Μικρά Μαθήματα για ένα Μεγάλο Κόσμο - Επεισόδιο 31

 Οι Άγγλοι κατασκεύασαν στην αποικία τους, την Ινδία, μεγάλα τεχνικά έργα και ένα τεράστιο σιδηροδρομικό δίκτυο. Κατέστειλαν την Ινδική Ανταρσία του 1857, αλλά μετά το 1885 είχαν να αντιμετωπίσουν τη δράση του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου που στόχευε στην ανεξαρτησία της Ινδίας. Σε στέλεχος του Κογκρέσου, μετά το 1915, αναδείχθηκε ο Μαχάτμα Γκάντι, ενώ σε σημαντικότατο στέλεχος του αντίστοιχου κινήματος των Μουσουλμάνων της Ινδίας αναδείχθηκε ο Μωχάμεντ Τζίνα. 

Σύνδεση με το προηγούμενο 

Μιλήσαμε στο προηγούμενο μας μάθημα για την Ινδία και εξυπηρετούσε η Ινδία την εξωτερική οικονομία της Αγγλίας, όλης τηε Ευρώπης βέβαια στην ουσία, αλλά εκείνοι που υπερίσχυσαν σε αυτό τον αγώνα κυριαρχίας στην Ινδία, ήτανε τελικά οι Άγγλοι, οι οποίοι έδωσαν μάχες, πολεμικές μάχες με τους Γάλλους στην Ινδία στα μέσα του 18ου αιώνα, κέρδισαν αυτές τις μάχες, κέρδισαν και διάφορες μάχες που δόθηκαν που και που με διάφορους ηγεμόνες μαζί τους, η Ινδία είχε όπως είπαμε, αυτό τον αδύνατο σημείο, να είναι πολυδιασπασμένη και έτσι για τους Ευρωπαίους ήτανε εύκολη λεία, παρ’  ότι είναι μεγάλη χώρα και πολύ σπουδαία και με μεγάλο πολιτισμό. 

 

Και έτσι τελικά το 1803 έγινε η Ινδία αποικία της Αγγλίας, όπως είπαμε προηγούμενα και έγινε επιλογή πολύ σωστά επιλεγμένων αποικιών της, η Αγγλία δεν ήθελε να έχει αποικία όλο τον κόσμο, παρά τα σωστά σημεία, εκείνα στα οποία έλεγχε το πέρασμα των πλοίων, τον έλεγχο της οικονομίας και έτσι έγινε υπερδύναμη, η πρώτη παγκόσμια υπερδύναμη στην Ευρώπη, είναι η Αγγλία και αυτό το πετυχαίνει ακριβώς αυτόν τον αιώνα, τον 19ο που ονομάζεται αλλιώς, ανάμεσα στα άλλα και ο Αιώνας της Αγγλίας, διότι είναι τόσο μεγάλη δύναμη που στην ουσία υπαγορεύει την θέληση της σε όλη τη γη, ακόμη και όταν δεν έχει παρουσία σε ένα μέρος, όλοι στέκονται σούζα, σας θυμίζω ότι εκεί στο 1900 αποκτήσαμε μια γραμμή τραίνου και ένας σταθμός ονομάστηκε Βικτώρια προς τιμή της βασιλίσσης της Αγγλίας Βικτωρία, δηλαδή έγινε το 19ο αιώνα αυτή η γραμμή και θεωρήσαμε σωστό να τιμήσουμε την μεγαλύτερη βασίλισσα στο κόσμο, την βασίλισσα Βικτωρία που ήτανε η βασίλισσα της γης τότε. Βέβαια αυτό που βοήθησε την Αγγλία και όλους τους Ευρωπαίους που είχανε στόχο για τον έλεγχο της γης, αλλά και όλο το κόσμο βοήθησε, είναι ένα μεγάλο έργο η διώρυγα του Σουέζ, ολοκληρώθηκε το 1869 αυτό το μεγάλο έργο, δεν ξέρω αν το ξέρετε, έγινε από γαλλικά χέρια, γαλλική εταιρία ήτανε, ένας πολύ εξειδικευμένος μηχανικός που είχε πάθος με τις διώρυγες      αλλά τα χέρια ήταν ως επί το πλείστον Ελλήνων από νησιά Δωδεκανήσου κλπ., ελληνικά ακούγονταν στο εργοτάξιο και εξ’ αυτού όταν τελείωσε το έργο, αρκετοί Έλληνες παρέμειναν σε σημεία γύρω από τη διώρυγα του Σουέζ, ήταν εξ’ άλλου εκείνη η εποχή που η Αίγυπτος είχε πάρα πολλούς Έλληνες και η Αλεξάνδρεια έγινε η τρίτη σημαντικότερη πόλη........ της Ελλάδας, μετά την Αθήνα στην πρωτεύουσα της χώρας, την  Κωνσταντινούπολη στην οθωμανική αυτοκρατορία και την Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο, οι Έλληνες έδιναν το στίγμα και μέχρι σήμερα και οι γέροντες μιλάνε για τους Έλληνες και θυμούνται την περίοδο που μιλιόνταν τα ελληνικά και οι Έλληνες ήταν στην οικονομία της πόλης στα χέρια τους, το λέω αυτό, γιατί η διώρυγα του Σουέζ εξυπηρέτησε φυσικά όλο τον κόσμο και άλλαξε τη γη, διότι περιόρισε κατά πολύ από κάθε σημείο, όχι μόνο από την Ευρώπη, αλλά και από την Αμερική, αν ήθελες να πας εδώ, τώρα πλέον πήγαινες με πολύ-πολύ μικρότερο χρόνο και οικονομία και φυσικά αυτή η διώρυγα εξυπηρετεί ιδιαιτέρως την Αγγλία, η οποία είχε την μεγάλη της αποικία την Ινδία, θα μπορούσε να πηγαίνει σε ελάχιστο χρόνο αναλογικά και αυτό φυσικά ετοίμαζε αμέσως και την τύχη της Αιγύπτου, διότι μόλις δημιουργήθηκε η διώρυγα του Σουέζ, θα άφηνε η Αγγλία την Αίγυπτο να είναι σε έλεγχο οποιονδήποτε άλλου, η Αίγυπτος με το καλημέρα έγινε προτεκτοράτο της Αγγλίας, τυπικά έμοιαζε να έχει άλλη πολιτική διάσταση, αλλά ήταν προτεκτοράτο της Αγγλίας και έτσι η Αγγλία στην Αφρική είχε τα σωστά σημεία, αυτό εδώ Αίγυπτο, νότια Αφρική και βέβαια επιθυμούσε σφόδρα το Σουδάν, εκεί βρήκε πάρα πολύ άγρια αντίσταση από τους ντόπιους της κατοίκους του Σουδάν, τελικά έλεγξε και αυτό το σημείο και βέβαια είχε και το Άντεν όπως είπαμε, θέλω να πω, η Αγγλία κάνει μεγάλα παιχνίδια, δεν είναι μικρό μπακάλικό είναι σούπερ-μάρκετ. 

Τώρα η Ινδία ελέγχεται από τους Άγγλους, μετά το 1803, είναι η πρώτη φορά στην ουσία που η Ινδία ολόκληρη ελέγχεται από μια δύναμη, δεν της είχε τύχει, γιατί είναι κατασπασμένη χώρα και βέβαια κάποια σημεία δεν ήτανε, αλλά ολόκληρη η χώρα ήταν υπό αγγλικό έλεγχο και όπως σας είπα την διοίκηση της Ινδίας ανέλαβε η αγγλική  εταιρία ανατολικών Ινδιών και σωστά βέβαια γιατί την ήξερε την Ινδία, αν έρχονταν ένας διοικητικός υπάλληλος από την Αγγλία δεν θα είχε υπ’ όψη του τα δεδομένα της χώρας, όπως είπαμε και στο προηγούμενο μας μάθημα, οι Άγγλοι μεταχειρίζονται την Ινδία ως τόπο αποκομιδής προϊόντων της Ινδίας και κατά κύριο λόγο, πρώτων υλών. Οι πρώτες ύλες που τους ενδιαφέρουν είναι κυρίως τα υφαντουργικά, δηλαδή το βαμβάκι και άλλα είδη που θα βοηθούσε στην δικιά τους βιομηχανία, οι βαφές κτλ., και για να γίνεται πιο εύκολα η μεταφορά στα διάφορα λιμάνια στα οποία έρχονται τα αγγλικά πλοία και σας θυμίζω τα λιμάνια δεν ήταν μόνο στην περιφέρεια της Ινδίας, αλλά και στο εσωτερικό της Ινδίας, διότι έμπαινε κανείς στα ποτάμια και υπήρχαν λιμάνια στο εσωτερικό της Ινδίας, έτσι για να έρχονται ταχέως τα προϊόντα στα λιμάνια, να φορτώνονται τα πλοία, οι Άγγλοι δημιούργησαν πολλά έργα υποδομής σε αυτή την υπό-ήπειρο, λιμάνια, βραχίονες, αποθήκες, εκβαθύνσεις των λιμανιών, αλλά το σπουδαιότερο από όλα ήτανε η αποξήρανση ελών και περιοχών οι οποίες θα μπορούσαν να δοθούν σε περαιτέρω καλλιέργεια για να αυξηθεί το προϊόν και ένα μεγάλο δίκτυο μεταφορικών μέσων και οδών, δηλαδή οδικό δίκτυο, αλλά κυρίως το περίφημο σιδηροδρομικό δίκτυο. 

Αλλά το θρυλικό τους έργο είναι το σιδηροδρομικό δίκτυο που είναι ένα από τα θαυμαστότερα δίκτυα στο κόσμο, καλύπτει 40000 χιλιόμετρα μέσα σε όλη την Ινδία, μιλάμε για θεριό έργο, δεν είναι μόνο επίπεδη η έκταση, γιατί σε πολλές μεριές έπρεπε να γίνουν γέφυρες, να περάσει από δύσκολα εδάφη και να δοθούν λύσεις, αλλά δημιουργήθηκαν και καταπληκτικοί σταθμοί,  σιδηροδρομικοί σταθμοί, γιατί είχε μεγάλη έκταση η αυτοκρατορία, γιατί είχε αυτοκρατορία, διότι αυτοί οι σταθμοί στην ουσία και η αρχιτεκτονική είναι ινδική έτσι, αυτά τα καταπληκτικά κτίρια τα οποία κτίστηκαν, στην Βομβάη, στην Καλκούτα, στο Δελχί, σε διάφορους δρόμους κλπ., και σταθμούς μετέφεραν το κλίμα και τη δύναμη της αυτοκρατορίας και έδιναν το μήνυμα στο μέσο Ινδό, κοίτα ποιος σε διοικεί, μέχρι σήμερα είναι καταπληκτικά κτίρια. Τώρα αυτό το δίκτυο μεταφοράς της Ινδίας μέχρι σήμερα είναι πολύτιμο, η Αγγλία άφησε αυτή την κληρονομιά  των οδικών έργων, μάλιστα μέχρι σήμερα ο σιδηρόδρομος είναι το πιο αγαπητό μέσον μεταφοράς, στην ουσία είναι το δίκτυο των Άγγλων που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα και εάν έχετε δει εικόνα μεταφοράς φοιτητών με το τραίνο, είναι μια καταπληκτική εικόνα διότι δεν είναι μόνο οι καθήμενοι, δεν είναι μόνο οι όρθιοί, δεν είναι μόνο αυτοί που κρέμονται από τα παράθυρα, τις πόρτες, αλλά είναι και οι καθήμενοι, χιλιάδες άνθρωποι και φυσικά είναι και φθηνό μέσον για τους φτωχούς στη χώρα αυτή, έχει πολλούς φτωχούς το έχουμε πει, τώρα αυτή η διαδικασία των πραγμάτων στην Ινδία και το γεγονός ότι η Ινδία μετατρέπονταν σε τόπο εξαγωγής πρώτων υλών σταδιακά οι ινδικές υφαντικές  βιομηχανίες, γιατί η Ινδία έχει παράδοση στην υφαντουργία και εξ’ αυτού οι οικοτεχνίες και οι βιομηχανίες, όχι τώρα, χιλιάδες χρόνια, το βαμβάκι ήταν το δικό της προϊόν σταδιακά μέσα σε λίγες δεκαετίες φαίνεται το αποτέλεσμα της αγγλικής δράσης, διότι οι οικοτεχνίες κλείνουν, οι βιομηχανίες κλείνουν και η Ινδία μετατρέπεται σε τόπο εξαγωγής πρώτων υλών και εισαγωγής έτοιμων προϊόντων, βιομηχανικά κατασκευασμένων, εισάγουν δηλαδή οι Ινδοί βαμβακερά προϊόντα, για αυτό αν θυμάστε αργότερα έγινε η πρώτη περίοδο, όταν ο Γκάντι πήρε επάνω του το κίνημα της ανεξαρτησίας, στις αρχές του επόμενου αιώνα, ο ίδιος φορά ένα βαμβακερό πανάκι, γυμνός, κοκκαλωμένος, ένας χαρακτηριστικός ινδουιστής, γιατί ήταν χαρακτηριστικός ινδουιστής φυσικά, ασκητής ο οποίος σαν επαναστατική του πράξη, κάθεται έξω από το κατώφλι του σπιτιού του με ένα μικρό αργαλειό και υφαίνει, για να περάσει το μήνυμα στους Ινδούς ότι δεν αγοράζουμε βαμβακερό ύφασμα, ακόμη και στο σπίτι μας, υφαίνουμε για να μην έχουμε αυτή την ταπείνωση από την Αγγλία. Τώρα οι Άγγλοι έχουνε την διοίκηση της Ινδίας και ανάμεσα στα άλλα μπαίνουν σε διάφορες πλευρές του νομοθετικού πλέγματος της Ινδίας και αυτό μαζί με άλλα, το 1857 προκαλεί μια τρομερή αντίδραση από πλευράς των Ινδών η οποία και ονομάζεται, η ινδική ανταρσία, αυτή είναι μια περίπλοκή ιστορία. Πρώτον άφησε άναυδους τους Άγγλους, διότι οι Άγγλοι και όλοι οι Ευρωπαίοι, όντας στην Ινδία τόσους αιώνες, ήξεραν ότι οι Ινδοί λόγω του ινδοϊσμού τους, είναι    , ο Ινδός δεν είναι σε αυτή τη γη, είναι αλλού, είναι μεταξύ ουρανού και γης και γενικά όσα συμβαίνουν και δεν συμβαίνουν, όλο αυτό το μεγαλειώδες του ινδοϊσμού και γενικά αυτό οδηγεί σε μια κοινωνία που είναι μεταφυσική σχεδόν, ήρεμη, καρτερική κτλ., τέτοιους Ινδούς ξέρανε και ξαφνικά με την ινδική ανταρσία κατανοούν ότι όντως αν ο Ινδός βγάλει το μαχαίρι το βγάζει πολύ άγρια, αυτή η ινδική ανταρσία είναι ένα περίπλοκο γεγονός, διότι συμμετείχαν σε αυτή διάφορες πλευρές την περίπλοκης ινδικής κοινωνίας, κάποια κρατίδια μετέσχαν, άλλα δεν μετέσχαν, άλλα στάθηκαν στο πλευρό των Άγγλων, άλλα στάθηκαν εναντίον των Άγγλων, δηλαδή είναι ένα περίπλοκο εσωτερικό ινδικό γεγονός, ποιος τάχθηκε εναντίον των Άγγλων και ποιος μαζί με τους Άγγλους και βέβαια έγινε πιο βαρύ αυτό το γεγονός, γιατί η Αγγλία μετά τον έλεγχο της Ινδίας, είχε δημιουργήσει στην Ινδία έναν μεγάλο στρατό για τον έλεγχο αυτής της χώρας, να σκεφτείτε ο αγγλικός στρατός στην Ινδία ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος από τον αγγλικό στρατό στην Αγγλία και για να δημιουργηθεί αυτός ο στρατός φυσικά, τι είχαν σκεφθεί, ο αγγλικός λαός είναι ένας μικρός λαός αναλογικά, το είπαμε αυτό το πράγμα, δεν μπορούσαν δημογραφικά να στηρίξουν ένα μεγάλο στρατό στην Ινδία και στις άλλες περιοχές, στην Ινδία εξ’ άλλου μπορεί να έχεις όσους άντρες θέλεις, γιατί είναι μυρμήγκια οι Ινδοί και ιστορικά όπως σας είχα πει, όταν δημιουργούσε τα εμπορεία τους και τα πρακτορεία τους, μισθώνανε Ινδούς οι οποίοι ήταν και οι φύλακες της περιοχής τους, επομένως αυτό κάνει και η εταιρία αγγλικών ανατολικών Ινδιών, δημιουργεί ένα μεγάλο στρατό με χιλιάδες Ινδών οι οποίοι είναι στρατιώτες, ενώ οι βαθμούχοι είναι Άγγλοι, δηλαδή οι διοικητές, οι βαθμούχοι, οι αξιωματικοί είναι Άγγλοι, με αυτό το τρόπο κατά κάποιον τρόπο, έλεγχαν το στρατό, όμως με την έκρηξη της ινδικής ανταρσίας η οποία ήταν εξαιρετικά βίαιη εναντίον των Άγγλων, με σφαγές των γυναικών, των παιδιών, όπου έβλεπαν Άγγλο αυτοί οι εξεγερμένοι δεν λυπόνταν τίποτα και τα παιδιά ξεκοίλιαζαν και πετούσαν βρέφη από τα παράθυρα, έγιναν δηλαδή άγριες ιστορίες και οι Άγγλοι φυσικά για την καταστολή, και αυτοί χρησιμοποίησαν πολύ μεγάλη βία, αυτή η ανταρσία αιφνιδίασέ τους Άγγλους και όπως σας είπα, το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός των Ινδών στρατιωτών του αγγλικού εν Ινδίες στρατού, συνεμάχησε με την ομάδα των εξεγερμένων και έτσι η Αγγλία βρέθηκε σε δεινή θέση, διότι “στρατιώτες της” με όπλα και εκπαιδευμένοι από τους Άγγλους, κτυπούσαν τους Άγγλους μαζί με άλλους Ινδούς, στην Ινδία διαδραματίστηκαν τότε τραγικά γεγονότα επί της ανθρώπινης βάσεως, τελικά η αγγλική αυτοκρατορία ήταν πολύ μεγάλη για να μην νικήσει και πήρε πάνω από δύο πλήρη έτη για να μπορέσει να επιβληθεί και πάρα πολλούς νεκρούς και τελικά τελείωσε αυτή η ανταρσία και τώρα συμβαίνουν μερικές σημαντικές αλλαγές, διότι αποφασίζει το στέμμα να αφαιρέσει την διοίκηση της Ινδίας από την αγγλική εταιρία ανατολικών Ινδιών και ορίζεται από πλευράς του στέμματος της Αγγλίας, ένας αντιβασιλέας, δηλαδή ο ίδιος ο θρόνος διοικεί την Ινδία μέσω αντιβασιλέως, επί πλέον αποφασίζεται από την Αγγλία να μην προκαλούν τους Ινδούς με επεμβάσεις νομοθετικές, στα έθιμα τους, διότι οι Άγγλοι, θα γνωρίζεται ότι είναι κάποια κρατίδια στα οποία όταν πεθάνει ο σύζυγος, καίγεται και η σύζυγος, λοιπόν όπως καταλαβαίνετε, η αγγλική πλευρά το θεώρησε αυτό φοβερό για να επέμβει, αλλά ο Ινδός άμα πειράξεις τα έθιμα του, είναι και θέμα αξιοπρέπειας, αισθάνονται και ταπεινωμένοι, ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις τι θα κάνω, βέβαια δεν είναι παν-ινδικό έθιμο, είναι έθιμο σε κάποια κρατίδια, τέτοια πράγματα πυροδότησαν αντιδράσεις, οπότε η Αγγλία αποφάσισε να μην επεμβαίνει σε τέτοια θέματα και σκέφτηκε μια άλλη τακτική, να κερδίσει τους Ινδούς μέσω παιδείας, μέσω εκπαίδευσης, διότι γενικά ο προτεσταντισμός ξέρει από σχολεία, ξέρει από εκπαίδευση και έχει ωραία συστήματα, η Αγγλία ήταν στο κολοφώνα της, μπορούσε να δημιουργήσει πολλά σχολεία στην Ινδία, κολλέγια δηλαδή με βιβλιοθήκες, με όλα τα ωραία κλπ., για να προσελκύσει μαθητές Ινδούς οι οποίοι θα  εντάσσονταν μέσω τις αγγλικής παιδείας. Τα σχολεία τα οποία δημιούργησε ήταν πολλά, μεγάλο δίκτυο σχολείων, επιτυχημένα σχολεία, προκομένα σχολεία στα οποία διδάσκονταν τα μαθήματα και στα αγγλικά και στις ντόπιες γλώσσες και το αποτέλεσμα ήταν περίπου όπως το φαντάστηκε η Αγγλία, δηλαδή ο μέσος Ινδός που είχε τέλος πάντων και κάποια δυνατότητα, έστελνε τα παιδιά του σε αυτά τα σχολεία, πίστευε ότι το προτεσταντικό σύστημα εκπαίδευσης, πληρώνεις μεν στο σχολείο, για τα σχολεία ανάλογα με το εισόδημα σου, αλλά υπάρχουν πάρα πολλές υποτροφίες για τους μη έχοντες, ούτως ώστε τα ικανά και ελπιδοφόρα παιδιά να μπορούν να βρούνε δρόμους στην εκπαίδευση, αυτό έκανε η Αγγλία εκεί και έτσι ένας μεγάλος αριθμός Ινδών, νεαρών Ινδών, μιλάμε για άντρες  κυρίως, σπουδάζουν σε αγγλικά σχολεία που προβλέπονται και υποτροφίες για μετά την ολοκλήρωση των σπουδών, ώστε κανείς να πηγαίνει στην Μητρόπολη, να πηγαίνει στα περίφημα πανεπιστήμια της Αγγλίας, Καίμπριτζ, Οξφόρδη κτλ., και να βλέπει ο Ινδός, τι θα πει μητρόπολη και να του κόβεται η αναπνοή. Όντως τους κόπηκε η αναπνοή, αλλά δεν τους κόπηκε καθόλου η διάθεση να διώξουν την Αγγλία, αυτό το οποίο συνέβη με αυτό το δεύτερο γύρο της Αγγλίας, δηλαδή το πέρασμα του μηνύματος της Αγγλίας μέσω της εκπαίδευσης, είδαν ότι άτομα τα οποία εξοικειώθηκαν με τη λογική της Ευρώπης, της δυτικής Ευρώπης και της Αγγλίας και της μητρόπολης και έμαθαν τους κώδικες της κοινωνίας και τα θέλω της και τα πιστεύω της και τους νόμους της, χρησιμοποίησαν ακριβώς αυτή τη γνώση για να κτυπήσουν την Αγγλία. Ένας από αυτούς ας πούμε είναι και ο  Μαχάτμα Γκάντι. Ο Μαχάτμα Γκάντι είχε περάσει από αυτό που σας είπα, αγγλικά σχολεία στην Ινδία, διέπρεψε σε αυτά, πήρε υποτροφίες 100 φορές, πήγε στην Αγγλία, στην μητρόπολη, έκανε μεταπτυχιακά σε ένα από αυτά τα καλά πανεπιστήμια και στην συνέχεια έφυγε από την Αγγλία, πήγε στη νότια Αφρική που ήταν αποικία της Αγγλίας και εκεί υπήρχαν πάρα πολλοί Ινδοί, οι οποίοι είχαν μεταναστεύσει για να βρουν δουλειά και εκεί μυήθηκε στο κίνημα για την απελευθέρωση της Ινδίας, μετέσχε σε αυτό και έγινε πρωτοπόρος όπως γνωρίζετε. 

Άρα είναι μια τέτοια περίπτωση ο Μαχάτμα Γκάντι, δηλαδή ένας Ινδός σπουδασμένος που κτυπάει την Αγγλία με τα ίδια της τα όπλα, τώρα αυτή η διαδικασία θα φέρει και ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, διότι το 1885, δηλαδή 30 χρόνια μετά την ινδική ανταρσία, θα συμβεί στην Ινδία κάτι το εντυπωσιακό, θα δημιουργηθεί πολιτικό κόμμα, Ινδία και πολιτικό κόμμα είναι μια καινούργια ιστορία, διότι ο ινδουισμός δεν θα οδηγούσε ακριβώς σε μια πολιτική στάση, είναι μεταφυσικός, αλλά επειδή είχαν εκπαιδευτεί στην Αγγλία, είχε πλέον ενσωματωθεί το δυτικό σύστημα πολιτικής ζωής στο μυαλό κάποιων Ινδών και έτσι το 1885 μια ομάδα Ινδών διανοουμένων, αγγλοσπουδαγμένων, μαζεύονται σε κάποια περιοχή, αποφασίζουν την ίδρυση ενός πολιτικού κόμματος το 1885, το κόμμα αυτό ονομάζεται, ινδικό εθνικό κογκρέσο και έκτοτε είναι το σημαντικότερο κόμμα της Ινδίας. Το ινδικό εθνικό κογκρέσο είναι το κόμμα στο οποίο θα διδάσκει αργότερα ο Μαχάτμα Γκάντι, αργότερα η Ίντιρα Γκάντι, δεν είναι συγγενείς ξέρετε και μέχρι σήμερα το ινδικό εθνικό κογκρέσο είναι τεράστιας σημασίας κόμμα για την Ινδία, είναι ένα από τα σπουδαιότερα κόμματα παγκοσμίως, δηλαδή, γιατί για να είσαι για μεγάλο διάστημα το μεγαλύτερο κόμμα της Ινδίας, σημαίνει ότι είσαι το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα του κόσμου σε χώρα με δημοκρατία, εντάξει το κομουνιστικό κόμμα της Κίνας, αλλά είναι μόνο του, ενώ στην Ινδία υπάρχουν πολλά κόμματα και το ινδικό εθνικό κογκρέσο παραμένει πάρα πολύ σημαντικό κόμμα. Αυτό τώρα το ινδικό εθνικό κογκρέσο, έχει σημασία, τα άτομα τα οποία συγκεντρώθηκαν για να αποφασίσουν την ίδρυση αυτού του κόμματος ήταν ινδουιστές Ινδοί, ως επί το πολύ, ανάμεσα τους υπήρχαν και κάποιοι μουσουλμάνοι Ινδοί, αλλά ήταν πολύ λίγοι σε σχέση με τους ινδουιστές, εκτός δε από τους ινδουιστές Ινδούς και τους λίγους μουσουλμάνους Ινδούς, στην ίδρυση αυτού του κόμματος έπαιξε ρόλο και ένας Άγγλος διανοούμενος ο οποίος θεώρησε ότι πρέπει η Ινδία να ανεξαρτηθεί από την Αγγλία. Αυτό λοιπόν το ινδικό εθνικό κογκρέσο, αρχίζει την δράση του, βάζει στην ατζέντα του σαν κύριο στόχο την απομάκρυνση των Άγγλων από την Ινδία και την απελευθέρωση της χώρας, η δράση του αρχικά είναι σε εστιασμένη, αλλά είναι δυναμική, είναι οργανωμένη, αρχίζουν να αποκτούν ένα δίκτυο και σταδιακά το μήνυμα τους περνάει, διαχέεται στην Ινδία, δημιουργούνται περισσότεροι πυρήνες και διαφαίνεται ότι το ινδικό εθνικό κογκρέσο κερδίζει πολιτική δύναμη στην Ινδία και αρχίζει να γίνεται ένα παν-ινδικό κίνημα, του πήρε 30-40 χρόνια για να αποκτήσει ισχυρή εκπροσώπηση σε όλη την Ινδία, η αγγλική πλευρά ανησυχεί με το κογκρέσο, λογικό είναι, καταλαβαίνει ότι εδώ ετοιμάζεται μια επίθεση που μπορεί να είναι μοιραία για τα συμφέροντα της, στην αρχή το παρακολουθεί, όταν αρχίζει η δράση του, ανησυχεί όλο και περισσότερο, διότι μέσα στο εθνικό ινδικό κογκρέσο υπάρχουν τάσεις βίαιης ανατροπής των Άγγλων, δηλαδή ένα τμήμα των μελών του εθνικού κογκρέσου πιστεύει σε πράξεις που θα λέγαμε σήμερα, τρομοκρατίας δηλαδή, να πηγαίνουν σε σταθμούς στρατιωτικούς, καταλύματα, σε σταθμούς αστυνομικούς, σε σιδηροδρομικούς σταθμούς και να κάνουν δολιοφθορές, να ανατινάζουν κλπ., να σφάζουν Άγγλους σε διάφορα σημεία, άρα άρχιζε μια ένταση, η οποία σταδιακά θα πάρει διαστάσεις και θα γίνει τμήμα του προβλήματος στην Ινδία με την έννοια ότι καθώς περνάει ο χρόνος και μπαίνουμε και στον επόμενο αιώνα, δηλαδή στο 1900, οπότε θα ενταχθεί σε αυτό το κίνημα και ο Μαχάτμα Γκάντι, θα υπάρχουν μέσα στο ινδικό εθνικό κογκρέσο, δύο τάσεις, η μια πιστεύει στη βίαιη ανατροπή των Άγγλων και σε πράξεις βίας και τρομοκρατίας και η άλλη που το γνωρίζουμε όλοι, εκπροσωπείται από το Μαχάτμα Γκάντι, ο Γκάντι ήταν βαθύτατα πιστός ινδουιστής, ο ινδουισμός είναι ειρηνιστική θρησκεία, εξαιρετικής σύλληψης σε αυτό το τομέα, οπότε ο Γκάντι, αυτός ο ινδουιστής, λέει δεν χρειάζεται βία, καμία βία, μπορούμε να εκδιώξουμε τους Άγγλους μόνο με ειρηνικά μέσα και για αυτό όπως γνωρίζεται είναι γνωστός παγκοσμίως για την πολιτική του της μη βίας την οποία και προέβαλε και που ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχής, έτσι όπως την οργάνωσε. Σε αυτή την πολιτική, της μη βίας, ενέταξε και μια άλλη πλευρά, η οποία είναι, η πολιτική της ανυπακοής, δεν χρειάζεται να τους σφάζουμε, δεν χρειάζεται να τους ανατινάζουμε, δεν χρειάζεται να τους πολεμούμε, αυτοί είναι ένας και εμείς είμαστε ένα εκατομμύριο, υπερβάλει ίσως, αλλά είναι πάρα πολύ λίγοι σε σχέση με εμάς, τι θα κάνουμε, θα τους τρελάνουμε, δεν χρειάζεται βία, βγάζουν το τάδε νόμο, λένε ότι θα κάνουμε αυτό, δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς, μήπως πρέπει να το ξανά πείτε...θα τους τρελάνουμε, τι θα κάνουν? Άμα εμείς είμαστε συγκροτημένοι απέναντι σε αυτό, δεν θα μπορούν να διοικήσουν, αυτός λοιπόν, ο Γκάντι προέκρινε αυτή τη λογική και προσπαθούσε να την περάσει στο κόμμα του, το κόμμα του βέβαια δεν ήταν όπως όλα τα κόμματα, είναι και αυτά ζωντανοί οργανισμοί, δεν έχεις όλοι μαζί την ίδια ιδέα, μέσα λοιπόν στο κόμμα του προέκρινε αυτή την άποψη, υπήρχε όμως και η άλλη άποψη όπως σας είπα που ήταν επίσης ισχυρή, της βίας εναντίον των Άγγλων και τμήματα της άλλης άποψης δεν υπετάγει στην άποψη του Γκάντι και συνέχιζε βίαιες δράσεις εναντίον των Άγγλων, αποτέλεσμα είναι οι Άγγλοι να συλλαμβάνουν στελέχη του ινδικού εθνικού κογκρέσου να τα βάνουν φυλακή, ο Γκάντι από την ώρα που μπήκε σε αυτή την ιστορία της απελευθέρωσης της Ινδίας, έμπαινε και έβγαινε στις φυλακές και τελικά με την καθοδήγηση του Γκάντι, γίνονται έμμεσες διαπραγματεύσεις μεταξύ του ινδικού εθνικού κογκρέσου και της Αγγλίας, διότι τα πράγματα μέσα στον 20ο αιώνα, γιατί έχουμε μπει στον 20ο αιώνα, αρχές του 20ου αιώνα, είναι προς όφελος της πλευράς των Ινδών, καθώς η Αγγλία έχει μεγάλη ανάγκη από τους Ινδούς, ως στρατιώτες, στο 1ο παγκόσμιο πόλεμο. 1914 μόλις μπαίνει ο 20ος αιώνας, ξεκινάει ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος, ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος έχει κυρίως θέατρο την Ευρώπη, οι μεγάλες μάχες γίνονται στην Ευρώπη και σε 2 μέτωπα, στο δυτικό μέτωπο, στο ανατολικό μέτωπο, το δυτικό μέτωπο είναι κυρίως στις περιοχές που είναι σήμερα, Βέλγιο και Γαλλία, βόρια και ανατολική Γαλλία και το μεγάλο επίσης ανατολικό μέτωπο είναι οι περιοχές που σήμερα είναι, η Λευκορωσία, Ρωσία, Ουκρανία, εκεί γινόντανε μάχες, ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος, παγκοσμίως ονομάζεται, ο μεγάλος πόλεμος, παρ’ όλο που ο 2ος ήτανε πολύ πιο παγκόσμιος, πολύ πιο αιματηρός με πολλαπλάσια θύματα κτλ., απλώς ξέρετε, ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος είναι πιο πόλεμος, δηλαδή πολεμούσανε στρατοί, στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο τα μεγαλύτερα θύματα ήταν άμαχοι, από τους βομβαρδισμούς, από την τρομερή βία που ασκήθηκε εναντίον των αμάχων, το λέω αυτό γιατί, οι στρατοί      , όταν τέλειωσε ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος, στην Γερμανία, στην Αγγλία, στην Γαλλία έγινε μια ζώνη     , δηλαδή μεταξύ 18 και 40 ετών δεν υπήρχαν, ζωντανοί άντρες, φοβερό πράγμα, διότι αυτή η ζώνη ήταν αναλώσιμη, έφτανε στα στρατόπεδα, αυτός ο πόλεμος είχε και το χαρακτήρα των χαρακωμάτων, πολεμούσαν σε χαρακώματα και ήταν πραγματικά ένας πόλεμος αδιέξοδος και με πάρα πολλά θύματα, χρησιμοποιήθηκαν και χημικά αέρια, φρίκη, φρίκη....αρμαδεγών, το λέω αυτό, γιατί η Αγγλία και στους δύο πόλεμους είχε τεράστια συμμετοχή, μια χώρα δηλαδή που σε αυτό τον τομέα έδειξε την κλάση της, αλλά από πλευράς ατόμων χρειαζόντανε μεγάλη ενίσχυσει, όχι ότι δεν σκοτώθηκαν μεγάλος αριθμός Άγγλων μαχητών, αλλά ενίσχυε τις γραμμές της με άνδρες από την κοινοπολιτεία, από την Αυστραλία, την Νέα Ζηλανδία, αν πάει κανείς και διαβάσει τα ονόματα των πεσόντων, θα δει την ποικιλία των μετεσχόντων, γιατί αρκετοί από αυτούς έχουν ινδικά ονόματα, ήτανε Ινδοί, έτσι η Αγγλία είχε ανάγκη το δυναμικό της Ινδίας, το ινδικό εθνικό κογκρέσο το χρησιμοποιεί αυτό, σαν εκβιασμό στην Αγγλία, ότι εμείς θέλουμε να μας διασφαλίσεις ότι θα υπάρξει ανεξαρτησία και έτσι στις παραμονές του 2ου παγκοσμίου πολέμου, σας θυμίζω ότι ο 1ος από το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, είχαν 20 χρόνια μόνο κενό, τίποτα, ως πού να κλάψεις τους προηγούμενους νεκρούς, ο γιός του νεκρού του 1ου παγκοσμίου πολέμου, σκοτώθηκε στο 2ο, δηλαδή η επόμενη γενιά μπήκε στο δεύτερο αρμαγεδώνα, αυτό συνέβη για την ανθρωπότητα σε αυτό το φοβερό 20ο αιώνα, το λέω αυτό, γιατί η Αγγλία στο μεσοπόλεμο και υπό την πίεση του ινδικού εθνικού κογκρέσου υπόσχεται την ανεξαρτησία της Ινδίας, βέβαια επειδή τα τύμπανα του πολέμου ετοιμάζονται και αρχίζει και ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος, η Αγγλία δίνει το λόγο της, αν ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος λήξει νικηφόρα για τους συμμάχους στους οποίους συμμετείχε η ίδια, τότε η Ινδία θα είναι ανεξάρτητη, κρατείστε το αυτό γιατί θα φέρει γεγονότα αυτή η ιστορία, διότι, ξανά γυρνάμε λίγο πίσω στο ινδικό εθνικό κογκρέσο και ας πούμε ότι είμαστε κοντά στο 1900, ακόμη τα πράγματα είναι στη ροή τους. 

Καθώς το ινδικό εθνικό κογκρέσο, εκεί στο 1900, 1910 έχει κερδίσει ευρεία αποδοχή μεταξύ της ινδικής κοινωνίας και μοιάζει ότι θα γίνει ο μοχλός των αλλαγών, θα συμβεί μια άλλη εξέλιξη, διότι στην Ινδία τα 1000 χρόνια που βρίσκονται εκεί μουσουλμάνοι, έτσι δεν είναι, είναι 200 χρονιά που είναι σε κάποιο τύπο επαφή με το Ισλάμ, δεν είναι μια και δύο και το Ισλάμ στην Ινδία είχε αποκτήσει εξ’ αρχής οπαδούς, πρώτα-πρώτα ήλθαν και Άραβες έμποροι, αλλά δεν είναι τόσο από την μεταφορά τους, αλλά τμήματα της ινδικής κοινωνίας άλλαζαν θρήσκευμα, άλλαζαν θρήσκευμα γιατί πείθονταν ότι το Ισλάμ είναι καλύτερο, δεν μπορείς να μπεις στην ψυχή του καθενός ή επειδή διοικούσαν μουσουλμάνοι, άρα είχαν την κεντρική εξουσία και ήτανε η υπερέχουσα δύναμη, ο καθένας θέλει να είναι κοντά στο δυνατό και πολλοί άλλαξαν γιατί ήτανε καλύτερες οι συνθήκες. Επίσης στην Ινδία έχουμε ένα θέμα μέχρι και σήμερα, αυτή η ζωή των Ντάλιτ, οι ανέγκηχτοι, τα σκουπίδια της γης, αυτοί ζούνε μια πολύ σκληρή ζωή και βέβαια παρ’ ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών με καρτερία επιζεί, ένα ποσοστό από αυτούς, άκουσε το Ισλάμ και αισθάνθηκε ότι το Ισλάμ είναι θρησκεία, ισότητας, αγάπης κτλ., και μετακινήθηκε προς το Ισλάμ, επίσης στην Ινδία επειδή, αυτοί οι Τούρκοι που ήλθανε, ήταν από το Αφγανιστάν ο ένας, από την Περσία ο άλλος, αυτές είναι περιοχές, στη Περσία γεννήθηκε η τάση των Σούφοι. Μέσα στην Ινδία έρχονταν διάφορες ομάδες Σούφοι και στήνανε τους τεκέδες τους δώθε, πέρα και παρά κείθε και επειδή αυτοί είναι χαλαροί και ωραίοι και αγαπησιάρικοι και τραγούδι και χορός κτλ., λειτουργούσαν σαν ενδιάμεσοι, όπως οι Σούφοι, για αυτή την νέα θρησκεία, αποτέλεσμα, όταν γίνονται αυτά τα γεγονότα, στην Ινδία να υπάρχουν εκατομμύρια, όχι ένας και δύο, εκατομμύρια, αυτοί οι μουσουλμάνοι Ινδοί, είχανε συνηθίσει να είναι μουσουλμάνοι Ινδοί με την διοίκηση της Ινδίας να είναι μουσουλμανική, τώρα αισθάνονται ανασφάλεια απόλυτη, επειδή ήταν διοίκηση μουσουλμανική και βέβαια που βρίσκονταν αυτοί οι μουσουλμάνοι Ινδοί, όσο πιο βόρια στην Ινδία, διότι όσο πας πιο νότια στην Ινδία, τόσο δεν επηρεάστηκε από όλα όσα είπαμε, όλες αυτές ήταν βόρια προς κέντρο, όσο πιο βόρια, τόσο πιο πολλοί μουσουλμάνοι και κυρίως βόρια, ανατολική και δυτική. Έτσι όταν αρχίζει το ινδικό εθνικό κογκρέσο και πάλι η παρουσία των Άγγλων είχε δημιουργήσει μια ισορροπία, οι Άγγλοι ήλθανε από το πουθενά, ήταν χριστιανοί, ο χριστιανισμός στην Ινδία δεν έπαιζε κανένα ρόλο, είχαν δημιουργηθεί βέβαια μερικές μικρές χριστιανικές ομάδες, αλλά ήταν ούφο από άλλο πλανήτη για τους Ινδούς αυτά τα πράγματα και έτσι οι Άγγλοι δεν ενεπλάκησαν με τη θρησκεία, όποιος είναι μουσουλμάνος ας είναι, εκείνο που τους ενδιέφερε ήταν να παίρνουν τις πρώτες ύλες, έτσι εκεί δεν υπήρχε ζήτημα, αλλά καθώς ετοιμάζονταν η ανεξαρτησία της Ινδίας, προφανές είναι ότι θα έμπαινε αυτή η παράμετρος κεντρικά στην ατζέντα, κυρίως των μουσουλμάνων οι οποίοι ανησυχούν, γιατί βλέπουν ότι το ινδικό εθνικό κογκρέσο να έχει εξάπλωση ανάμεσα στους Ινδουιστές και πίστευαν σωστά, ότι το ινδικό εθνικό κογκρέσο δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μουσουλμάνων, παρά στόχος του είναι να δημιουργήσει μια ινδουιστική Ινδία, βέβαια ο Γκάντι και άλλα στελέχη που δεν ήταν δευτερεύοντα του κινήματος του, διέδιδαν και υποστήριζαν ότι θα δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη Ινδία στην οποία μουσουλμάνοι και ινδουιστές θα ζουν από κοινού και θα έχουν τα ίδια δικαιώματα. Οι μουσουλμάνοι όμως αυτό δεν το πίστευαν και έτσι στις αρχές του 20ου αιώνα, ανησυχώντας για την τύχη τους, δημιουργούν το δικό τους κόμμα που είναι το μουσουλμανικό κόμμα της Ινδίας, αρχηγός αυτού του κόμματος, ήταν ένας ικανότατος πολιτικός και πολύ δυναμικός που λεγόντανε Μωχάμετ Τζίνα. Ο Μωχάμετ Τζίνα παίρνει τα πράγματα στα χέρια του και αρχίζει να κάνει ότι κάνει το ινδικό κογκρέσο, να το κάνει ο ίδιος για τους μουσουλμάνους και δίνει το μήνυμα στο ινδικό εθνικό κογκρέσο ότι δε είστε μόνοι σας σε αυτό το παιχνίδι, η Ινδία που θα γίνει θα είμαστε και εμείς και τελείωσε και καθώς το πράγμα προχωράει, υπάρχει ένταση μεταξύ του ινδικού εθνικού κογκρέσου και του μουσουλμανικού κόμματος διότι είναι προφανές ότι αυτά τα δύο τμήματα δεν έχουν ακριβώς τον ίδιο στόχο και τούτο γιατί, μέσα στο ινδικό εθνικό κογκρέσο υπήρχαν δύο τάσεις, οι εξής τέσσερεις, δηλαδή η μια ήτανε να διώξουμε τους Άγγλους με τη βία ή χωρίς βία και η άλλη ήτανε, στο κράτος το οποίο θα δημιουργήσουμε μόνο ινδουιστικό, έλεγε η μια τάση και οι μουσουλμάνοι να πάνε να πνιγούνε, δεν έχουν καμιά θέση στην Ινδία, η θρησκεία τους είναι τελείως διαφορετική από εμάς και καταστρέφουν το κλίμα της Ινδίας, είναι γεγονός ότι η ψυχή της Ινδίας για χιλιάδες χρόνια ήταν ο ινδουισμός της, δεν την ένοιαζε την Ινδία, ούτε η γλώσσα, ήταν μια τελείως πολύ διασπασμένη χώρα, αυτό που την ένωνε ιστορικά, ήταν ο ινδουισμός της, οπότε το Ισλάμ ήλθε να διεμβολήσει την καρδιά της Ινδίας, για αυτό στελέχη του κόμματος του Γκάντι, έλεγαν όχι, κανένας μουσουλμάνος, μόνο ινδουιστές, η πλευρά του Γκάντι αντιθέτως υποστήριζε ότι όλοι μπορεί να συνυπάρξουν όταν η Ινδία ανεξαρτοποιηθεί, όπως γνωρίζετε ο Γκάντι θα το πληρώσει με την ζωή του αυτό, διότι η Ινδία ανεξαρτητοποιείται αμέσως μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο και δεν προλαβαίνει να τη χαρεί ο Γκάντι, διότι δολοφονείται από στέλεχος του κόμματος του το οποίο πιστεύει στην αντίθετη πλευρά, δηλαδή στην μη συνύπαρξη ινδουιστών και μουσουλμάνων. Το κύριο δηλαδή διακύβευμα πια, καθώς προχωράει ο καιρός και διαφαίνεται ότι πλησιάζει η ώρα της ανεξαρτησίας, πως διαφαίνεται αυτό?  διότι καθώς μπαίνουμε στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, η Αγγλία μετέχει σε αυτή και μετέχει ηρωικότατα η Αγγλία, πρέπει να σας πω, ότι το 2ο παγκόσμιο πόλεμο η Αγγλία τον κράτησε τα δύο πρώτα χρόνια μόνη της, ούτε η Ρωσία πολεμούσε, ούτε οι ΗΠΑ, μόνο η Αγγλία στάθηκε όρθια. Δίνοντας τέτοια μάχη στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο η Αγγλία, είναι απορροφημένη στην τρέλα της άμυνας εναντίον του άξονα, το 1939 που ξεκινάει ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος, άμα ρωτούσες ένα μέσο άνθρωπο θα σου έλεγε, ο Χίτλερ θα νικήσει, ήταν τόσο καταπληκτικές οι νίκες του που η εντύπωση ήταν ότι ο Χίτλερ θα νικήσει, το 40, μου......ο Χίτλερ θα νικήσει, το 41 θα έλεγες μάλλον οι σύμμαχοι πάνε να νικήσουν, το 42 πιο βεβαιωμένα ότι θα νικήσουν, το 43 πια έλεγες ότι θα νικήσουν οι σύμμαχοι, το 44 ήταν βέβαιο ότι θα νικήσουν και το 45 τέλειωσε, γιατί σας το λέω αυτό, γιατί όσο τα μηνύματα της εξέλιξης του 2ου παγκοσμίου πολέμου έρχονταν στην Ινδία και διαφαίνονταν σταδιακά ότι πάει προς νίκη των συμμάχων, τόσο βεβαιωνόντανε η Ινδική κοινωνία όπου να είναι τελειώνει ο πόλεμος και γίνεται και η ανεξαρτησία, αλλά όσο βεβαιωνόντανε ότι θα γίνει αυτό, τόσο άρχιζε η βία μεταξύ των δύο πλευρών, δηλαδή μουσουλμάνων και ινδουιστών.  

Τώρα άρχισε κόλαση, αντί για το παράδεισο, δηλαδή έλεγες, ρε παιδί μου, ετοιμάζεται η ανεξαρτησία, θα έλεγες ότι θα είναι μια χαρούμενη στιγμή όπως φυσικά και ήτανε επί της ανεξαρτησίας, αλλά εκείνο που ήτανε φρίκη, ήτανε η βία που αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο αυτών πλευρών που όσο πέρναγε ο χρόνος τόσο πιο σκληρά συγκρούονταν ο ένας με τον άλλο, διότι διαφαινόντανε ότι τελειώνει το πράγμα και ο καθένας ήθελε να είναι βέβαιος για την δικιά του μερίδα....