Ο Ναπολέων απαίτησε σε κάποια φάση από τους ηγεμόνες της Ευρώπης να μην έχουν εμπορικές επαφές με τους Άγγλους, δηλαδή προσπάθησε να δημιουργήσει ένα μέτωπο εμπάργκο απέναντι στην Αγγλία, ο Ρώσος Τσάρος, είπε, δεν είμαστε στα καλά μας, ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις μα πια χώρα θα συναλλάσσομαι; οπότε ο Ναπολέων αποφάσισε να εισβάλει στη Ρωσία και εισέβαλε ο Ναπολέων στη Ρωσία το 1812.
ΟΑυτή είναι μια κορυφαία στιγμή της Ευρωπαϊκής ιστορίας, ο μέγας Ναπολέων και θα συμβεί στην Ρωσία ένα παράξενο πράγμα, ότι συνέβη όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί πολύ αργότερα το 1941, δηλαδή ο μέγας Ναπολέων εισβάλουν στη Ρωσία, ο μέγας Ναπολέων περιμένει ότι θα βρει τρομερή αντίσταση διότι οι Ρώσοι πολεμούν συνέχεια με τους Οθωμανούς και επομένως είναι τελοσπάντων σε εγρήγορση, δεν είναι ένας στρατός ο οποίος έχει ζήσει μακρά ειρήνη, αντί αυτού βλέπει τα στρατεύματα του να κάνουν περίπατο, οι ρώσικες στρατιές έρχονται να αντιμετωπίσουν τις γαλλικές στρατιές και ηττώνται λες και είναι παιχνίδια, ήταν τόση η ευκολία με την οποία προέλαβνε ο μέγας Ναπολέων, πήγαινε πολύ προφυλακτικά, προφυλακτικά... έφθασε στη Μόσχα και τότε είδε που ο Τσάρος απευθήνθηκε στο καλύτερο του στρατηγό, στο δώδεκα και πέντε, ποιος είναι ο καλύτερος στρατηγός μας; ποιος είναι ο πιο προικισμένος; και του είπαν, ο Κοτούζωφ, ο Κοτούζωφ λοιπόν πήρε στο δώδεκα και μίση και όχι στο δώδεκα και πέντε τα πράγματα και αντέστρεψε την κατάσταση, οργάνωσε τελείως αλλιώς το στράτευμα, οργάνωσε τελείως αλλιώς την επίθεση, κάλεσε εφεδρείες, ότι έγινε και το 1941 όταν μπήκανε ακριβώς οι Γερμανοί, τότε ήτανε ο Ζούκοφ, το 1812 ήτανε ο Κοτούζωφ, αυτός εκτός των άλλων διέταξε να καεί η Μόσχα, τόσο απλά, κάψτε...γιατί ήταν δύσκολα να τους αφαιρέσουν την βάση. Ο μέγας Ναπολέων εκεί που ήτανε στο ανάκτορο του στο Κρεμλίνο, ακούει φωνές, άρχοντα μου βγείτε στο παράθυρο, τι συμβαίνει; βγείτε να δείτε, βγαίνει και βλέπει την πόλη να... οι Ρώσοι καίνε την πρωτεύουσα τους για να μπορέσουν να αναστρέψουν το μέτωπο και ο Κοτούζωφ πετυχαίνει την αναστροφή του, διατάσσει να καούν οι προμήθειες στην ύπαιθρο, να καούν οι αποθήκες, με τη στρατιά οπουδήποτε υπήρχε φαγώσιμο, ώστε οι Γάλλοι να βρεθούν σε δεινή θέση, όπερ και εγένετο, στο μεταξύ είχε περάσει το φθινόπωρο, έμπαινε ο χειμώνας, έπεσαν οι θερμοκρασίες δραματικά , εδώ μιλάμε για μια αστεία ήττα του γαλλικού στρατού, το 1812 τελικά εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλοι στρατιώτες, λες και οι λίμνες και τα ποτάμια στη Ρωσία έβγαζαν κόκκαλα γιατί πάγωσαν οι στρατιώτες μέσα στα ποτάμια και στις λίμνες και στους βάλτους, όταν άρχισαν να λειώνουν οι πάγοι, έβγαιναν, πτώματα, κόκκαλα για χρόνια στη Ρωσία, επρόκειτο για μια τραγική ήττα των Γάλλων και ο ίδιος ο Ναπολέων δύσκολα διασώθει και είναι η αρχή του τέλους του, σε 3 χρόνια θα έχει τελειώσει, η απόφαση του δηλαδή να εισβάλει στη Ρωσία, συνέτριψε αυτόν το μεγάλο στρατηλάτη και ενίσχυσε ακόμη περισσότερο το κύρος της Ρωσίας, διότι το 1812 η Ρωσία είχε νικήσει τον μεγάλο Ναπολέοντα, δεν είναι αστεία, την ίδια χρονιά νικάει η Ρωσία και την Οθωμανική αυτοκρατορία σε ένα ακόμη γύρο ρώσο-τουρκικού πολέμου, μιλάμε για γίγαντα δηλαδή στα στρατιωτικά ζητήματα, οι επανειλημμένες τώρα επιθέσεις των Ρώσων εναντίον των Οθωμανών θα ανησυχήσουν βαθύτατα, ήδη την έχουν ανησυχήσει την Αγγλία και η Γαλλία η οποία μετά το τέλος του Ναπολέοντα ξανά μπαίνει σε νέες εποχές, η Γαλλία θα γνωρίζετε, ότι ανέστησε τη βασιλεία κανονικά, το λέω αυτό γιατί νομίζουμε, ότι μετά τη γαλλική επανάσταση η Γαλλία δεν είχε βασιλέα, είχε πρώτα-πρώτα αυτοκράτορα τον Ναπολέοντα, αλλά μετά το τέλος του Ναπολέοντα έχουμε βασιλείς στη Γαλλία, η βασιλεία στη Γαλλία, παύει μετά την νίκη των Γερμανών εναντίον των Γάλλων το 1870 αν θυμάστε που είπαμε, όταν ο Μπίσμαρκ και οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Γαλλία και την νίκησαν και τότε πια αρχίζει η γαλλική δημοκρατία, η ύστατη γαλλική δημοκρατία την οποία έχουν μέχρι σήμερα. Το λέω αυτό διότι μεγάλα γεγονότα συμβαίνουν στη Ευρώπη και η Ρωσία είναι στο κέντρο αυτών των γεγονότων. Τώρα η Ρωσία θα ζήσει μια μεγάλη ήττα, γιατί είχε χάσει το μέτρο των διεκδικήσεων στο 19ο αιώνα, κτυπάει επανειλημμένα την Οθωμανική αυτοκρατορία και την κατανικά, το 1853 όμως, ενώ είχε φανεί η πρόθεση της Γαλλίας και της Αγγλίας σε σχέση με ένα νέο ρώσο-τουρκικό πόλεμο, η ρωσική πλευρά μπαίνει ξανά σε σύγκρουση με την οθωμανική αυτοκρατορία σε σχέση με τα ιερά μνημεία της περιοχής των Ιεροσολύμων, τα Ιεροσόλυμα ανήκαν στην οθωμανική αυτοκρατορία, οι Γάλλοι διεκδικούσαν την προστασία των ιερών εγκαθιδρυμάτων της χριστιανοσύνης και οι Ρώσοι διεκδικούσαν, τέλος έγινε μια διελκυστίνδα μεταξύ Γαλλίας και Ρωσίας που τελικά καταλήγει σε πόλεμο με την Οθωμανική αυτοκρατορία εκ μέρους της Ρωσίας, ο Κριμαϊκός πόλεμος, σε αυτό το πόλεμο συγκρούστηκε Ρωσία με Οθωμανική αυτοκρατορία, οι μεγάλες μάχες έγιναν στην περιοχή της Κριμαίας, δηλαδή στη Μαύρη θάλασσα, αλλά όχι μόνο εκεί, αλλά και προς πλευρές δυτικότερες προς την Βλαχία και την Μολδαβία, αλλά και προς τις πλευρές του Καυκάσου, επειδή κινδύνευε να νικήσει ξανά η Ρωσία και να επεκταθεί ακόμη περισσότερο σε βάρος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Αγγλία και Γαλλία, αυτό είναι το ενδιαφέρον στο Κριμαϊκό πόλεμο, 1853, συνετάγησαν με την Οθωμανική αυτοκρατορία και έτσι η Ρωσία πολεμάει ενάντια στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Οθωμανική αυτοκρατορία και κατά καιρούς με την Αυστρία και Παδεμόντιο που μπήκαν, δηλαδή η Ρωσία δίνει μάχη ενάντια στις μεγαλύτερες δυνάμεις της Ευρώπης, ήταν γενναιότατη η άμυνα των Ρώσων, είναι ξακουστές οι προσπάθειες τους να υπερασπιστούν τις θέσεις τους στη περιοχή της Μαύρης θάλασσας, αλλά τελικά το 1855, ηττώνται, η ήττα ήταν οικροτάτη και αυτό θα είναι η αρχή μεγάλων εξελίξεων για τη Ρωσία το 1855, το γεγονός ότι ηττήθηκε και έχασε εδάφη που είχε κερδίσει στη Μαύρη θάλασσα, αλλά πιο πολύ ήταν μια έκπληξη για τη Ρωσία η οποία είχε δώσει τεράστια προσπάθεια να νικήσει σε αυτόν τον πόλεμο και για ένα διάστημα, έμοιαζε ότι νικούσε, έτσι ο Κριμαϊκός πόλεμος μετά το 1855, η Ρωσία θα ζήσει ένα νέο κύκλο αυτοκριτικής, γιατί ηττηθήκαμε ; ξανά, γιατί είμαστε καθυστερημένοι, αυτή η επωδός που έρχεται και ξανά έρχεται στη ρωσική ιστορία θα είναι η απάντηση, γιατί η Αγγλία, η Γαλλία, η Ολλανδία έχουν τελείως άλλους θεσμούς, έχουν τελείως άλλη οικονομία και εμείς είμαστε μονίμως πίσω, δηλαδή πάλι μετά το τέλος αυτής της μεγάλης σύγκρουσης, μπαίνει ξανά στη Ρωσία το διακύβευμα του εκσυγχρονισμού , ξανά μανά, να εκσυγχρονιστούμε, τώρα οι Τσάροι το έχουν πάρει πολύ στα σοβαρά αυτό το θέμα και δίνουν προτεραιότητα σε ένα πλέγμα αλλαγών, να σκεφτείτε ότι το 1861, δηλαδή 6 χρόνια μετά το τέλος του Κριμαϊκού πολέμου, η Ρωσία, ο Τσάρος αποφασίζει την διάλυση δια νόμου της δουλοπαροικίας 1861, δηλαδή σε προχωρημένες εποχές η Ρωσία έχει ακόμη δουλοπαροίκους, το 1861 αποφασίζεται δια νόμου η κατάργηση της δουλοπαροικίας, τη δεκαετία του 1860 η Ρωσία βάζει πολύ σοβαρά σε ενέργεια το στόχο της για βελτίωση των συγκοινωνιών της και των μεταφορών της, ένα μεγάλο διακύβευμα σε αυτή τη χώρα, η Ρωσία ιστορικά είχε στηριχτεί στο υγρό στοιχείο για τις μεταφορές της, δηλαδή σε κανάλια, ο Πέτρος ο μέγας ήταν θρυλικός για τα χιλιόμετρα καναλιών τα οποία είχε δημιουργήσει, συνδέοντας τον ένα ποταμό με τον άλλον, δεν είναι απλό πράγμα αυτό, γιατί τα κανάλια έχουν διαφορά ύψους σε πολλά σημεία και πρέπει τα πλοία να μπαίνουν σε δεξαμενές που τα κατεβάζουν ή τα ανεβάζουν για να βρεθούν στο επόμενο σωστό σημείο, ο Πέτρος ο μέγας όταν έκανε τις πολύ μεγάλες του τέτοιες επεμβάσεις, αυτές οι μετακινήσεις των πλοίων γίνονταν με την βοήθεια της ανθρώπινης δύναμης, με εκατοντάδες εργάτες οι οποίοι γυρνούσαν μοχλούς και ανέβαιναν, τον 20ο αιώνα και το κομουνιστικό καθεστώς και το μετέπειτα καθεστώς συνεχίζουν αυτά να τα κτίζουν με ηλεκτρική ενέργεια πλέον, αλλά όταν πρώτο-κτίστηκαν ήταν χειρωνακτικά αυτά, τεράστιας κλίμακας έργα και οι Τσάροι δίνουν μεγάλη έμφαση στην επέκταση αυτών των καναλιών, στην εκβάθυνση των καναλιών, δημιουργούνται χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων νέα κανάλια στη δεκαετία του 1860 και επίσης και το 70 και το 80 βάζουν στόχο να αποκτηθεί μεγάλη σιδηροδρομική γραμμή, γενικά να δημιουργηθεί σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά το όνειρο των Τσάρων είναι μια γραμμή η οποία θα ενώνει το τεράστιο αυτό κράτος από τη βαλτική μέχρι τον Ειρηνικό ωκεανό, διότι είναι τόσο μεγάλη η έκταση αυτής της χώρας που στην ουσία ήταν αποκεκομμένα τμήματα χώρας και όχι μια ενιαία χώρα, για να υπάρξει σωστή εκμετάλλευση των προσοδοφόρων πηγών, δεύτερον διπλωματικά και πολιτικά να ενωθεί αυτή η απέραντη χώρα, μπήκε σαν στόχος, ο σχεδιασμός της μεγαλύτερης σιδηροδρομικής γραμμής του κόσμου που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στη δεκαετία του 1890, ήτανε ο υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος, για να δημιουργηθεί ο υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος έπρεπε να σχεδιασθεί πρώτα, χρειάστηκαν περίπου 25 χρόνια για να σχεδιασθεί, γενικά οι Τσάροι έδωσαν μεγάλη προσπάθεια για να γίνει το έργο, μέσα στην απόφαση για την χρηματοδότηση βρίσκεται και η απόφαση τους να πουλήσουν την Αλάσκα στις ΗΠΑ το 1867, θέλω να πω, γίνονται μεγάλες αλλαγές για αυτό το στόχο και τελικά στις αρχές της δεκαετίας του 90 ξεκινά η δημιουργία αυτής της γραμμής που μέχρι σήμερα παραμένει η μεγαλύτερη γραμμή, όχι δίκτυο, το μεγαλύτερο δίκτυο είναι των ΗΠΑ, αλλά γραμμή, καμία δεν είναι μεγαλύτερη από τον υπερσιβηρικό ο οποίος στη πράξη ξεκινάει από τη Μόσχα και καταλήγει στο Βλαδιβοστόκ, αλλά στη πράξη ξεκινάει από τη Βαλτική θάλασσα, γιατί η Μόσχα με την Αγία Πετρούπολη συνδέονται σιδηροδρομικά, επομένως έχουμε μια θηριώδη γραμμή, η δημιουργία αυτής της γραμμής θα παίξει τεράστιο ρόλο στην ιστορία της Ρωσίας και την πολιτική και την οικονομική.
Εκτός των άλλων, τώρα οι Τσάροι στο 2ο μισό του 19ου αιώνα, απελπισμένοι από την ήττα τους στο Κριμαϊκό πόλεμο, αποφασίζουν να εκσυγχρονιστούν σε όλα τα επίπεδα ξανά, εκτός από την βελτίωση των μεταφορών και των σιδηροδρομικών κυρίως συνδέσεων και των καναλιών, αποφασίζουν να γίνει η Ρωσία βιομηχανικό κράτος, είμαστε στο 1860-70-80, η βιομηχανική επανάσταση έχει ξεκινήσει στην Αγγλία στη δεκαετία του 1770, 100 χρόνια πριν, μετά την έναρξη και την άνδρωση της βιομηχανικής επανάστασης στην Αγγλία, η βιομηχανική επανάσταση είχε περάσει στη Γαλλία, είχε περάσει στην Ολλανδία, είχε περάσει στη Γερμανία, είχε αρχίσει να διαχέεται και η Ρωσία είναι πίσω, ποια; η χώρα με τις μεγαλύτερες δυνατότητες στο κόσμο, έχει σημασία αυτό, τι δεν της λείπει για να είναι, τίποτα για να είναι η πρώτη χώρα στο κόσμο, της λείπουν άλλα, θεσμικά, πολιτικά, νοοτροπικά, δεν της λείπει το υπέδαφος, δεν της λείπουν οι δυνατότητες, οι Τσάροι λοιπόν αποφασίζουν οπωσδήποτε να γίνει η Ρωσία βιομηχανική χώρα και πάλι με τον ίδιο τρόπο, ζητούν να έλθουν στη Ρωσία, από την Αγγλία, από την περιοχή της Ολλανδία κτλ., άτομα που θα μπορούσαν να μεταφέρουν την τεχνογνωσία για να δημιουργηθούν εργοστάσια και υφαντουργία, σας γνωρίζω, η βιομηχανική επανάσταση στην Αγγλία ξεκίνησε από την υφαντουργία, δηλαδή οι πρώτες εφευρέσεις με την χρήση ενέργειας σχετίζονται με την εκβιομηχάνιση της διαδικασίας της υφαντουργίας, σταδιακά μπήκε και σε άλλα πεδία, στα μέταλλα κτλ., όταν η Ρωσία μπαίνει σε αυτή την προσπάθεια της εκβιομηχάνισης, μπαίνει σε όλα τα επίπεδα, στην υφαντουργία, και κυρίως στην μεταλλουργία, έχει μέταλλα, μπορεί να τα βγάλει πέρα μια χαρά και η Ρωσία πρέπει να σας πω το εξής, επιτυγχάνει τους ταχύτερους δείκτες βιομηχανικής ανάπτυξης στο κόσμο, στο 2ο μισό του 19ου αιώνα, είναι όπως σας το λέω, αλλά δεν είναι τόσο εντυπωσιακό όπως σας το λέω, τι θέλω να πω, πράγματι την δεκαετία του 1870, 1980, 19890 αυξάνονται θεαματικά τα εργοστάσια στη Ρωσία, που είναι αυτά τα εργοστάσια; σπαρμένα σε όλη τη χώρα; όχι, είναι εγκαταστημένα, όπως συμβαίνει πάντα με τη Ρωσία γύρω από τα μεγάλα αστικά της κέντρα, δηλαδή βιομηχανικές ζώνες γύρω από τη Μόσχα, γύρω από την Αγία Πετρούπολη, γύρω από το Κίεβο, γύρω από τις μεγάλες πόλεις, δεύτερον, είναι πράγματι εντυπωσιακός ο αριθμός των εργοστασίων που δημιουργούνται την εποχή αυτή, είναι αρκετές εκατοντάδες ανά δεκαετία, πως δημιουργούνται αυτά τα εργοστάσια; με τη δράση και τη φροντίδα του κράτους, το κράτος επιλέγει, το κράτος χρηματοδοτεί, το κράτος τα προωθεί όλα αυτά, αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την πρωτοπορία που είχε δείξει η Ευρώπη, η δυτική Ευρώπη είχε γίνει βιομηχανική με την ατομική πρωτοβουλία, αυτό είναι που την έκανε ισχυρή, το ότι ο καθένας διανοούνταν μόνος του να κάνει επιχειρησούλα, ένα εργαστήριο, ένα πρώτο εγχείρημα και σταδιακά, σε άλλους αυτό πετύχαινε και γινόντανε μεγάλη βιομηχανία και σε άλλους αποτύχαινε, αυτή ήταν η πρωτοπορία της Ευρώπης, το να δημιουργείς, κρατικοδίαιτα εργοστάσια δεν ήταν πρωτοπόρο, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει σημασία, ότι δημιουργήθηκαν αυτά τα εργοστάσια, τώρα, γιατί οι στατιστικές είναι εντυπωσιακές; κοιτάξτε, όταν η Ρωσία ξεκινάει από το ένα και την επόμενη χρονιά δημιουργείς δύο, έχεις αύξηση 100%, ενώ η Αγγλία ας πούμε την ίδια εποχή, μπορεί να είχε 100000 εργοστάσια και μέσα σε ένα χρόνο να είχε δημιουργήσει άλλες 10000 , αλλά η αύξηση της είναι 10%, δηλαδή τα μαθηματικά είναι και μια παγίδα, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ρωσία δεν απέκτησε θεαματικό αριθμό εργοστασίων αυτή την περίοδο και αυτό παίζει ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας, δηλαδή ότι δημιουργήθηκαν εργοστασιακές ζώνες παίζει ρόλο και στις εξελίξεις.
Τώρα σε αυτή τη περίοδο, θα συμβεί και κάτι άλλο στη Ρωσία, συμβαίνει καμιά φορά στους πολιτισμούς, στους λαούς να συντονιστούν τα πράγματα και να παραχθεί κάτι έκτακτο από πλευράς τεχνών και γραμμάτων, η Ρωσία το 1870, το 1880, το 1890, το 1900, το 1910, πριν δηλαδή την έκρηξη του 1ου παγκοσμίου πολέμου, ζει μια άνθηση γραμμάτων και τεχνών, άνευ προηγουμένου και η Ρωσία βρίσκεται σε μια καταπληκτική άνοδο, τότε θα είναι ο Ντοντογιέφσκι, ο Τσέχωφ, ο Πούσκιν, μιλάμε για γίγαντες, ο Τουργκένιεφ, γίγαντες παγκοσμίου διαμετρήματος, η καλύτερη, η δυναμικότερη λογοτεχνία στο κόσμο είναι η ρωσική, η δυναμικότερη ζωγραφική στο κόσμο είναι η ρωσική, Καντίσκυ, Σαγκάλ κτλ., ρωσική πρωτοπορία βλέπει κανείς στα έργα των Ρώσων ζωγράφων του 1880, του 1890 και είναι ένα αιώνα μπροστά από τους υπόλοιπους... στη μουσική, ήτανε μεγέθους μουσικοί, τα μπαλέτα τους, οι ορχήστρες τους κτλ., είναι μια περίοδος που η Ρωσία λάμπει στο στερέωμα και μέχρι σήμερα είναι η ρωσική πρωτοπορία, η Ρωσία δηλαδή θαμπώνει σε κάποιες της πλευρές, αλλά παραμένει η Ρωσία των πολλών ταχυτήτων, στα αστικά κέντρα συμβαίνουν αυτά, στην ύπαιθρο οι κάτοικοι ζουν αιώνες πριν, μέσα στη φτώχεια, μέσα στη δυσκολία, είναι φυσικό αυτός ο διπολισμός που όμως θα το πληρώσει πολύ στην κοινωνική της ζωή, αυτό το γεγονός, ότι υπήρχαν πολλές Ρωσίες στη Ρωσία και κυρίως τα μεγάλα αστικά κέντρα σε σχέση με την απέραντη ύπαιθρο, τώρα μας χρειάζεται κάτι άλλο για τη Ρωσία, η Ρωσία τον 19ο αιώνα έχει έντονη πολιτική ζωή, το 19ο αιώνα δημιουργείται στη Ρωσία, ανακατατάξεις, τις φέρνει και οι ίδιοι οι Τσάροι με τις αλλαγές που προσπαθούν να κάνουν, όταν κάνεις τέτοιου μεγέθους αλλαγές δεν μπορεί να μη συμβούν και κοινωνικές μετακινήσεις και μετατοπίσεις, τώρα η Ρωσία έχει πάντα το μεγάλο της πρόβλημα που ήταν η απέραντη ύπαιθρος, οι μεγάλοι γαιοκτήμονες, οι Βογιάροι που δεν ήταν καθόλου ίσιοι μεταξύ τους, υπήρχανε μεγάλοι Βογιάροι, μεσαίοι Βογιάροι, οι μικροί Βογιάροι, υπήρχαν και οι ξεπεσμένοι Βογιάροι που ήταν πολλοί, στην ουσία δεν είχανε πλέον οικονομική δύναμη, αλλά είχανε ξέφτια της παλιάς τους κοινωνικής δύναμης, οι Τσάροι είχαν πάντα αγωνία με τους Βογιάρους, γιατί από αυτούς αμφισβητούσαν τους Τσάρους και δεν ήσουν βέβαιος αν θα σε υποστηρίξουν ή όχι και έτσι έπρεπε να λαμβάνουν υπ’ όψη τους αυτές τις διακυμάνσεις των διαφόρων ομάδων που μεταξύ τους κάνανε συμμαχίες, δεν κάνανε, ήτανε ένα περίπλοκο τοπίο, οι Τσάροι στο 19ο αιώνα για να μετριάσουν το κίνδυνο από πλευράς αυτής της ζώνης του πληθυσμού τους, είχανε βρει μια πατέντα, να διορίζουν στο δημόσιο, σε θέσεις υψηλές του δημοσίου που πολλές φορές ήταν άχρηστες, δεν χρειάζονταν πραγματικά, άτομα από αυτούς τους ξεπεσμένους Βογιάρους, την κατώτερη υψηλή τάξη, στο στρατό, να τους δίνουν θέση αξιωματικών ή άλλες θέσεις για να τους κρατούν κατά κάποιο τρόπο κοντά τους πολιτικά, για να είναι πιο ισχυροί σε σχέση με άλλες, η κατώτερη ευγένεια όπως λεγόντανε, τώρα αυτή η κατώτερη ευγένεια, είχε γίνει κόμπος παρ’ όλες τις φτωχεύσεις των Τσάρων, πηγή πολιτικών διαταραχών, διότι αρκετοί από αυτούς τους αξιωματικούς του στρατού, την κατώτερη ευγένεια, επειδή ακριβώς ζούσαν ανάμεσα, δηλαδή οι ίδιοι ήτανε ξεπεσμένοι, δεν πατούσανε ακριβώς, είναι επιρρεπής σε δράσεις εναντίον των Τσάρων, στη Ρωσία ήτανε αρκετά συνηθισμένο να αποκαλύπτονται συνομωσίες εναντίον των Τσάρων, από τη δεκαετία του 20, θα θυμάστε ότι στη περίοδο της ελληνικής επανάστασης στη Ρωσία υπάρχει το κίνημα των Δεκεμβριστών, αν θυμάστε, που ακριβώς ήτανε κίνημα αυτών των στρωμάτων, εναντίον των Τσάρων, πολλές φορές αυτά τα κινήματα είναι ριζοσπαστικά και κάνουν κριτική στο Τσάρο ότι δεν έχει κάνει επαρκής μεταρρυθμίσεις, ότι είναι δειλός, στο μέγεθος των μεταρρυθμίσεων απαιτούν συνολικότερες μεταρρυθμίσεις, οι Τσάροι ανησυχούν για αυτές τις συνομωσίες, έχουν δημιουργήσει ένα μηχανισμό παρακολούθησης των υπόπτων, δηλαδή μια μυστική αστυνομία στο 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα, ονομαζόντανε, Οχράνα και ήταν διαβόητη για τις μεθόδους της, διότι διείσδυε μέσα σε διάφορους κύκλους προκειμένου να εκμαιεύσει τις πληροφορίες για τυχόν συνομωσία εναντίον των Τσάρων, δεν έχουν άδικο οι Τσάροι να ανησυχούν, διότι θα γίνουν και στο 19ο αιώνα και στον 20ο αιώνα επιχειρήσεις δολοφονίας των Τσάρων, το 1881 δολοφονήθηκε ο Τσάρος, θέλω να πω, δεν είναι στον αέρα οι φόβοι των Τσάρων, βέβαια καμιά φορά φοβούνται περισσότερο από ότι πρέπει και το κλίμα που δημιουργείται είναι κλίμα ανησυχίας που διεισδύει, όποτε εντοπίζονται τέτοιες ομάδες συνωμοτών, κατά κανόνα οι αρχηγοί εκτελούνται δημοσίως και οι υπόλοιποι στέλνονται εξορία στη Σιβηρία και σε διάφορες περιοχές πέρα από τη λίμνη Βαϊκάλη, αυτό το κλίμα δεν θα πάψει να υπάρχει στη Ρωσία και στον 19ο αιώνα που συζητούμε και στις αρχές του 20ου αιώνα, δηλαδή υπάρχει μια ένταση κοινωνική σε κάποιο στρώμα, να σας πω χαρακτηριστικά, ότι ο Λένιν ανήκει ακριβώς σε μια τέτοια οικογένεια που σας περιγράφω, δηλαδή της κατώτερης ευγένειας, αργότερα παρουσίασαν τον Λένιν σαν παιδί εργατικής τάξης, καμία σχέση, ανήκει σε αυτό το στρώμα της κατώτερης ευγένειας και είχε μόρφωση κτλ., ο αδελφός του ο Αλεξάντροφ είχε εκτελεσθεί για συμμετοχή σε συνομωσία δολοφονίας του Τσάρου, θέλω να πω, υπήρχε στη Ρωσία αυτό το κλίμα, εκτός αυτού στη Ρωσία υπήρχαν διάφορες παραδόσεις, κάποιες από αυτές συνδέονταν με την ορθοδοξία και ενώ συνδέονταν με την ορθοδοξία ταυτοχρόνως γίνονταν και ριζοσπαστικές, άλλες συνδέονταν με την ορθοδοξία και ήτανε συντηρητικές, τα είχε όλα ο μπαξές, στη Ρωσία στην απέραντη Ρωσία, η μεγάλη αγροτική Ρωσία, είχε ζήσει για αιώνες σε μια κατάσταση και ζούσε ακόμα, δηλαδή δεν είχε αυτό το πράγμα λήξει, σε μια κατάσταση αλληλεγγύης στα χωριά, στα χωριά δηλαδή οι άνθρωποι ζούσαν στα όρια της επιβίωσης, ο ένας μοιράζονταν με τον άλλον, δηλαδή σε αυτά τα μικρά, φτωχά χωριά της απέραντης υπαίθρου, στην ουσία λειτουργούσαν οι άνθρωποι και επιβίωναν με ένα είδος πρωτόγονης κοινοκτημοσύνης θα έλεγε κανείς, δηλαδή ο ένας βοηθούσε τον άλλον να επιβιώσει και όλοι μαζί μοιράζονταν ότι είχαν, αυτό το αίσθημα δηλαδή της κοινοκτημοσύνης το αρχέγονο υπήρχε, επίσης στη Ρωσία και υπήρχε πάντα και στη ρωσική πλευρά και στους Σλάβους, γιατί ζούσαν, αυτό να είναι μικρές ομάδες μέσα στο χάος και στο κρύο και στους βάλτους, πάντα είχε δημιουργήσει ένα κλίμα κοινοκτημονικό σε αυτούς τους λαούς, το φυσικό κοινοκτημονικό κλίμα που είναι αρχέγονο, όπως σας θυμίζω, η ανθρωπότητα για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια έτσι είχε ζήσει κοινοκτημονικά, μετά έγινε η γεωργική επανάσταση και απέκτησε το ρήμα έχω, πριν από τη γεωργική επανάσταση δεν υπήρχε το ρήμα έχω, στη Ρωσία ακριβώς επειδή είχαν παράδοση από τα δάση τους σε αυτό το πράγμα, η ορθοδοξία είχε μεγάλη διάσταση, μοναστήρια, δεν ξέρω αν ξέρετε, η ορθοδοξία στη Ρωσία στηρίζεται στα μοναστήρια, όταν λέμε μοναστήρια εννοούμε χιλιάδες μοναστήρια, είναι χαρακτηριστικό της ρωσικής ορθοδοξίας τα μοναστήρια, κάποια από αυτά ολόκληρες πόλεις, άλλα μικρότερα, επί μπολσεβίκων πολλά από αυτά καταστράφηκαν, άλλα έγιναν μουσεία, σήμερα ξανά κτίζονται ένα-ένα, είναι προτεραιότητα της σύγχρονης Ρωσίας να ξανά κτίσει τις εκκλησίες και τα μοναστήρια της που τελοσπάντων καταστράφηκαν στην περίοδο των μπολσεβίκων.
Το έχει η Ρωσία αυτό το κοινοκτημονικό, ως αρχέγονη ροή, το λέω αυτό, έχει σχέση που σας το λέω, όπως καταλαβαίνετε, έχω πονηρή σκέψη που σας το λέω, διότι η Ρωσία θα γίνει τόπος υποδοχής της απόψεως του κομουνισμού, ο κομουνισμός γεννιέται την ίδια εποχή που ζούμε τώρα, είναι παιδί του 19ου αιώνα, αυτά που συζητούμε τώρα γίνονται όλα το 19ο αιώνα, ο Μαρξ και ο Έγκελς έγραψαν τα έργα τους το 1840-50-60, δηλαδή ακριβώς αυτή την εποχή που τώρα συζητάμε, τα έργα των Μαρξ και Έγκελς σε τι στηρίζονται; στην αξιοποίηση της μεγάλης παράδοσης της κοινοκτημοσύνης που είναι αρχέγονη όσο και ο άνθρωπος, αλλά εκείνοι το φαντάστηκαν σαν μια εξέλιξη μετά από ένα σάπισμα του καπιταλισμού και την εργατική τάξη η οποία θα πάρει στα χέρια της τα πράγματα και θα μετατρέψει τις κοινωνίες σε κοινοκτημονικές μέσα από κάποιες διαδικασίες, μάλιστα, άρα στη Ρωσία υπήρχε αυτή η βάση, υπήρχαν ομάδες που ήτανε άναρχο-σοσιαλιστικές, το αναρχικό επίσης υπάρχει, η Ρωσία είναι, ότι και να κάνει, όσο σκληρή κεντρική εξουσία να έχει, είναι τόσο χαώδης που οι περισσότερες περιοχές δεν ήξεραν ούτε ποιος διοικεί, ούτε ποιος είναι Τσάρος, δεν έπαιρναν χαμπάρι τι γίνεται, ήταν τόσο εκτεταμένοι οι οικισμοί από την επόμενη που δεν ήξεραν τι γίνεται με την κεντρική αρχή, εκτός αν ήταν κάποιος Βογιάρος εκεί, θέλω να πω, να έχουμε μια εικόνα της Ρωσίας, στη Ρωσία άνθισαν το 19ο αιώνα αναρχικές ομάδες, άρχισε να μαθαίνετε από κάποιες ομάδες, μη φανταστείτε δεν ήταν ακόμη πολλές, αν πεις για τον κομουνισμό τον 19ο αιώνα, τι είναι αυτό; οι περισσότεροι έλεγαν τι είναι αυτό, μη βλέπετε τώρα που έχει μεσολαβήσει ο χρόνος, δηλαδή αυτή η θεωρεία έχει εφαρμοστεί σε κάποιες περιπτώσεις, τότε πολλοί άνθρωποι δεν ξέρανε και δεν ήτανε ένα πράγμα αυτό που έλεγε ο κομουνισμός, διότι με το που ξεκίνησε ο κομουνισμός, δημιουργήθηκαν πάρα πολλές ομάδες που η μια τον είχε καταλάβει έτσι, η άλλη τον είχε καταλάβει αλλιώς, η τρίτη τον είχε καταλάβει αλλιώς, επομένως δεν ήτανε ένας κομουνισμός, εξ’ αρχής ήταν δεκάδες ομάδες, ο κομουνισμός εξ’ αρχής είχε πάρα πολλές συλλήψεις, τον 19ο αιώνα, στη Γαλλία, στη Γερμανία που αυτά ξεκινήσανε υπήρχανε διάφορες ομάδες η μια το έβλεπε έτσι και αλλιώς, υπήρχανε αναρχικοί, υπήρχανε άναρχο- κομουνιστές, υπήρχανε σοσιαλιστές, τότε η λέξη σοσιαλισμός σήμαινε κομουνισμός, σήμερα χρησιμοποιούμε τη λέξη σοσιαλισμός για σοφτ καταστάσεις, τότε σήμαινε κομουνισμός, υπήρχαν λοιπόν πολλές πλευρές και ομάδες, δεν είναι πολλές, δεν είναι ακόμα αυτές που δίνουνε το στίγμα, αλλά υπάρχουν και κάποιες από αυτές δίνουν έμφαση στην ύπαιθρο, θα έχετε ακούσει κάποιες ομάδες που έπαιξαν ρόλο στη ρωσική ιστορία, θα πει ριζοσπάστης της υπαίθρου και πίστευαν ότι πρέπει να γυρίσουν οι χωρικοί στην κοινοκτημοσύνη κτλ.
Τα έχει όλα ο μπαχτσές και αυτές οι διάφορες ομάδες δρουν, άλλες στην ύπαιθρο, άλλες στα αστικά κέντρα, δεν είναι τόσες πολλές, δεν δίνουν το χαρακτήρα, αλλά δεν παύει να υπάρχουν και να είναι μια εγγενής κατάσταση στη Ρωσία, έτσι όταν το 1905 θα ηττηθεί η Ρωσία στο πόλεμο με την Ιαπωνία, Τσάρος είναι ο Νικόλαος ο 2ος, ο εκτελεστής Τσάρος, όταν θα γίνει αυτή η αλλαγή η μεγάλη, αυτή η τεράστια ήττα της Ρωσίας το 1905, τότε θα δρομολογηθούν άλλης κλίμακας αλλαγές, μιλάμε για άλλης κλίμακας αλλαγές που θα φέρουν όπως καταλαβαίνετε και την οκτωβριανή επανάσταση, δεν έχουμε μεγάλη απόσταση, 1905 με 1917 είναι μόνο 12 χρόνια διαφορά. Ο Τσάρος Νικόλαος ο 2ος που είναι ο τελευταίος Τσάρος που διαχειρίστηκε το τιμόνι της Ρωσίας πριν αυτή μετατραπεί σε ΕΣΣΔ, σας θυμίζω ότι στη διάρκεια του 70ντάχρονου κομουνιστικού καθεστώτος δεν ονομαζόντανε Ρωσία, αλλά Ένωση Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών ( ΕΣΣΔ ), ο τσάρος λοιπόν Νικόλαος ο 2ος θα ζήσει μεγάλες προκλήσεις απέναντι του, διότι η ήττα του 1905 από την Ιαπωνία θα φέρει ταραχές στο εσωτερικό της χώρας, έτσι και οι Ρώσοι τον 19ο αιώνα όπως σας είπα, υπήρχαν εστίες δράσεως αντιτσαρικής, ατόμων της κατώτερης ευγένειας που διεκδικούσαν αλλαγές στη Ρωσία κτλ. , άλλες από αυτές ήταν και εναντίον του Τσάρου, κάποιες από αυτές πίστευαν ότι ο θεσμός του Τσάρου να πάψει να υπάρχει, άλλοι θεωρούσαν ότι δεν είναι θέμα ο Τσάρος, είναι θέμα οι αλλαγές, όπως καταλαβαίνετε μέσα σε κάθε κοινωνία υπάρχουν πολλές ομάδες και συλλήψεις επί των πραγμάτων.
Το 1905 γίνονται εξεγέρσεις, θυμάστε όταν μιλάγαμε για το ρώσο-ιαπωνικό πόλεμο το 1904-5 αν δεν κάνω λάθος σας το είχα αναφέρει αυτό, ότι όταν έληξε με τόση τραγική ήττα ο πόλεμος αυτός, στη Ρωσία ξέσπασαν εξεγέρσεις και διαδηλώσεις σε διάφορες μεγάλες αστικές περιοχές, όχι στις μικρές, αλλά στη Μόσχα, στην Αγία Πετρούπολη, στην Οδησσό θα γίνουν διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, αυτές οι διαδηλώσεις παίρνουν οξεία μορφή, δεν είναι εναντίον του Τσάρου, είναι όμως εναντίον του τρόπου με το οποίο διοικείται η Ρωσία, οι διαδηλωτές διαμαρτύρονται για την ήττα της Ρωσίας την οποία την αποδίδουν στη κακή οργάνωση του κράτους, στις υπηρεσίες, στο ότι δεν λειτουργούν τα πράγματα αποτελεσματικά, ότι δεν είναι ένα σύγχρονο κράτος, τα περισσότερα γεγονότα τα είχε η Οδησσός, αν έχετε δει το θωρηκτό Ποτέμκιν, αναφέρετε σε αυτό το γεγονός, και βέβαια στην Αγία Πετρούπολη όπου έγιναν και τα εντονότερα γεγονότα, ο Τσάρος στην εποχή που έγινε αυτή η μεγάλη διαδήλωση της Πετρούπολης και ήτανε 22 Ιανουαρίου του 1905, ο Τσάρος δεν βρίσκονταν στην Αγία Πετρούπολη, είχε αφήσει τους επιτελικούς να είναι πίσω στο πόδι του, δεν φαντάστηκε ότι θα γίνει μια τέτοια κατάσταση στη Αγία Πετρούπολη, τον Ιανουάριο μήνα κιόλας, φανταστείτε πως θα ήταν και οι επιτελείς του θεώρησαν σκόπιμο να στείλουν τους κοζάκους και να ανοίξουν πυρ εναντίον των διαδηλωτών, είναι η περίφημη “ ματωμένη Κυριακή”, της οποίας διαδήλωσης στην Αγία Πετρούπολη που είναι κορυφαία γιατί είναι και πρωτεύουσα, ηγείτο ένας ιερέας, ορθόδοξος ιερέας, ο παπάς Κατό που σας διαβάζω αναμνήσεις σχετικά με αυτή την ημέρα “ Ρώτησα να προχωρήσουμε κατ’ ευθεία προς την πύλη ή να κάνουμε το γύρο για να αποφύγουμε τους στρατιώτες, φώναξα βραχνά, όχι διασπάστε τους, κουράγιο και το πλήθος απάντησε, κραυγάζοντας, ζήτω, μετά ξεκινήσαμε, ψάλλοντας με δυνατή επιβλητική φωνή τον ύμνο του τσάρου, Κύριε σώσον το λαό σου “, θέλω να πω, επί κεφαλής αυτής της διαδήλωσης δεν ήταν κάποιοι συνωμότες, αντί-τσαρικοί, ήταν ένας ιερέας που έψαλε το ύμνο του Τσάρου, “ πλάϊ στο πλήθος έτρεχαν παιδιά, μερικές από τις γυναίκες επέμεναν να βαδίσουν στις πρώτες σειρές προκειμένου όπως μου είπαν να με προστατεύουν με τα κορμιά τους και χρειάστηκε να χρησιμοποιηθεί βία για να απομακρυνθούν από μένα, θα πρέπει να σας μεταφέρω ένα σημαντικό γεγονός, ότι στην αρχή οι αστυνομικοί, όχι δεν παρεμπόδιζαν μόνο τη πορεία μας, αλλά βάδιζαν μαζί μας ασκεπής σε ένδειξη σεβασμού προς τα θρησκευτικά σύμβολα που κρατούσα, με αυτό το τρόπο πλησιάσαμε την πύλη άλφα με το πλήθος να γίνεται πυκνότερο όσο προχωρούσαμε, οι ψαλμωδίες εντυπωσιακότερες και το σκηνικό δραματικότερο, τελικά φθάσαμε στα 200 βήματα από το σημείο που στέκονταν οι στρατιώτες, μονάδες πεζικού έφραζαν το δρόμο και μπροστά τους είχε παραταχθεί μια ίλη ιππικού με τα σπαθιά να γυαλίζουν στον ήλιο, θα τολμούσαν να μας αγγίξουν; προς στιγμή διστάσαμε και μετά ξεκινήσαμε πάλι, ξαφνικά η ίλη των κοζάκων, κάλπασε κατά πάνω μας με υψωμένα τα σπαθιά, η υπόθεση είναι ότι τελικά θα γινόντανε σφαγή, δεν υπήρχε κανείς να αντιμετωπίσει τη κατάσταση, να καταστρώσουμε σχέδια, να δώσουμε διαταγές, μια κραυγή πανικού υψώθηκε καθώς οι κοζάκοι έπεφταν επάνω μας, οι μπροστινές σειρές διασπάστηκαν μπροστά τους ανοίγοντας προς δεξιά και προς αριστερά και οι στρατιώτες μπήκαν με τα άλογα τους στο άνοιγμα αυτό, κτυπώντας προς όλες τις κατευθύνσεις, είδαμε σπαθιά να σηκώνονται και να πέφτουν, άντρες, γυναίκες και παιδιά να σωριάζονται κατά γης, ενώ βλαστήμιες, κραυγές και βογγητά γέμιζαν την ατμόσφαιρα, ήτανε αδύνατον να μετράς λογικά μέσα στο πυρετό της κρίσης, μετά από διαταγή μου οι μπροστινές γραμμές ξανά έκλεισαν πίσω από τους κοζάκους που μπήκαν τελικά πιο βαθιά και βγήκαν από την άλλη άκρη της πομπής για να μας τρυπήσουν εκ νέου” δεν θα σας διαβάσω άλλο, αλλά αυτό δείχνει την ένταση και τη δύναμη που υπήρχε την ημέρα την 22 Ιανουαρίου του 1905, ονομάζεται “ η ματωμένη Κυριακή”, υπολογίζεται ότι είχε περί τους 1000 νεκρούς και τραυματίες και ήταν ένα βαρύ πλήγμα για το Τσάρο, Νικόλαο, παρ’ ότι ακόμη του χρεώθηκε αυτή η σφαγή, αλλά είχε γίνει αυτή η ιστορία και πια η Ρωσία βάδισε σε άλλα μονοπάτια, διότι αυτή η μεγάλη σφαγή της 22 Ιανουαρίου έφερε πλέον αποσυντονισμό της πολιτικής ζωής και ο Τσάρος το αισθάνθηκε, έτσι και αλλιώς, όπως σας είπα, από τον προηγούμενο αιώνα υπήρχαν ομάδες που δρούσαν δώθε, κείθε, δεν ήτανε πολλές, δεν ήτανε χαρακτηριστικές, αλλά υπήρχαν στην ουσία, η Ρωσία το είχε αυτό το χαρακτηριστικό, τώρα πλέον το 1905 αυξάνονται οι ομάδες οι οποίες αμφισβητούν το Τσάρο, άλλες είναι ριζοσπαστικότερες, άλλες είναι συντηρητικότερες, άλλες είναι επαναστατικότερες, αλλά είναι πλέον το πολιτικό σκηνικό στη Ρωσία και ο Τσάρος Νικόλαος ο 2ος προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτό το θέμα, αποφασίζει κάτι ρηξικέλευθο, το 1905 δίνει στη Ρωσία κοινοβουλευτικό καθεστώς, δηλαδή παραχωρεί σώμα που για να πεις κοινοβούλιο, η Ρωσία το 1905 αποκτά κοινοβούλιο, παραχωρεί γενικό δικαίωμα ψήφου που είναι προχωρημένο να δοθεί για την εποχή αυτό το πράγμα και επίσης δίνει ελευθεροτυπία, θυμίζω, τι θα πει δημοκρατία; 4-5 πράγματα, το είπαμε, κόμματα, συμπολίτευση, αντιπολίτευση, ελευθεροτυπία, κοινοβούλιο, εκλογές, ο Τσάρος παραχωρεί όλα αυτά, δηλαδή το 1905 το καθεστώς της Ρωσίας μετατρέπεται σε βασιλευομένη δημοκρατία που είναι το πιο διαδεδομένο και παραμένει μέχρι σήμερα, βασιλευομένη δημοκρατία έχουν, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ολλανδία, χώρες δηλαδή πάρα πολύ προχωρημένες στο δημοκρατικό τους πολίτευμα, επομένως αυτό που δρομολογείται το 1905 στη Ρωσία είναι κάτι που μοιάζει να είναι πρωτοπόρο, βέβαια δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, διότι πρέπει να ψηφιστούν νόμοι, να προβλεπτή με ποιο τρόπο θα οργανώνονται τα κόμματα, πως θα δηλώνουν το όνομα τους, το 1905-07 στήνεται αυτό το δημοκρατικό καθεστώς και οι Τσάροι μαθαίνουν να λειτουργούν με αυτό, διότι στην αρχή ο Νικόλαος ο 2ος όλο και επεμβαίνει στο κοινοβούλιο, δεν έχει συλλάβει ακόμα τα όρια της δράσης του, αλλά σιγά-σιγά και εκείνος αρχίζει να σέβεται το κοινοβούλιο.
Το 1905 επικρατούν στο κοινοβούλιο διάφορες ριζοσπαστικές ομάδες, το 1907 αντιστρέφεται κάπως το σκηνικό και πάλι θα ξανά αλλάξει και τούτο διότι στη Ρωσία, άμα τη ενάρξη της κοινοβουλευτικής πραγματικότητας, δημιουργήθηκαν πάρα πολλά κόμματα, το ότι υπήρχε πριν κάποια ομάδα και ομαδούλα, τώρα πια το όνομα της αποκτά κόμμα και είναι πολλά τα κόμματα, μεγάλο το φάσμα των κομμάτων που δηλώνουν συμμετοχή σε όλη αυτή την διαδικασία, έρχεται η διαδικασία εκλογών, στην αρχή βέβαια πήγε κουτσά, στραβά, σιγά-σιγά, λογικό είναι, όπως και η ελευθεροτυπία, διότι στην αρχή οι Τσάροι ενοχλούνταν πάρα πολύ από άρθρα που γράφονταν σε διάφορες εφημερίδες, κλίνουν εφημερίδες που τους δυσαρεστούν, αλλά σταδιακά μαθαίνουν ότι πρέπει να ζήσουν και με αρνητικά δημοσιεύματα, εν πάση περιπτώση ο Τσάρος Νικόλαος ο 2ος ήταν επίμον σε αυτή την διαδικασία και προώθησε ο ίδιος, εκπαιδευόντανε και όλοι η κοινωνία εκπαιδευόντανε, μέσα στα κόμματα που υπήρχαν σε αυτό το κοινοβούλιο, η Δούμα δηλαδή του 1905, το λαϊκό, σοσιαλιστικό, δημοκρατικό κόμμα της Ρωσίας το οποίο είναι ένα από τα κόμματα από τα ριζοσπαστικά κόμματα που υπάρχουν στη Ρωσία, είναι κομουνιστικών κατευθύνσεων αυτό το κόμμα, υπάρχουν πολλά κομουνιστικά κόμματα και σοσιαλιστικά και κομουνιστο-αναρχικά, είναι το ανέκδοτο των φοιτητικών μας χρόνων, που από κάθε φοιτητική παράταξη αποσπώντο διάφορες ομάδες με νέα ονομασία κάθε φορά που στο τέλος έχανες τον λογαριασμό και στη Ρωσία υπήρχαν πάρα πολλές ομάδες, μέσα σε αυτά τα κόμματα ήταν και το εργατικό, λαϊκό, σοσιαλιστικό, δημοκρατικό κόμμα της Ρωσίας το οποίο είναι το κόμμα του Λένιν, δηλαδή σε αυτό συμμετείχε ο Λένιν, αυτό το κόμμα κατά καιρούς συμμετέχει στη Δούμα, άλλοτε δεν συμμετέχει στη Δούμα και σε αυτό το κόμμα υπάρχουν μερικά μεγάλα στελέχη, τα πιο γνωστά είναι, ο Βλαντιμήρ Μιλιάνωφ που γνωρίζουμε όλοι μας και είναι ο Λένιν, το Λένιν ήταν το επαναστατικό του προσωνύμιο το είχε διαλέξει γιατί αγαπούσε το ποταμό Λένα, ένα ποταμό της Σιβηρίας και το έκανε το όνομα του Λένιν, ήταν ο Λέον Μπρούστάϊν, είναι ο γνωστός μας Τρόσκυ, υπήρχαν μεγάλα στελέχη σε αυτό το κόμμα, τότε δεν ήταν τόσο γνωστό, δεν ήταν τόσο σημαντικό, ήταν ένα κόμμα μαζί με τα άλλα κόμματα, σταδιακά θα γίνει γνωστό.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου