Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022

Μικρά Μαθήματα για ένα Μεγάλο Κόσμο - Επεισόδιο 48

 Σύνδεση με το προηγούμενο 

3day ο κωδικός της απόβασης στην Νορμανδία, είναι αυτός και είχε συναποφασιστεί φυσικά μεταξύ Αμερικανών και Βρετανών. Τα γερμανικά στρατεύματα είχανε θωρακίσει τις ακτές, με πολυβολεία, με ατσάλινα εμπόδια, αυτός ο οποίος σχεδίαζε την απόβαση, ήξερε τι θα βρει μπροστά του.... 

 

Δηλαδή μια πολύ σκληρή γερμανική αντίσταση, λογικό είναι και προετοιμασμένη από το πρώτο έτος του πολέμου, βέβαια η βρεταμερικανική πλευρά προσπαθούσε να αποπροσανατολίσει την άμυνα των Γερμανών δημιουργώντας την εντύπωση ότι θα πάω εδώ, αλλά και οι Γερμανοί ήξεραν ότι και ο άλλος παίζει παιχνίδι, οπότε γενικά ήτανε....  εκεί που κέρδισε αυτή, είναι και αυτή μια  σπουδαία δράση του πολέμου η απόβαση στη Νορμανδία, ήτανε στο παιχνίδι με το καιρό, δηλαδή επέλεξαν να επιτεθούν μια μέρα που δεν ήταν κατάλληλη για απόβαση, ακριβώς για να είναι εφησυχασμένοι οι Γερμανοί ότι δεν θα γίνει σήμερα η απόβαση, η απόβαση ήτανε εκατοντάδων, χιλιάδων στρατιωτών, πλοίων, ήταν η μεγαλύτερη ναυτική απόβαση που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας και δεν ήξερε κανένας και που πάει, οι Αμερικανοί στρατιώτες και οι Βρετανοί που γέμισαν τα πλοία δεν ήξεραν, μόνο δύο άνθρωποι  ήξεραν το σχέδιο, ούτε καν ο βασιλιάς της Αγγλίας, διότι αν διέρρεε, είχαν χαθεί ζωές και πόλεμος, επομένως εκείνο το πρωί, φεύγανε τα πλοία, μέσα χιλιάδες στρατιώτες, έτοιμοι να πάνε κάπου που δεν ήξεραν, εκείνο που ήξεραν ήτα ότι θα βγουν, θα γίνει μια έξοδος, τα πλοία έτσι και αλλιώς, ήτανε ειδικά, δηλαδή κατέβαινε μπροστά η ατσάλινη πόρτα και έβγαινες, ήξεραν ότι οι πρώτοι που θα βγούνε θα εκτεθούν στο θάνατο, δηλαδή οι πρώτες χιλιάδες που θα βγούνε στην ουσία θα εκκαθαρίσουν το δρόμο για τους πίσω, διότι δεν υπάρχει περίπτωση, αυτοί θα τα ζήσουν όλα, δεν όμως ήταν μόνο η απόβαση, δηλαδή μόνο οι στρατιώτες που θα βγαίνανε και θα πέφτανε μέσα στο νερό, πολλοί χάθηκαν μέσα στο νερό για να βγουν μετά στη στεριά, αλλά υπήρχε ενίσχυση από αέρος, δηλαδή ήδη από μέρες βομβάρδιζαν συνέχεια αμερικανικά και βρετανικά αεροπλάνα για να μην φανεί ότι τώρα θα βομβαρδίσουν, βομβάρδιζαν συνέχεια, όταν όμως έγινε η απόβαση, τότε γέμισε ο ουρανός αεροπλάνα που βομβάρδιζαν, δηλαδή ήταν αλεξιπτωτιστές που πέφτανε, ήταν μιας τεράστιας κλίμακας απόβαση η οποία είχε επιτυχία, δηλαδή μέσα σε  λίγες ώρες, τελικά το πλάνο λειτούργησε καλά, ο συντονισμός όλων αυτών που σας λέω, είναι ένα τρομερό ευρηματικό θέμα, πως συντονίζεις τόσους χιλιάδες άντρες, πλοία, αεροπλάνα, αλεξιπτωτιστές με τόση ακρίβεια και λέγεται ότι μόνο αγγλοσάξωνες θα μπορούσαν να βγάλουν πέρα ένα τέτοιας ακριβείας σχέδιο. 

