε τον προφήτη Ησαΐα, στον περσικό κόσμο τον Ζωροάστρη, στην Ινδία τον Βούδα, στην Κίνα τον Κομφούκιο και τον Λάο Τσε, γιγάντιες προσωπικότητες, όχι αστεία, οι οποίες έκτοτε μοιράζουν τη γη για 2500 χρόνια, τι έγινε? Γιατί σε τελείως διαφορετικά σημεία που δεν είχαν μεταξύ τους επαφή, δημιουργήθηκαν τόσο πλήρης φιλοσοφίες οι οποίες καθοδηγούν ακόμη τον άνθρωπο στην καθημερινότητα του. Από όλους αυτούς που ανέφερα, ο άνθρωπος ο οποίος έχει επηρεάσει τα περισσότερα άτομα σε αυτή την γη θεωρείται ο Κονφούκιος, θεωρείται ο άνθρωπος που έχει επηρεάσει τους περισσότερους ανθρώπους στη γη και τούτο διότι είναι το πιο ισχυρό κομμάτι της ανατολικής αυτής πλευράς και επηρεάζει και την Ινδοκίνα και αν το βάλουμε κάτω, κανείς φιλόσοφος επί 2500 χρόνια δεν επηρεάζει τόσα πολλά εκατομμύρια, διότι εδώ είναι εξαιρετικά πυκνοκατοικημένη περιοχή της γης και φαίνεται ο Κομφούκιος είναι ο πρωταθλητής επηρεασμού στο κόσμο.
Ο Λάο Τσε στην ουσία γέννησε την θρησκεία που ονομάζεται Ταοϊσμός, να πω κάτι σε αυτό το σημείο, ούτε ο Βούδας, ούτε ο Λάο Τσε, ούτε ο Κομφούκιος είπαν ότι είναι θεοί, δεν διανοήθηκαν να το πουν αυτό, ωστόσο έχουν θεοποιηθεί, δεν τολμήθηκαν να σκεφθούν ότι είναι θεοί, αλλά οι άνθρωποι τους θεοποιήσανε και από τους ιδρυτές θρησκειών, κανένας δεν είπε ότι είναι θεός, εκτός από τον ιδρυτή του χριστιανισμού που λένε οι μαθητές του ότι είπε, ότι είναι γιός του θεού, κανένας από τους ιδρυτές θρησκείας δεν είπε ότι είναι θεός, οι άνθρωποι το έκαμαν αυτό το βήμα. Ο Λάο Τσε ούτε που το διανοήθηκε, ούτε ο Κομφούκιος, ο Λάο Τσε είχε μια πολύ γλυκιά στάση ζωής την οποία αγαπούν πολύ οι Κινέζοι και στον Λάο Τσε αποδίδουν πολλά, τόσα πολλά που προφανώς δεν τα είπε, αλλά ταυτίζονται με το Λάο Τσε, γιατί ο Λάο Τσε μιλάει στον παγανισμό των Κινέζων.
Οι Κινέζοι πιστεύουν ότι όλα είναι φύση και ότι η απάντηση βρίσκεται στη φύση, εσύ είσαι φύση, άρα είσαι τμήμα της απάντησης, ο ταοϊσμός δεν είναι αυτό που λέμε φθηνά ότι κάνουμε προσευχές στο ποτάμι κτλ. Έχει φιλοσοφία από πίσω, είναι η έμφαση που δίνεται στην φύση την ίδια, θεοποίηση σχεδόν της φύσης.
Ο Λάο Τσε λέει λοιπόν το εξής, πιστεύοντας βαθύτατα ότι όλα είναι φύση, μπαίνει στο επόμενο ερώτημα και λέει πως επομένως πρέπει να ζούμε? Απλό, είμαστε φύση, η φύση είναι σοφή, άρα εμείς παρατηρώντας τον εαυτό μας, παρατηρούμε την φύση, δεν είμαστε κάτι άλλο από τη φύση και από που αντλούμε πληροφορίες περαιτέρω για τον εαυτό μας? Ο Βούδας είπε συζήτησε με τον άλλο, κατάλαβε τον άλλο. Ο Λάο Τσε πιστεύει πάρα πολύ και στον άλλον, δηλαδή πιστεύει στη συζήτηση και στην κατανόηση του ενός και του άλλου, αλλά θεωρεί ότι ο μεγάλος δάσκαλος του ανθρώπου είναι η ίδια η φύση, δηλαδή το ποτάμι κυλά, κυλάει, άρα όταν είσαι σε ένα σημείο, ενώ είναι το ποτάμι, δεν είναι το ποτάμι, γιατί ποτέ δεν είναι το νερό μπροστά σου, το νερό έχει φύγει, άρα πάρτο αυτό σαν μάθημα ζωής, τα πράγματα κυλούν, κυλάς και εσύ μαζί με αυτά και είσαι ενόσω κυλάς, όταν δε κυλάς δεν είσαι, καταλάβατε τι θέλω να πω, παίρνει από το θρόϊσμα των δέντρων, από τις κινήσεις...και βγάζει ένα συμπέρασμα ζωής που το μεταφέρει, κοίταξε να δεις αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής.
Ο Λάο Τσε εξ’ αυτού σου δίνει δρόμους που πάντα εμπεριέχουν και διαλογισμό, αυτές όλες οι ανατολικές θρησκείες έχουν τον διαλογισμό, δεν το συζητούμε και ο Βουδισμός έχει τον διαλογισμό, δεν το συζητούμε αυτό το πράγμα, πρέπει να μπεις μέσα σου να βγάλεις τα σκουπίδια σου, να δεις τα ενδότερα σου, το θέμα είναι πιο αρχικό λάκτισμα σου δίνεται σε αυτή την ιστορία, στο Ινδουισμό σου δίνεται ο πρωταθλητισμός, στον Βουδισμό αυτή η ενσυναίσθηση, στον Ταοϊσμό είναι η γλυκύτητα του σεβασμού του εαυτού σου, να σέβεσαι τον εαυτό σου να σέβεσαι τον άλλον γιατί είναι τμήματα της φύσης και να σέβεσαι τη φύση και από αυτήν να παίρνεις την σοφία. Υπάρχει ένα βιβλίο, θεωρείται ότι το έγραψε ο Λάο Τσε, δεν είναι βέβαιο, μπορεί να το έγραψαν οι μαθητές του, μερικοί επιστήμονες αμφισβητούν ακόμη και την ύπαρξη του Λάο Τσε. Να σας διαβάσω ένα τμήμα από το Τάο Πε Κιγκ “ Άδειασε από κάθε τι τον εαυτό σου, άσε το μυαλό να γαληνέψει ειρηνικά, τα μύρια όσα υψώνονται και πέφτουν, ενώ ο εαυτό σου παρακολουθεί το γυρισμό, αναπτύσσονται και ανθούν και ύστερα στην πηγή ξαναγυρνούν, στην επιστροφή στην πηγή χαρακτηρίζει ηρεμία που είναι ο τρόπος της φύσης, άρα και εδώ δίνεται έμφαση στην ηρεμία, στην γαλήνη, όχι για τίποτε άλλο αλλά γιατί η φύση αντιμετωπίζει τα πράγματα, ο τρόπος της φύσης δεν αλλάζει, η γνώση της ανθρωπότητας είναι η διορατικότητα, η γνώση της σταθερότητας κρατά το μυαλό ανοιχτό, με ανοιχτό μυαλό θα είσαι ανοιχτόκαρδος, αν είσαι ανοιχτόκαρδος το φέρσιμό σου θα είναι μεγαλόδωρο, όταν είσαι μεγαλόδωρος πλησιάζεις το θεϊκό, γίνεσαι ένα με το Ταό, Τάο θα πει μονοπάτι, ο δρόμος, είναι γνωστό όλες οι ανατολικές θρησκείες έχουν την λέξη μονοπάτι. Η ενότητα με τον Ταό είναι αιώνια και ενώ το σώμα πεθαίνει το Ταό δεν χάνεται ποτέ, δηλαδή αυτή είναι συναίσθηση με τη φύση, τελικά είναι η αθανασία, πεθαίνεις, αλλά η αθανασία είναι να ζεις με την γαλήνη και τη σοφία της φύσης.
Τώρα αυτά που είπε ο Λαό Τσε και δεν είναι μόνο αυτά που σας λέω, όταν άρχισα να διαβάζω αυτές τις θρησκείες για τις ανάγκες του μαθήματος πριν κάποια χρόνια, εντυπωσιάστηκα γιατί είδα ότι η ελληνική αγορά έχει πολλές μεταφράσεις όλων αυτών των θρησκειών. Προσέξτε τώρα αυτή η σύλληψη του Λάο Τσε σε σχέση με τη φύση ταιριάζει τόσο πολύ στους κινέζους που έχουνε αποδώσει στο Τσε πολλές τους συνήθειες. Ας πούμε η γυμναστική που κάνουνε οι κινέζοι που λέγεται Τάϊτσι, είναι μια πολύ αργή γυμναστική, την κάνουν πολύ αργά στη φύση, στην κινέζικη ζωή ξημερώνει ο καλός θεός την μέρα, είναι και μια πολύ υγρή χώρα, έχει πούσι το πρωί, κατά τις 6-7 το πρωί θα γεμίσουν οι δρόμοι από ξωτικά μέσα στην ομίχλη, να πάνε στην άκρη ενός ποταμού, σε κάποιο πάρκο, ανάλογα, όλοι όμως εκεί από τον πιο φτωχό μέχρι τον πιο μεγάλον, εκεί δεν είναι ταξικό και αρχίζουν εκεί, άμα ακούγεται και κελάρυσμα νερού είναι ακόμη καλύτερα, αρχίζουν αυτές τις πολύ αργές κινήσεις. Όσοι έχουν κάνει αυτές λένε ότι είναι ζόρικο γιατί στην κινέζικη σύλληψη που την αποδίδουν στον Τάο Τσε, αυτό που κάνουμε έχει σχέση με τη φύση, όλα είναι ήρεμα, γαλήνια κτλ. Πάει στην κινέζικη ζωή που το αποδίδουν στον Λάο Τσε, όλα τους τα έθιμα τα αποδίδουν στο Λάο Τσε, προφανώς δεν είναι, τον βελονισμό ας πούμε, είναι πρωταθλητές, κανένας λαός δεν έφθασε σε τόσο μεγάλη γνώση του ανθρωπίνου σώματος όπως έφθασαν οι κινέζοι, χιλιάδες χρόνια πριν, οι κινέζοι έχουν παρατηρήσει ότι αυτό εδώ συνδέεται με αυτό, απίθανο, ο βελονισμός πλέον έχει γίνει αποδεκτός και στην δυτική επιστήμη, αυτό πάλι το αποδίδουν στο Λάο Τσε γιατί είναι η γνώση της φύσης, ο θεός μου είναι η γνώση της φύσης, σεβασμό στην φύση και γνώση της φύσης. Έχουν μεγάλη αγάπη στην Κίνα με τα ωδικά πτηνά, και αυτό αποδίδεται στον Λάο Τσε, λοιπόν μια φορά την βδομάδα κάθε κοινότητα έχει ραντεβού με το κλουβάκι της, Τετάρτη απόγευμα 7 η ώρα, τι συμβαίνει τότε? Θα βγουν όλοι εκείνη την ώρα με τα κλουβάκια, στον κοντινότερο κήπο ή σε ένα παντού της φύσης, θα βάλουν τα κλουβιά το ένα δίπλα στο άλλο, πάνω, κάτω, θα γίνει μια πολυκατοικία από κλουβιά, οι ιδιοκτήτες θα πάνε πάρα πέρα των κλουβιών τους και θα πιάσουν την κουβέντα τους και θα αφήσουν τα πουλάκια οπωσδήποτε να συζητήσουν διότι δεν μπορεί τα πουλιά να μην έχουν την δικιά τους κοινωνική ζωή.
Άλλο που είναι κινέζικο είναι το Σινγκσεγκσούι, ο προσανατολισμός της κατοικίας μου, για τους κινέζους είναι σοβαρά πράγματα αυτά, πως θα είναι όλα στραμμένα, όλα έχουν σχέση με τις ενέργειες. Το Χόνγκογκ ήταν αγγλική αποικία για 100τοσα χρόνια και μπήκε ξανά στην πριν 29τοσα χρόνια στην Κίνα, το πρώτο πράγμα που έγινε ήταν ένας ορυμαγδός μηνύσεων που έκανε ο ένας κινέζος στο άλλον διότι επί αγγλικής αποικιοκρατίας δεν γινόντανε σεβαστό Σινγκσεγκσούι και κτίζονταν τα σπίτια έτσι, οπότε μόλις έγινε κινέζικο το Χόνγκόγκ ο κάθε πικραμένος αποφάσισε ότι του φταίει το απέναντι σπίτι για ότι στραβό του συνέβαινε, για αυτό απαιτούσε την κατεδάφιση του με πλήθος μηνύσεων, βέβαια αυτές δεν έγιναν δεκτές από την κυβέρνηση και τους πρότειναν να κάνουν ένα καινούργιο σπίτι σε ένα προάστιο !! Και όλα αυτά τα αποδίδουν στον Λάο Τσε ο οποίος μίλησε ένας είναι ο δρόμος η γαλήνη της φύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου