Μικρά Μαθήματα για ένα Μεγάλο Κόσμο - Επεισόδιο 44

 Σύνδεση με το προηγούμενο 

Θα γνωρίζετε όλοι ότι κατηγορείται αυτή η συνθήκη, η συνθήκη των Βερσαλλιών, ότι προετοίμασε το 2ο παγκόσμιο πόλεμο με το τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την ηττηθείσα Γερμανία και πράγματι έπαιξε ρόλο αυτή η συνθήκη στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο, για τις εξελίξεις που θα έφερναν στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο, τα πράγματα παίζουν πάνω στη Γερμανία στην οποία ήθελαν αρκετοί παίκτες αυτού του πολέμου να συντρίψουν, να συντρίψουν κατ’ αρχή οικονομικά... 

 

Εκείνος όμως ο οποίος είναι πιο εκδικητικός απέναντι στη Γερμανία είναι η Γαλλία, οι Γάλλοι με τους Γερμανούς, δεν το συζητούμε είναι παλιοί σε αυτή την ιστορία του μίσους και του πολέμου μεταξύ τους και ο τελευταίος πόλεμος ο οποίος είχε συμβεί μεταξύ Γάλλων και Γερμανών, αν θυμάστε, ήταν το 1870, όταν ο Μπίσμαρκ για να ενώσει τους Γερμανούς, επιτέθηκε στη Γαλλία και έτσι εισέβαλλαν ενωμένα τα στρατεύματα όλων των κρατιδίων και επέτυχε αυτό που επιθυμούσε και τότε η συμφωνία της ήττας της Γαλλίας είχε υπογραφεί εκεί στις Βερσαλλίες και έτσι οι Γάλλοι ζήτησαν και αυτοί την συμφωνία, κερατάδες τώρα σας έχουμε, καταλάβατε; έτσι μας κάνατε πριν 50 χρόνια; τώρα θα δείτε, η Γαλλία ήτανε σαν το τίγρη σε σχέση με τη Γερμανία, ήθελε να την ξεσκίσει αν είναι δυνατόν και κατηγορείται η Γαλλία, αλλά θα τα δείτε να γράφονται, ότι η Γαλλία παρέσυρε με την εκδικηκικότητα  της τα μέλη, τους παρισταμένους, σε λύσεις που έβλαψαν την ανθρωπότητα, τώρα σε τι καταλήγει αυτή η ιστορία;  καταλήγει στα εξής για να τα συμπυκνώσουμε, η Γερμανία θα πληρώσει τεράστιες πολεμικές αποζημιώσεις σε όλους τους νικητές του πολέμου και πράγματι μπαίνει σε διαδικασία μεγάλων καταβολών, τεράστιας κλίμακας, θέλω να σας πω κάτι, λόγω αυτού που συνέβη στο 1ο παγκόσμιο πόλεμο με τις αποζημειώσεις και έτσι όπως το χειρίστηκαν οι νικητές, η Γερμανία με την έννοια πολεμική αποζημίωση, είναι πάρα πολύ ευαίσθητη, διότι θεωρήθηκε ότι βρήκανε ευκαιρία αυτοί οι τύποι εκεί πέρα να μας ρημάξουν, να μην υπάρχουμε, τώρα αμέσως με το καλημέρα, η γερμανική πλευρά βέβαια έχασε τις περιοχές που είναι μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας και οι οποίες πήγαν στη γαλλική πλευρά, η Αλσατία, η Λωραίνη, το Σαρ και το Ρου, το Ρου είναι η Ρηνανία, οι οποίες μπήκανε με ένα ειδικό καθεστώς εγγυήσεων, αλλά επίσης φεύγουν από τα χέρια της Γερμανίας. 

Επίσης το άλλο που αποφασίζεται είναι η δημιουργία, τα σύνορα των εθνικών χωρών που προέκυψαν, γιατί εντάξει λέμε, η διάλυση της Αυστρίας θα φέρει την δημιουργία της Ουγγαρίας, αλλά πια σύνορα θα έχει η Ουγγαρία; δεν είναι καθόλου απλό πράγμα, ποια σύνορα θα έχει η Αυστρία; δεν είναι  καθόλου απλό πράγμα και βέβαια ποια σύνορα θα έχει η Πολωνία, αυτό είναι το πιο σπουδαίο σημείο από όλα, διότι η Πολωνία ήταν πριν λίγο, πριν τη συμφωνία του Μπρεστ Λατόφσκ, το ανατολικό της κομμάτι ήταν ρωσικό και οι Ρώσοι το έδωσαν στους Γερμανούς που οι Γερμανοί είχαν το δυτικό τμήμα της Πολωνίας, άρα με τη συνθήκη του Μπρεστ Λατόφσκυ η Γερμανία παίρνει αυτά τα εδάφη που σήμερα λέγονται Πολωνία που όμως οι Γερμανοί θεωρούν ότι ιστορικά το μεγαλύτερο τμήμα αυτών των εδαφών είναι Γερμανία, γιατί η Πρωσία, καταλάμβανε τη βόρια Πολωνία, δυτικό τμήμα της Πολωνίας και έφτανε μέχρι, βέβαια υπήρχαν και Πολωνοί κάτοικοι και οι Πολωνοί σήμερα λένε, έπρεπε να είναι Πολωνία, εντάξει τώρα δεν θα μπούμε σε αυτή την ιστορία, αλλά για τους Γερμανούς ήταν αυτονόητα γερμανικά εδάφη, αυτά που, και σήμερα είναι, γιατί η Πολωνία που έχουμε σήμερα, είναι η Πολωνία του 1919, στη ουσία παρ’ όλα όσα έγιναν, το βόριο τμήμα της Πολωνίας και τμήματα της δυτικής Πολωνίας, οι Γερμανοί θεωρούσαν αυτονόητο ότι είναι Γερμανία, εντάξει, το λέω αυτό για να καταλάβουμε, τι βαριά ήταν η εξέλιξη για την Γερμανία όταν δημιουργήθηκαν τμήματα της Τσεχίας, η Τσεχία στη σημερινή δυτική Τσεχία, της Τσεχίας τα δυτικά σύνορα κατοικούνταν από γύρω από τα 4-4,5 εκατομμύρια Γερμανούς που λεγόντανε Σουντέτε, στα ελληνικά τους λέμε, Σουδίτες, η Τσεχία που δημιουργήθηκε με την συνθήκη των Βερσαλλιών στο σύνολο της είχε πλειοψηφία τσεχικού πληθυσμού που όμως κατοικούσε πιο πολύ στο ανατολικό τμήμα της Τσεχίας και το δυτικό τμήμα της Τσεχίας κατοικούνταν από Γερμανούς και Τσέχους, αλλά η πλειοψηφία των κατοίκων της δυτικής πλευράς της Τσεχίας ήτανε Γερμανοί, επομένως όταν χαράσσονται τα σύνορα της Τσεχίας να περιλαμβάνουν των Σουδιτών όπως καταλαβαίνετε, άλλο ένα τμήμα της Γερμανίας, για τους Γερμανούς, έχει δοθεί σε άλλη χώρα, μας παίρνουν τις πατρίδες μας, μας παίρνουν την Αλσατία, μας παίρνουν τη Λοραίνη, το Σάρτο Ρουρ, μας παίρνουν την περιοχή Σουδιτίας, μας παίρνουν τη περιοχή της Πρωσίας, για να καταλαβαίνουμε πρέπει να μπαίνουμε και στη μια και στην άλλη πλευρά, άνετα μπορούσαμε να είμαστε και εσείς και εγώ, Γερμανοί του 19 ή Ρώσοι του 19 ή Πολωνοί του 19 και όπως καταλαβαίνετε, ανάλογα από την πια πάντα είσαι, αυτή τη πλευρά βλέπεις, η γερμανική λοιπόν πλευρά, αυτό το οποίο εισέπραξε είναι, ότι αυτή η συνθήκη είναι έτσι καμωμένη που να μας ρημάξουν εθνικά, να μας ρημάξουν οικονομικά, να μας συντρίψουν συνολικά και προσέξτε, γιατί όλα αυτά;  ακούστε και ένα άλλο αίσθημα, έχει σημασία αυτό που θα σας πω, το πόσο βαριά σου φέρετε ο νικητής έχει να κάνει και με την έκταση της ήττας, στο 1ο παγκόσμιο πόλεμο, η γερμανική πλευρά, ναι μεν πρώτη πήγε και είπε, να τελειώσει ο πόλεμος, άρα παραδινόμαστε, άρα έχουμε ηττηθεί, όμως δεν είχε την αίσθηση ότι ηττήθηκε από αυτούς τους τύπους, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω, η αίσθηση της Γερμανίας είναι, μάγκες, κοιτάξτε να δείτε, μέχρι το 17, τέλος του 17, πριν μπούνε οι ΗΠΑ, πολεμούσαμε ίσα στα ίσα και ήρθε κάποιος από το υπερπέραν και τέλειωσε αυτό το πόλεμο και μου έρχεστε τώρα εσείς και μου κουνιέστε, ότι με νικήσατε, δεν με νικήσατε εσείς, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω, δεν με νικήσατε εσείς με τους οποίους πολεμούσαμε στα πεδία των μαχών, μας νίκησε κάποιος που ήλθε από τον Άρη, άρα με πιο δικαίωμα εσείς μας φέρνεστε τόσο ταπεινωτικά και τόσο επιθετικά, το αίσθημα που πέρασε στη Γερμανία, μας παίρνουν τις πατρίδες μας, μας παίρνουν τις πατρίδες μας για να μην έχουμε ανάσα προς τα ανατολικά που εμείς οι Γερμανοί είμασταν πάντα σε αυτή τη ζώνη, είναι και Σλάβοι εκεί, αλλά είναι και Γερμανοί και ο στόχος τους είναι η συντριβή μας, γιατί είναι ο στόχος τους η συντριβή μας; γιατί ξέρουν πόσο καταπληκτικοί είμαστε, ξέρουν ότι είμαστε εμείς οι Γερμανοί ικανοί να παράγουμε περισσότερο από τον καθένα, να εργαζόμαστε περισσότερο από το καθένα, να εφευρίσκουμε περισσότερο από τον καθένα, να σεβόμαστε την κοινωνία μας περισσότερο από τον καθένα, να πληρώνουμε τους φόρους μας περισσότερο από τον καθένα, για αυτό θέλουν να μας τσακίσουν, γιατί αυτοί είναι ανίκανοι, ενώ εμείς είμαστε ικανοί.  Προσέξτε να δείτε τώρα μέσα σε αυτό το κλίμα, τι θα συμβεί στη Γερμανία, θα συμβούν χίλια μύρια πράγματα που θα παρασύρουν σαν το ντόμινο και άλλα, διότι μέσα στις προβλέψεις της συνθήκης των Βερσαλλιών είναι και το τι μπορεί να παράγει η Γερμανία, δεν είναι μόνο...,δηλαδή στα λιμάνια της, τόσα μπορεί να χρησιμοποιήσει, τόση δράση μπορεί να έχει, η βιομηχανία της μπορεί να παράγει μόνο τόσο, η βαριά βιομηχανία μόνο αυτά, δηλαδή μπήκανε όρια στην παραγωγή της, της απαγορεύτηκε να έχει στρατό, παρά μόνο ένα μικρό τμήμα, να παράγει πολεμικά προϊόντα κτλ. Μπήκανε δηλαδή οροφές, δηλαδή όρια σε αυτό, για να την πνίξουν οικονομικά και να μην της επιτρέψουν να ανακάμψει και γίνει ξανά δύναμη που θα διεκδικήσει την Ευρώπη και το κόσμο ολόκληρο. 

 Από αυτή τώρα την ιστορία, η Γερμανία θα ζήσει ένα δραματικό μεσοδιάστημα, η Γερμανία πρώτα-πρώτα θα ζήσει, ξεκινάει ξανά την ζωή της μετά την συνθήκη του 19 χωρίς άντρες, το 1919 στη Γερμανία δεν υπήρχε η ζώνη 18-40, δεν υπήρχε, είχαν σκοτωθεί και στους δύο παγκοσμίους πολέμους, δεν ξέρω αν ξέρετε, μιλάμε ποιοι είχαν τους περισσότερους νεκρούς, τους περισσότερους είχε η Γερμανία, αφού είναι ηττημένη, έτσι; δεν υπήρχε ανδρικός πληθυσμός, ο γόνιμος, ο δυναμικός πληθυσμός, οι γυναίκες σε αυτή την ηλικία υπήρχαν και άντρες από 40 και πάνω και άντρες από 18 και κάτω και άλλες κοινωνίες το είχαν, αλλά λέμε τώρα, επειδή το εστιάζουμε στη Γερμανία, να μην μπορεί να ανακάμψει με κανένα τρόπο, διότι οι οικονομία της είναι μπλοκαρισμένη, δηλαδή δεν της επιτρέπεται το ένα, δεν της επιτρέπεται το άλλο, δεν της επιτρέπεται το άλλο, δεν μπορεί να βάλλει μπροστά τη τροχιά, δεύτερον πληρώνει πάρα πολλές αποζημιώσεις, συνεχώς αποζημιώσεις, αποτέλεσμα, η Γερμανία ζει σε φτώχια, η ανεργία είναι στα ύψη, οι εικόνες από τη Γερμανία του 20 και του 30, του 20 κυρίως είναι τραγικές με τους Γερμανούς να τρώνε σκουπίδια, χιλιάδες άνθρωποι να ζουν από τα σκουπίδια, αυτό το κλίμα της στέρησης, της στέρησης γιατί μου το επέβαλαν, ε;  έχει σημασία αυτό που σας λέω, στέρηση γιατί μου το επέβαλαν, δεύτερον της αδικίας, ότι μου πήραν  τις πατρίδες, κυρίως η χώρα που τους πονούσε πιο πολύ, είναι η Πολωνία, τα σύνορα που δημιουργήθηκαν εκεί, τους πήρανε την καρδιά, μπήκανε μέσα στην καρδιά του Γερμανού και του την ξεσκίσανε, κάνοντας μια Πολωνία με τα σύνορα που έχει σήμερα, δηλαδή με τις δυτικές περιοχές που για τους Γερμανούς είναι, σας λέω κάτι, αν δείτε στο χάρτη, η πρωτεύουσα της Γερμανίας, το Βερολίνο είναι δίπλα στα σύνορα με τη Πολωνία, είναι σωστή θέση αυτή;  για πρωτεύουσα;  για αυτό θα έχουμε ιστορίες μετά, γιατί μέσα στη Πολωνία, στο δυτικό τμήμα της Πολωνίας ήταν τουλάχιστον 4 εκατομμύρια Γερμανοί, στο δυτικό τμήμα της Τσεχίας 4 με 4,5 εκατομμύρια Γερμανοί, στην Ουγγαρία γύρω στα 2 εκατομμύρια Γερμανοί, στη Ρωσία γύρω στα 5 εκατομμύρια Γερμανοί, οι Γερμανοί ήτανε σπαρμένοι σε όλη την ανατολική Ευρώπη, όχι τώρα, από το 1000 και μετά, οπότε αυτό θα παίξει ρόλο, να σκεφτείτε ότι όταν τελείωσε ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος, τώρα κάνουμε άλμα, τέλειωσε ο 2ος με ήττα της Γερμανίας όπως όλοι γνωρίζουμε, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, μόλις τελείωσε και έπεσε το πράγμα τον Απρίλη του 45, μέσα σε ελάχιστο χρόνο ήλθαν στην Γερμανία, από τη Ρωσία, από την Τσεχία, από την Πολωνία φυγάδες, με μια τσαντούλα, με το τίποτα, 10 εκατομμύρια άνθρωποι, τέλειωσε ο πόλεμος και 10 εκατομμύρια Γερμανοί, από την Ουγγαρία, την Τσεχία, την Πολωνία, την Ρωσία, τρέξανε να σωθούνε στη Γερμανία, διότι λόγω της ήττας της Γερμανίας, δεν θα μείνει μύτη ζωντανή, καταλαβαίνετε; 10 εκατομμύρια το μίνιμουμ, η Γερμανία είχε πάρα πολύ μεγάλο πληθυσμό σε εκείνες τις περιοχές. Τώρα το άλλο που την πονούσε πάρα πολύ, ήταν η αδυναμία οικονομικής ανάκαμψης, ακριβώς γιατί είχανε μπει τα όρια και δεν ήταν όμως μόνο αυτό, ήταν και το γεγονός, ότι η Γερμανία είχε μια πάρα πολύ δύσκολη πολιτική ζωή στη περίοδο του μεσοπολέμου, αυτή η ιστορία με την πάρα πολύ δύσκολη πολιτική ζωή στο μεσοπόλεμο που θα πούμε για τη Γερμανία, θα δούμε ότι ισχύει εν μέρει και για άλλες χώρες, τι συνέβη στη Γερμανία στο μεσοπόλεμο;  η Γερμανία από την ώρα που ιδρύθηκε το 1870, είχε Κάϊζερ, αυτοκράτορα, ο ανώτατος άρχοντας της ήτανε αυτοκράτορας και από εκεί και πέρα είχε τον καγκελάριο, με τη πτώση, την ήττα της Γερμανίας το 18-19, καταλύεται αυτό το πολίτευμα που ήτανε μοναρχία, ας πούμε, και δημιουργείται δημοκρατικό πολίτευμα, η Γερμανία υιοθετεί δημοκρατικό πολίτευμα, είναι η δημοκρατία της Βαϊμάρης, η Γερμανία είναι καινούργια χώρα στη δημοκρατία, τώρα γίνεται δημοκρατική χώρα το 19, είναι η μόνη που γίνεται τώρα δημοκρατική χώρα στην Ευρώπη;  να ξανά πιάσουμε, πόσα κράτη γίνονται ανεξάρτητα, όλα τα κράτη που έγιναν ανεξάρτητα, έγιναν και δημοκρατίες, άρα η Ευρώπη γέμισε με καινούργια κράτη και καινούργιες δημοκρατίες, ολόφρεσκες δημοκρατίες, το λέω αυτό γιατί έχει σημασία με αυτό που θα συμβεί στο μεσοπόλεμο, αλλιώς δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι έγινε στο μεσοπόλεμο, αν δεν βάλουμε αυτά τα δεδομένα, ένα-ένα δίπλα στο άλλο. 

Αυτές, η Αυστρία, η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Γιουγκοσλαβία, η Φιλανδία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, αυτές οι χώρες που δημιουργήθηκαν τώρα, είχανε ζήσει ως αυτοκρατορίες ή της Ρωσικής ή της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας ή της γερμανικής και τώρα αυτά έχουνε γίνει δημοκρατία, έχουν δηλαδή προϊστορία στη δημοκρατία; όχι, μόλις τώρα το υιοθετούν αυτό το πολίτευμα, γιατί είναι το πολίτευμα το οποίο τελοσπάντων αντιπροσωπεύει τις πιο ισχυρές χώρες στο κόσμο, την Αγγλία, την Γαλλία, οι ΗΠΑ, ο αγγλοσαξωνικός κόσμος έχει δημοκρατία, άρα υιοθετούμε αυτό το πολίτευμα, όπως καταλαβαίνετε αυτό το πολίτευμα είναι το πιο δύσκολο από όλα, η δημοκρατία είναι το πιο δύσκολο πολίτευμα στη γη, το πιο απλό πολίτευμα είναι κάτι κεντρικό, μοναρχίες, βασιλείς, αυτό είναι γρήγορο, κρατείστε το αυτό, έχει σημασία αυτά που θα συμβούν στο μεσοπόλεμο, αν θέλεις γρήγορες λύσεις σου χρειάζεται κάτι κεντρικό, να μην ρωτάς πολλά-πολλά, ένα άτομο, ένας φορέας, ένας βασιλιάς, ένας δικτάτορας, μια επιτροπή που έχει γύρω και είναι δικιά του, μαζεύεται ένα απόγευμα, παίρνουν απόφαση θα κάνουν αυτό, την άλλη το πρωί το ξεκινούν, ενώ στη δημοκρατία, θα πει η αντιπολίτευση, αυτό δεν είναι, ανάλογα με το πόσο καλά λειτουργεί η δημοκρατία, μπορεί το πράγμα να λυθεί σε μια βδομάδα ή σε 10 χρόνια, ανάλογα με το πόσο καλά λειτουργεί η δημοκρατία, κρατείστε το αυτό έχει σημασία, οι κεντρικές και οι μοναρχικές ή διαφόρων τύπων  κυβερνήσεις είναι πιο γρήγορες, πιο αποτελεσματικές, μοιάζει να τελειώνουν πιο εύκολα τα θέματα και προχωράνε μπροστά, η δημοκρατία θέλει ωριμότητα, θέλει ωριμότητα από τον καθένα, αλλιώς δε λειτουργεί σωστά, θέλει όλοι  να καταλαβαίνεις ότι ο ένας πρέπει να σέβεται τον άλλον, η γνώμη του ενός για τον άλλο πρέπει να μετράει, ότι η πλειοψηφία γίνεται σεβαστή από την μειοψηφία, αλλά και η πλειοψηφία να λαμβάνει υπ’ όψη της όλα αυτά τα πράγματα, αυτό σημαίνει άλλου επιπέδου κοινωνία, για να πας σε τέτοιο επίπεδο κοινωνίας, χρειάζεται, μερικές κοινωνίες ίσως είναι πιο εύκολο να κινηθούν σε αυτό, αλλά κατά κανόνα χρειάζεσαι χρόνο και δούλεμα και επεξεργασία και ατομική επεξεργασία, να πεις ότι με αυτό που έκανα, έβλαψα τη δημοκρατία, αυτό που κάνω είναι σωστό ή αυτό δεν είναι σωστό για την δημοκρατία μου, να είναι σου η δημοκρατία, αλλιώς την καταστρέφεις αυτή τη δημοκρατία, τέτοιου τύπου δημοκρατίες δεν μπορούν να περιμένουμε στο μεσοπόλεμο, αυτοί οι άνθρωποι είχαν ζήσει για αιώνες κάτω από αυτοκράτορες και τώρα αποκτούν κόμματα, το ένα, το άλλο, το λέω, γιατί θα μας χρειαστεί να καταλάβουμε, τι έγινε στο μεσοπόλεμο.. 

Άλφα, οι δημοκρατίες ήταν τελείως καινούργιες και βέβαια η χώρα που είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα με την δημοκρατία της, ήταν ή ίδια η Γερμανία η οποία ζούσε στις πιο δύσκολες συνθήκες από όλες αυτές τις χώρες, πρέπει να σας πω τα εξής, όταν ολοκληρώνονταν και όταν προχωρούσαν οι συζητήσεις στις Βερσαλλίες για να καταλήξουν στο τελικό κείμενο της συνθήκης των Βερσαλλιών, οι ΗΠΑ, ο πρόεδρος ΗΠΑ στο πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ήταν ο Ουίλσον, οι ΗΠΑ ήταν αντίθετες με την εκδικητική φορά που είχε πάρει η στάση της Γαλλίας απέναντι στη Γερμανία και τελικά όταν ήρθε η ώρα της υπογραφής της συνθήκης των Βερσαλλιών οι ΗΠΑ δεν υπέγραψαν το τελικό κείμενο, μάλιστα ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ δήλωσε την περίφημη φράση, ότι αυτή η συνθήκη όπως είναι θα φέρει δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο σε 20 χρόνια από τώρα. Σε 20 χρόνια ακριβώς, έτσι οι ΗΠΑ δεν υπέγραψαν την συνθήκη των Βερσαλλιών, δεν είναι σε αυτούς που υπέγραψαν την συνθήκη των Βερσαλλιών και βέβαια στη συνθήκη των Βερσαλλιών δεν είναι και η Ρωσία, η Ρωσία δεν υπάρχει, δεν μπορούσε να πάρει μέρος σε τίποτα αφού είχε βγει από το πόλεμο, έτσι  έχουμε τώρα μια Ευρώπη που έχει πολλές φρέσκιες δημοκρατίες, πολλά καινούργια εθνικά κράτη που έγιναν ανεξάρτητα, έχει σημασία αυτό τα εθνικά κράτη, διότι, σατανικά σας το πάω, για να καταλάβουμε τα καθεστώτα που θα προκύψουν στο μεσοπόλεμο, διότι έχουμε αδύναμες δημοκρατίες, η πιο αδύναμη είναι η γερμανική, με πάρα πολλά κόμματα, η Γερμανία στην ουσία ζει σε ένα κλίμα συνεχών καταλήψεων, απεργιών, ομάδες δέρνονται μεταξύ τους, καταστρέφονται μαγαζιά, καίγονται τα κέντρα των πόλεων κτλ., επί 20 χρόνια σχεδόν, υπερβάλω μέχρι το 33 και τούτο διότι τα διάφορα κόμματα έχουν βιαιότατες σχέσεις μεταξύ τους, ο ένας υπονομεύει τον άλλον, το κάθε κόμμα έχει ομάδες βίαιες οι οποίες κάνουν δράσεις και κτυπάει το ένα το άλλο, στα πανεπιστήμια, καταστρέφονται, βάφονται, καταλαμβάνονται τα σχολεία, καταλαμβάνονται, βάφονται οι δρόμοι, τα  εργοστάσια ότι είχε μείνει, η Γερμανία δηλαδή ζει μετά το 19 μια αποσύνθεση, δεν μπορεί να βρει τον εαυτό της και στην ουσία ζει ένα είδος υπόγειου εμφυλίου πολέμου, είναι και η ήττα που παίζει πολύ βαρύ ρόλο, δεν είναι μόνο το χαμηλό οικονομικό επίπεδο στο οποίο βρέθηκε, είναι η ήττα και το αίσθημα της ταπείνωσης και το αίσθημα της αδικίας και το αίσθημα όλα αυτά, βάλτε τα μαζί, ετοιμάζει πράγματα και παραλλήλως αυτό ετοιμάζει πράγματα, διότι η όλη κατάσταση επηρεάζει έτσι και αλλιώς όλη την Ευρώπη που σας είπα, έχει φρέσκιες ανώριμες δημοκρατίες και δεύτερον έχει καινούργια εθνικά κράτη, τι θέλω να πω με αυτό και αυτό έχει σημασία για να καταλάβουμε το δίπολο. 

Ο κομουνισμός με την επιτυχία του στη Ρωσία το 17 κάνει τεράστια εντύπωση, μέχρι το 17 η κομουνιστική θεωρία, την ήξεραν λίγοι δώθε, κείθε, ήταν κάτι σχετικά καινούργιο, το μόνο το οποίο είχε συμβεί ήταν το 1871 όπως σας έχω πει, η κομούνα του Παρισιού που ήτανε έτσι μια πρώτη κίνηση, δεν είχε άμεση συνέχεια κτλ., όμως με το που η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα στο κόσμο γίνεται κομουνιστική, δεν υπάρχει θέμα, ο κομουνισμός γίνεται γνωστός στο κόσμο ολόκληρο, όλοι ήθελαν να μάθουν, τι λέει αυτός, τι κάνει; τι κάνουν στη Ρωσία; τότε είναι που δημιουργήθηκαν και τα κομουνιστικά κόμματα σε όλο το κόσμο, άμα πάρετε την ιστορία των κομουνιστικών κομμάτων όλης της γης, το δικό μας συμπεριλαμβανομένου, δημιουργήθηκαν το 19 συνήθως και πέρα... αρχίζουν και δημιουργούνται σε όλες τις χώρες κομουνιστικά κόμματα, πριν μπορεί να υπήρχε ένας κομουνιστής εδώ, μια ομαδίτσα εκεί, τώρα πια μιλάμε για κόμματα και αρχίζουν να υπάρχουνε, αυτό το οποίο συμβαίνει στη Ρωσία, έχει απήχηση σε ένα αριθμό ατόμων, αρχίζει να έχει απήχηση  αυτό παίζει ρόλο δηλαδή και στην Ευρώπη μετά το 1918 αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που δηλώνουν κομουνιστές ή ενδιαφέρονται να μάθουν για το κομουνισμό κτλ., πρέπει να σας πω, μετά την οκτωβριανή επανάσταση, έγιναν επαναστάσεις κομουνιστικές που απέτυχαν και στην Φιλανδία και στην Ουγγαρία και στη Σλοβακία κτλ., και στη Γερμανία την ίδια, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, αν ξέρετε, όλες όμως αυτές οι κομουνιστικές δράσεις δεν τελεσφόρησαν, πνίγηκαν στο αίμα, μόνο η ρωσική πλευρά έμεινε νικηφόρα και αυτή έδινε το στίγμα, αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που συγκινούνται από τα οράματα του κομουνισμού και μέσα στην Ευρώπη, σωστό;  δεν λέω σε όλο το κόσμο, αλλά και μέσα στην Ευρώπη, ο κομουνισμός είχε μια άνοδο, μετά το 18 η διεισδυτικότητα του κομουνισμού αυξήθηκε πολύ, η μεγάλη του αύξηση είναι μετά το 43-44 και το 2ο παγκόσμιο πόλεμο και η κάθοδός του η μεγάλη είναι από το 89 και μετά, από το 70 στην ουσία είναι σε κάθοδο, το 89 πλέον έληξε, θέλω να πω, είχε μια τέτοια κίνηση, το λέω αυτό διότι το γεγονός ότι αυξάνονται οι κομουνιστικές ομάδες, γιατί δεν είναι κόμματα, τόχει ο κομουνισμός, δημιουργούνται κόμματα, αλλά είναι και άλλα άπειρα κόμματα και ομάδες σε κάθε χώρα που είναι κομουνιστικές, που μάχονται μεταξύ τους κτλ., είναι μέσα στο παιχνίδι αυτό το πράγμα, οι κομουνιστές έχουν πίσω τους ένα παράδειγμα που είναι μια χώρα η οποία είπε στο 1ο παγκόσμιο πόλεμο ότι δεν υπάρχει πατρίδα, είναι τα πάντα διεθνή, οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα, όταν τους κατηγορούσαν, γιατί κάνετε επανάσταση μέσα στο πόλεμο, απαντούσαν, τι πόλεμος κτλ., δεν είναι πόλεμος πατρίδας, δεν υπάρχουν πατρίδες, διεθνισμός, έτσι;  υπέγραψαν την συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ και με αυτή τη συνθήκη το μήνυμα που πέρασε στην Ευρώπη για αυτούς που δεν πίστευαν στο κομουνισμό, είναι ότι ο κομουνισμός αφού δεν έχει πατρίδα, πάει κάπου και δίνει    το 1/3 του πληθυσμού, άρα αυτός είναι ο κομουνισμός; η άλλη πλευρά λέει, αυτός είναι, γιατί είναι διεθνιστικός, κάθε ένας έχει τη δικιά του πλευρά, ναι, αλλά καταλαβαίνετε τώρα, διότι τα νέα κράτη που έχουνε δημιουργηθεί και είναι πολλά στην Ευρώπη κατοικούνται από ανθρώπους οι οποίοι, άλφα θέλουν γρήγορα να δουν την χώρα τους να ανακάμπτει, η Ευρώπη έχει καταστραφεί από τον πόλεμο, θέλεις γρήγορη ανάκαμψη, δεύτερον είναι η δημοκρατία σου τελείως καινούργια;  δεν ξέρεις ακόμα και πολύ καλά πως λειτουργεί αυτή η δημοκρατία;  τρίτον τι άλλο αίσθημα έχεις πολύ δυνατό σε αυτές τις χώρες;  μεγάλη συγκίνηση για τη πατρίδα που απέκτησες, ο Τσέχος που ζούσε αιώνες κάτω στην αυτοκρατορία των Αμψβούργων και τώρα έχει μια χώρα που λέγεται Τσεχία, ψέλνει τον εθνικό του ύμνο και μιλάει τη γλώσσα του και τα σχολεία του κτλ., λέει τη λέξη Τσεχία ο Τσέχος και λειώνει, ο Ούγγρος λέει τη λέξη Ουγγαρία και πέφτουν τα μαλλιά του, ο καθένας την πατρίδα του με μεγάλη λατρεία, να την υποστηρίξει, τώρα δημιουργήθηκε, άρα που οδηγούμαστε, σε μια κατάσταση η οποία θα αναδείξει τη λατρεία για την πατρίδα, την υπεροχή της πατρίδας πέραν παντός άλλου. 

Θα διαγράψει την δημοκρατία, κάθε πλευρά που διέγραψε τη δημοκρατία είχε την δικιά της λογική διαγραφής, σας θυμίζω ότι οι μπολσεβίκοι είχαν διαγράψει την δημοκρατία, κατέλυσαν δημοκρατία, τον Κερένσκυ και εξηγούσαν οι μπολσεβίκοι, το έλεγαν καθαρά και ευθαρσώς, ότι η δημοκρατία δεν είναι παρά όργανο των τραπεζιτών, των καπιταλιστών κτλ., άρα κατέλυσαν τη δημοκρατία και οργάνωσαν κάτι που έχει ένα κόμμα, σε αυτά τα κομουνιστικά καθεστώτα δεν υπάρχει άλλο κόμμα, ένα κόμμα διοικεί, δεν υπάρχει αντιπολίτευση, υπάρχει κοινοβούλιο αλλά από το ίδιο κόμμα, επομένως στη πλευρά αυτή είχε κατηγορηθεί και καταλυθεί η δημοκρατία και δεύτερον θεωρηθεί ότι ο λαός εκφράζεται από ένα κόμμα που είναι το κόμμα του λαού, όμως αυτό το ίδιο πράγμα, αν σου το προσφέρουν μαζί με λατρεία για τη χώρα σου, σου ταιριάζει;  δηλαδή αν σου προσφέρω μια σύλληψη που λέει, όχι στη δημοκρατία, η δημοκρατία είναι δυσλειτουργική ή είναι όργανο των καπιταλιστών ή είναι όργανο της πλουτοκρατίας, δεύτερον, αν κάποιος ανεβεί και σου πει, εγώ δε θέλω δημοκρατία, τελείωσε, ένα κόμμα να λειτουργεί για να πάνε καλά τα πράγματα, δεύτερον, την πατρίδα μου την λατρεύω, πάνω από όλα η πατρίδα μου, τρίτον, τη δημοκρατία δεν την θέλω γιατί είναι φτιαγμένη για την πλουτοκρατία, η λέξη που σας λέω, πλουτοκρατία, είναι εφεύρεση του Μουσολίνι, ο Μουσολίνι χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο και το χρησιμοποιούσε συνέχεια, η δημοκρατία είναι όργανο της πλουτοκρατίας, τρίτον οι ίδιοι άνθρωποι να σου λένε και εκείνο που εγώ πιστεύω ότι αξίζει πιο πολύ είναι η αξιοπρεπής διαβίωση του εργάτη, του αγρότη στον οποίον θα δώσω όλη μου την προστασία, γιατί αυτό που μετράει στη κοινωνία είναι ο εργάτης, ο αγρότης ο άνθρωπός ο οποίος παράγει το πλούτο, ενώ η πλουτοκρατία είναι εκείνη που εκμεταλλεύεται το φτωχό εργαζόμενο και εγώ είμαι εδώ για να προστατεύσω τον εργαζόμενο ενάντια στη πλουτοκρατία που θα πει, ότι επειδή υπερασπίζομαι την πατρίδα μου, τι θέλω από αυτή, να είναι παραγωγική, να είναι αξιοπρεπής, να μην επαιτεί, ο καθένας να εργάζεται και να παράγει και να έχει την αξιοπρέπεια του και το φαΐ του και όσο πάει καλύτερα, να έχει και καλύτερες απολαβές και καλύτερες συνθήκες, για να το πετύχω αυτό στη χώρα μου, θα έχω τα μάτια μου 100, να μην δίνουν το τόνο οι πλουτοκράτες γιατί εγώ θα τους ελέγχω και όποτε πάνε να κάνουν κάτι δυσμενές για τους εργαζομένους, το κράτος, εγώ δηλαδή, θα λέω, μέχρι εδώ, όχι αυτό, όχι το άλλο, όχι το παρά άλλο, τι θα κάνω;  θα συντρίψω την ατομική πρωτοβουλία και  την ελεύθερη επένδυση;  όχι, γιατί αλλιώς δεν παράγονται θέσεις εργασίας, δεν μπορεί να υπάρχει αξιοπρεπής ζωή, αλλιώς πρέπει να δανειστεί κανείς και αυτό είναι αναξιοπρεπές, επομένως τι θέλω εγώ μέσα στις χώρες μου, θα ενισχύσω τους επιχειρηματίες, θα ενισχύσω τους βιομηχάνους, να γίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να είναι της δικιάς μου χώρας αυτοί οι επιχειρηματίες, όχι από άλλα κράτη, θα ενισχύσω δηλαδή τους δικούς μου παραγωγικούς ανθρώπους και αυτοί με τη σειρά τους θα ενισχύσουν εμένα, πως σας φαίνεται αυτό το κοστούμι; είναι ελκυστικό;  προσέξτε το γιατί σας βάζω τη παγίδα, μπείτε στη θέση, όχι τώρα που ξέρουμε, γιατί εκ των υστέρων όλοι ξέρουμε, να σας πω κάτι, σήμερα έχουμε ιδέα που πάμε όλοι;  όχι, σε 100 χρόνια από τώρα, θα μιλάμε για εμάς και θα λέμε, καλά, για το τάδε θέμα, για το τάδε θέμα....λέω για τα τελευταία 20-30, ο καθένας ζει στην ζώνη που ζει, έτσι δεν είναι και στη ζωή μας την καθημερινή δεν έχουμε πάρει αποφάσεις για τα παιδιά μας, για τους συντρόφους μας , για τους φίλους μας με τα δεδομένα που τρέχουν, περνάνε 50 χρόνια γυρνάς σε μια κατάσταση που είχες ζήσει πριν 30 ή 50 χρόνια και λες, δεν είχα καταλάβει τι ήτανε, είχα πάρει τη τάδε απόφαση, νόμιζα το τάδε, ενώ είναι το τάδε, δε μας έχει τύχει;  έτσι είναι η ανθρώπινη ζωή. 

Η οικονομική κρίση είναι στο 29 και είναι να τη πω και αυτή, θα είναι το κερασάκι στη τούρτα βέβαια μια και η φίλη μας της έθεσε, διότι μέσα σε αυτή, 19 τελειώνει ο πόλεμος στην ουσία, 18 τέλειωσε, 19 είναι η συνθήκη και 10 χρόνια μετά από την συνθήκη των Παρισίων, θα γίνει το μεγάλο κραχ στη Νέα Υόρκη και θα έχουμε και αυτή τη πλευρά που θα παίξει ρόλο στα πράγματα, διότι εκεί που οι χώρες πήγαιναν να ορθοποδήσουν μετά ένα τόσο τρομερό πόλεμο και πήγαινε καλύτερα λογικό είναι, να σας πω κάτι ο άνθρωπος είναι μεγάλο μερμήγκι, καταστροφές κολοσσιαίες, αν οι άνθρωποι ενωθούν, μια γερή ομάδα, παρατηρείς την ανθρώπινη ιστορία κολοσσιαίες αλλαγές, είναι δυνατόν οι κοινωνίες να αλλάξουν τον εαυτό τους μέσα σε ελάχιστο χρόνο, όπως και να τον συντρίψουν, είναι στις ανθρώπινες δυνατότητες αυτό και ήταν σε ανάκαμψη η Ευρώπη και είδε ξανά με αυτή τη κρίση του 29, να κτυπήσει κατακέφαλα, όταν οι κρίσεις ξεκινάνε, ξεκινούν πάντα από τις πιο ισχυρές χώρες και μετά στο ντόμινο, οι πιο αδύναμες οικονομικά χώρες το καταλαβαίνουν με καθυστέρηση, όσο πιο δυνατή είναι η οικονομία, τόσο πιο γρήγορα αισθάνεται τη κρίση, όσο πιο αδύναμη και δευτερεύουσα η κρίση έρχεται με αργούς ρυθμούς και δεν έχει και τη ένταση που θα έχει στην ισχυρή, γιατί εκεί πλήττονται πολλαπλώς τα πράγματα.  Λοιπόν ξεκίνησε αυτό από τις ΗΠΑ, πέρασε στην Ευρώπη, χρηματιστήρια, κτύπησε αμέσως Αγγλία, Γαλλία τις μεγάλες οικονομίες και από εκεί και πέρα βέβαια όλες και αυτό συνέβαλε στα γεγονότα του μεσοπολέμου που σας είπα είχαν ένα περίπλοκο ιδεολογικό, εθνικό, κοινωνικό σχήμα, με το κομουνισμό, όπως σας είπα, να είναι ελκυστικός διότι έλεγε όλοι μαζί, δεν θα υπάρξει κανένας πλούσιος, κανένας φτωχός, όλα θα μοιράζονται εξ’ ίσου και αυτό έπαιζε το ρόλο του, ο άλλος έβγαινε και έλεγε, πρώτα ο εργάτης, πρώτα ο γεωργός και ποιος ήτανε αυτός; ο Μουσολίνι, ο πρωτοπόρος των νέων εξελίξεων είναι ο Μπενίτο Μουσολίνι, αυτός πήρε την εξουσία στην Ιταλία το 1922, 3 χρόνια μετά την συνθήκη των Βερσαλλιών, έχουμε στο νου μας ότι τέτοια καθεστώτα, μονοκομματικά, χωρίς αντιπολίτευση, γέμισε η Ευρώπη στο μεσοπόλεμο, συνήθως στο νου μας έχουμε, αν ρωτήσει κανείς, θα απαντήσει την Γερμανία και την Ιταλία, μα δεν είναι έτσι, στο μεσοπόλεμο να σας πω ποιες χώρες της Ευρώπης, δεν είχαν δημοκρατία, αρνιόνταν τις εκλογές, ένα κόμμα είχε την εξουσία και η αντιπολίτευση ήτανε ή στις φυλακές στην καλύτερη περίπτωση ή είχε εκτελεστεί, ποια είναι τέτοια κράτη;  ξεκινώ, Ισπανία στην οποία γίνεται εμφύλιος πόλεμος και υπερισχύει ο στρατηγός Φράνκο και έτσι επιβάλλεται ένα καθεστώς μονοκομματικό που η Ισπανία το έζησε μέχρι τη δεκαετία του 70, ο στρατηγός Φράνκο επέτυχε την νίκη του στο φοβερό εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας 36-39 με την δυναμικότατη βοήθεια των Ιταλών και των Γερμανών και οι δημοκρατικοί είχαν δυναμικότατη βοήθεια από τη Σοβιετική Ένωση, από αυτή τη σύγκρουση του εμφυλίου πολέμου αυτού, νίκησε ο Φράνκο και προσέξτε να δείτε, ο Φράνκο πήρε την εξουσία το 39 στην Ισπανία και δεν έβαλε τη χώρα του στο πόλεμο, η Ισπανία στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο δεν πολέμησε, το λέω διότι μια χώρα εδώ δίπλα, πολέμησε εναντίον των Ιταλών, στις 28 Οκτωβρίου του 40 και τους νίκησε, πολέμησε εναντίον των Γερμανών και ηττήθηκε, είχε μια καταπληκτική εθνική αντίσταση που την τιμά μέχρι σήμερα και μετά έκανε και εμφύλιο πόλεμο, καμία χώρα στην Ευρώπη δεν είχε αυτό το κύκλο, να ζήσει και εμφύλιο πόλεμο και κανονικό πόλεμο και γύρους κανονικού πολέμου, θα μπορούσε να είναι η Ισπανία, η Ισπανία δεν έζησε το πόλεμο, έζησε ένα τρομερό εμφύλιο, δεν το συζητούμε, θέλω να πω, δεν έχουμε συναίσθηση, ο Φράνκο πήρε την εξουσία με τη βοήθεια και είπε στο Χίτλερ, εγώ δεν μετέχω σε αυτό τον πόλεμο, παραμένω ουδέτερος, ουδέτεροι στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο έμεινε η Σουηδία, ουδέτερη έμεινε η Τουρκία, δεν είναι αναγκαστικό όλες οι χώρες να μπουν στο πόλεμο, γυρνάμε λέγαμε για την Ισπανία, ποιες χώρες έχουν, Πορτογαλία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα, η Ελλάδα είχε;  το 36 δεν είχε, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Αυστρία, η Γερμανία, η Πολωνία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, άρα τι θέλω να πω με αυτό;  για οικονομία να λέμε ποιες δεν είχαν, όχι ποιες είχανε, γιατί δεν ήτανε έκτακτο αυτό που συνέβη στο μεσοπόλεμο, ήταν κανονικό αυτό που συνέβη στο μεσοπόλεμο....  τρίτον τώρα, εδώ έχουμε δύο πλευρές, η μια διεθνιστική και η άλλη είναι πατριωτική, αυτή που κέρδισε κατά κράτος στην Ευρώπη ήτανε η πατριωτική πλευρά και ο Μουσολίνι είναι το αρχέτυπο, τι ήταν ο Μουσολίνι, ο Μπενίτο;  ο Μουσολίνι ήταν από τους πιο γνωστούς κομουνιστές της Ιταλίας, στη δεκαετία του 10 και του 20, ήταν ο διευθυντής της εφημερίδας, Αβάντι, σαν να λέμε διευθυντής του ριζοσπάστη, μιλάμε για υψηλού επιπέδου, όχι όποιος, όποιος φανατικός ειρηνιστής, από τη δράση του, διαφεύγει από την Ιταλία και καταφεύγει στην Ελβετία και αυτός, όλοι πάνε στην Ελβετία, συνεχίζει την δράση του στην Ελβετία και είναι τόσο ενοχλητικός που οι Ελβετοί τον διώχνουν από το ένα καντόνι στο άλλο και τελικά φεύγει από την Ελβετία, στο μεταξύ όμως έχει μεταλλαγή και πιστεύει βαθύτατα στην ανάγκη να ζει καλά ο λαός, οι εργάτες και οι αγρότες, αλλά άλλαξε σε χίλια μύρια άλλα, διότι πιστεύει βαθύτατα ότι πρέπει ατομική πρωτοβουλία, να υπάρχει επένδυση, να υπάρχει αξιοπρέπεια και αυτά που σας είπα πριν, δεύτερον, η πατρίδα πάνω από όλα, η Ιταλία πάνω από όλα και το κράτος να είναι εκείνο το οποίο θα ρυθμίζει τα θέματα έτσι που και ντόπια παραγωγή να υπάρχει και εξ’ αυτού οι άνθρωποι να ζουν με αξιοπρέπεια από την δουλειά τους μέσα σε συνθήκες εθνικής υπερηφάνειας κτλ., αυτά τώρα που πιστεύει, πιστεύει ότι πρέπει να πάρει την εξουσία, πρέπει να σας πω, ότι ο Μουσολίνι πήρε την εξουσία με πραξικόπημα, ο Χίτλερ επήρε με εκλογές με οριακή αξιοποίηση των εκλογικών νόμων που υπήρχαν στη Γερμανία, θα πούμε και για αυτό, έτσι το 1922 ο Μουσολίνι έχοντας φύγει από την Ελβετία και έχοντας δημιουργήσει ένα δικό του κόμμα που είναι πια αυτό το κόμμα το φασιστικό, το ονομάζει φασιστικό, διότι το σήμα του κόμματος του είναι ένα ρωμαϊκό σύμβολο που λεγόντανε φάσιο και είναι μια δεσμίδα σταχύων, για  αυτό ήταν και το σύμβολό του που σημαίνει, όλοι μαζί θα φέρουμε την Ιταλία στην αναγέννηση, θα μου πείτε γιατί στην Ιταλία να υπάρχει αυτή η εξέλιξη, ενώ η Ιταλία ήταν στους νικητές που πολέμου, στο 1ο παγκόσμιο πόλεμο ήταν με τη πλευρά που νίκησε, αλλά μέσα στην Ιταλία μετά την συνθήκη των Βερσαλλιών υπήρχε μεγάλο μίσος για τους πολιτικούς που θεωρούνταν ότι είναι ξεπουλημένοι, διότι τους κατηγορούσε η ιταλική κοινωνία ότι στην συνθήκη των Βερσαλλιών δεν υπεράσπισαν επαρκώς τα συμφέροντα της Ιταλίας και δεν ενσωματώθηκαν στην Ιταλία περιοχές που οι Ιταλοί θεωρούν ότι ανήκουν στην Ιταλία, κυρίως περιοχές που σήμερα είναι Σλοβενία και Κροατία, έτσι υπήρχε ένα μίσος και αμφισβήτηση για τους κανονικούς τελοσπάντων πολιτικούς και μέσα σε αυτό διεμβόλησε ένα άτομο που λέει, ποιοι πολιτικοί; όλοι είναι σάπιοι, εγώ είναι εδώ για να κάνω την Ιταλία μεγάλη και πως θα την κάνω μεγάλη; αν είμαστε φάσιο, δηλαδή όλοι ενωμένοι, αυτός ο Μουσολίνι έχοντας κάνει τη μετάλλαξη του, είχε δημιουργήσει μέσα στην Ιταλία σώματα ατόμων αφοσιωμένων σε αυτό, κυρίως άντρες, φορούσαν στολές μαύρες, για αυτό και είναι γνωστοί και σαν μελανοχίτωνες, άντρες μια μέσης ηλικίας οι οποίοι και δημιουργούσαν ένα κλίμα δύναμης και βίας στο περιβάλλον, κάποια στιγμή αυτοί οι άνθρωποί κάνουν μια πορεία προς τη Ρώμη, η περίφημη πορεία προς τη Ρώμη, ενώνεται ο Μουσολίνι με αυτούς και το ενδιαφέρον είναι σε αυτή τη πορεία προς τη Ρώμη, αυτοί οι μελανοχίτωνες βλέπουν τις γραμμές τους να αυξάνονται και να αυξάνονται........... γιατί μπαίνει ο κόσμος και ενσωματώνεται σε αυτούς, έτσι οι πολιτικές δυνάμεις μένουν άναυδες από τη δύναμη που παρουσιάζεται να έχει αυτή η πλευρά και καταρρέει το πολιτικό σύστημα το 1922, ανεβαίνει ο Μουσολίνι, ο Μουσολίνι είναι ο μακροβιότερος από όλους αυτούς, διότι πρώτος ανέβηκε και όπως ξέρετε, εκτελέστηκε το 44, δηλαδή πάνω από 21 χρόνια διοίκησε την Ιταλία.......