Τώρα, να σας περιγράψω, να σας διαβάσω από αυτό το χαρτί, τη μαρτυρία ενός Γερμανού στρατιώτη που βρίσκεται στα πυροβολεία και πως το έζησε αυτός αυτό το πράγμα και είναι ανώνυμος, δηλαδή βρέθηκε η καταγραφή του χωρίς να έχει το όνομα του, εκείνη τη νύχτα της 6ης Ιουνίου κανένας μας δεν περίμενε πια την απόβαση, ο άνεμος ήτανε δυνατός, τα σύννεφα πυκνά και τα εχθρικά αεροπλάνα δεν μας είχαν ενοχλήσει όλη την ημέρα περισσότερο από το συνηθισμένο, αλλά ξαφνικά τη νύχτα, ο ουρανός γέμισε από αμέτρητα αεροπλάνα και τότε άρχισε ( εννοεί ο χαλασμός), ήμουν ο ίδιος στο ασύρματο, το ένα μήνυμα διαδέχονταν το άλλο, αλεξιπτωτιστές έπεφταν εδώ, ανεμοπλάνα αναφέρθηκαν εκεί και τελικά πλησιάζουν αποβατικά σκάφη, μερικά πυροβόλα μας έβαλαν όσο καλύτερα μπορούσαν, το πρωί μια τεράστια ναυτική δύναμη εμφανίστηκε, αυτή ήταν και η τελευταία αναφορά που μπόρεσαν να μας στείλουν τα προκεχωρημένα φυλάκια μας πριν ισοπεδωθούν και ήταν και η τελευταία αναφορά που λάβαμε σχετικά με τη κατάσταση, δεν ήταν πια δυνατόν να έχουμε ιδέα για το τι συνέβαινε, οι ασύρματες επικοινωνίες αντιμετώπιζαν παρεμβολές, τα καλώδια ήταν κομμένα και οι αξιωματικοί μας είχαν χάσει τον έλεγχο της κατάστασης, πεζικάριοι που είχανε υποχωρήσει, μας είπαν ότι οι θέσεις τους στη παραλία είχαν καταληφθεί και τα ελάχιστα πολυβολεία μας στο τομέα μας ή είχαν αναταραχθεί ή είχαν βομβαρδιστεί ( άρα όλα έγιναν με μεγάλη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα), μέσα σε αυτή την αναταραχή, διατάχθηκα να πραγματοποιήσω με το αυτοκίνητο μου, μια αναγνώριση στην ακτή, παρουσιάστηκα σε ένα υπολοχαγό μαζί με μερικούς πεζικάριους, η διαταγές του ήτανε να ανακαταλάβουμε ένα κοντινό χωριό ( δεν ξέρανε και πολύ τι να κάνουνε, αλλά  λένε, ας κάνουμε κάτι, ας καταλάβουμε το χωριό), ενώ συνέχιζε να μου μιλάει και να μου εξηγεί τη κατάσταση, ένα βρετανικό τανκς μας πλησίασε από τα νώτα, από μια κατεύθυνση από την οποία δεν υποψιαζόμαστε καν τη παρουσία του εχθρού, τα εχθρικά τανκς άνοιξαν αμέσως πυρ εναντίον μας, αποκλείονταν να προβάλουμε αντίσταση (δεν είχε νόημα), ο αξιωματικός και εγώ κρυφτήκαμε στους θάμνους, το βράδυ που προσπαθήσαμε να φθάσουμε στις γραμμές μας, πιαστήκαμε αιχμάλωτοι από βρετανούς αλεξιπτωτιστές, φυσικά ήταν κάτι που μου στοίχισε πολύ στην αρχή, εγώ ένας παλιός στρατιώτης του Ράϊχ να βρεθώ αιχμάλωτος πολέμου τις πρώτες ώρες της απόβασης;  αλλά όταν είδα το πολεμικό υλικό πίσω από τις γραμμές του εχθρού, το μόνο που μπόρεσα να πω στον εαυτό μου ήταν, γέρο μου τυχερός στάθηκες.... 

Έτσι λοιπόν τον Ιούλιο του 44, αυτή η απόβαση στη Νορμανδία είναι το κερασάκι στη τούρτα, οι Σοβιετικοί έχουν ήδη προχωρήσει Ιούνιο του 44 βαθιά, οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί έχουνε επίσης μεγάλες μάχες μπροστά τους, διότι πρέπει να καλύψουν αυτή την απόσταση, από τη Γαλλία να κινηθούν προς τη Γερμανία, αυτή η απόσταση δεν είναι μεγάλη σαν εκείνη που έπρεπε να καλύψουν οι Σοβιετικοί, άλλα είναι πάρα πολύ δύσκολη γιατί βρίσκονται κοντά στη Γερμανία και επομένως εδώ η άμυνα είναι σκληρότατη και οι ανεφοδιασμοί είναι σκληρότατοι και γίνονται φοβερές μάχες, κυρίως στις περιοχές των Αρδενών, είναι τα δάση στα οποία είχανε μπει οι Γερμανοί στη Γαλλία και τώρα τους δίνονται μάχες εκεί, στις  περίφημες μάχες των Αρδενών και προχωρούν οι αμερικανοβρετανοί προς τα δυτικά και μπαίνουν και αυτοί στη Γερμανία, έρχονται μαζί οι δύο πλευρές, η πλευρά όμως των Σοβιετικών έχει μπει στη Γερμανία νωρίτερα αναλογικά, διότι έχει διανύσει όλη αυτή την απόσταση, έχει περάσει τη Πολωνία και το Βερολίνο είναι κοντά, γιατί το Βερολίνο είναι πολύ ανατολικά στη Γερμανία, έτσι εκείνοι θα μπουν στο Βερολίνο, ο Πούτιν δεν έχει καλέσει τον πρωθυπουργός μας γιατί είναι η νίκη ενάντια στα γερμανικά στρατεύματα, το πράγμα θα τελειώσει το 45 με τη παράδοση των Ιαπώνων, Οι Σοβιετικοί θα μπούνε πρώτοι στο Βερολίνο και η πιο ξακουστή φωτογραφία του 2ου παγκοσμίου πολέμου, ίσως είναι, εκείνη του σοβιετικού στρατιώτη που κρατάει τη σημαία με το σφυροδρέπανο και τη χώνει στο θόλο του Ράϊχστατ, είναι το κοινοβούλιο της Γερμανίας, σήμερα υπάρχει το ίδιο είναι, μόνο στη φωτογραφία δεν υπάρχει το Ράϊχστατ στη ουσία , είναι από τους βομβαρδισμούς κατεστραμμένο, ο θόλος δεν υπάρχει, το Βερολίνο ξέρετε ήταν ένα μικρό Στάλινγκραντ. 

Δηλαδή μπήκαν μέσα οι Σοβιετικοί, αλλά οι Γερμανοί συνέχιζαν να πολεμούν, κτίριο το κτίριο, δωμάτιο το δωμάτιο, δρόμο το δρόμο, όταν πήγα στο Βερολίνο δεν με ενδιέφερε να δω τη πόλη, πήγα κάτω από τις γέφυρες μόνο, πήγα να είδα  πράγματα που ήθελα να δω, κοίταγα τις γέφυρες, ποια είναι παλιά που δεν έπεσε στο πόλεμο και πήγαινα κάτω από τις γέφυρες να δω, γιατί εκεί θα έγιναν μάχες, να δω τις σφαίρες και ήταν γεμάτο σφαίρες από κάτω. Στο Βερολίνο έγιναν μάχες, δεν υπήρχαν πια άντρες να υπερασπιστούν το Βερολίνο, είχαν τελειώσει, τέλειωσε αυτός ο πόλεμος και πάλι αυτή η χώρα δεν είχε άντρες, μεταξύ 16 και 45, η τελευταία φωτογραφία του Χίτλερ έξω από ...το Βερολίνο, είναι να χαιρετάει τα παιδάκια ντυμένος στρατιωτικά και να τους δίνει κουράγιο να πολεμήσουν, εδώ πέρα σε αυτό το πόλεμο έγιναν, τι να πει κανείς και βέβαια η τιμωρία του Χίτλερ ήταν ότι εκεί στο υπόγειο καταφύγιο στο οποίο και αυτοκτόνησε όπως γνωρίζεται, άκουγε τους Σοβιετικούς να μιλούν, άκουγε παραγγέλματα, άκουγε ρωσικά δηλαδή, έτσι έπεσε το Βερολίνο, έφτασαν ταυτόχρονα κινούνταν τα αμερικοβρετανικά στρατεύματα και έφτασαν και αυτά, ενώθηκαν τα δύο στρατεύματα, βέβαια ενόσω προχωρούσε το 44 και τα πράγματα ήταν πλέον στο ξετέλειωμα, το πράγμα αλλάζει χαρακτήρα, αυτές οι τρείς δυνάμεις, Βρετανία, ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση για 3 χρόνια ήτανε σύμμαχοι, σύμμαχοι με σίγμα κεφαλαίο, όσο όμως τέλειωνε ο πόλεμος και είναι φανερό πως πλέον είναι  ζήτημα χρόνου, η επέλαση των σοβιετικών από ανατολικά προς τα δυτικά και η επέλαση των αμερικανοβρετανών από τα δυτικά προς τα ανατολικά πήρε το χαρακτήρα αγώνα δρόμου διότι πλέον ήταν φανερό, ότι τέλειωσε αυτή η συμμαχία, η συμμαχία είχε γίνει για το πόλεμο, τώρα είχαν αντιληφθεί και οι τρείς, πόση άβυσσος τους χωρίζει και ότι ιδεολογικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ήδη αρχίζουν τα προβλήματα δηλαδή και βέβαια σε αυτόν τον αγώνα δρόμου έπαιζε ρόλο πόσο πιο πολύ κομμάτι της Γερμανίας θα έχει ελευθερώσει, γιατί ήταν φανερό ότι μόλις τελειώσει αυτός ο πόλεμος θα είχαμε διαίρεση της Ευρώπης, όπως και ήταν. Διότι όλες οι περιοχές, όχι όλες, από όπου πέρασε ο κόκκινος στρατός είναι πλέον υπό τον έλεγχο των Σοβιετικών, τέλειωσε αυτό το πράγμα και τελείως τυχαία οι κυβερνήσεις που αποκτούν κομουνιστικές και φιλοσοβιετικές, όσοι πέρασαν από την άλλη πλευρά της δυτικότερης Ευρώπης και ελευθέρωσαν τη δυτική Ευρώπη, τελείως τυχαία, οι κυβερνήσεις όλων αυτών των χωρών είναι φιλοδυτικές και φιλοαμερικανικές, έχει χωριστεί η Ευρώπη στα δύο. Η χώρα που ελευθέρωσε ο σοβιετικός στρατός αλλά δεν εντάχθηκε στο σοβιετικό στρατόπεδο ήτανε η Αυστρία, τι γίνεται με το τέλος αυτής της ιστορίας;  η μισή Φιλανδία που λέγεται Καρελία είναι σοβιετική μέχρι σήμερα, εδώ αν βλέπετε συνεχίζεται 

 

 μια γη μεγάλη που είναι η Καρελία αυτή ανήκει στη Σοβιετική Ένωση και η Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Λευκορωσία, Ουκρανία δεν είναι άλλες χώρες, είναι ξανά Ρωσία, όπως ήτανε επί τσάρων, ξανά γίνονται Ρωσία, δηλαδή Σοβιετική Ένωση, τώρα ποιες άλλες χώρες, γιατί αυτές που είπαμε δεν είναι χώρες, είναι τμήματα της Σοβιετικής Ένωσης, ποιες χώρες εντάσσονται στο κλίμα της Σοβιετικής Ένωσης;  είναι η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Τσεχία και Σλοβακία που γίνονται μια χώρα με το όνομα, Τσεχοσλοβακία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η ανατολική Γερμανία, διότι η Γερμανία, τεμαχίζεται σε δύο, στη δυτική και ανατολική Γερμανία, η ανατολική είναι κομουνιστική και τάσσεται στο κομουνιστικό στρατόπεδο και η δυτική στο φιλοαμερικανικό στρατόπεδο, στο δυτικό, έτσι η Ευρώπη έχει τεμαχισθεί στα δύο με το τέλος του πολέμου και έχει αρχίσει άλλος πόλεμος, ο ψυχρός πόλεμος, λέγεται ψυχρός πόλεμος, διότι ήτανε ένας πόλεμος ιδεολογικός, πόλεμος προπαγάνδας, ο ένας παρουσίαζε την ζωή του άλλου με τα μελανότερα χρώματα, υπήρχαν ολόκληρη μηχανισμοί προπαγάνδας, ψυχρός διότι μεταξύ τους, μεταξύ των δύο κεντρικών δυνάμεων, δηλαδή, ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης δεν έγινε θερμός, αλλά στον υπόλοιπο κόσμο τσιτσιρήθηκε η γη, εμμέσως συγκρούστηκαν αμέσως, στον εμφύλιο της Κορέας, στην Ινδοκίνα, ένα σωρό εμφύλιοι, σε όλο το κόσμο, πίσω από αυτά βρίσκονταν η Σοβιετική υποστήριξη ή τέλος πάντων η Αμερικανική υποστήριξη, αλλά δεν έγινε θερμός  πόλεμος μεταξύ τους, μια φορά πήγε να γίνει με το θέμα των πυραύλων το 62 στη Κούβα και διασώθηκε τελευταία στιγμή, αλλιώς θα είχαμε θέματα. 

Προσέξτε να δείτε, αυτός ο ψυχρός πόλεμος ξεκινάει, άλλοι τον τοποθετούν το 47, 49, αλλά στη πράξη ξεκινάει από το τέλος του 44, το 45, διότι ήδη το σκηνικό της σύγκρουσης είχε στηθεί, θυμήθηκαν πόσα τους χωρίζουν, είχανε κοιμηθεί για 3 χρόνια, θυμούμενοι πόσα τους ενώνουν. Το πιο επικίνδυνο σημείο σε αυτή τη νέα ισορροπία του κόσμου, είναι η ίδια η Γερμανία η οποία έχει χωρισθεί στα δύο, έχει χωρισθεί σε ανατολική και δυτική, εγκαρσίως, αλλά το πρόβλημα ήταν το Βερολίνο, διότι η πρωτεύουσα της Γερμανίας είναι το Βερολίνο που είναι πάρα πολύ ανατολικά, σχεδόν στη Πολωνία, γιατί σας το λέω αυτό; διότι το Βερολίνο βρέθηκε εκ των πραγμάτων στη πλευρά που έλεγξαν οι σοβιετικοί, άρα στη κομουνιστική Γερμανία, γιατί η ανατολική πλευρά ήταν κομουνιστική μέχρι το 89 που έπεσε το τείχος, η κ. Μέρκελ έχει γεννηθεί στην ανατολική Γερμανία, μέσα λοιπόν σε αυτή την ιστορία θα γίνει το εξής παλαβό, επειδή οι νικητές του πολέμου έχουν βρεθεί στο Βερολίνο και έχουν ελέγξει φυλάκια, δηλαδή οι Αμερικανοί εδώ, τοποθέτησαν εδώ, οι Βρετανοί εδώ, οι Σοβιετικοί εκεί, όταν διαιρέθηκε η Γερμανία στα δύο, διαιρέθηκε και το Βερολίνο στα δύο, εδώ πρόκειται περί τρέλας, τι εννοώ, το Βερολίνο δεν είναι στο σημείο τομής, αν το Βερολίνο ήταν στο σημείο τομής που χωρίζει την ανατολική με τη δυτική Γερμανία, θα είχε χωρισθεί η πόλη στη μέση και το ανατολικό της τμήμα στα ανατολικά και το δυτικό στα δυτικά, τούτο που έγινε στο Βερολίνο ήτανε τρελό, διότι το Βερολίνο βρίσκεται πολύ ανατολικά στην ανατολική Γερμανία, χιλιόμετρα μακριά από τη δυτική Γερμανία και χωρίζεται στα δύο, το ανατολικό κομμάτι του Βερολίνου ανήκει στο περιβάλλον του, το δυτικό κομμάτι του Βερολίνου ανήκει σε μια χώρα η οποία είναι μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα δυτικότερα, εξ’ αυτού θα αρχίσει και αυτή η τρέλα, το Βερολίνο θα μπορούσε να φέρει παγκοσμίους πολέμους, διότι όλα κρεμόντανε από μια κλωστή, οι εντάσεις, σταδιακά οι σοβιετικοί έκτισαν το τείχος και πάλι εντάσεις και πάλι θέματα, μέχρι τελικά που το 89, αυτό έπεσε, δηλαδή έγινε το πιο επικίνδυνο σημείο ακριβώς διότι βρίσκονταν ο ένας, τελικά έπρεπε να βρεθεί μια λύση, πως θα ζούσε αυτό το δυτικό Βερολίνο;  έγιναν διάφορα γεγονότα στη δεκαετία του 50 και 60, οι σοβιετικοί περικύκλωσαν το δυτικό Βερολίνο για να μην έχει τροφοδότηση, να αναγκαστεί από τη πείνα να ζητήσει ένωση και επί 365 μέρες, τα αμερικανικά αεροπλάνα έρχονταν πάνω από το Βερολίνο και έριχναν τρόφιμα, το Βερολίνο έζησε από αέρος. 

Θέλω να πω, έγιναν ένα σωρό θέματα εκεί πέρα, κάθε φορά οι εντάσεις και τελικά αυτό έληξε το 89, παραλλήλως η ανατολική πλευρά έγινε κομουνιστική και η δυτική δεν το συζητούμε, ανήκε στα φτερά των ΗΠΑ διότι όταν τελείωσε αυτός ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος, η ανθρωπότητα έζησε κάτι το πρωτόγνωρο, να μη έχει μα υπερδύναμη, αλλά δύο, δηλαδή το 19ο αιώνα και ένα τμήμα του 20ου, υπερδύναμη ήταν η Βρετανία, μόνη της στη πίστα, από το 1ο παγκόσμιο πόλεμο μέχρι το 2ο ήτανε ι ΗΠΑ μόνες τους, η υπερδύναμη και τώρα είναι δύο υπερδυνάμεις, η Σοβιετική  Ένωση και οι ΗΠΑ, γιατί είναι οι μεγάλες νικήτριες του πολέμου και η Βρετανία βέβαια, αλλά η Βρετανία είναι πιο πίσω αναγκαστικά, γιατί είναι μικρότερη δεν έχει πια τις δυνάμεις να διεκδικεί παγκόσμια, αλλά ο μεγάλος παίχτης είναι από την μια πλευρά ένας μεγάλος. 

Στην ανατολική πλευρά θα συμβούν θέματα, θα γίνει εξέγερση στη Πολωνία το 56, εξέγερση στη Γερμανία το 1953, στη Τσεχία το 68, στην Ουγγαρία το 56 μεγάλη εξέγερση, έγινε το Σουέζ ανάμεσα βέβαια, μεγάλα γεγονότα στην ανατολική πλευρά, όλες αυτές οι εξεγέρσεις στην Ουγγαρία στη Πολωνία, στη Γερμανία, πνίγονται φυσικά, καταπνίγονται, όπως και στη δυτική πλευρά στην Ευρώπη θα γίνει ένας εμφύλιος πόλεμος, στην Ελλάδα 46-49, θέλω να πω, έχουμε θέματα και εδώ ο οποίος λήγει με την ήττα των κομουνιστών και την νίκη των μη κομουνιστών, υπάρχουν δηλαδή θέματα, ένθεν και ένθεν. Το 1945 όταν τελειώνει αυτή η ιστορία του πολέμου, το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης είναι κομουνιστικό, η Ευρώπη, μόνο την Ευρώπη κοιτώντας, ποιο είναι το κομουνιστικό κομμάτι της Ευρώπης;  εδώ είναι τα Ουράλια, όλο αυτό το κομμάτι είναι ρωσικό, είναι Σοβιετική Ένωση, συν που είναι από μόνη της, πάνω από τη μισή υπόλοιπη Ευρώπη, δηλαδή η Ρωσία μόνη της είναι η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης μόνη της και δεν είναι μόνο αυτή, είναι και η Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία, Λευκορωσία, Ουκρανία, Πολωνία, Ουγγαρία, η Τσεχοσλοβακία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η ανατολική Γερμανία και εκτός από αυτές είναι και η Γιουγκοσλαβία κομουνιστική η οποία όμως δεν συνετάγει με τη Μόσχα, δεν είχε στενές σχέσεις με τη Μόσχα και η Αλβανία η οποία έγινε κομουνιστική, μια παράξενη χώρα, στην αρχή είχε σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση, μετά είχε σχέσεις με τη Κίνα, μετά με κανένα, αν τα βάλουμε κάτω και από πλευράς δημογραφικής και από πλευράς εκτάσεως, η κομουνιστική πλευρά ήταν με απόσταση μεγαλύτερη από την μη κομουνιστική στην Ευρώπη. 

Αυτό είναι και το αποκορύφωμα της κομουνιστικής διεισδυτικότητας στο κόσμο, μετά 1945 η Σοβιετική Ένωση έχει μεγάλο κύρος διότι νίκησε τη Γερμανία, επί πλέον για πρώτη φορά ο κομουνισμός συνδυάζεται με πατριωτισμό, διότι μέχρι τότε, μέχρι το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, όλοι πίστευαν ότι ο κομουνισμός γράφει στα παλιά του τα παπούτσια κάθε χώρα, ως χώρα, γιατί είναι διεθνιστική, τώρα με το πατριωτικό χαρακτήρα που έδωσε ο Στάλιν στην άμυνα και πραγματικά οι σοβιετικοί κατάφεραν μεγάλο άθλο, πέρασε το μήνυμα ότι ένας κομουνιστής μπορεί να είναι και πατριώτης, αφήστε δε ότι πολλές εθνικές αντιστάσεις που είχανε γίνει σε διάφορες χώρες που είχανε καταληφθεί, σε αυτές, πολλές φορές  η πιο μεγάλη δύναμη της αντίστασης ήτανε κομουνιστές, εξ’ αυτού ο κομουνισμός έχει κύρος, έχει διεισδυτικότητα, μετά το 45 αρχίζει η χρυσή του εποχή στη πραγματικότητα και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο το κόσμο δηλώνουν κομουνιστές, αισθάνονται κομουνιστές, μετέχουν σε κομουνιστικά κινήματα και αυτό αλλάζει και την πολιτική υφή της ανθρωπότητας, πρέπει να σας πω, μεταξύ του 45 και περίπου του 75, δηλαδή για 30 χρόνια, ο κομουνισμός είχε και κύρος και σεβασμό και δύναμη και διεισδυτικότητα και δυναμισμό και έμοιαζε πως θα κατακλύσει τη γη, κάθε χρόνο έβγαιναν χάρτες με κόκκινο και μη κόκκινο και κάθε χρόνο κάποια καινούργια χώρα είχε γίνει κάτι σαν κομουνιστική, ιδίως στην Αφρική, πολλές χώρες στην Αφρική και στη Λατινική Αμερική και Κούβα κτλ., έμοιαζε και να ο εμφύλιος στη Κορέα, η μισή Κορέα κόκκινη, τελικά η Ινδοκίνα κόκκινη, δηλαδή έμοιαζε, η Κίνα κόκκινη, η Σοβιετική Ένωση κόκκινη, άνοιγες το χάρτη και έμοιαζε ότι λίγες δεκαετίες ακόμη και θα γεμίσει ο χάρτης με κομουνισμό, από το 75 και μετά το πράγμα άρχισε να αναστρέφεται, ήδη φάνηκε η κόπωση του συστήματος και τελικά το 89 κατέρρευσε αυτός ο κύκλος. 

Τώρα, στη διάρκεια του ψυχρού πολέμου που χοντρικά μπορούμε να πούμε από το 45 μέχρι το 89 ή 49 μέχρι το 89, γιατί δημιουργήθηκε το 49 η δυτική πλευρά, δηλαδή η αμερικανική πλευρά, δημιούργησε ένα σύμφωνο αμύνης, μεταξύ όλων των χωρών του δυτικού ελεύθερου κόσμου που ονομάστηκε σύμφωνο βορειοαντλαντικής συμμαχίας, το ΝΑΤΟ και δεν είναι τυχαίο, ότι η Ελλάδα το 49, είναι από τις πρώτες χώρες που μπήκε στο ΝΑΤΟ λόγω του ότι, μόλις είχε τελειώσει ο εμφύλιος πόλεμος και συνετάγει με τη δυτική πλευρά και η Τουρκία επίσης η οποία είναι από τις πρώτες χώρες που μπήκε στο ΝΑΤΟ για να ισορροπηθεί η διείσδυση του κομουνισμού προς το νότο της Βαλκανικής και προς την ανατολική Μεσόγειο. Σαν απάντηση, η σοβιετική πλευρά, 6 χρόνια μετά, δημιουργεί το σύμφωνο της Βαρσοβίας που είναι η απάντηση, εάν θέλετε στο ΝΑΤΟ, το σύμφωνο της Βαρσοβίας είναι πιο περίπλοκο από το ΝΑΤΟ, το ΝΑΤΟ έχει μόνο αμυντική και στρατιωτική διάσταση, το σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε ευρύτερη διάσταση και στο πολιτικό και στο διπλωματικό, λέγεται σύμφωνο της Βαρσοβίας, διότι οι χώρες οι οποίες ήταν υπό τη σκέπη της Σοβιετικής Ένωσης, συγκεντρώθηκαν στη Βαρσοβία, η Πολωνία σαν χώρα, μετά το 18, είναι κομβική χώρα, πάλι στη πρωτεύουσα της Πολωνίας γίνεται αυτή η συμφωνία, την κομβική χώρα για τις ισορροπίες της Ευρώπης, έτσι όπως εξελίχτηκε μετά το 18, το σύμφωνο της Βαρσοβίας δεν περιλάμβανε την Γιουγκοσλαβία και την Αλβανία, όλες οι άλλες χώρες που αναφέραμε ήταν σε αυτό το σύμφωνο. Στη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, ο ψυχρός πόλεμος έχει πολλά ποδάρια και πολλές εκφάνσεις, οι κυριότερες ήτανε ιδεολογικές συγκρούσεις και  προπαγάνδες που ήτανε πολύ έντονες, στο ραδιόφωνο υπήρχαν ολόκληρες εκπομπές ειδικά καμωμένες για να σου περιγράφουν, τι φρικτά πράγματα συμβαίνουν στη Σοβιετική Ένωση, στο μπλοκ, στο παραπέτασμα, το σιδηρούν παραπέτασμα που είναι ένας όρος που χρησιμοποίησε πρώτος ο Ουίστον Τσώρτσιλ, το ίδιο συνέβαινε και από την άλλη πλευρά και στην άλλη πλευρά υπήρχαν συνεχείς εκπομπές που περιέγραφαν με τα δραματικότερα και αρνητικότερα λόγια το τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά, δεν ήτανε όμως μόνο αυτό, ήτανε και ένας αγώνας κύρους μεταξύ τους, όλα μπλέχτηκαν, τα αθλητικά, οι ολυμπιακοί αγώνες έγιναν πόλεμος, το άλλο ήτανε επίσης το κύρος το επιστημονικό, ποιος θα κερδίζει περισσότερο, σε αυτόν τον αγώνα του κύρους του επιστημονικού, οι σοβιετικοί τα πήγαν μια χαρά, γιατί και οι δύο πλευρές μετράγανε τους επιστήμονες τους με τα καινούργια όπλα που εφευρίσκανε, κάθε 6 μήνες μάθαινε ότι η Αμερικανοί εφεύραν ένα νέο υπερόπλο το οποίο κάνει το τάδε.......  σε λίγους μήνες, ανταπάντηση, οι σοβιετικοί ένα νέο υπερόπλο που κάνει το τάδε...... έτσι και οι δύο πλευρές δείχνανε πόσο επαρκής είναι στα επιστημονικά και το άλλο ήταν ο τομέας του διαστήματος. 

Εκεί πια έγινε θέμα κύρους και εκεί οι σοβιετικοί εντυπωσίασαν την ανθρωπότητα, διότι αποδείχτηκαν πολύ πιο έτοιμοι σε αυτόν τον αγώνα, στη δεκαετία του 60, είναι οι πρώτοι στο 61-62 που έστειλαν, είχαν τις μεγάλες νίκες στο διάστημα, πρώτοι οι σοβιετικοί έστειλαν πύραυλο ο οποίος έκανε το γύρο στη στρατόσφαιρα, μετά βάλανε μια σκυλίτσα, τη Λάϊκα, μετά βάλανε ένα άνθρωπο, πρώτοι, πρώτοι έβαλαν μια γυναίκα, έτσι μέσα στη δεκαετία του 60 οι σοβιετικοί πήραν κεφάλι σε αυτή την διελκυστίνδα που όμως από το 1969 και μετά τέλειωσε. Οι ΗΠΑ έβαλαν μπρος και απόφαση ότι δεν μπορεί να αφήσουν τους σοβιετικούς να προηγούνται και στη δεκαετία του 70 πια, οι Αμερικανοί πήραν τα πρωτεία και έκτοτε δεν τα έχασαν. Όλα αυτά έληξαν, έληξαν στο 89 με τελευταίο όταν ήδη είχε φανεί ότι η Σοβιετική Ένωση δεν μπορούσε να παρακολουθήσει, υπάρχουν πολλές αναλύσεις γιατί κατέρρευσε ο κομουνισμός, το 1989 όσοι το έχουμε ζήσει, εκείνο που έκανε έκπληξη σε όλο το κόσμο ήταν η ταχύτατη κατάρρευση, δηλαδή δεν κατέρρευσε απλώς αυτό το οικοδόμημα που έμοιαζε πελώριο, ατσάλινο, πανίσχυρο, δυναμικό, δεν κατέρρευσε καν με κρότο, δηλαδή άνοιγες το ραδιόφωνο και άκουγες μια απλή είδηση, σήμερα στη Τσεχία, ξέρω εγώ, κατέρρευσε το κομουνιστικό καθεστώς, μου το λες τόσο απλά, ότι δεν έχει λαϊκή αύριο, κατέρρευσε ο κομουνισμός και είναι μια είδηση απλή;  και σχετικά η κατάρρευση αυτού  του συστήματος στην Ευρώπη ήτανε και χωρίς βία, δεν έγινε έντονη, μόνο στη Ρουμανία υπήρξαν γεγονότα και εκτελέστηκε ο Τσαουσένσκο και η γυναίκα του, στις άλλες χώρες έγινε βελούδινα όπως λεγόντανε και στην ίδια την Σοβιετική Ένωση το πράγμα έγινε απλά, ο τελευταίος γ.γ. της Σ.Ε. Γκορμπατζόφ είναι εκείνος ο οποίος ολοκλήρωσε, έζησε αυτή τη κατάσταση, ποιος να το περίμενε, γκρεμίστηκε το τείχος του Βερολίνου, ενώθηκαν οι Γερμανίες, αυτό είναι πολύ μεγάλη εξέλιξη, όχι μόνο το ότι έγιναν, το εντυπωσιακό είναι ότι μέχρι το 1991 δεν έμεινε μια χώρα κομουνιστική στην Ευρώπη, κατέρρευσαν όλες που ήταν η πιο κομουνιστική ήπειρος στο κόσμο. Εκείνο που θεωρείται η μεγαλύτερη ήττα του κομουνισμού, το τέλος του ψυχρού πολέμου είχε νικητή, όχι απλώς νικητή, στις κατηγορίες τα πήρες όλα και έφυγες ήτανε ο νικητής, οι ΗΠΑ, το 89-90 ποιος νίκησε;  είναι φανερό, όχι απλώς νίκησε, χόρεψε καρσιλαμά. Η μεγαλύτερη νίκη θεωρείται της πλευράς που νίκησε, το γεγονός ότι στην Ευρώπη  ελάχιστα κομουνιστικά κόμματα κρατήσαν το όνομα τους, με τη κατάρρευση του κομουνισμού, η συντριπτική  πλειοψηφία των κομμάτων που λέγονταν, κομουνιστικό κόμμα τάδε.... άλλαξε το όνομα του και το λέει, κόμμα του λαού..... εργατικό κόμμα.......προοδευτικό κόμμα..... να μην ακούγεται η λέξη, κομουνισμός, αυτό και αν είναι. Λίγα κομουνιστικά κόμματα έχουν κρατήσει το όνομα τους, στην Ελλάδα μόνο, οι συντριπτική πλειοψηφία έχει αλλάξει το όνομα τους, ήτανε ένας γύρος πολύ εντυπωσιακός και το πιο σπουδαίο είναι, η  Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε, κατέρρευσε το κομουνιστικό της σύστημα τελείως, υιοθέτησε δυτικού τύπου σύστημα στο οποίο μεσουρανεί, στην αρχή ήτανε ο Γιέλτσιν, αλλά μετά τη σκυτάλη την πήρε ο Πούτιν, ο οποίος είναι εδώ και πολύ μεγάλο διάστημα, ο ισχυρός άντρας της Ρωσίας. Εκείνο που συνέβη με την κατάρρευση του κομουνισμού είναι ότι απεσπάσθησαν από την Σοβιετική Ένωση, 15 χώρες ανεξάρτητες δημιουργήθηκαν από τη πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, άλλαξε ο χάρτης του κόσμου και η Ρωσία σήμερα έχει τελείως άλλο πολιτικό κλίμα από αυτό που είχε, στη χώρα αυτή συζητιόνται συνέχεια τα θέματα που έχουμε πει, η χώρα αυτή ζει με αυτά τα θέματα, όσα είπαμε από το 1900 μέχρι σήμερα, το Τσάρο, η επανάσταση του 1905, η κομουνιστική επανάσταση, εάν ο Λένιν ήταν πράκτορας των Γερμανών, για τη συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ, γιατί το  ένα, γιατί το άλλο, οι κομουνιστές το υπερασπίζονται, όσοι έχουνε μείνει και οι εχθροί, είναι πολλοί οι εχθροί της κομουνιστικής περιόδου και αρκετοί αυτοί που τους υπερασπίζονται, όπως καταλαβαίνετε έχει ο καιρός γυρίσματα, το λέω γιατί έχει γυρίσματα, τίποτα δεν μένει ίσο και αυτό που λέμε τώρα και αυτό που ζούμε τώρα, θα αλλάξει και αυτά που περιγράφουμε τώρα θα αλλάξουν και θα αλλάξουν αλλιώς και μετά θα γίνει κάτι άλλο και θα αλλάξει αλλιώς, για αυτό σας λέω, η μόνη λύση είναι όταν πεθάνουμε να διεκδικήσουμε ένα παρατηρητήριο από τον ύψιστο, να δούμε πως θα αλλάξει......... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου