Σύνδεση με το προηγούμενο
Ο Χίτλερ μπήκε στη Ρωσία για να εξαλείψει αυτό το ελεεινό είδος που λέγονται Σλάβοι και κομουνιστές και όλη αυτή σύγκρουση, μπορεί να είχανε συμμαχίες οι δύο αυτές χώρες επί δεκαετίες, όπως σας έχω πει μετά τη συνθήκη του Ράπαλο το 22 και μετά έχουνε κανονικές επαφές και εμπορικές και κάθε τύπου, αλλά η προπαγάνδα του ενός εναντίον του άλλου σε ιδεολογικό επίπεδο είναι τερατωδώς έντονη, να σκεφτείτε στη Γερμανία του Χίτλερ έβγαιναν περιοδικά εξειδικευμένα με το τίτλο, ο υπάνθρωπος και συνήθως οι υπάνθρωποι ήτανε Εβραίοι βέβαια τους οποίους ο Χίτλερ είχε στοχεύσει και βάλει σε διαδικασία εξολόθρευσης, οι Σλάβοι, Γερμανοί και Σλάβοι έχουν σύγκρουση χιλιάδες χρόνια εκεί πέρα στη Βαλτική και οι κομουνιστές.
Επομένως εδώ υπήρχε ένα κλίμα και οι βιαιότητες, είναι η εξολόθρευση πληθυσμού, θα σας πω κάτι που με είχε έτσι εντυπωσιάσει, έβλεπα πριν κάποια χρόνια, συνήθως στην 28η Οκτωβρίου δείχνουνε ντοκυμαντέρ στις τηλεοράσεις, έτσι βλέπω ένα ντοκυμαντέρ για την εισβολή των Ναζι στη Σοβιετική Ένωση, είχε προχωρήσει αλλά εγώ ήθελα να το δω και είδα έτσι κάτι που με εντυπωσίασε στην απλότητα του, διότι αφού το ντοκυμαντέρ έδειχνε πως ολόκληρες πόλεις, πρέπει να σας πω, ότι ο Χίτλερ εξ’ αρχής είχε προβλέψει να υπάρχει μπροστά από κάθε δράση να υπάρχει ένα συνεργείο λήψεως, εξ’ αυτού έχουμε πάρα πολλές αποτυπώσεις του πολέμου αυθεντικές και βλέπεις ολόκληρες πόλεις και χωριά να εξολοθρεύονται από αυτές τις καταγραφές και στη συνέχεια σταματάει η εικόνα, είμαστε στη δεκαετία, ξέρω εγώ πότε πήρανε αυτό το ντοκυμαντέρ, του 70 και αλλάζει το τοπίο, είναι ένα υπέροχο πράσινο χωριό που κρέμονται λουλουδάκια, δεν ξέρω αν έχετε δει γερμανικό χωριό, είναι παραμύθια, δεν είναι χωριά, η καθαριότητα, η ομορφιά, τα λουλούδια κρέμονται από παντού, τα σπιτάκια, είναι ξύλινα, οι κήποι, τα νεράκια που τρέχουνε, η πλατεία που είναι μια κούκλα, όλα είναι μια κούκλα, έρχεται ο φακός σε μια τέτοια κούκλα, ένα τέτοιο χωριό που είναι σαν ψέμα, σε ένα σπιτάκι που είναι σαν ψέμα, πεντακάθαρο, πανέμορφο κτλ., μπαίνει μέσα στη πόρτα, ένα εσωτερικό γερμανικό, αν ξέρετε, οι γερμανίδες είναι δεικτικές στην χειροτεχνία, όσοι ασχολούνται με το κέντημα και το πλεχτό, γερμανικά μεταφρασμένα περιοδικά χρησιμοποιούν γιατί έχουν πάθος με τη χειροτεχνία και κάνουν θαυμάσια πράγματα, μπαίνει λοιπόν η εικόνα μέσα και είναι οι δαντέλες πεντακάθαρες, τα σπιτάκια όλα κούκλα και σε μια καρέκλα, μια μπερζέρα εκεί πέρα, ένας παππούς με το κοστούμι του και αυτός και ένας δημοσιογράφος που τον ρωτάει, εσείς χερ..... πόσο χρονών είσαστε όταν βρεθήκατε στη επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, ως μέλος του γερμανικού στρατού φυσικά; ήμουνα 18 χρονών, μετάσχατε σε αυτές τις επιχειρήσεις εξολόθρευσης των πόλεων και των χωριών; ναι βεβαίως μετέσχα, πως αισθάνεσθε για αυτά που έγιναν τότε; τι να σας πω τώρα με τα χρόνια που έχουν περάσει, είναι τρομερό πράγμα, αυτό που έγινε στο πόλεμο και τα σκέφτομαι και ανατριχιάζω, τότε πως αισθανόσασταν; και έτσι ήρεμα λέει αυτός, ήταν ένας ευγενής σεβάσμιος παππούς, τι να σας πω, ήμουνα 18 χρονών και είχα εκπαιδευτεί και μάθει ότι οι Ρώσοι δεν είναι άνθρωποι, ότι είναι αρουραίοι, δεν είχα αίσθημα όταν σκότωνα και εκείνη τη στιγμή μου έκανε, κλικ, διότι είπε κάτι πολύ ανθρώπινο, θα μπορούσα και εγώ και εσείς, αν πας στη θέση του και στην εποχή και σε εκπαιδεύσει μια κοινωνία για κάτι από τα παιδικά σου χρόνια, δεν είσαι σε θέση να αντιληφθούν, οι περισσότεροι, το μέγεθος του πράγματος.
Τα σοβιετικά στρατεύματα εισβάλουν στη Σοβιετική Ένωση με τεράστιες επιτυχίες, ο Χίτλερ μαθαίνει τη μια νίκη μετά την άλλη, ξέρετε στο Βερολινο έρχονταν τα νέα κάθε τόσο, πήραμε το Βελιγράδι, πήραμε την Αθήνα, πήραμε το Παρίσι, πήραμε τη Λιέγη, πήραμε την Κοπεγχάγη, πήραμε το Όσλο, πήραμε.... και κάθε φορά που μια πόλη ή πρωτεύουσα είχε πέσει γινόντανε μεγάλες χαρές, λογικό είναι, έτσι τα νέα έφταναν από το σοβιετικό μέτωπο γεμάτα χαρές και νίκες, υπήρχε ένας μπελάς, ο μεγάλος μπελάς ήτανε, ότι εκείνη η δαγκάνη των γερμανικών στρατευμάτων που είχε κινηθεί προς την Αγία Πετρούπολη, όταν η Ρωσία έγινε Σοβιετική Ένωση πρωτεύουσα έγινε η Μόσχα, αλλά παρέμενε πάρα πολύ σημαντική δεύτερη πόλη, εκεί τα γερμανικά στρατεύματα δεν είχαν νίκη, πολιορκούσαν και πολιορκούσαν αυτή τη πόλη επί πάνω από 2 χρόνια, η Αγία Πετρούπολη πολιορκήθηκε πάνω από 2 χρόνια, 2,5 χρόνια, συνεχούς πολιορκίας, καθημερινού βομβαρδισμού, όμως άντεξε, έχει κοντά τη λίμνη Λατόγκα αν ξέρετε, που είναι μια λίμνη που επέτρεπε στους σοβιετικούς με μεγάλη δυσκολία να προμηθεύουν κάποια πράγματα μέσα στη πόλη, εδώ είναι ένας άθλος των σοβιετικών, ότι άντεξε η Αγία Πετρούπολη αυτή την τρομερή επίθεση. Όμως τα γερμανικά στρατεύματα έφθασαν στη Μόσχα, έξω από τη Μόσχα, ήταν έτοιμα να καταλάβουν τη Μόσχα, ο Στάλιν εργάζεται στο γραφείο του και ακούει τα πολυβόλα των γερμανών, δηλαδή η απόσταση είναι κοντινή, μοιάζει ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να καταληφθεί, οπότε ο Στάλιν έκανε ότι και ο Τσάρος έκανε το 1812, στο δώδεκα και πέντε, δηλαδή ρωτάει στο δώδεκα και πέντε, πέφτει, χάνεται η πατρίδα, ποιος είναι ο καλύτερος στρατιωτικός μας; του λένε όλοι, ο στρατάρχης Ζούκωφ, οπότε αμέσως, εκείνη τη στιγμή, ανατίθεται στο Ζούκωφ η ανάκαμψη του μετώπου και ο Ζούκωφ ο οποίος αποδείχτηκε ένας πολύ μεγάλος στρατιωτικός και το στρατιωτικός είναι και χάρισμα, είναι και διαίσθηση, είναι και μάθηση, για να γίνεις στρατιωτικός πας σε σχολές πανεπιστημιακού επιπέδου, βέβαια υπάρχουν και οι χαρισματικοί άνθρωποι πάντα που δεν τους χρειάζεται καμιά εκπαίδευση. Αλλά ο άνθρωπος αυτός ήταν στρατιωτικός καριέρας και πήρε επάνω του την άμυνα των πραγμάτων και έκαμε την αναστροφή όπως όταν έγινε το 1812, κάλεσε εφοδιασμούς, νέα στρατεύματα από την Ασία, από το ασιατικό τμήμα της Ρωσίας με τον υπερσιβηρικό, έρχονταν χιλιάδες άντρες, μάλιστα από την ανατολική πλευρά. Στις επικοινωνίες των γερμανικών στρατευμάτων, άρχισαν να βλέπουν τους Ρώσους να είναι αποτελεσματικοί και να μένουν πια και να πολεμούν γερά και επιτυχημένα, πρέπει να σας πω, ότι ο Γερμανός επιτελικός είχε στείλει στο Βερολίνο το μήνυμα ότι έπεσε η Μόσχα, βιάστηκε, σου λέει, εντάξει, ρε παιδί μου, είμαι στη Κηφισιά είναι σαν να έχω φτάσει στο Σύνταγμα, ας πούμε, αμ δε, γιατί εκεί σταματήθηκε το όλο πράγμα με μεγάλες απώλειες, για την υπεράσπιση μόνο της Μόσχας έπεσαν πάνω από ένα εκατομμύριο σοβιετικοί και βέβαια πολλοί από τη γερμανική πλευρά και έτσι εκεί αργά το φθινόπωρο, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση στο μέτωπο της Ρωσίας, στη Σοβιετική Ένωση και βέβαια όπως σας είπα θα συνεπικουρήσει και ο πολύ βαρύς χειμώνας που κάνει όλες τις κινήσεις των στρατευμάτων πολύ δύσκολες και για τους Γερμανούς ακόμα πιο βαριές, ανάμεσα στα άλλα και για τον εξής λόγο, οι Γερμανοί επιτελικοί είχαν υπολογίσει, έτσι όπως εξελισσόντανε το μέτωπο, ότι θα έχει τελειώσει ο πόλεμος, θα έχει καταληφθεί η Μόσχα και θα είναι τα πράγματα πριν από το χειμώνα ελέγξιμα και όταν άρχισε η αντεπίθεση των σοβιετικών, ρωτήθηκαν τα επιτελεία των Γερμανών από τα κεντρικά, να σας στείλουμε ρούχα χειμερινά και εφοδιασμό χειμερινό, αλλά επειδή άρχισαν τα ζόρια από την αντεπίθεση των Ρώσων, οι επιτελείς του γερμανικού στρατού, λένε, θέλουμε όπλα, στείλτε μας όσο πιο γρήγορα πολισμό, όσο περισσότερο οπλισμό και δεν επείγουν τώρα, μετά, ναι αλλά μετά, έγιναν όλο και ισχυρότερες οι άμυνες των σοβιετικών που από άμυνα άρχισε να γυρνάει στην επίθεση που αρκετά τμήματα του γερμανικού στρατού έμειναν χωρίς χειμερινή ένδυση και πολλοί από αυτούς βρέθηκαν τελείως κοκαλωμένοι, δηλαδή σε κατάσταση αγάλματος, αυτός ο πόλεμος ήτανε όλα τα επίπεδα της κόλασης για τους ανθρώπους που μετέσχαν σε αυτά.
Τώρα η σοβιετική πλευρά αρχίζει να ανακάμπτει και η γερμανική πλευρά δεν θεωρεί ότι έχασε το παιχνίδι, καθόλου, είναι ακόμη αυτάρεσκη, πιστεύει ότι θα τα καταφέρει, είχε μια ήττα στη Μόσχα, αλλά θα επανέλθουμε, θα τη καταλάβουμε, κινούνται τα γερμανικά στρατεύματα ανατολικότερα, θέλουν να κτυπήσουν μια πόλη που είναι πολύ σπουδαία για τη θέση στην οποία βρίσκεται που λεγόντανε πριν από τη σοβιετική περίοδο, δηλαδή επί Τσάρων, λεγόντανε Βολγκογκράντ, γιατί είναι δίπλα στο ποταμό Βόλγα που όμως επί σοβιετικού καθεστώτος είχε αλλάξει όνομα, ζούσε ο Στάλιν, συνήθως τα ονόματα τα δίνουν όταν έχει πεθάνει κανείς, αλλά παρ’ όλο που ζούσε ο Στάλιν, το Βλγκογκράντ είχε πάρει το όνομα του Στάλιν και λεγόντανε Στάλινγκραντ, τα γερμανικά λοιπόν στρατεύματα στρέφονται προς τα ανατολικά για να κτυπήσουν το Στάλινγκραντ, γιατί; το Στάλινγκραντ ελέγχει την δίοδο προς τα πετρέλαια που βρίσκονται ανατολικότερα στη Κασπία, για αυτό και οι σοβιετικοί ξέρουν τι μεγάλη σημασία έχει η άμυνα σε αυτή τη πόλη, τα γερμανικά στρατεύματα είναι πολύ δυνατά, πολύ δυναμικά ακόμη, φτάνουν στο Βόλγκογκραντ, δεν καταφέρνουν οι σοβιετικοί να τους αναχαιτίσουν στο μεγάλο διάστημα που καλύπτει κανείς για να πάει, δείχνεται το σημείο στο
χάρτη, παρ’ όλα αυτά, τα γερμανικά στρατεύματα την καλύπτουν αυτή την απόσταση και φτάνουν στο Στάλιγκραντ, φτάνουν στο Στάλινγκραντ καλοκαίρι του 42 πια και το καλοκαίρι γίνονται τεράστιες μάχες, όλοι αυτοί είναι πάνω στο Βόλγα όπως σας είπα, οι σοβιετικοί προσπαθούν με πολλές δυνάμεις να κρατήσουν την πόλη, βάφεται κόκκινός ο Βόλγας από τα θύματα ένθεν και ένθεν. Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, ο Βόλγας σε αυτό το σημείο συνηθίζει να παγώνει, οι σοβιετικοί ήθελαν να είχαν ξεκαθαρίσει το τοπίο πριν παγώσει ο Βόλγας, αλλά η επίθεση των γερμανικών στρατευμάτων είναι τόσο σκληρή και επιτυχημένη που οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Στάλινγκραντ, το μεγαλείο του Στάλινγκραντ είναι ακριβώς αυτό, ότι τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν μέσα στο Στάλιγκραντ έφθασαν μέχρι το Σύνταγμα και την Ομόνοια, αυτό είναι το καταπληκτικό με το Στάλινγκραντ, αλλά οι σοβιετικοί μαχητές συνεχίζουν να πολεμούν μέσα στη πόλη, το επιτελείο του ρωσικού στρατού φθάνει το μήνυμα και από τον ίδιο το Στάλιν, δεν έπεσε το Στάλινγκραντ, δεν υπάρχει σε καμία γλώσσα του κόσμου η λέξη, έπεσε το Στάλιγκραντ, δεν έπεσε το Στάλινγκραντ που σημαίνει ότι συνεχίζουμε να πολεμούμε μέσα στο Στάλιγκραντ, αυτός είναι και ο θρύλος του Στάλινγκραντ, από όλες τις πλευρές το Στάλινγκραντ είναι μια εμβληματική πόλη του 2ου παγκοσμίου πολέμου, διότι μέσα σε ένα χειμώνα της τάξεως του -40 και -45 και -20 και -25 με παγωμένα τα πάντα, με αρουραίους που έχουνε φαγωθεί, με γάτες και σκύλους που έχουνε φαγωθεί, ευρύτατοι κανιβαλισμοί, οι άνθρωποι αυτοί πολεμούν, ο ένας δίπλα στον άλλον, δηλαδή στο ίδιο σπίτι, στην ίδια κατοικία, μπορεί να είναι στη κουζίνα οι Ρώσοι, στο σαλόνι οι Γερμανοί, στο καμπινέ οι Γερμανοί, στο μπαλκόνι οι Ρώσοι και πολεμούνε σώμα με σώμα, μια τρέλα και μέσα σε αυτό το πάγο, χωρίς τροφή, όποτε μου συμβαίνει ένα κακό, τα κακά που μας συμβαίνουν είναι κρέμες καραμελέ, αλλά όταν μας συμβούν μας φαίνονται φοβερά, πως έτυχε σε μένα να συμβεί; και αρχίζω να καταρρέω και με πιάνει η αγωνία και ο τρόμος και τι θα κάνω; δίνω ένα μπάτσο στο μάγουλο μου και λέω, καλά ρε χριστιανέ μου, δηλαδή οι άλλοι στο Στάλινγκραντ ζήσανε αυτές τις καταστάσεις και εσύ επιτρέπεις αυτό στον εαυτό σου; αυτά που μας συμβαίνουν είναι μικροπράγματα...
Κράτησε το Στάλινγκραντ, δηλαδή περνάει ο Οκτώβρης, ο Νοέμβρης, ο Δεκέμβρης και γίνονται ακόμη όλες αυτές οι ιστορίες μέσα στο Στάλινγκραντ, δεν μπορούσε κανένας να εφοδιάσει τον άλλον, διότι ας πούμε ότι έρχονταν αεροπλάνα γερμανικά και έριχναν εφόδια και τρόφιμα, ήξερες ότι θα τα πάρει η γερμανική πλευρά, όπως και το άλλο, έπρεπε για να έρθουν ενισχύσεις και τρόφιμα να έρθουν μέσα από τη πόλη που η πόλη που η πόλη ήτανε η κόλαση και τελικά μόλις μπαίνει το 43, συνεχίζονται ακόμη Ιανουάριο, Φεβρουάριο, εκεί η γερμανική πλευρά αποφασίζει να περικυκλώσει το Στάλινγκραντ και στέλνει μια ολόκληρη γερμανική στρατιά, νομίζω η 6η γερμανική στρατιά με διοικητή ένα εκλεκτό, έτσι ευγενή στρατιωτικό που λέγονταν φον Πάουλους και τότε ο Ζούκωφ καταφέρνει να περικυκλώσει εκείνος τη στρατιά που περικύκλωνε και από αυτή τη πλευρά να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση του πολέμου, διότι πρώτη φορά η γερμανική πλευρά είχε συνηθίσει μέχρι τότε να περικλείει σοβιετικές στρατιές και να τις εξοντώνει και τώρα ήρθε η αντίστροφη μέτρηση και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στο πόλεμο για μια ολόκληρη γερμανική στρατιά. Ο Χίτλερ μαθαίνει τα νέα και είναι έμπειρος στρατιωτικός, ξέρει ότι τα πράγματα είναι βαριά, επιχειρεί μια άλλη αναστροφή του πολέμου, επιδιώκοντας να χρησιμοποιήσει τα καταπληκτικά του μπάντζερ, δηλαδή τα τανκς του τα οποία ήταν σπουδαίας στην απόδοση και πολύ καλά στο σχεδιασμό, αλλά για κακή του τύχη, οι σοβιετικοί είχανε σχεδιάσει ένα πολύ απλούστερο τύπο τανκς, οι σοβιετικοί έχουνε μια τάση να βρίσκουν απλούστερες λύσεις που να μην είναι τόσο τεχνολογικά φαντασμαγορικές, αλλά να είναι αποτελεσματικές, έτσι το δικό τους τανκς που λέγονταν Τ34 αν δε κάνω λάθος, αποδείχτηκε εξαιρετικά επιτυχημένο, το λέω αυτό γιατί η επόμενη προσπάθεια των Γερμανών ήτανε η μάχη του Κουσκ, δηλαδή συγκέντρωσαν χιλιάδες τανκς σε μια περιοχή πολύ βορειότερα από το Βόλγκογκραντ που είναι στέπα και εκεί έγινε η μεγαλύτερη σύγκρουση τεθωρακισμένων στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο, γιατί δεν είχε ξανά γίνει τέτοιου μεγέθους σύγκρουση, στο Κουσκ λοιπόν συγκρούστηκαν τόσες πολλές χιλιάδες τανκς, ήταν μόνο τανκς, μόνο τεθωρακισμένα που ο ήχος της μάχης ακούγονταν 200 χιλιόμετρα μακριά, δηλαδή να γίνεται η μάχη στη Λαμία και να ακούγεται στη Αθήνα, μπορείτε να φανταστείτε τη κόλαση του πράγματος και από αυτή τη σύγκρουση στο Κουσκ πάλι βγήκαν νικητές οι σοβιετικοί και έτσι μέσα στο 1943 πλέον έχει ανατραπεί η πορεία, τα γερμανικά στρατεύματα καταλαβαίνουν ότι το πράγμα δεν μπορεί να τους επιτρέψει να κινηθούν ανατολικότερα και τώρα πλέον αρχίζει ένας άλλος κύκλος του πολέμου, καθώς ο σοβιετικός στρατός πιέζει πλέον τα γερμανικά στρατεύματα από την ανατολή προς τη δύση, αυτή η πίεση θα διαρκέσει 2 χρόνια ολόκληρα, διότι η γερμανική πλευρά δεν υποχωρεί, δεν στρίβει τη πλάτη, πολεμάει εκατοστό το εκατοστό, επομένως χρειάζονται πάρα πολλές μάχες, 5 εκατομμύρια νεκροί μόνο για αυτή την απόθεση των γερμανικών στρατευμάτων προς το Βερολίνο.
Τώρα σε αυτό το έπος το οποίο τελικά εξελίχτηκε η αντίσταση των σοβιετικών να επισημάνουμε δύο, τρία πράγματα, ο Στάλιν πολύ σωστά και πολύ αποτελεσματικά κατάλαβε ότι αν θέλει να κερδίσει αυτό το πόλεμο, τέρμα τα περί διεθνισμών, στο 1ο παγκόσμιο πόλεμο η ρητορική των κομουνιστών ήταν δεν υπάρχουν πατρίδες, η γη είναι μια, αυτή είναι η σύλληψη του κομουνισμού, αντιθέτως ο Στάλιν όταν είδε πόσο δύσκολο είναι το μέτωπο, χρησιμοποίησε κατά κόρον την λέξη πατρίδα, ο πόλεμος ονομάστηκε, μεγάλος πατριωτικός πόλεμος, στην σοβιετική ιστοριογραφία ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος, ονομάζεται μεγάλος με μ κεφαλαίο, πατριωτικός με π κεφαλαίο, πόλεμος και οι σοβιετικοί, οι Ρώσοι που είναι πατριώτες πάντα και πολεμούσαν για αιώνες για την πατρίδα τους, μπήκαν μέσα σε αυτόν, άλλοι γιατί ήταν κομουνιστές, άλλοι γιατί ήτανε Ρώσοι και Ρώσοι και κομουνιστές πατριωτικά πολέμησαν στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο και είχανε αποτέλεσμα εντυπωσιακό, δεύτερον και τρίτον και εκατοστό, είναι, ότι στο πρώτο διάστημα που η σοβιετική πλευρά είχαν τόσες πολλές ήττες και έμοιαζε να οδηγείται μαθηματικά στην καταστροφή, υπήρχαν νίκες, επί μέρους νίκες, ποιες μπορούμε να πούμε, η μια καταπληκτική, εντυπωσιακή είναι η εξής, καθώς επιτίθονταν τα στρατεύματα τα γερμανικά, η Γερμανία για να επιτεθεί στη Σοβιετική Ένωση κατέλαβε πρώτα τις χώρες που ήταν ανάμεσα και ήταν ξανά σοβιετικές, δηλαδή Λευκορωσία, Ουκρανία, αυτές είχαν ξανά μπει και πολλά από τα οποία συμβαίνουν σήμερα μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας σχετίζονται με αυτό, τώρα δεν έχω πολύ χρόνο να σας πω, αλλά οι Ουκρανοί μισούν πάρα πολύ τους Ρώσους και μισούσαν τόσο πολύ τος Ρώσους που όταν μπήκαν τα γερμανικά στρατεύματα στην Ουκρανία ο μέσος ουκρανός λάτρεψε τους Γερμανούς ως απελευθερωτές, από το μίσος που είχανε για διάφορους λόγους με τους σοβιετικούς, τους οποίους κατηγορούν ο λιμός, γιατί είχαν συμβεί στην Ουκρανία επανειλημμένοι λιμοί, ήταν οργανωμένοι και στοχευμένοι και ότι οι σοβιετικοί ήθελαν να καταστρέψουν την Ουκρανία, είναι περίπλοκα πράγματα, από πίσω υπάρχουν πολλά πράγματα, για αυτό σας το έχω πει, πιστεύω στην ιστορία, γιατί η ιστορία υπάρχει πάντα, τη βάζεις κάτω από το χαλί και αυτή σαλεύει, δεν χάνεται, σαλεύει και παίρνει τις διαδρομές της, όποια διαδρομή πάρει, δεν ξέρεις κάθε φορά, λοιπόν, επειδή μπήκαν από Λευκορωσία, Ουκρανία, από αυτές τις περιοχές, Λιθουανία, από την Ουκρανία, από τη κάτω πλευρά, αυτές οι περιοχές, είναι οι δυτικότερες περιοχές της Ρωσίας και της Σοβιετικής Ένωσης και εκεί υπήρχαν πάντα, οι ζώνες οι βιομηχανικές ήταν εκεί, καθώς μπαίναν από εκεί τα γερμανικά στρατεύματα και κάναν στην αρχή περίπατο, το πιο μεγάλο πρόβλημα που μπορούσαν να φανταστεί η σοβιετική πλευρά και σωστά, είναι μέσα στην εκπαίδευση τους τα γερμανικά στρατεύματα να βρεθούν στις βιομηχανικές ζώνες όπως και θα βρίσκονταν, να κάνουν τα εργοστάσια, κατασκευής οχημάτων, κατασκευής όπλων, εντάξει αν έπαιρναν ένα εργοστάσιο κατασκευής χαρτοπετσετών δεν χάθηκε ο κόσμος, αλλά τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας πέσουν στα χέρια τους, τέλειωσε ο πόλεμος, οπότε έγινε η μάχη της βιομηχανίας, της μεταφοράς των εργοστασίων, δηλαδή, δόθηκε διαταγή, χιλιάδες άνθρωποι έπεσαν στα εργοστάσια, μπήκαν μέσα, άρχισαν να ξεβιδώνουν τα μηχανήματα, να τα βάζουν σε μεγάλα κονταίνερς, άλλος έκανε τα ξύλινα κυτία, άλλος έβαζε τα μηχανήματα, έρχονταν φορτηγά, φόρτωναν τα μηχανήματα, τα βάζαν πάνω στα φορτηγά, τα φορτηγά τα πηγαίνανε στο τρένο και το τρένο τα πήγαινε πέρα στη Σιβηρία και άλλοι χιλιάδες άνθρωποι εκεί, φτιάχνανε ντουβάρια, κάνανε κάτι τοίχους σαν οροφή και παίρνανε τα κυτία τα ανοίγανε, τα συναρμολογούσανε ούτως ώστε, όχι μόνο να μη πέσουν τα εργοστάσια στα χέρια του εχθρού, αλλά και να συνεχίσουν να λειτουργούν, όπως και έγινε, περί τα 2500 κρίσιμα εργοστάσια, όχι όλα, κρίσιμα όμως εργοστάσια διεσώθησαν και έπαιξαν ρόλο στη νίκη της σοβιετικής πλευράς και βέβαια μεγάλο ρόλο έπαιξε, η καταπληκτική βοήθεια την οποία έστελναν οι Αμερικανοί στους Σοβιετικούς, διότι την ίδια εποχή που μπήκαν στο πόλεμο οι Σοβιετικοί, μπήκαν και οι Αμερικανοί, σχεδόν την ίδια εποχή, οι σοβιετικοί με μια διαφορά 5 μηνών και έτσι πια οι δύο σύμμαχοι αυτού του πολέμου, είναι 3, οι τρείς μεγάλοι σύμμαχοι, Αγγλία, ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση, οι τρείς άντρες, Ρούσβελτ. Στάλιν και Τσώρτσιλ, οι οποίοι είναι σύμμαχοι, συναντώνται κάθε τόσο σε διάφορα σημεία του κόσμου, παίρνουνε αποφάσεις, ο ένας επικοινωνεί με τον άλλον, ποιος θα μπορούσε να βοηθήσει την Ευρώπη σε αυτήν τη μάχη; οι ΗΠΑ, γιατί οι ΗΠΑ πολεμούν σκληρότατα στο μέτωπο του Ειρηνικού με τους Ιάπωνες, θα δούμε τώρα την συνεισφορά τους στην ήπειρο, αρχικά η μεγάλη τους προσπάθεια ήταν στον Ειρηνικό, δεν είχαν τόση συμμετοχή στην Ευρώπη, αλλά θα μπουν και στη Ευρώπη, σύμφωνα με τους αναλυτές του 2ου παγκοσμίου πολέμου, καταλήγουν ότι η νίκη έγυρε προς την πλευρά των συμμάχων, για εκατό δύο λόγους γιατί είναι χίλια μύρια, αλλά οι δύο σπουδαιότερες αιτίες είναι, η καταπληκτική παραγωγικότητα της αμερικανικής βιομηχανίας και η καταπληκτική αντοχή του σοβιετικού στρατού, οι δύο αυτές δηλαδή πλευρές θεωρούνται κεντρικές για το τέλος του πολέμου, προσέξτε να δείτε οι ΗΠΑ στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο, όπως και στο 1ο, δεν είχαν το πόλεμο στη χώρα τους, η χώρα τους ήτανε σε ειρήνη, επομένως όλοι τους η βιομηχανία μπορούσε να δουλεύει στο μάξιμουμ, όπως και έγινε, ακούστε αλληλογραφία Στάλιν με Ρούσβελτ το 1942, ο Στάλιν προς τον Ρούσβελτ, καλό θα ήταν οι ΗΠΑ να μας εξασφάλιζαν οπωσδήποτε την παράδοση των κάτωθι προμηθειών κατά μήνα, 500 καταδιωκτικά αεροπλάνα, 8 έως 10 χιλιάδες φορτηγά αυτοκίνητα, 5000 τόνους αλουμινίου, 4 με 5 χιλιάδες εκρηκτικών υλών, επίσης έχει μεγάλη σημασία να μας εξασφαλίσετε τη προμήθεια εντός 12 μηνών 2 εκατομμυρίων τόνων σιτηρών, Ρούσβελτ προς Στάλιν, έδωσα οδηγίες να σας αποσταλεί, κατά το υπολειπόμενο 3μηνό, συμπληρωματικά ο κάτωθι αριθμός αεροπλάνων, 75 βομβαρδιστικά Π25, 600 καταδιωκτικά Π40S, δεν διαθέτουμε πιο ευέλικτα καταδιωκτικά από τα Π40S που χρησιμοποιήθηκαν με εξαιρετική επιτυχία στη Τυνησία, εδώ μιλάμε για πακτωλό ενισχύσεως και σωστά, έτσι έπρεπε να γίνει, γιατί εδώ δίδονταν η πολύ μεγάλη μάχη και μεν η σοβιετική βιομηχανία και αυτή ότι μπορούσε έκανε, αλλά οι σοβιετικοί είχαν το πόλεμο στα εδάφη της. Αυτές οι ενισχύσεις που έρχονταν από τις ΗΠΑ στη Σοβιετική Ένωση δεν έφταναν εύκολα, διότι από που μπορούσαν να έλθουν αυτά τα χιλιάδες και εκατοντάδες καταδιωκτικά ή τα πλοία που μετέφεραν τα 12 εκατομμύρια τόνους σιτηρά, τα εκρηκτικά κλπ., είτε θα πετούσαν, θα έρχονταν με αεροπορικό τρόπο ή με πλοία, δύο δρόμοι υπήρχαν, οι μεγάλοι δρόμοι, έφευγαν αμερικανικά πλοία από λιμάνια αμερικανικά διέσχιζαν τον Ατλαντικό, περνούσαν το πέρασμα μεταξύ της Ισλανδίας και της Νορβηγίας για να φέρου εδώ που είναι το λιμάνι του Αρχαγγέλου προϊόντα ή ότι έχουν να φέρουν ή το πιο εύκολο μοιάζει από την Αλάσκα που είναι αμερικανική και είναι κοντά στη Ρωσία, βέβαια εκεί είναι πάγος, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, είναι ότι εδώ είναι Ιάπωνες και κτυπούν τυχόν πλοία, τυχόν αεροπλάνα και εδώ είναι Γερμανοί, λοιπόν και εδώ έγιναν άλλη ηρωισμοί του πολέμου για να βγει πέρα αυτός, έχουνε ανατιναχθεί αμερικάνικα πλοία, έχουν καταρριφθεί αμερικάνικα αεροπλάνα που πήγαιναν ένα σωρό, λογικό, το έλεγα αυτό και σηκώνει τ χέρι ένας ηλικιωμένος παππούς, εγώ έχω μετάσχει σε αυτές τις αποστολές του αμερικανικού..... όλοι έμειναν.... και τον αφήσαμε να μας περιγράφει και να μας λέει το τρομερό φόβο, το τρόμο που ένοιωθες όταν το πλοίο πλησίαζε πια, ήτανε μια ιερή στιγμή, φαίνεται ο άνθρωπος αυτός θα ήτανε Έλληνας μετανάστης; Ο πόλεμος εξελίσσεται, είδαμε πως η σοβιετική πλευρά ανάτρεψε τη δυσμενή εξέλιξη που έμοιαζε να έχει ο πόλεμος, αλλά δεν έχει τελειώσει αυτό το μεγάλο πανηγύρι του πόνου και του χαμού, διότι γίνονται γεγονότα στη Ευρώπη ταυτοχρόνως, στη Ασία συνεχίζεται όλη αυτή την περίοδο να συγκρούονται Ιάπωνες με Αμερικανούς και οι Άγγλοι είναι πάντα σε εγρήγορση στο πόλεμο, έχουν καταφέρει όπως είπαμε να απωθήσουν τους Γερμανούς και βομβαρδίζουν πλέον τη Γερμανία, η ΡΑΦ έχοντας επιτύχει αυτόν τον άθλο, νωρίς κιόλας στο πόλεμο, κάθε τόσο κάνει επιδρομές στη Γερμανία και βομβαρδίζει εργοστάσια για να δείξει στους Γερμανούς ποιος έχει το πάνω χέρι, δεν είναι σε θέση μόνοι της η Βρετανία να ανατρέψει το σκηνικό, αλλά παίζει μεγάλο ρόλο στα πράγματα και παίζει μεγάλο ρόλο στα πράγματα, πρώτον γιατί έχει κρατηθεί ελεύθερη, δεύτερον γιατί μπορεί να βοηθά διάφορες πλευρές όπου υπάρχουν, πολέμησε πάρα πολύ σκληρά στη βόρια Αφρική και επίσης βοήθησε με διάφορους τρόπους, κανείς δεν ήξερε τον Άλαν Τουίγκιγκ ο οποίος ήτανε μια από τις μορφές που έπαιξαν τεράστιο ρόλο στο πόλεμο, διότι οι Άγγλοι του ζήτησαν, αυτός ήταν μια ιδιοφυία μαθηματική, χρειάστηκε, είναι ένας από τους ήρωες του πολέμου, διότι η ζωή μας με διάφορους τρόπους, δεν είναι μόνο αυτός που έχει το όπλο, διότι αυτός ο άνθρωπος, του ζητήθηκε από την αγγλική πλευρά, λόγω των καταπληκτικών μαθηματικών του επιδόσεων, να σπάει τους κωδικούς των γερμανικών, όλοι το εκάνανε, η κάθε πλευρά έστελνε μηνύματα σε κώδικα, όλοι χρησιμοποιούσαν κώδικες τους οποίους τους άλλαζαν τακτικά, διότι ήξεραν ότι η κάθε πλευρά έχει σπουδαίους μαθηματικούς που πέφτουν επάνω και προσπαθούν να τους σπάσουν, επομένως ο Τουίνγκ αποδείχτηκε ο πιο επιφανής από όλους αυτούς, κράτησε το μέτωπο χάρις σε αυτό τον άνθρωπο, διότι προωθούσε τις πληροφορίες εγκαίρως και είχε βρει και ένα τρόπο, ξέρω ότι είχε τρόπο να ξεγελάει τον άλλον ως προς αυτό που ο ίδιος, δηλαδή είχε διπλούς τρόπους και όπως ξέρετε ο άνθρωπος αυτός αντί να το κάνουμε τον κάνουμε άγαλμα στη πλατεία κάθε χώρας, βρέθηκε σε δίκη επειδή ήταν ομοφυλόφιλος και είχε αυτό το τέλος που είχε, η ομοφυλοφιλία τότε στην Αγγλία ήταν ποινικό αδίκημα. Το σήμα της Apple είναι προς τη τιμή του Άλαν Τουίνγκ, επειδή πέθανε στη φυλακή από ένα δαγκωμένο μήλο....
Εν όσο τα σοβιετικά στρατεύματα παίρνουν επάνω τους την απώθηση των Γερμανικών στρατευμάτων από τα ανατολικά προς τα δυτικά και δεν είναι μικρό πράγμα, διότι πρέπει να διασχίσουν τεράστιες εκτάσεις, να τους βγάλουν πέρα από τη Ρωσία, η νίκη θα είναι, αν απωθήσεις τα στρατεύματα στη πρωτεύουσα του άλλου, ποιος θα φτάσει πρώτος στο Βερολίνο και όπως ξέρετε πρώτοι έφθασαν οι Σοβιετικοί, την ώρα που οι Σοβιετικοί μπαίνουν σε αυτό το έπος της απώθησης της γερμανικής πλευράς, η αμερικανική πλευρά για να βοηθήσει την δράση των σοβιετικών, κάποια στιγμή στο 1942 προχωρημένα, έρχεται εδώ στην
Κυρηναϊκή τέλος του 42, αρχές του 43, από εκεί έχει ξεκαθαρίσει τη βόρια Αφρική λόγω της δράσεως, έτσι; και φέρνουν τα στρατεύματα τους Άγγλοι και Αμερικανοί σε αυτό το σημείο, ούτως ώστε να μπουν μέσα στην Ιταλία, να κτυπήσουν δηλαδή την Ευρώπη από το υπογάστριο της, έτσι τα αγγλοαμερικανικά στρατεύματα περνούν στη Σικελία και γίνονται μεγάλες μάχες στη Σικελία, καταλαμβάνουν την Σικελία και αφού καταλαμβάνουν τη Σικελία, μπαίνουν στην Ιταλία, η Ιταλία μέχρι τότε ήτανε συνεχώς, είμαστε στο 43, είναι σύμμαχος, αλλά τώρα τα αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα κινούνται μέσα στην Ιταλία και πολεμούν, έρχονταν γερμανικά στρατεύματα να υπερασπίσουν την ιταλική πλευρά, είναι ήδη διασπασμένοι οι χιτλερικοί και στη Ρωσία, δεν έχουν μεγάλες δυνατότητες να κινούν πια τόσο μεγάλα στρατεύματα σε άλλες περιοχές, έρχονται όμως στην Ιταλία, δίνουν μεγάλες μάχες, τότε η Ιταλία έζησε, το 43, το πόλεμο, μέχρι τότε δεν είχε μπει κανένας μέσα στην Ιταλία, πολεμούσαν οι Ιταλοί εκτός Ιταλίας, αλλά μέσα στην Ιταλία δεν έζησε τον πόλεμο, τώρα ήλθε η ώρα να ζήσει το πόλεμο και γίνονται μεγάλες μάχες στο δρόμο προς το βορά, η μεγαλύτερη και κρισιμότερη μάχη γίνεται στο Ρίμινι, μια περιοχή στο βορά της Ιταλίας προς την Αδριατική, αυτή η επέλαση των αμερικανικών και βρετανικών στρατευμάτων είναι επιτυχής, έτσι προχωρημένο το 43, η Ιταλία ηττάται και βγαίνει από τον άξονα, συλλαμβάνεται ο Μουσολίνι, τον βάζουν σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας, η γερμανική πλευρά αποφασίζει να απελευθερώσει τον Μουσολίνι και στέλνουνε το καταπληκτικότερο τους στρατιώτη που λέγονταν Όττο Σκορτσένι ο οποίος, αν διαβάσετε για αυτόν τον άνθρωπο και τι έκανε στη ζωή του, ο Τζεϊμς Μποντ είναι του νηπιαγωγείου μπροστά του, αυτός ο άνθρωπος ήταν μια τρελή περίπτωση, έκανε τέτοια πράγματα ανήκουστα και τον έβγαλε, έμπαινε από σωλήνες...ξανά ήρθε όπως γνωρίζεται ο Μουσολίνι για να ξανά στήσει το οικοδόμημα, συνελήφθη από τους Ιταλούς παρτιζάνους και κρεμάστηκε ανάποδα... Το 43 λοιπόν η Ιταλία βγαίνει από το πόλεμο, αφού έχει καταληφθεί από τις αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις και τώρα θα συμβεί άλλο ένα δράμα του πολέμου, διότι Ιταλοί και Γερμανοί μάχονται σε χίλια μύρια μέτωπα, εξ’ αρχής ως σύμμαχοι και είναι μέσα στο ίδιο στρατόπεδο, δίπλα-δίπλα, κοιμούνται στους ίδιους κοιτώνες, κοιτάξτε τώρα, έρχεται μήνυμα στο στρατόπεδο που είναι όλοι μαζί και πολεμάνε, ότι η Ιταλία είναι εχθρός, άρα ο Ιταλός που είναι δίπλα σου ανήκει στο άλλο στρατόπεδο τώρα και θα γίνουν μεγάλες ιστορίες, μια από αυτές έγινε στη Κεφαλονιά όπως γνωρίζετε, οι Γερμανοί εκτέλεσαν χιλιάδες Ιταλούς στρατιώτες οι οποίοι ξαφνικά βρέθηκαν στην άλλη πάντα, από την μια μέρα στην άλλη, ο πόλεμος δηλαδή αυτός αν δει κανείς τις ανθρώπινες ιστορίες είναι τραγικός και τι δεν έγινε; και βέβαια τα αμερικανικοβρετανικά στρατεύματα μετά την Ιταλία, αφού εκκαθαρίζει η Ιταλία στο τέλος του 43, μπαίνουν βορειότερα, δηλαδή αρχίζουν και κτυπάνε κεντρικότερα την Ευρώπη, μπαίνουν στο υπογάστριο, αλλά εκείνο που έχουνε ετοιμάσει βέβαια, είναι η μεγαλύτερη απόβαση στην ιστορία του κόσμου που είναι η ναυτική απόβαση που έγινε 6 Ιουνίου, 3 day, είναι ο κωδικός της απόβασης στη Νορμανδία είναι αυτός και είχε συναποφασιστεί προφανώς μεταξύ Αμερικανών και Βρετανών, οι αμερικανικές δυνάμεις είχανε κατακλύσει τη Βρετανία, χιλιάδες στρατιώτες είχανε έλθει στη Βρετανία, οι χιτλερικοί το ήξεραν αυτό ότι έχει γεμίσει η Βρετανία Αμερικανούς στρατιώτες, οπότε υπέθεταν ότι ετοιμάζεται μια μεγάλη δράση, ποια άλλη θα ήτανε; μια απόβαση, έτσι και αλλιώς από την αρχή του πολέμου, αφού κατέλαβαν τη Γαλλία με το τρόπο που είπαμε, τα γερμανικά στρατεύματα είχανε θωρακίσει τις ακτές προς τη Μάγχη, φιατί; είναι εδώ η Γαλλία μεσολαβεί η στενή λωρίδα που λέγεται Μάγχη και εδώ ξεκινάνε το βρετανικό έδαφος, άρα από που θα γινόντανε η απόβαση; από το πιο κοντινό περίπου σημείο, βέβαια έλεγες, δεν θα έρθουν στο πιο κοντινό, είχανε οχυρώσει χιλιόμετρα κατά μήκος των γαλλικών ακτών στη Μάγχη, με πολυβολεία, με ατσάλινα εμπόδια αν βγουν στρατιώτες από πλοίο, ναρκοθετημένες περιοχές, δεν ήταν αστείο, εδώ διακυβευόντανε το μέλλον του πολέμου, έτσι αυτός που σχεδίαζε την απόβαση, ήξερε τι θα βρει μπροστά του.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου